Πηγή: Διονύσης Ελευθεράτος – “Πριν”
Στο μακρινό 1897, όταν ο γάλλος κοινωνιολόγος Εμίλ Ντιρκέμ ανέλυε τη σχέση των οικονομικών δυσπραγιών με τις αυτοκτονίες, η Ελλάδα βίωνε «ηρωικές στιγμές» που απέτρεπαν την ενασχόληση με τόσο άδοξους θανάτους. Μπλεγμένη στον καταστροφικό πόλεμο με την Τουρκία, η χώρα μετρούσε νεκρούς και σακατεμένους από σφαίρες και οβίδες κι όχι αυτόχειρες. ‘
Κι έπειτα; Έπειτα ήλθε ο περιβόητος Διεθνής Οικονομικός’Ελεγχος. Από τον Φεβρουάριο του 1898 άρχισε επισήμως να διενεργείται. Παρήλθε ένας -και βάλε- αιώνας, πλήρης (και) οικονομικών κρίσεων που ανέσυραν ουκ ολίγες φορές στην επιφάνεια τα συμπεράσματα του Ντιρκέμ. Τώρα οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης υπολογίζουν σε 8.000 τις αυτοκτονίες που θα είχαν αποφευχθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη εάν έλειπαν οι πολιτικές της λιτότητας και των περικοπών, η σώρευση απελπισίας, η βίαιη υποβάθμιση τόσων ανθρώπινων υπάρξεων, οι οποίες γίνονται ξερές κουκίδες πάνω σε χαρτοβασίλεια στατιστικής και τραπεζιτικών κερδών. Σημασία όμως δεν έχει το κατά πόσο είναι ακριβείς οι υπολογισμοί των μελετητών, διότι -να το ξέρετε- σφάλουν οικτρά επί της αρχής. Το επιβεβαίωσε πέρυσι ένας άλλος φεβρουριανός έλεγχος. Όχι οικονομικός αυτός αλλά ψυχιατρικός…
Φεβρουάριος του 2013 ήταν, όταν η γνωστή και μη εξαιρετέα βουλευτής Ζέττα Μάκρη είπε, κατά τη διάρκεια συζήτησης στον Σκάι, πως η αυτοκτονία είναι νόσος… Όχι μόνο το εκστόμισε, αλλά δήλωσε πως δεν σηκώνει καν κουβέντα επί του θέματος, διότι το έχει ψάξει – ενδελεχώς φανταζόμαστε. Αντιθέτως, σήκωσε η Ζέττα το «σπαθί» της politically correct «επιχειρηματολογίας» και «περιποιήθηκε» την παρουσιάστρια και το συνομιλητή της -εμβρόντητοι είχαν μείνει αμφότεροι, φυσικά, με την περί «νόσου» γνωμάτευση: κάθε αναφορά στις αυτοκτονίες, τις οποίες προκαλεί η ένδεια, συνιστά «μικροπολιτική».
Σαφές το μήνυμα των απανταχού «Ζεττών»… Ζήτω η «μεγαλοπολιτική» (εκ του μεγαλόπνοη ίσως) που καταστρέφει ζωές, ανακόπτοντας μάλιστα ορισμένες από αυτές. Κάτω η «μικροπολιτική» που αμφισβητεί ότι η αυτοκτονία είναι «νόσος», για την εξάπλωση της οποίας εικάζουμε πως οι «μεγαλοπολιτικοί» δεν νοείται να φέρουν μεγαλύτερη ευθύνη απ’ όση π.χ. φέρουν για τα τσιμπήματα των κουνουπιών του Νείλου.
Τώρα δε που διάφοροι ξένοι «μικροερευνητές» αναζητούν στην αύξηση των αυτοκτονιών μια ακόμη αντανάκλαση της κοινωνικής απόγνωσης ανά την Ευρώπη, τώρα που η εγχώρια «μικροπολιτική» συναντά τον «ευρωσκεπτικισμό» (φως φανάρι, καημένε) των βρετανών ερευνητών, τώρα, λοιπόν, προβάλλει η αδήριτη ανάγκη για ένα ίδρυμα το οποίο θα αναλάβει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Κάτι σαν… Zetta Makri Foundation, ας πούμε. Εάν μάλιστα έχει και την αρωγή του υπουργείου Υγείας (ιδίως όταν αυτό τελεί υπό την ηγεσία του Μάκη Βορίδη), το Zetta Makri Foundation μπορεί να «θεμελιώσει επιστημονικώς» τα πάντα…
Γιατί αυτοκτονούσαν τόσοι Ισπανοί λίγο προτού υποστούν έξωση από τα σπίτια τους; Α, πρόκειται για μια ιβηρική μετάλλαξη της «νόσου των αυτοκτονιών». Σε εμποδίζει να χαρείς την αλλαγή παραστάσεων, την οποία σου εγγυάται η ζωή στο παγκάκι ή κάτω από τη γέφυρα. Αφήστε που φταίει και η αριστερή κουλτούρα…Έμαθαν οι νεότεροι Ισπανοί για το No Pasaran της εποχής του Εμφυλίου και δραματοποιούν τα πράγματα οσάκις «περνά» την πύλη και τους πλησιάζει κάποιος ανεπιθύμητος. Πώς κάνετε έτσι, μωρέ, ένας δικαστικός επιμελητής είναι. Το σπίτι ήρθε να σας πάρει όχι το κεφάλι. Αλλά, είπαμε, οι διδαχές των αριστερών ευθύνονται.
Γιατί στα χρόνια της κρίσης δεν αυξήθηκαν οι αυτόχειρες στη Σουηδία και τη Φινλανδία, εν αντιθέσει προς ό,τι συνέβη σε άλλες κοινωνίες; Μμμ, είναι που ο «ιός της αυτοκτονίας» δεν αντέχει σε κρύα κλίματα.
Τι ρωτήσατε; «Και ποιος θα υποστηρίξει τέτοιες ανοησίες;» Α, δεν θέλουμε απαισιοδοξίες. Σε μια χώρα στην οποία η «απελευθέρωση» των απολύσεων θεωρείται αντίδοτο στην καλπάζουσα ανεργία και «νοικοκύρεμα» η αύξηση του ποσοστού δημόσιου χρέους (επί του ΑΕΠ) κατά 70 ποσοστιαίες μονάδες, ένα Zetta Makri Foundation τα πάντα θα κατόρθωνε να «τεκμηριώσει».
Σε τελική ανάλυση, εάν δεν προθυμοποιούνται παλιοί ΔΑΠίτες και ΕΠΕΝίτες να παραστήσουν τους «ερευνητές – ψυχιάτρους» (τι διάολο, μόνο υπουργικά καθήκοντα θα αναλαμβάνουν οι προερχόμενοι από τις εν λόγω οργανώσεις;) υπάρχει κι ένας καταπράσινος Κουκουλόπουλος, που μπορεί να βοηθήσει. Ο λαμπρός Πάρις, όπως ίσως θυμάστε, τον Απρίλιο του 2012 είχε αναρωτηθεί πώς θα εξηγούσε ο συνταξιούχος φαρμακοποιός Δημήτρης Χριστούλας -που μόλις είχε θέσει τέρμα στη ζωή του- την… αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Η ιδέα «έπεσε» – τι χρειάζεται για τα περαιτέρω; Στοιχειώδης κυβερνητικός συντονισμός, τίποτε περισσότερο…
Το Λιμενικό θα μπλοκάρει εγκαίρως τους αυτόχειρες στην Αχερουσία Λίμνη, θα τους επαναπροωθεί στον κόσμο των ζωντανών, και τότε ο Κικίλιας θα τους παραδίδει στο Zetta Makri Foundation, για «φιλικές», επιστημονικές εξομολογήσεις. Με έναν Βορίδη επικεφαλής της όλης διαδικασίας, ο ανόητος σκεπτικισμός που αρνείται την ιδιότητα της αυτοκτονίας ως νόσου θα «κοπεί μαχαίρι». Μπορεί και «τσεκούρι» ..
Αφήστε μια απάντηση