Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Με τους μηχανισμούς προπαγάνδας να στιγματίζουν ό, τι έχει σχέση με το δημόσιο και να αποθεώνουν το ιδιωτικό, η κυβέρνηση με σύνθημα «λιγότερο κράτος» υλοποιώντας την πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ, γκρεμίζει το «κράτος – πρόνοιας». Η κρίση αποδεικνύεται η χρυσή ευκαιρία για θανατηφόρες μεταρρυθμίσεις που οδηγούν σε κοινωνική γενοκτονία σαρώνοντας εργασιακά δικαιώματα, ξεπουλώντας τα δηµόσια αγαθά: υγεία, ασφάλιση, πρόνοια, παιδεία, ενέργεια, νερό, ρεύμα, ορυκτό πλούτο και ιδιωτικοποιώντας τις δημόσιες υποδομές.
Η ιδιωτικοποίηση-εκποίηση του ΟΣΕ, λιµανιών, δρόµων και αεροδρομίων, της ΔΕΗ, κ.α. με διαδικασίες fast-track, έπειτα από πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ ως αμοιβή των συμβουλευτικών εταιρειών για τις μελέτες που εκπόνησαν, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον ασυδοσίας για το κεφάλαιο. Με κατάργηση κάθε προστατευτικής ρύθµισης για την εργασία, το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, τον δηµόσιο πλούτο. Με άλλα λόγια, αν η αποδόμηση του «κράτους – πρόνοιας» είναι η μια όψη της κυβερνητικής πολιτικής, η άλλη όψη είναι η ανακατανομή εισοδημάτων και περιουσιών σε βάρος των εργαζομένων και του δημοσίου και υπέρ του κεφαλαίου.
Στα αποκαΐδια του «κράτους – πρόνοιας» καίγονται καθημερινά ανθρώπινες ψυχές, στα μαγκάλια μιας ανάλγητης πολιτικής που αποκλείει από τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το ρεύμα, τη θέρμανση τις στρατιές των φτωχών και των ανέργων, οδηγώντας πολλούς από αυτούς στο θάνατο, ενώ οι απόπειρες αυτοκτονίας πλησιάζουν τις 10.000 το χρόνο. Η δημόσια υγεία βρίσκεται «στο µάτι του κυκλώνα». Νοσοκομεία κλείνουν, εκατοντάδες κλίνες έχουν καταργηθεί µε στόχο τη µείωση των κρεβατιών στο ΕΣΥ κατά 10.000. Ολόκληρα νοσοκοµεία υποβαθµίζονται τραγικά µε ελλείψεις σε υλικό και προσωπικό. Λειτουργίες των νοσοκοµείων (π.χ. εργαστήρια) εκχωρούνται σε ιδιώτες, την ίδια στιγμή πάνω από το 30% του πληθυσµού αποκλείεται από τη δηµόσια υγεία. Η υγειονομική φτώχεια οδηγεί σε υγειονομική γενοκτονία.
Στην εκπαίδευση με την αντιδραστικότερη μεταρρύθμιση, στέλνουν στον καιάδα τη νέα γενιά, οδηγώντας χιλιάδες εκπαιδευτικούς στη διαθεσιμότητα – απόλυση. Με µια υπογραφή του υπουργού παιδείας, το ολοήµερο δηµοτικό, τα τµήµατα ένταξης, τα ειδικά σχολεία και το ολοήµερο νηπιαγωγείο µετατράπηκαν από δηµόσιο κατοχυρωµένο δικαίωµα και δοµή σε πιλοτική δοµή που συνδέεται με τα ΕΣΠΑ. Με τις περικοπές δαπανών, τις καταργήσεις σχολείων, με ένα ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο, μας γυρίζουν στον εκπαιδευτικό μεσαίωνα.
Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της λειτουργούν σαν dealer των ξένων δυναστών – δανειστών και ως έμποροι των κοινωνικών αγαθών. Αυτές οι συνθήκες διαμορφώνουν τον «καπιταλισμό του κόκκινου αίματος», της συσσώρευσης που επιτυγχάνεται μέσα από το βάθεμα των κοινωνικών ανισοτήτων. Δίπλα στους άνεργους – φτωχούς πολλαπλασιάζονται οι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι φτωχοί με γρήγορους ρυθμούς. Ταυτόχρονα πειθαναγκάζονται οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν μορφές κατανομής της φτώχειας και της ανεργίας που μας γυρίζουν σε έναν εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Το τέλος του «κράτους – πρόνοιας» σηματοδοτεί την πιο βάρβαρη επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Όμως, πάνω στα συντρίμμια του «κράτους πρόνοιας» η Αριστερά της ανατροπής δεν μπορεί να αρχίσει το μοιρολόι. Αυτό είναι για τις δυνάμεις της συνθηκολόγησης και της υποταγής, για την «κυβερνώσα» αριστερά, που στο όνομα της «ευθύνης» γίνονται στυλοβάτες του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος. Η Αριστερά της αντίστασης και της ανατροπής οφείλει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο αναγκαίο ένα παλλαϊκό κίνημα υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών – δικαιωμάτων και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής που να συνδέεται με τη στρατηγικό στόχο για την εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στο πλαίσιο της οποίας «η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη όλων».
*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» και αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ»
Αφήστε μια απάντηση