Στο προηγούμενο δημοσίευμα αναφερθήκαμε στο ποιόν των φερόμενων ως ηγετών της εξέγερσης που ξέσπασε στη Λιβύη. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν είτε στελέχη του παλιού καθεστώτος είτε αμερικανοθρεμμένοι καθηγητάδες που ουδεμία σχέση είχαν και έχουν με τους εξεγερμένους. Παρουσιάζονται όμως σαν οι αυτόκλητοι ηγέτες τους. Κι επειδή τον τελευταίο μήνα είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορες πληροφορίες για συμμετοχή οπαδών της Αλ Κάιντα στους κόλπους των εξεγερμένων, οι «καθωσπρέπει» ηγέτες του «Προσωρινού Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου» έσπευσαν να υποβάλουν δήλωση νομιμοφροσύνης.
Δήλωση νομιμοφροσύνης
Η δήλωση έλεγε τα εξής:
«Το Προσωρινό Εθνικό Συμβούλιο επιβεβαιώνει την ισλαμική ταυτότητα του Λιβυκού Λαού, τη δέσμευσή του στις μετριοπαθείς ισλαμικές αξίες, την πλήρη απόρριψη των εξτρεμιστικών ιδεών και τη δέσμευσή του στην καταπολέμησή τους κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις και αρνείται τους ισχυρισμούς που στοχεύουν να εμπλέξουν την Αλ Κάιντα με τους επαναστάτες στη Λιβύη. Τονίζει ότι ο κίνδυνος της τρομοκρατίας απειλεί όλα τα έθνη και δεν θα πρέπει να συνδέεται με οποιαδήποτε θρησκεία, κουλτούρα και εθνικότητα και επιβεβαιώνει τη σκληρή καταδίκη της και τη δέσμευσή του στη μάχη κατά της τρομοκρατίας σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της, που διαπράττονται από οποιονδήποτε, οποτεδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, εφόσον αποτελεί μία από τις περισσότερο σοβαρές απειλές για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Τονίζει επίσης τη δέσμευσή του στην εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων στην Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, με την πλήρη δέσμευση σε όλα τα μέτρα και κυρώσεις σχετικά με κάθε άτομο ή ομάδα που σχετίζεται με την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, όπως καθορίστηκε από την Επιτροπή Κυρώσεων. Βεγγάζη 30 Μάρτη 2011».
Ο μπαμπούλας της Αλ Κάιντα
Η παραπάνω δήλωση θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μια απάντηση στη συνέντευξη του Αμπντέλ Χακίμ Αλ Χασίντι, που πολεμά στις τάξεις της αντιπολίτευσης, στην ιταλική εφημερίδα II Sole 24 Ore (αποσπάσματά της αναδημοσίευσε στις 25/3 η βρετανική Telegraph). Στη συνέντευξη αυτή ο Χασίντι παραδέχεται ότι ορισμένοι από τους μαχητές του, που αυτή τη στιγμή πολεμάνε στους κόλπους της αντιπολίτευσης και μάλιστα στην πρώτη γραμμή, είχαν στρατολογηθεί από τον ίδιο για να πολεμήσουν τους Αμερικάνους στο Ιράκ, ενώ ο ίδιος είχε πολεμήσει στο Αφγανιστάν, πριν συλληφθεί το 2002 στην Πεσαβάρ, παραδοθεί στους Αμερικάνους και στη συνέχεια φυλακιστεί στη Λιβύη, μέχρι το 2008 που αποφυλακίστηκε. Ο Χασίντι χαρακτήρισε τους μαχητές αυτούς «πατριώτες και καλούς μουσουλμάνους», προσθέτοντας ότι τα μέλη της Αλ Κάιντα είναι «επίσης καλοί μουσουλμάνοι και μάχονται τους εισβολείς». Σημειώνουμε ότι ο Χασίντι είναι –σύμφωνα με την Telegraph– «ηγετικό» στέλεχος των ανταρτών στην πόλη Ντάρνα, στην πόλη δηλαδή που από τις αρχές του πολέμου οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ανέφεραν σε σχετικό δημοσίευμά τους (8/3) ότι υπάρχουν αντάρτες που θα αντιταχθούν σε οποιαδήποτε ξένη επέμβαση ακόμα και με τα όπλα.
Ο Χασίντι δεν είναι ο μόνος που εμπλέκεται σε «τρομοκρατικές» δραστηριότητες. Η εφημερίδα Telegraph, σε άρθρο της 3ης Απρίλη, επισημαίνει ότι ο άνθρωπος που εκπαιδεύει τους αντικαθεστωτικούς στη Ντάρνα, ονόματι Σουφιάν Μπιν Κούμου, υπήρξε κρατούμενος στο Γκουαντάναμο για έξι ολόκληρα χρόνια! Ο 51χρονος Κούμου, βετεράνος του λιβυκού στρατού, κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για συνεργασία με την Αλ Κάιντα, επειδή δούλευε σαν οδηγός φορτηγού μιας εταιρίας ιδιοκτησίας του Μπιν Λάντεν και μετέπειτα σαν λογιστής σε ένα «ύποπτο» για «τρομοκρατικές» διασυνδέσεις «φιλανθρωπικό ίδρυμα». Ισως γι’ αυτούς τους λόγους ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Τζέιμς Σταυρίδης, μιλώντας μπροστά στην επιτροπή στρατιωτικών υποθέσεων της αμερικάνικης Γερουσίας στα τέλη Μάρτη, είχε προειδοποιήσει ότι υπάρχουν (έστω και σε μικρό αριθμό) μαχητές της Αλ Κάιντα και της Χεζμπολά (!) στους κόλπους της αντιπολίτευσης, χωρίς όμως αυτό να την χαρακτηρίζει «τρομοκρατική», αφού στην ηγεσία της βρίσκονται «υπεύθυνοι άνθρωποι». Οι δηλώσεις Σταυρίδη αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη ανησυχία από τη βρετανική κυβέρνηση. Γι’ αυτούς τους λόγους οι Αμερικάνοι και οι Βρετανοί δίστασαν, όχι μόνο να στηρίξουν με όπλα την αντιπολίτευση, αλλά και να την αναγνωρίσουν ως το μόνο νόμιμο εκπρόσωπο του λιβυκού λαού, όπως έκανε η Γαλλία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια.
Πανηγύρι πρακτόρων
Αν και ο Ομπάμα έχει δηλώσει ότι απλά εξετάζει το ενδεχόμενο να δώσει όπλα στους αντικαθεστωτικούς, το πρακτορείο Ρόιτερς αποκάλυψε ότι ο αμερικάνος πρόεδρος είχε δώσει δύο με τρεις βδομάδες πριν από την ημέρα του δημοσιεύματος (30/3) ειδική εξουσιοδότηση στη CIA να δράσει μυστικά στη Λιβύη και να στηρίξει τους αντικαθεστωτικούς. Σύμφωνα δε με τους Τάιμς της Νέας Υόρκης της ίδιας μέρας (30/3), μικρές ομάδες πρακτόρων της CIA καθώς και δεκάδες μέλη των βρετανικών ειδικών δυνάμεων και πρακτόρων της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών M16 βρίσκονται στο λιβυκό έδαφος. Οι αμερικάνοι πράκτορες προσπαθούν να διερευνήσουν το χαρακτήρα της ηγεσίας της αντιπολίτευσης και τα πιστεύω των διάφορων ομάδων που μάχονται τον Καντάφι. Φυσικά, τόσο ο εκπρόσωπος της αμερικάνικης κυβέρνησης όσο και η CIA αρνήθηκαν να σχολιάσουν τα δημοσιεύματα αυτά…
Αγεφύρωτο αδιέξοδο
Σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη των αεροπορικών επιθέσεων στη Λιβύη, η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Ο Καντάφι διατηρεί τις δυνάμεις του και έχει κατορθώσει να απωθήσει τους αντικαθεστωτικούς μακριά από την πρωτεύουσα αλλά και τη γενέτειρά του (Σύρτη), μετατοπίζοντας το μέτωπο του πολέμου στην τελευταία μεγαλύτερη πόλη (Αζνταμπίγια) πριν το προπύργιο των αντικαθεστωτικών (Βεγγάζη). Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και η μοναδική που κατέχουν οι αντικαθεστωτικοί στα δυτικά, η Μιζουράτα, εξακολουθεί να πολιορκείται από τις δυνάμεις του Καντάφι, αντιμετωπίζοντας σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα, ενώ στα νοσοκομεία της πόλης έχει δημιουργηθεί το αδιαχώρητο.
Κι ενώ η γκρίνια στους κόλπους των αντικαθεστωτικών για την αναποτελεσματικότητα των ΝΑΤΟϊκών επιδρομών αυξάνεται (ιδιαίτερα μετά τις φίλιες επιθέσεις κατά τεθωρακισμένων των αντικαθεστωτικών), ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Αντερς Ράσμουσεν, δήλωσε την προηγούμενη Παρασκευή στο Αλ Τζαζίρα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει καθαρά στρατιωτική λύση, αλλά η λύση θα πρέπει να είναι πολιτική. Ομως, μέχρι στιγμής, κάθε προσπάθεια για εκεχειρία έχει πέσει στο κενό. Η τελευταία πρόταση της Αφρικανικής Ενωσης απορρίφθηκε από τους αντικαθεστωτικούς, αφού δεν προέβλεπε την απομάκρυνση του Καντάφι και της κλίκας του από την εξουσία. Το σχέδιο της Αφρικανικής Ενωσης (που είχε γίνει δεκτό από τον Καντάφι) προέβλεπε εκεχειρία, προστασία των πολιτών και του απρόσκοπτου εφοδιασμού της ανθρωπιστικής βοήθειας για τους Λίβυους και τους ξένους εργάτες στη χώρα, καθώς και την έναρξη διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών και πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα «ικανοποιούν τις προσδοκίες του λιβυκού λαού».
Τριγμοί μεταξύ των «απελευθερωτών»
Η τελευταία σύνοδος της «ομάδας επαφής» για τη Λιβύη, των 21 χωρών που μαζεύτηκαν την περασμένη Τετάρτη στη Ντόχα του Κατάρ (πρόκειται για τη δεύτερη συνάντηση αυτής της ομάδας, μετά τις 29 Μάρτη που είχαν μαζευτεί στο Λονδίνο), πέρα από την πλήρη αναγνώριση του Προσωρινού Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου (που συμμετείχε στη συνάντηση αυτή, ενώ δεν συμμετείχε στην πρώτη) σαν «νόμιμου συνομιλητή που αντιπροσωπεύει τις προσδοκίες του λιβυκού λαού» και τις υποσχέσεις τους για μηχανισμό οικονομικής στήριξης (χωρίς όμως τελικά να καθορίζουν πώς θα συγκροτηθεί και από πού θα αντλεί χρήματα αυτός ο μηχανισμός), δεν απέδωσε τίποτα περισσότερο. Και δεν θα μπορούσε να αποδώσει. Δεδομένου ότι στους κόλπους της «συμμαχίας» δεν υπάρχει συμφωνία, όχι μόνο για τον εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών (που υποστηρίζουν Γαλλία και Βρετανία, αλλά αντιτάσσονται Γερμανία και Βέλγιο), αλλά ούτε και για τον τρόπο χρηματοδότησής τους, καθώς ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών είχε επιφυλάξεις απέναντι στην ιταλική πρόταση για χρηματοδότηση των αντικαθεστωτικών από τους «παγωμένους» λογαριασμούς του Καντάφι, δηλώνοντας ότι αυτό μπορεί να μην είναι νόμιμο.
Οι Αμερικάνοι φαίνεται να επιχειρούν να βγάλουν την ουρά τους απέξω, τηρώντας περισσότερο υποστηρικτικό ρόλο «εναέριας επιτήρησης και ανεφοδιασμού», όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου την περασμένη Τετάρτη. Η στάση των Αμερικάνων έχει δυσανασχετήσει τους Γάλλους και τους Βρετανούς, που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των επιθέσεων. Ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ, δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ δεν κάνει όσα θα έπρεπε και ζήτησε από τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν πιο ενεργά. Αλλά πώς να το κάνουν σε έναν πόλεμο που τελικά κρίνεται στο έδαφος; Κι εκεί οι αντικαθεστωτικοί αποδεικνύονται πολύ λίγοι απέναντι στις πολύ πιο καλά οργανωμένες και ανθεκτικές δυνάμεις του Καντάφι…
Πηγή: Εφημερίδα “Κόντρα”
Αφήστε μια απάντηση