Το ζήτημα των μεταναστών μπορεί να λυθεί

Οι μετανάστες αποτέλεσαν, αυτά τα χρόνια, την κύρια εργατική δύναμη για να αντέξει η ελληνική γεωργία: ελιές, εσπεριδοειδή, αμπέλια, βαμβάκι, κηπευτικά καλλιεργούνται και μαζεύονται χάρη στα φθηνά χέρια των μεταναστών. Σημαντική είναι επίσης, ως γνωστόν, η συνεισφορά τους στην οικοδομή. Γενικά, οι μετανάστες κάνουν τις πιο κακοπληρωμένες και συχνά βαριές δουλειές. Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, που συμβάλλουν σημαντικά στον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο, ήλθαν στην Αθήνα να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Ήλθαν υπερήφανοι διεκδικητές του δίκιου τους και, ταυτόχρονα, σύγχρονοι ικέτες, θύματα του βάρβαρου κόσμου μας.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, πρόβλημα μεταναστών; Βεβαίως υπάρχει, αλλά δεν αντιμετωπίζεται με την ψυχρή αδιαφορία και την καταστολή. «Μας παίρνουν τις δουλειές μας». «Η καθαρότητα μας θα νοθευτεί με σεξουαλικές επιμιξίες, με τους μεικτούς γάμους».
Ο καπιταλισμός κατόρθωνε και κατορθώνει να στρέφει τους εργάτες μιας χώρας εναντίον των εργατών άλλων χωρών, τον έναν εργατικό κλάδο εναντίον του άλλου. Εργατική, λοιπόν, αλληλεγγύη και διεθνιστική αλληλεγγύη. Για την ώρα, είναι φτωχή. Ας αγωνιστούμε, λοιπόν, για να αποκτήσουν έστω τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα οι μετανάστες.

Αλλά, και πάλι, το πρόβλημα παραμένει. Να απαιτήσουμε, λοιπόν, από την άθλια κυβέρνηση να καταγγείλει το Δουβλίνο 2. Όσοι μετανάστες επιθυμούν να μπορούν να μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Στην εποχή της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων, να απαιτήσουμε να επιτρέπει η Ευρώπη-φρούριο των πολυεθνικών την ελεύθερη διακίνηση των θυμάτων της. Επίσης, αν η εθελόδουλη κυβέρνηση νοιαζόταν για την αναγέννηση της υπαίθρου και, την ίδια στιγμή, για τους μετανάστες, θα έπρεπε να δίνει χαμηλότοκα δάνεια σε όσους θα ήθελαν να εγκατασταθούν μόνιμα στα αποδεκατισμένα χωριά μας.

Αλλά πολλά δεν ζητάμε από μια «κυβέρνηση» που ξεπουλά την Ελλάδα για 50 δισεκατομμύρια; Έτσι, τα άλυτα προβλήματα θα τροφοδοτούν ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Η πόλωση της κοινωνίας μας θα εντείνεται, αν η Αριστερά και οι λαϊκές δυνάμεις δεν μπορέσουν να ανακόψουν αυτή την καταστροφική πορεία. Θα επιτευχθεί, λοιπόν, μια αγωνιστική αλληλεγγύη των Ελλήνων εργατών με τα ταξικά ξένα αδέλφια τους;

Ειπώθηκε ότι ήταν λάθος, σε εποχή κρίσης, να αναχθεί σε κύριο πρόβλημα το μεταναστευτικό. Αλλά το μεταναστευτικό είναι μέρος της συνολικής κρίσης της χώρας μας και, ταυτόχρονα, «προϊόν» των πολέμων της Νέας Τάξης, των δικτατοριών και της φτώχειας που επιβάλλει, βοηθά, ανέχεται ο σημερινός ιμπεριαλισμός. Και μέρος της ευθύνης ανήκει στην «ηγέτιδα» τάξη μας και στους πολιτικούς εκπροσώπους της.
Αγώνας, λοιπόν, για να ανατραπεί η κατοχική κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα, επιμέρους αλληλένδετο μέτωπο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Εκτός εάν, λόγω της κατάντιας της οικονομίας μας, οι μετανάστες μεταναστεύσουν σε άλλους καπιταλιστικούς παραδείσους και μας αφήσουν ήσυχους.

* Το κείμενο του Ευτύχη Μπιτσάκη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δρόμος της Αριστεράς”