“Ακόμη και οι υποστηρικτές της Ελλάδας αμφιβάλλουν αν ένα τόσο μεγάλο χρέος θα μπορέσει ποτέ να αποπληρωθεί στο σύνολό του. Θα πρέπει να υπάρχουν ιδιαίτερα υψηλά ετήσια πλεονάσματα στον προϋπολογισμό. Πολύς λόγος γίνεται για μαζικές ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, αν και ο Παπανδρέου αποφεύγει (τον τρομάζει η ιδέα) να πουλήσει νησί του Αιγαίου (ΣΣ «although Mr Papandreou balks at selling off any Aegean islands».!!!) Πάντως, καμία ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί να είναι αρκετή, ώστε να εξαφανιστεί οριστικά η απειλή της χρεοκοπίας”.
The Economist
(Το άρθρο του Economist μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο μεταφρασμένο, στην ομογενειακή εφημερίδα της Αμερικής «Καλάμι»).
«Προχωρούμε σε δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας για τις νεοσυσταθείσες επιχειρήσεις. Μόλις ψηφίσαμε νομοσχέδιο για την ταχεία αδειοδότηση – «fast-track» – επενδυτικών σχεδίων, προκειμένου να υπάρξουν συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για έργα νέων υποδομών, όπως δίκτυα πράσινης ενέργειας, ευρυζωνικά δίκτυα, αστικής ανάπλασης και αγροτικής επιχειρηματικότητας.
Το Δημόσιο διαθέτει ακίνητη περιουσία, η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 270 δις – ποσό, που περίπου ισούται με το δημόσιο χρέος της χώρας. Τα ακίνητα αυτά παραμένουν, ως επί το πλείστον, ανεκμετάλλευτα. Για το λόγο αυτό, ξεκινούμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, που εφαρμόζεται σε ένα ευρύτατο φάσμα τομέων, όπως μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ακίνητα, ΔΕΚΟ και τράπεζες, μέσω απευθείας πώλησης, υπογραφής σύμβασης παραχώρησης, δημοσίου διαγωνισμού, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου – εταιρειών “holding”».
Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα πολιτικά χρονικά. Να βγαίνει δηλαδή πρωθυπουργός τυπικά ανεξάρτητης χώρας και να μιλάει μπροστά σε χρηματιστές και λοιπούς καπιταλιστές και να κάνει αποτίμηση –προσδιορίζοντας μάλιστα συγκεκριμένο ποσό- πόσο κοστίζει η ακίνητη περιουσία του κράτους που πρωθυπουργεύει. Και για να μην μείνει σε κανέναν αμφιβολία για το τι ακριβώς εννοούσε λέγοντας αυτά ο ΓΑΠ-Τσολάκογλου αναλαμβάνει μετά μερικές μέρες ο γενικός γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων Γ. Χριστοδουλάκης, με συνέντευξη του στη Wall Street Journal να τα κάνει φραγκοδίφραγκα: «Υπάρχουν πολλές και μεγάλες δημόσιες εκτάσεις που είναι ενδιαφέρουσες για εμπορική αξιοποίηση και πιστεύουμε να τις πουλήσουμε ή να συνάψουμε πολυετείς συμβάσεις παραχώρησης. Εργαζόμαστε πολύ σκληρά για να παρουσιάσουμε ένα συνεκτικό και ελκυστικό επενδυτικό σχέδιο στις διεθνείς αγορές». Εβαλε δηλαδή στην πιο κατάλληλη εφημερίδα την σχετική αγγελία: «Πωλείται» σε τιμή ευκαιρίας κάθε περιουσία που αποκτήθηκε με το αίμα του ελληνικού λαού.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε κάνει αυτές τις επισημάνσεις. Επανερχόμαστε όμως γιατί σε μια άκρατη επίδειξη επικυρίαρχου οι εκπρόσωποι της τρόικας έκαναν τις γνωστές δηλώσεις τους –οι τύποι δεν είπαν τίποτα περισσότερο απ’ αυτά που έχει υπογράψει στο Μνημόνιο η ελληνική κυβέρνηση– και τα κυβερνητικά δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια πάνε να μας παρουσιάσουν το μαύρο άσπρο.
Πρώτο βιολί σ’ αυτό τον χαβά το Mega με τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο να διαγωνίζεται τον Μανώλη Καψή ποιος θα κάνει τα ποιο γλοιώδη σχόλια κάνοντας την αγιογραφία της κυβέρνησης. Από κοντά και το συγκρότημα των ΜΜΕ που ελέγχει ο Αλαφούζος ενώ σήμερα η φυλλάδα του Μπόμπολα «Εθνος» τους ξεπέρασε όλους!
Υπάρχουν φυσικά και φωνές όπως του καθηγητή Ν. Μαριά που βλέπουμε στο βίντεο που λέει τα πράγματα με το όνομα τους, όπως και δημοσιεύματα όπως αυτό που δείχνει για ποιο λόγο μας οδηγούν στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Αλλά και η σημερινή «Ελευθεροτυπία» κρατάει αξιοπρεπή στάση γράφοντας στην πρώτη της σελίδα: «Ο ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΣ καβγάς κυβέρνησης – τρόικας έγινε για το πάπλωμα, αφού το πακέτο των 50 δισ. από την πώληση ακίνητης δημόσιας περιουσίας είχε συμφωνηθεί μεταξύ τους πριν από τις ανακοινώσεις των τροϊκανών. Το αποδεικνύει και το non paper που εξέδωσε εκ των υστέρων, νωρίς το απόγευμα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Η, για γέλια και κλάματα, κυβερνητική αντίδραση και έπειτα από εντολή του πρωθυπουργού εκδηλώθηκε δέκα ώρες αργότερα, στη μία μετά τα μεσάνυχτα, για να σώσει τα προσχήματα».
Σ’ όλα αυτά δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και η στάση της ντόπιας αστικής τάξης που είναι απόλυτα ικανοποιημένη απ’ όλη αυτή την εξέλιξη. Δυο εφημερίδας χτες –«Αξία» και Παρόν»- αποκαλύπτουν τις μυστικές συναντήσεις που είχε ο «τσάρος» της οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου, με το αφόν κατέ των ντόπιων πλουτοκρατών. Προφανώς μοίραζαν τα ιμάτια του ελληνικού λαού –την δημόσια περιουσία- και καθόριζαν τις μίζες που θα πέσουν στο πολιτικό προσωπικό, έγραφε το φιλικό μας μπλογκ “Με άποψη” ενώ σχετικό δημοσίευμα έχει πρωτοσέλιδα σήμερα και η εφημερίδα «Δημοκρατία».
Η κομπραδόρικη από γεννησιμιού της ελληνική αστική τάξη θα συνεργαστεί αρμονικά με τα ξένα αρπακτικά –και το υπαλληλικό της πολιτικό προσωπικό δεν θα μείνει παραπονεμένο αφού οι σχετικές μίζες είναι αναπόσπαστο στοιχείο του όλου σκηνικού- και το ξεπούλημα εργαζομένων και δημόσιου πλούτου της χώρας θα είναι μια καλή ευκαιρία για να παραφουσκώσουν τα ήδη γεμάτα θησαυροφυλάκια της.
Αυτή είναι η κατάσταση που μας ετοιμάζουν άλλοι για μας χωρίς εμάς. Το ερώτημα είναι αν θα παραμείνουμε θεατές μπροστά σ’ αυτό το εφιαλτικό σκηνικό ή θα αντισταθούμε με μορφές πάλης έξω και ενάντια στην παραλυτική αστική νομιμότητα, κόντρα στην ξεπουλημένη συνδικαλιστική εργοπατερία, δυναμικά, αποφασιστικά και μαζικά για να έχει νικηφόρες προοπτικές ο αγώνας μας.
Αφήστε μια απάντηση