Νεκροί και αγνοούμενοι μετανάστες στη Σούδα
Πήδηξαν από το πλοίο που τους μετέφερε από τη Λιβύη, όταν αυτό πλησίασε στην Κρήτη
Τρεις πνίγηκαν, 35 στο νοσοκομείο, 11 αγνοούμενοι
Τραγωδία με τρεις νεκρούς εκτυλίχθηκε στο λιμάνι της Σούδας κατά τον κατάπλου του πλοίου «Ionian King», που έφτασε από την Τρίπολη της Λιβύης, καθώς 49 υπήκοοι του Μπανγκλαντές, αντί να βγουν από το πλοίο, έπεσαν στη θάλασσα, προκειμένου ν’ αποφύγουν, όπως όλα δείχνουν, την επιστροφή στη χώρα τους!
Από αυτούς, δύο πνίγηκαν αμέσως, ενώ ο τρίτος άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Μέχρι αργά το μεσημέρι 35 είχαν βρεθεί είτε στη στεριά, είτε στη θάλασσα και μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία, ενώ σε εξέλιξη βρισκόταν μεγάλη επιχείρηση για τον εντοπισμό άλλων 11, που παρέμεναν αγνοούμενοι.
Η κυβέρνηση υιοθετεί μια κλασσική τακτική: Όποιες σημαντικές εργατικές απεργίες, φοιτητικές καταλήψεις, κτλ γίνονται είναι “υποκινούμενες από κάποια σκοτεινά κέντρα” εδώ και χρόνια: “Αποκλείεται όσοι κινητοποιούνται εναντίον μας να το κάνουν διότι δε δέχονται την εκμετάλλευση τους από εμάς, κάποιοι άλλοι τους βάζουν”.
Το ίδιο λέει και τώρα: Οι απεργοί πείνας είναι “υποκινούμενοι”. Δε θέλουν να παραδεχτούν ότι απλά η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι που κινητοποιουν αυτούς τους ανθρώπους, και βέβαια δε θέλουν να σταματήσουν αυτή την εκμετάλλευση.
Είναι σωστό ότι πολλοί από αυτούς που έρχονται ΔΕΝ ενώνονται για να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο με τους ντόπιους εργάτες. Βέβαια, δε βοηθά και ο ρατσισμός, όπως επίσης δε βοηθούν και οι εκβιασμοί των εργοδοτών τους, κτλ. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι, έστω και με αυτά τα υπαρκτά “ελαφρυντικά”, αρκετοί εξ αυτών ΔΕΝ ενώνονται με την υπόλοιπη εργατική τάξη. Και αρκετοί εξ αυτών δε θα ενωθούν και ποτέ.
Σε αυτό έχει ευθύνη η αριστερά, ειδικά η ροζ, διότι αρνείται να παραδεχτεί ότι πολλοί εξ αυτών δεν είναι καν προλετάριοι/εργάτες, είναι αυτό που ο Μαρξ ονόμαζε “λούμπεν προλεταριάτο”, δηλαδή ζητιάνοι, μικροκακοποιοί, κτλ χωρίς να σκέφτονται ως εργάτες. Βέβαια, είναι προφανές ότι για αυτή την εξαθλίωση “φταίει ο καπιταλισμός”, αυτό δεν είναι ψέμα, είτε με οικονομικά, είτε με στρατιωτικά μέσα, ο καπιταλισμός όντως εξαθλιώνει τεράστιες λαικές μάζες ανά την υφήλιο.
Εξαιτίας όμως αυτής ακριβώς της εξαθλίωσης, πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς ξεπέφτουν κάτω από το επίπεδο του προλετάριου, και δεν μπορούν να αποκτήσουν “ταξική συνείδηση”, προκειμένου μετά να ενωθούν με άλλους εργάτες και να παλέψουν εναντίον των εκμεταλλευτών τους.
Είχε γράψει και κάτι σχετικό πχ εδώ.
Από εκεί και πέρα όμως, είναι φανερό πως οι μετανάστες είναι ουσιαστικά “οι νέοι Εβραίοι”, αυτοί δηλαδή που θα χρησιμοποιηθούν από το σύστημα για να μείνουν στο απυρόβλητο αυτοί που όντως θησαυρίζουν και γίνονται ολοένα και πιο ισχυροί, δηλαδή οι τραπεζίτες, βιομήχανοι, κτλ (παρατηρήστε πόσα ποστ στρέφονται εναντίον των εξαθλιωμένων μεταναστών, και πόσα ποστ στρέφονται εναντίον αυτών που ξεζουμίζουν καθημερινά όλους τους εργάτες).
Άσχετα με την εθνικότητα του εκάστοτε εργοδότη, και άσχετα με την εθνικότητα του εκάστοτε εργάτη, θα πρέπει να δούμε ότι αν η εργοδοσία ρημάζει τους εργάτες, τότε έχει η ώρα να χτυπήσουμε τον εργοδότη, και όχι να αφήνουμε στο απυρόβλητο.
Αυτοί γελάνε – Κόβουν διαρκώς τις θέσεις εργασίας (πάνε Κίνα), και οι εργάτες αντί να τους χτυπήσουν, τσακώνονται μεταξύ τους διότι απλούστατα δε μπορούν να βρουν δουλειά και κάποιοι θα πρέπει να θυσιαστούν “στο βωμό”, ώστε να κονομάνε οι ολιγάρχες.
Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από το Λένιν:
….Θα πούμε λίγα λόγια σχετικά με την απόφαση για τον εκπατρισμό και τη μετανάστευση. Και στο ζήτημα αυτό στην επιτροπή έγινε προσπάθεια να υποστηριχθούν οι στενές συντεχνιακές απόψεις και ν’ απαγορευτεί η μετανάστευση εργατών από τις καθυστερημένες χώρες (Κίνα κλπ.) Είναι ακριβώς το ίδιο πνεύμα του αριστοκρατισμού μέσα στους προλετάριους μερικών “πολιτισμένων” χωρών, που βγάζουν ορισμένα κέρδη από την προνομιακή θέση τους και γι’ αυτό έχουν την τάση να ξεχνάνε τις απαιτήσεις της διεθνούς ταξικής αλληλεγγύης. Μέσα στο ίδιο συνέδριο δεν βρέθηκαν υπερασπιστές αυτής της συντεχνιακής και μικροαστικής στενότητας αντιλήψεων. Η απόφαση ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις της επαναστατικής σοσιαλδημοκρατίας.
…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μόνο η εξαιρετική φτώχεια αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, και ότι οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται με τη μεγαλύτερη ασυνειδησία τους εργάτες-μετανάστες. Αλλά μόνο αντιδραστικοί μπορούν να κλείνουν τα μάτια στην προοδευτική σημασία της σύγχρονης αυτής μετανάστευσης των λαών. Λυτρωμός από το ζυγό του κεφαλαίου δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, χωρίς την παραπέρα ανάπτυξη του καπιταλισμού, χωρίς την ταξική πάλη στη βάση του. Και σε αυτήν ακριβώς την πάλη τραβάει ο καπιταλισμός τις εργαζόμενες μάζες όλου του κόσμου, αναταράζοντας τη μουχλιασμένη και απονεκρωμένη τοπική ζωή, εξαλείφοντας τους εθνικούς φραγμούς και προλήψεις, συνενώνοντας τους εργάτες όλων των χωρών σε τεράστιες φάμπρικες και μεταλλεία της Αμερικής, της Γερμανίας κτλ. (…)Η αστική τάξη διεγείρει τους εργάτες του ενός έθνους ενάντια στους εργάτες του άλλου έθνους, προσπαθώντας να τους διαιρέσει. Οι ταξικά συνειδητοί εργάτες, κατανοώντας ότι είναι αναπόφευκτο και προοδευτικό το σπάσιμο όλων των εθνικών φραγμών που βάζει ο καπιταλισμός, προσπαθούν να βοηθήσουν στη διαφώτιση και την οργάνωση των συντρόφων τους από τις καθυστερημένες χώρες»
…
… Μπορούμε να απαιτούμε… εξίσωση δικαιωμάτων ξένων και ντόπιων εργατών (ιδιαίτερα σπουδαίο σημείο για εκείνα τα ιμπεριαλιστικά κράτη που όπως η Ελβετία, όλο και σε μεγαλύτερο αριθμό και όλο και πιο ξετσίπωτα εκμεταλλεύονται τους ξένους εργάτες, αφήνοντάς τους χωρίς δικαιώματα)…
…
… 18. Καθιέρωση της αναγκαστικής απόδοσης της ελβετικής υπηκοότητας στους ξένους, χωρίς κανένα έξοδο. Κάθε ξένος που έχει παραμείνει 3 μήνες στην Ελβετία γίνεται ελβετός υπήκοος, εκτός αν για ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους ζητήσει αναβολή για όχι περισσότερο από 3 μήνες. Εξήγηση στις μάζες της ιδιαίτερης επιτακτικότητας αυτής της μεταρρύθμισης για την Ελβετία, όχι μόνο από γενική δημοκρατικής άποψη, αλλά και λόγω του ότι οι ιμπεριαλιστικές συνθήκες της Ελβετίας την έχουν κάνει κράτος με το μεγαλύτερο σ’ όλη την Ευρώπη ποσοστό ξένων. Το γεγονός ότι οι ξένοι εργάτες δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα και η απομόνωσή τους, ενισχύει και την χωρίς αυτό εντεινόμενη πολιτική αντίδραση και εξασθενίζει τη διεθνή αλληλεγγυή του προλεταριάτου.…27. Για να μην μένει η αναγνώριση του διεθνισμού από μέρους των ελβετών σοσιαλδημοκρατών κούφια φράση που δεν υποχρεώνει σε τίποτα, γι’ αυτό είναι απαραίτητο, πρώτο να παλέψουμε με συνέπεια και σταθερότητα για την οργανωτική προσέγγιση και συγχώνευση των ξένων και των ελβετών εργατών μέσα στις ίδιες ενώσεις, καθώς και για την πλήρη (αστική κι πολιτική) ισοτιμία τους. Η ειδική ιδιομορφία του ιμπεριαλισμού στην Ελβετία συνίσταται ακριβώς στην εντεινόμενη εκμετάλλευση των χωρίς δικαιώματα ξένων εργατών από την ελβετική αστική τάξη που στηρίζει τις ελπίδες της στην αποξένωση των δύο αυτών κατηγοριών εργατών, της μίας από την άλλη….
Αφήστε μια απάντηση