Πρόσφατα, η ΜΚΟ «Γιατροί χωρίς σύνορα», που απέκτησε νέα γενική διευθύντρια και προσπαθεί να ξαναβγεί στο προσκήνιο, έκανε ανακοινώσεις για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Ο αστικός Τύπος έδωσε ευρεία δημοσιότητα σ’ αυτές τις ανακοινώσεις. Δήλωση της νέας γενικής διευθύντριας των ΓΧΣ δημοσιεύτηκε και στον βρετανικό «Γκάρντιαν». Σύμφωνα μ’ αυτές, «το βασικό παράπονο των μεταναστών είναι ότι δεν τους αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους και ότι ζουν μια κόλαση. Και έχουν δίκιο».
Βεβαίως οι φυλακισμένοι στα στρατόπεδα μετανάστες καταγγέλλουν τις συνθήκες κράτησής τους, όμως το βασικό γι’ αυτούς δεν είναι οι συνθήκες κράτησης, αλλά η ίδια η φυλάκισή τους, την οποία θεωρούν (και είναι) άδικη. Για μια ακόμη φορά, έρχεται μια ΜΚΟ να βάλει το «τυράκι» κρύβοντας τη «φάκα». Να μιλήσει για τις συνθήκες κράτησης και όχι για την ίδια την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ο αστικός Τύπος έδωσε δημοσιότητα στις καταγγελίες της ΜΚΟ, γιατί αυτές βοηθούν να παιχτεί το κρατικό παιχνίδι: να δώσει η ΕΕ περισσότερα λεφτά, για να βελτιώσουμε τις συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Ελλάδα είναι φτωχή χώρα, δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της το μεγάλο κόστος, που προκύπτει από το μεγάλο αριθμό των παράνομων μεταναστών.
Οι ΜΚΟ σαν τους ΓΧΣ κάνουν μπίζνες με το κράτος. Γι’ αυτό και τις αφήνει να μπαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υλοποιούν προγράμματα με εθνικό και κοινοτικό χρήμα. Το κράτος τις βάζει στο παιχνίδι κι αυτές βοηθούν το κράτος να πετύχει το σκοπό του. Αλλωστε, αν πέσει περισσότερο χρήμα από τις Βρυξέλλες, κάποιο «προγραμματάκι» στα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα υλοποιήσουν και αυτές οι ΜΚΟ. Παράλληλα, βοηθούν το κράτος να «περάσει» στον ελληνικό λαό αυτή τη ντροπή του πολιτισμού και της παράδοσής μας: «Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι απαραίτητα, καλώς έγιναν, αλλά πρέπει οι συνθήκες κράτησης να γίνουν ανθρώπινες».
Και βέβαια, και η συγκεκριμένη ΜΚΟ και ο αστικός Τύπος δεν είπαν κουβέντα για το νέο έγκλημα, για τη σχεδιαζόμενη παράταση της φυλάκισης των μεταναστών ισοβίως, μέχρι να συναινέσουν στην απέλασή τους.
Το καθεστώς φυλάκισης των μεταναστών που μπαίνουν παράνομα στη χώρα έχει τη δική του ιστορία. Ο βασικός μεταναστευτικός νόμος, ο 3386/2005 (άρθρο 76, παρ. 3) πρόβλεπε: «Εφόσον ο αλλοδαπός εκ των εν γένει περιστάσεων κρίνεται ύποπτος φυγής ή επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη, με απόφαση των οργάνων της προηγούμενης παραγράφου, διατάσσεται η προσωρινή κράτησή του μέχρι την έκδοση, εντός τριών (3) ημερών, απόφασης ως προς την απέλασή του. Εφόσον εκδοθεί απόφαση απέλασης, η κράτηση συνεχίζεται ως την εκτέλεση της απέλασης, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες».
Τέσσερα χρόνια μετά, ήρθε ένας άλλος νόμος, ο 3772/ 2009 (άρθρο 48, παρ. 2), να αυστηροποιήσει το μέτρο της φυλάκισης, εξαπλασιάζοντας τη διάρκειά της: «Εφόσον ο αλλοδαπός εκ των εν γένει περιστάσεων κρίνεται ύποπτος φυγής ή επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή αποφεύγει ή παρεμποδίζει την προετοιμασία της αναχώρησής του ή τη διαδικασία απομάκρυνσής του, με απόφαση των οργάνων της προηγούμενης παραγράφου, διατάσσεται η προσωρινή κράτησή του μέχρι την έκδοση, εντός τριών (3) ημερών, απόφασης ως προς την απέλασή του. Εφόσον εκδοθεί απόφαση απέλασης, η κράτηση συνεχίζεται ως την εκτέλεση της απέλασης, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες. Σε περίπτωση που η απέλαση καθυστερεί επειδή αυτός αρνείται να συνεργαστεί ή καθυστερεί η λήψη των αναγκαίων για την απέλασή του εγγράφων από τη χώρα καταγωγής ή προέλευσής του, η κράτηση του αλλοδαπού είναι δυνατόν να παραταθεί για περιορισμένο χρόνο, που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα (12) μήνες».
Πλέον ούτε το μέγιστο των 18 μηνών φυλάκισης κρίνεται αρκετό. Ετσι, θεσπίζεται η φυλάκιση-βασανιστήριο. Ο μετανάστης θα σαπίζει στη φυλακή μέχρι να λυγίσει και να συνεργαστεί στην απέλασή του! Επειδή, όμως, αυτό δεν είναι εύκολο να θεσπιστεί με νόμο (προσκρούει σε βασικές αρχές του ισχύοντος Δικαίου), επιχειρούν να το θεσπίσουν με πλάγιο τρόπο. Μέσα από μια Γνωμοδότηση του ΝΣΚ (Νομικό Συμβούλιο του Κράτους), του οργάνου που πάντοτε γνωμοδοτεί κατά παραγγελίαν, καλύπτοντας όλες τις παρανομίες των κυβερνήσεων.
Η υπ’ αριθμ. 44/2014 ομόφωνη Γνωμοδότηση του Δ’ Τμήματος του ΝΣΚ, κατόπιν «ερωτήματος» (παραγγελίας δηλαδή) του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, που την έκανε στη συνέχεια δεκτή με απόφασή του, μετατρέπει σε ισόβια τη φυλάκιση των μεταναστών, αν δεν συνεργαστούν στην απέλασή τους. Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Σε περίπτωση κρατήσεως αλλοδαπού επί 18 συνολικά μήνες, κατόπιν προηγού-μενης αποφάσεως επιστροφής ή απελάσεως (άρθρα 30 του Ν. 3907/2011 ή 76 του Ν.3386/2005 αντίστοιχα), η υλοποίηση της οποίας δεν κατέστη εφικτή, λόγω αρνήσεως συνεργασίας του ίδιου του αλλοδαπού, οι αρμόδιες αρχές δύνανται, ένα εύλογο χρονικό διάστημα προ της λήξεως του 18μήνου, να θέσουν εγγράφως στον αλλοδαπό προθεσμία για οικειοθελή αποχώρηση από τη χώρα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 22 του Ν. 3907/2011 και 76 του Ν. 3386/2005, μέχρι τη λήξη αυτού. Σε περίπτωση και πάλι αρνήσεως του αλλοδαπού να συνεργασθεί στην υλοποίηση της αποφάσεως επιστροφής ή απελάσεως, τα αρμόδια όργανα, όταν αιτιολογημένα διαπιστώνεται ότι είναι ύποπτος διαφυγής, δύνανται αυτομάτως και κατ’ άρθρα 22 παρ.3 του Ν. 3907/2011 ή 78 του Ν. 3386/2005, να επιβάλουν σε αυτόν το μέτρο της υποχρεωτικής διαμονής στο χώρο κρατήσεως έως ότου συναινέσει και συνεργασθεί στην υλοποίηση της αποφάσεως επιστροφής του ή απελάσεώς του»!
Εμείς επαναλαμβάνουμε αυτό που γράψαμε όταν, πριν από μερικές εβδομάδες, αποκαλύψαμε αυτό το έκτρωμα: «Υπάρχει κανείς, απ’ αυτούς που μιλούν για “νομικό πολιτισμό”, να διαμαρτυρηθεί; Εδώ καταστρατηγείται κάθε έννοια δικαίου, ακόμη και η πιο συντηρητική εκδοχή του αστικού δικαίου, και επιστρέφουμε στο μεσαίωνα. Μόνο με τακτικές Γκουαντανάμο μπορεί να συγκριθεί αυτή η Γνωμοδότηση». Ηδη ακούγονται διαμαρτυρίες, αλλά είναι ελάχιστες.
Αφήστε μια απάντηση