Μπιλιάρδο στις πλάτες των απεργών πείνας, που πλέον φτάνουν τα όρια της εξάντλησης, μετά τα οποία ελλοχεύουν μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία ή και ο θάνατος, παίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία κυριολεκτικά παραπαίει και σ’ αυτό το θέμα.
Αλλοι υπουργοί εμφανίζονται ως μαλακοί (Νταλάρα, Παπουτσής), άλλοι ως σκληροί (Ραγκούσης), μπαίνουν στη μέσο και αναρμόδιοι (Καστανίδης, Βενιζέλος)υποστηρίζοντας είτε τη μεν είτε τη δε κατεύθυνση, ενώ την ίδια στιγμή ενορχηστρώθηκε μια γκεμπελίστικη καμπάνια λάσπης, που προσπαθεί να παρουσιάσει τους απεργούς πείνας σαν ενεργούμενα της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, η οποία απαγορεύει ακόμα και την ιατρική τους περίθαλψη, ακόμα και το φαγητό που δήθεν οι απεργοί πείνας θέλουν να πάρουν.
Ξεπέρασαν κάθε όριο ο Ραγκούσης με τον Πεταλωτή, θυμίζοντας τη Θάτσερ που άφηνε να πεθάνουν από απεργία πείνας οι ιρλανδοί πολιτικοί κρατούμενοι.
Αυτό θέλουν; Θέλουν νεκρούς; Τότε να το πουν και όχι να κρύβονται πίσω από τις υποκριτικές διακηρύξεις για την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ας ξέρουν, όμως, ότι αν υπάρξει όχι μόνο θάνατος αλλά και ανεπίστρεπτη βλάβη στην υγεία έστω και ενός απεργού πείνας, αυτοί θα έχουν όλη την ευθύνη. Θα στιγματιστούν ανεξίτηλα ως η πρώτη κυβέρνηση στη νεοελληνική ιστορία που άφησε απεργούς πείνας να πεθάνουν.
Τους προειδοποιήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, αν θέλουν να μείνουν στην Ιστορία, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, και ως κυβέρνηση δολοφόνων. Ακόμη δεν έχουν απαντήσει και ο χρόνος κυλά. Κυλά δραματικά για την υγεία και τη ζωή των απεργών πείνας.
Στο μεταξύ, μπροστά στο αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής, εμφανίζονται και διάφοροι παρατρεχάμενοι, τάχα καλοθελητές, που κάνουν προτάσεις διεξόδου. Προτάσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ως βάση το περιβόητο καθεστώς “ανοχής” ή μη “απέλασης”.
Αυτό που οι σημερινοί απεργοί πείνας θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν με μια απλή αίτηση στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς τους, χωρίς να μπουν σ’ αυτή την τεράστια ταλαιπωρία.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι απεργοί πείνας ζητούν καθεστώς κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας. Ζητούν να μπορούν να κάνουν στο φως αυτό που τόσα χρόνια κάνουν στο σκοτάδι: να ζουν και να εργάζονται στην Ελλάδα Και το δικαιούνται. Οχι μόνο γιατί τόσα χρόνια ζουν και εργάζονται υπό καθεστώς παρανομίας, αλλά και γιατί έβαλαν μπροστά τη ζωή τους για τα δικαιώματα όλων των μεταναστών, ταράζοντας για πρώτη φορά μετά από χρόνια τα λιμνάζοντα νερά.
Το υπάρχουν νομικό καθεστώς δίνει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να ικανοποιήσει το πρωταρχικό -εδώ που έχουμε φτάσει- αίτημα της απεργίας πείνας χορηγώντας στους 300 άδεια παραμονής.
Αν πραγματικά δεν θέλει να στιγματιστεί ως κυβέρνηση δολοφόνων.
Πηγή: Εφημερίδα “ΚΟΝΤΡΑ”
Αφήστε μια απάντηση