“Βασιλικό γλέντι”: Όταν δε μπορείς να βρεις δουλειά ούτε στα McDonald’s

Με “δηλητηριώδη” διάθεση:

Βασιλικό γλέντι

Δώστε μου ένα πριγκιπόπουλο να του χώσω ένα μήλο στο στόμα και και το ψήσω στους 200 βαθμούς Κελσίου. Μετά να το αλείψω με μπύρα Guinness εις το όνομα των Βορειοϊρλανδών και να στρώσω τραπέζι για τους ανθρακωρύχους και λιμενεργάτες που μέσo όρο ηλικίας έχουν το 1/3 της βασιλομήτωρος. Να κόψω κομματάκια το νυφικό της “παρθένας” Κέιτ και να στείλω τα κομμάτια της πλεγμένης από ανήλικες εργάτριες δαντέλας στη Νότιο Αφρική να σκουπίζουν οι γυναίκες στις παράγκες τα δάκρυα των παιδιών τους. Θέλω το στέμμα με μια βαριοπούλα να το κάνω κομμάτια και τα διαμάντια που είναι καρφωμένα πάνω του να τα στείλω να παίζουν βόλους τα παιδιά της Σιέρα Λεόνε. Πάνω στα κεντημένα χαλιά από την Ινδία και το Πακιστάν που έχουν ακόμα των ιδρώτα 5χρονων εργατών να κλωτσήσω σαν τον George Best το βασιλικό θυρεό και να σκοράρω υπέρ των Ιπποτών της Ταπεινής Τράπεζας ανήμερα των βασιλικών πανηγυριών.

The Sex Pistols – God Save The Queen

God save the queen
The fascist regime
They made you a moron
Potential H-bomb

God save the queen
She ain’t no human being
There is no future
In England’s dreaming

Don’t be told what you want
Don’t be told what you need
There’s no future, no future,
No future for you

God save the queen
We mean it man
We love our queen
God saves

God save the queen
‘Cause tourists are money
And our figurehead
Is not what she seems

Oh God save history
God save your mad parade
Oh Lord God have mercy
All crimes are paid

When there’s no future
How can there be sin
We’re the flowers in the dustbin
We’re the poison in your human machine
We’re the future, your future

God save the queen
We mean it man
We love our queen
God saves

God save the queen
We mean it man
And there is no future
In England’s dreaming

No future, no future,
No future for you
No future, no future,
No future for me

No future, no future,
No future for you
No future, no future
For you

Σε άλλες “ειδησούλες”, που δε χώρεσαν στα δελτία ειδήσεων, ειδικά μετά το βασιλικό γάμο:


Στις ΗΠΑ, υπάρχει πλέον ο όρος “McJob” (εδώ το σχετικό λήμμα της Wikipedia”)

McJob is slang for a low-paying, low-prestige dead end job that requires few skills and offers very little chance of intracompany advancement. The term McJob comes from the name of the fast-food restaurant McDonald’s, but is used to describe any low-status job — regardless of the employer — where little training is required, staff turnover is high, and workers’ activities are tightly regulated by managers. Most perceived McJobs are in the service industry, particularly fast food, coffee shops, telemarketing, retail and business-to-business copywriting. Working at a low paying job, especially one at a fast food restaurant, is also referred to as flipping burgers.

“McJob” was in use at least as early as 1986, according to the Oxford English Dictionary (OED), which defines it as “An unstimulating, low-paid job with few prospects, esp. one created by the expansion of the service sector.” Lack of job security is common.

Τι γίνεται όμως όταν η άρχουσα τάξη είτε δεν επενδύει, είτε επενδύει μόνο στην Ασία, όπου υπάρχει ένα πολύ “ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον” (δηλαδή οι εργάτες είναι εντελώς εξαθλιωμένοι);

Τότε οι εργάτες στη Δύση, στο βαθμό που δεν επαναστατούν εναντίον αυτών που τους ρημάζουν, μένουν απλά χωρίς δουλειά και απελπίζονται. Έτσι, αργά ή γρήγορα καταλήγουν να δέχονται να εξαθλιωθούν και αυτοί – πχ μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η δημοσιοποίηση του εξής στατιστικό στοιχείου στις ΗΠΑ:

Όπως λοιπόν ανακοίνωσαν τα McDonalds, δέχτηκαν πάνω από 1.000.000 αιτήσεις για 62.000 part-time θέσεις εργασίας με το μίνιμουμ μισθό:

McDonalds Hires 62,000, Turns Away Over 938,000 Applicants For Minimum Wage, Part-Time Jobs

McDonald’s and its franchisees hired 62,000 people in the U.S. after receiving more than one million applications, the Oak Brook, Illinois-based company said today in an e-mailed statement. Previously, it said it planned to hire 50,000.

Ούτε καν part-time ψήστης στα McDonalds λοιπόν, την ίδια ώρα που 1.000.000 από τους άνεργους εργάτες στις ΗΠΑ εξάντλησαν τα επιδόματα ανεργίας τους, και πλέον δεν έχουν ούτε καν αυτό (στις ΗΠΑ, αν είσαι άνεργος, δικαιούσαι επίδομα ανεργίας μόνο για λίγους μήνες).

Η κοινωνία κοχλάζει, ότι και να λένε – κλείνουμε με μία ακόμα είδηση που πέρασε στα ψιλά, με την αστυνομία να συλλαμβάνει κάθε λογής “υπόπτους” στην Αγγλία με αφορμή το “βασιλικό γάμο”:

Police use royal wedding to clampdown on protest

Police are using the royal wedding as an excuse to take their revenge on activists. They have launched a major crackdown over the past week—including raids on squats and social centres, arrests and fresh charges for protesters.

Police commander Bob Broadhurst said that police were “looking specifically at the royal wedding” to prevent “disorder and violence” on the day. Bizarrely he added that “the threat to the wedding is a threat to democracy”.

The truth is that the police clampdown is a threat to democracy and a threat to the right to protest.

Police arrested six anarchists early in the week. Then they arrested and charged several student protesters—including Alfie Meadows, the student who had to have life-saving brain surgery after being struck by police at a protest last December.

They gave different reasons for the raid at different times of the day. But one Met police spokesperson said, “The search warrants were issued in connection with the disturbances at the student and TUC demonstrations.”

“The police launched a disproportionate and pre-emptive strike on this site and others in advance of the royal wedding.”

Μία απάντηση στο ““Βασιλικό γλέντι”: Όταν δε μπορείς να βρεις δουλειά ούτε στα McDonald’s”

  1. Η νεκρή πριγκίπισσα της χωματερής.

    Την εργατική φετινή Πρωτομαγιά, όπως κι όσο έχει φροντίσει το μιντιακό κατεστημένο παγκοσμίως, θα πρέπει να τη θυμούνται δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι ως στέμμα σε προφυλακτικά, καπάκια καμπινέδων, σακούλες εμετού με το πριγκιπικό ζεύγος!!!
    Γι' αυτό παντρεύονται Παρασκευή τα πιτσούνια.
    Για να χωνεύσω το Σαββατοκύριακο τα υπολείμματα του καρακιτσαριού εκατοντάδες χιλιάδες λοβοτομημένοι εργαζόμενοι που προτιμούν τις άμαξες και τα άλογα – τα ποτισμένα με αντιδιουρητικό και αντιχεστικό για να μην αφοδεύσουν κατά την τελετή – από τον Αμερικανό πασχαλινό κούνελο του πλανηταρχικού τσίρκου.
    O! Tempora! Ο! Mores!
    Τι καιροί, τι ήθη! Αρκετά με τις αηδίες.
    Είναι πολύ το αίμα και πολύς ο κόπος για ν' αντέξει ακόμα και η στήλη μου κάτι παραπάνω από μερικές αράδες.

    Σύντροφοι, την εικόνα του φιλοτεχνημένου πριγκιπιταριού… θα τη θυμάμαι όσο ζω, από δω και μπρος, για καθαρά «επαγγελματικούς» λόγους. Δημοσιογραφικούς τάχα μου δήθεν. Δεν είναι που αδυνατώ να κατανοήσω πώς 12.000 «συνάδελφοι» θα στηθούν να μεταδώσουν το θέαμα. Συνένοχοι στην επιστροφή του κόσμου 500 χρόνια πίσω κι ακόμα παραπίσω. Είναι που δεν άντεξα να βλέπω τη μουράκλα του Γουίλι και της Κέιτ κι από κάτω, να σέρνεται στην κινούμενη γραμμή των μη οπτικοποιημένων ειδήσεων, στην Ελλάδα του 2011, η είδηση: «Το έκτο πτώμα βρέθηκε στη χωματερή της Φυλής. Ανήκει σε Ασιάτισσα περίπου 25 ετών…».
    Το έκτο πτώμα στη χωματερή.
    Ανώνυμο. Αλλης, απ' την «υπέροχη» «κυρίαρχη» λευκή μας σάρκα, φυλής. Μετανάστρια; Φιλιππινέζα; Πόσες σκάλες πρόλαβε να καθαρίσει; Πόσα παιδάκια τάισε και κοίμησε; Πόσους τυχόν «πελάτες» σε μπορδελόκεντρα εξυπηρέτησε;
    Η είδηση δε λέει. Δε θα πει ποτέ. Κι εγώ θέλω να παραγγείλω τη σακούλα εμετού με τους πρίγκιπες απάνω, να ξεράσω έξι κι εξήντα έξι φορές.
    Θέλω να πάει 1,2 δημοσιογράφος κι όχι 12.000, να καλύψουν και ν' ανακαλύψουν αυτόν το θάνατο. Να σκαλίσουν τη χωματερή της πολιτικής και ιδεολογικής βοθρολυματικής επικοινωνίας. Ενα για τη φυσική του υπόσταση και 0,2 για την τσίπα του, κάνουν 1,2 δημοσιογραφία. Εχω περισσότερη εμπιστοσύνη στα όρνια της Φυλής. Ξέρουν τι τρέχει και τα θρέφει εκεί. Δυο βήματα από δω, το κέντρο της Αθήνας και της ντόπιας εξουσιαστικής επιστασίας ημών των «ανθρώπων». Δεν είμαι εύκολη σε μαχαιριές του επαγγέλματος. Είναι πολλοί κι ανώνυμοι και θαμμένοι που πασχίζουν έξω και πέρα απ' τους 12.000 υποχρεωμένους για ένα κομμάτι ψωμί να μην κάνουν εμετό δημόσια.
    Απλά η απάθεια η γενικευμένη γι' αυτό το πτώμα, χρονιάρες μέρες, που περισσεύει η υποκριτική «ανάσταση» ψυχών, δεν καταπίνεται εύκολα. Δεν είναι η Κερατέα. Δεν κλείνει το δρόμο αυτό το πτώμα. Δεν κόβει την όρεξη. Δεν αθροίζεται στα πτώματα που μετράει το ΝΑΤΟ προσθέτοντας και τα δικά του για να χοντραίνει το μέτρο της επέμβασης.
    Καθώς ξημερώνει Πρωτομαγιά, Εργατική Πρωτομαγιά, κι είναι παρότι Κυριακή απεργία κι όχι αργία, καλώ μας όλους να θεωρήσουμε αυτό το πτώμα βασιλικό, ωσάν να κείται σε κρεβάτι πορφύρας κι όχι στη χωματερή, με τιάρα χρυσοστόλιστη και παραστάτες εν πομπή όλους όσοι ακόμα σκεφτόμαστε και δουλεύουμε και αντέχουμε να είμαστε άνθρωποι, το 2011, εδώ και τώρα.
    Γι' αυτό το πτώμα, το τιμημένο από την άγνοια των δολοφόνων και των συνεργών του, αξίζει να είμαστε στους δρόμους για τον άλλο νόμο, αυτόν του δίκιου του εργάτη.
    Ωσπου ν' ανθίσουν οι χωματερές.
    Καλή αγωνιστική Πρωτομαγιά.
    Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *