Ο μηχανισμός του Μεγάρου Μαξίμου – από τις περίφημες «μονταζιέρες» κατά του ΣΥΡΙΖΑ έως τον Μπαλτάκο και τις επαφές με τη Χρυσή Αυγή και το «κάρφωμα» του Μουρούτη από τον αντιπρόεδρο της Χ.Α. Χρήστο Παππά για επαφές μαζί της – έχει πάρα πολλές φορές αναδειχθεί σε θέμα συζήτησης.
Αλλεπάλληλα επεισόδια, τα οποία τροφοδότησαν από ρεπορτάζ και παραπολιτικά σχόλια στα ΜΜΕ έως ανοιχτό… πόλεμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν κατά καιρούς κλέψει τη δόξα της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής.
Όμως ο μηχανισμός του Μαξίμου, ο οποίος αποτελείται από στενούς και μακροχρόνιους φίλους του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, δεν παράγει μόνο επικοινωνία και ίντριγκα, αλλά και πολιτική. Το κακό είναι πως τα όρια μεταξύ όλων αυτών των δραστηριοτήτων είναι, συχνά, εντελώς δυσδιάκριτα.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει, για παράδειγμα, με το «alter ego» του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος παραμένει και αμετακίνητος υπουργός Επικρατείας με… πρωθυπουργικές αρμοδιότητες. Ο λόγος γίνεται για τον Δημήτρη Σταμάτη, που εκτός όλων των άλλων χαρακτηριστικών του αποτελεί το ειδικό κέντρο στον «σκληρό» μηχανισμό του Μεγάρου Μαξίμου που συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία για υπουργούς, βουλευτές και κομματικά στελέχη.
Όπως μάλιστα σχολιάζουν όλοι όσοι γνωρίζουν λεπτομέρειες για τον ρόλο του Σταμάτη, πρόκειται για την «αόρατο χείρα» του πρωθυπουργού, την οποία όλοι τρέμουν. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο το ότι είναι ο αξιολογητής και ο βαθμολογητής του έργου των υπουργών, όσο το ότι έχει «στήσει» παντού δίκτυο πληροφοριοδοτών με δικούς του ανθρώπους.
«Αυταρχικός», «πιστό σκυλί» και «ψυχρός εκτελεστής» είναι μερικά από τα κοσμητικά επίθετα με τα οποία τον… στολίζουν πολλοί βουλευτές και υπουργοί. Όμως ουδείς τολμά δημοσίως – και είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού όσοι μπορούν έστω και παρασκηνιακά – να μιλήσουν εναντίον του, λόγω των υπερεξουσιών που συγκεντρώνει.
Υπήρξε συνοδοιπόρος του Σαμαρά και κατά τα χρόνια της «πολιτικής ερήμου» του πρωθυπουργού, ο οποίος – όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλους τους υπόλοιπους που του στάθηκαν στα πολύ δύσκολα, ανεξαρτήτως πολιτικής και επικοινωνιακής υποδομής και ικανότητας – υπολόγιζε και υπολογίζει πολύ τη γνώμη του. Ακόμη και όταν έκανε την γκάφα και αποδέχθηκε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για πρόταση μομφής, παρ’ ότι ακόμη δεν είχε παρέλθει το εξάμηνο, σχεδόν όλοι έσπευσαν να τον καλύψουν. Στον Σταμάτη κανείς δεν τόλμησε να πάει κόντρα, παρ’ ότι η γκάφα του άλλαξε την πολιτική ατζέντα χωρίς λόγο και αιτία.
Το αμορτισέρ
Οι περισσότεροι νέοι βουλευτές επιχειρούν να έχουν την εύνοιά του ελπίζοντας σε μια θέση στο κυβερνητικό σχήμα, αφού εξακολουθεί να λειτουργεί με την παλαιοκομματική λογική της γεωγραφικής κάλυψης των υπουργείων, ενώ πολλές φορές έχει έλθει σε σύγκρουση στο παρασκήνιο με υπουργούς για την πολιτική τους.
Εμφανιζόμενος ως το… αμορτισέρ για τις σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, έχει συγκρουστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον οποίο η χημεία δεν είναι καλή από τη δεκαετία του 1990, αλλά και με τον Άδωνι Γεωργιάδη για πολιτικές κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, όπως το εισιτήριο για εξετάσεις στα νοσοκομεία, παρά το γεγονός ότι προβλεπόταν στις συμφωνίες με την τρόικα.
Πολλοί υποψήφιοι ευρωβουλευτές τού επιρρίπτουν ευθύνες για το εκλογικό αποτέλεσμα, αφού, εκτός από την κατάρτιση της λίστας, την οποία έφτιαξε μαζί με τον διευθυντή του γραφείου του Σαμαρά, τον Μπούρα, θεωρούν ότι έστησε και «σταυροδοσίες» για να εκλεγούν οι δικοί τους. Η Τζαβέλλα, η Καλαντζάκου, ο Μαυρομάτης θεωρούν ότι τους πούλησε για τον Κύρτσο, τη Σπυράκη και τον Ζαγοράκη, καθώς διαπιστώνουν ότι η πεντάδα που εξελέγη ήταν αποτέλεσμα σκληρής γραμμής.
Πολλοί θεωρούν ότι ο Σταμάτης είναι εκείνος που δεν καλοβλέπει την εξέλιξη του Παπασταύρου στη σχέση του με τον Σαμαρά και γι’ αυτό έσπευσε να τον «κάψει» με διαρροές περί υπουργοποίησης. Ούτε με τον Στουρνάρα «έχουν κολλήσει τα χνότα του», αν και δεν έχουν συγκρουστεί ανοικτά. Πάντως, φαίνεται να έχει βρει «περπατησιά» με το σύστημα του Βενιζέλου, έχοντας οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης ως συντονιστής.
Εκτός των άλλων, έχει αποκτήσει και βαρύνουσα άποψη για πολιτικές αποφάσεις, ενώ έχει αναλάβει και ειδικές αποστολές για θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Θεωρητικά, κάθε μήνα, ο Σταμάτης δίνει αναφορά στον πρωθυπουργό για την πορεία των έργων και για τα αποτελέσματα της πολιτικής που εφαρμόστηκε σε κάθε υπουργείο με βάση τα προαπαιτούμενα της τρόικας, ενώ συντάσσει και άτυπο βαθμολόγιο για κάθε μέλος της κυβέρνησης.
Τρίζει δόντια
Πάντως, οι φίλοι του στο Μαξίμου, όπως ο Μουρούτης, τον οποίο στηρίζει ανεπιφύλακτα, λένε ότι απλώς παίζει τον ρόλο του. Είναι εκείνος που «τρίζει τα δόντια» στα κυβερνητικά στελέχη. Τον αποκαλούν «enforcer», δηλαδή αυτόν που αναλαμβάνει δράση όταν οι καταστάσεις είναι σκληρές και οριακές.
Τα στελέχη του κομματικού μηχανισμού της Ν.Δ. που διεκδικούν θέσεις στην κρατική μηχανή είναι κατά βάση εξοργισμένα, αφού, εάν δεν περάσουν από τον «πάγκο του» και δεν τους εγκρίνει ο Σταμάτης, δεν έχουν καμιά πιθανότητα να αναλάβουν κρατικό πόστο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι υπουργοί, για να διορίσουν κάποιον φίλο τους ή στέλεχός τους στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό, όπως οι δημόσιοι οργανισμοί, πρέπει να έχουν την έγκριση του Σταμάτη.
Το ερώτημα είναι αν, μετά τον ανασχηματισμό, ο οποίος ίσως να είναι ο τελευταίος πριν από τις εθνικές εκλογές, οι δυσαρεστημένοι θα συνεχίσουν να παραμένουν σιωπηλοί ή ο πόνος της απόρριψής τους θα απελευθερώσει την έκφραση των… συναισθημάτων τους – έστω και υπογείως…
Πηγή: “Το Ποντίκι”
Αφήστε μια απάντηση