Ουκ αν λάβεις εκ του μη έχοντος. Δεν είναι σωστό ή δεν μπορείς να παίρνεις από αυτούς που δεν έχουν, έλεγαν πολύ σωστά οι αρχαίοι έλληνες. Το 2011 ο σύγχρονος «αφρός» των απογόνων των αρχαίων ελλήνων, ο χαζοΓιωργάκης και τραγελαφική κουστωδία του, οι μεγαλοδημοσιογραφορουφιάνοι, η τρόικα και το υπόλοιπο σκυλολόι, λένε ακριβώς το αντίθετο. Θέλουν να πληρώνουν μόνο αυτοί που δεν έχουν. Οι άνεργοι, οι απολυμένοι, τα νέα παιδιά που δεν έχουν στην τσέπη ούτε 1 ευρώ για χαρτζιλίκι, οι συνταξιούχοι που δεν έχουν να πάρουν ψωμί, όλοι όσοι δοκιμαζόμαστε σκληρά, πρέπει να πληρώνουμε. Οι έχοντες και κατέχοντες, που έλεγε και ο σοφός καθηγητής με το μπλοκάκι ο αείμνηστος Σημίτης, αράζουν στο Κολωνάκι και στα Βόρεια προάστια και κοιτάνε τι κομπίνα θα κάνουν για να μη πληρώνουν ούτε φράγκο στην εφορία. Ξέρετε Offshore εταιρείες, «αναπτυξιακές» φοροαπαλλαγές κλπ.
Κοιτάξτε πως τα κουκούλωσαν με την Siemens και θα καταλάβετε. Ο Ρέππας δε, δηλώνει μετά παρρησίας, ότι είναι τζαμπατζήδες όσοι δεν πληρώνουν. Η δήλωση και μόνο του Υπουργού Μεταφορών δεν είναι προσβλητική προς τους «μη έχοντες». Όχι. Διότι προσβάλλεσαι μόνο όταν «σου την λέει» ένας έντιμος άνθρωπος. Όταν ένα λαμόγιο σου την λέει, δεν σε προσβάλλει, σου λέει μπράβο. Καταλαβαίνεις τότε ότι κάνεις κάτι σωστό. Και το μόνο που πρέπει να σκεφτείς, είναι πώς να το κάνεις όσο γίνεται περισσότερο, όσο γίνεται πιο οργανωμένα, όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά.
Εδώ δίπλα μας, στην πίσω άλλη πλευρά του βουνού. 54 μέρες τώρα στέκονται ορθοί οι κάτοικοι της περιοχής στο κάστρο τους – όπως το λένε – στα μπλόκα τους, για να μη επιτρέψουν στον Μπόμπολα και τους μεγαλοεργολάβους τους ΠΑΣΟΚ ή στο ΠΑΣΟΚ και στον μεγαλοεργολάβο Μπόμπολα, να κατασκευάσουν την χωματερή και να καταστρέψουν την περιοχή και τις ζωές τους. Απέναντί τους οι μοναδικοί πειθήνιοι εφαρμοστές της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, της πολιτικής που θα σώσει τους εργαζόμενους. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Αυτές αλλάζουν. Έχουν ωράριο. Γιατί τα ΜΑΤ βγάζουν «μεροκάματο». Οι άλλοι, οι κάτοικοι, εκεί. Νέοι, γέροι, παιδιά, γριές, όλοι. Νύχτα μέρα εκεί. Με πολικό κρύο, με βροχές, εκεί. Κίτρινοι, πράσινοι, κόκκινοι, μαυροκόκκινοι, μπλε, όλοι. Με την αδιανόητη, κατά ΠΑΣΟΚ και Μπόμπολα, εμμονή τους να καταστρέψουν το κράτος. Διότι, σου λέει, που να παν οι χωματερές; Αν παν μακριά, σε μη κατοικήσιμα μέρη, έξω από την Αττική, κοστίζουν. Και τότε πως θα κερδίζουν ο Μπόμπολας και οι άλλοι μεγαλοεργολάβοι. Να τις έχουμε εδώ κοντά, να κερδίζουν οι εργολάβοι των κατασκευών και των σκουπιδιών και ας πεθάνουν και κάποιοι από καρκίνο. Δε βαριέσαι. Φτωχοί είναι, αναλώσιμοι. Ας μολυνθεί η γη, τα νερά, ο αέρας, τα πάντα. Φτωχοί κατοικούν. Αναλώσιμοι. Καταστρέψαμε – δεν το λένε, αλλά έτσι είναι – την δυτική Αττική, τα Λιόσα, το Μενίδι, αφού δεν βρήκαμε δυναμική αντίδραση, ας καταστρέψουμε και την Κερατέα. Τι; Να καταστρέψουν την Κηφισιά και την Εκάλη; Πλάκα κάνετε. Εκεί μένουν άνθρωποι με αξία. Ενώ στην Κερατέα, μένουν αναλώσιμοι. Αναλώσιμοι άνθρωποι που αγωνίζονται. Τι μεγαλύτερη αξία από αυτό;
Να λέμε και τα καλά. Να μη λέμε μόνο τα άσχημα. Αυτές της ημέρες που δοκιμαζόμαστε στην μετακίνηση προς την δουλειά μας, που ταλαιπωρούμαστε παραπάνω από ότι ταλαιπωρούμαστε καθημερινά, τα κανάλια είναι κοντά μας. Δίπλα μας. Ένα πράμα σαν τις μοιρολογίστρες στο χωριό που πήγαιναν το βράδυ να ξενυχτίσουν μαζί με τους πενθούντες. Αυτά δεν είναι δελτία ειδήσεων. Είναι πολυφωνικό μοιρολόι. Τουλάχιστον πενταφωνικό. Με τις παύσεις του, με κραυγές του, με τους αυτοσχεδιασμούς του, με τα όλα του. Λένε ότι οι δημοσιογράφοι, οι σχολιαστές με προεξέχοντα τον Πρετεντέρη, όσοι-ες κάνουν ρεπορτάζ, μετά το τέλος των δελτίων χρειάζονται λεξοτανίλ για να ανταπεξέλθουν στη συγκινησιακή φόρτιση που έχουν. Εμείς όμως αναίσθητοι. Αντί να πάμε στα αμαξοστάσια να τους πλακώσουμε, να τους βγάλουμε έξω, να δουλέψουν με το ζόρι, καθόμαστε και τους κοιτάμε. Άσε που ορισμένοι – αναρχικοί μάλλον, οι πράκτορες εχθρικών προς τον ελληνισμό δυνάμεων – πάνε, μπλοκάρουν ακυρωτικά μηχανήματα και συμπαραστέκονται σ’ αυτούς που ταλαιπωρούν το κοινό. Γι’ αυτούς ειδικά πρέπει να ανοίξει η Μακρόνησος. Έχουμε κακομάθει. Τα ζητάμε όλα από το κράτος. Τι να σου κάνει και το κράτος. Που να πρωτοπάει. Δεν μπορούν τα Ματ να πάνε παντού. Να πάνε και οι πολίτες. Να φορέσουν στολή παραλλαγής και να πάνε. Τι, να πάει και ο Πάγκαλος; Πώς να πάει; Δεν μπορεί. Έφαγε μαζί με τον καθένα από μας, μαζί και με τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες και βγήκε λίγο υπέρβαρος. Ναι, ναι χρειάζεται λαϊκή επαγρύπνηση. Ο κάθε εργαζόμενος να ξεχνάει τα δικά του χάλια, να ξεχνάει αυτά που του κόψανε και να κοιτάει να κόψουν και στους άλλους. Ώσπου να γίνουμε όλοι ίσοι. Στο μηδέν. Μετά από τα νυχτερινά δελτία ειδήσεων. Καληνύχτα σας.
Β.
Αφήστε μια απάντηση