 |
«Αφού η Δύση τόσο καιρό άφησε τον Καντάφι να μακελέψει τους εξεγερμένους Λίβυους –που η ίδια είχε υποκινήσει- οι προχτεσινές δηλώσεις του Καντάφι ότι το πάρτι τέλειωσε για τις εταιρείες των ΗΠΑ και της Ε.Ε και ότι η Λιβύη θα παραχωρήσει άδεια εκμετάλλευσης των πετρελαίων της στη Ρωσία και Κίνα ήταν αυτό που βάρυνε την απόφαση για την Νατοϊκή επέμβαση.
Εχουμε δηλαδή καθαρά ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με σκοπό να κερδίσουν από αυτή την επέμβαση η Ε.Ε, οι αγγλοαμερικανικές «αδελφές» του πετρελαίου, Γουόλ Στριτ με τα δισ. κατασχεμένων λιβυκών περιουσιακών στοιχείων σε τράπεζες, όπως επίσης και οι πολεμικές βιομηχανίες».
Τα παραπάνω γράφαμε σε περασμένη ανάρτηση.
Ερχεται τώρα μια απ’ τις πιο έντιμες φωνές που υπάρχουν στον αστικό Τύπο –ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ- και παραθέτοντας στοιχεία επιβεβαιώνει πλήρως την εκτίμησή μας. Παραθέτουμε απόσπασμα από δημοσίευμα του:
«Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και που έκανε τους Δυτικούς να επιτεθούν στον Καντάφι, ήταν την περασμένη Τρίτη, υποστηρίζουν οι “Τάιμς της Ασίας” όταν, σε συνέντευξή του στη γερμανική τηλεόραση, ο Καντάφι ξεκαθάρισε πως οι δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες θα πρέπει να ξεχάσουν τα λιβυκά πετρέλαια. Είπε: “Δεν εμπιστευόμαστε τις εταιρείες τους που συνωμότησαν εναντίον μας”…(σ.σ. το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με τον Σαντάμ Χουσεΐν).
Αποκαλυπτικά είναι επίσης και στοιχεία για τα πετρελαϊκά αποθέματα της Λιβύης. “Η Λιβύη είναι η μεγαλύτερη πετρελαϊκή οικονομία της Αφρικής, πιο μεγάλη ακόμη και από τη Νιγηρία και την Αλγερία. Διαθέτει αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου 46,5 δισ. βαρελιών (δεκαπλάσια από τα αιγυπτιακά), που αντιστοιχούν στο 3,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων. Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος παρήγε 1,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, με στόχο να φτάσει στα διπλάσια. Το πετρέλαιό της είναι εξαιρετικής ποιότητας και πολύ χαμηλού κόστους παραγωγής (μόλις ένα δολάριο το βαρέλι).
Οταν ο Καντάφι απείλησε τις μεγάλες δυτικές εταιρείες, κατέστησε σαφές πως το παιχνίδι σύντομα θα τελείωνε για τη γαλλική Total, την ιταλική ENI, τη βρετανική BP, την ισπανική Repsol, την ExxonMobil, τη Chevron, την Occidental Petroleum, την Hess και την Conoco Phillips».
Και το σχόλιο καταλήγει: «Υστερα από αυτό το “Who is who” γίνεται κατανοητό γιατί τα μεγάλα ευρωπαϊκά και αγγλοαμερικανικά πετρελαϊκά συμφέροντα έπρεπε να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην “ανθρωπιστική” επέμβαση».
Αφήστε μια απάντηση