epicurus2day – “To σκάνδαλο των Ομολόγων” και άλλα τινά

Αναδημοσιεύουμε από το -εξαιρετικό- site epicurus2day.gr ένα άρθρο που αν και πολύ μεγάλο σε μέγεθος, αξίζει το χρόνο σας, και βέβαια, αν δε γνωρίζετε το site, σας προτρέπουμε να το διαβάσετε. Μπορεί να έχουμε τις διαφωνίες μας (πχ το site έχει έναν “πασιφιστικό” προσανατολισμό, “όχι στη βία”, κτλ), αλλά έχει πολύ σοβαρό περιεχόμενο. Επίσης, πριν τη δημιουργία αυτού του site, ο συντάκτης του έγραφε στο blog, που μπορεί να βρεθεί εδώ, και παρότι πλέον το blog αυτό δεν ανανεώνεται, αξίζει να διαβαστεί, παρά την “παλαιότητα” των posts, που όμως έχουν στοιχεία και ανάλυση που ακόμα και σήμερα παραμένουν άγνωστα σε μεγάλο μέρος του λαού.

Τέλος πάντων, ακολουθεί το αναδημοσιεύμενο άρθρο του epicurus2day:

“Πιστεύω ότι παρά τα τεράστια, υπαρκτά εμπόδια, είναι ζωτικής σημασίας υποχρέωση που βαρύνει όλους εμάς ως πολίτες, να επιδείξουμε ακλόνητη, απαρέγκλιτη, έντονη πνευματική αποφασιστικότητα για να ορίσουμε την πραγματική αλήθεια της ζωής μας και της κοινωνίας μας. Είναι επιτακτική ανάγκη.

Εάν μια τέτοια στάση δεν ενσωματωθεί στο πολιτικό μας όραμα δεν έχουμε καμμία ελπίδα να αποκαταστήσουμε ό,τι σχεδόν έχουμε χάσει: την ανθρώπινη αξιοπρέπεια»

Χάρολντ Πίντερ

Γεια χαρά σε όλους.

Λάβαμε την ακόλουθη επιστολή, την οποία και παραθέτω αυτούσια. Τα σχόλια επ’αυτής εντός του κειμένου και μετά από αυτό εν συνόλω.

“Κύριοι,

Θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας συγχαρώ για την εξαιρετική ποιότητα και το υψηλό επίπεδο του blog που επιμελείστε.

Εργάζομαι εδώ και αρκετές δεκαετίες στον ευρύτερο χώρο της Κεφαλαιαγοράς και έχω μία ολοκληρωμένη άποψη της ελληνικής πραγματικότητας. Αποφάσισα να σας στείλω ανωνύμως αυτή την επιστολή, αφού σε άλλη περίπτωση θα ήταν βέβαιη η στοχοποίησή μου. Και εξηγούμαι: δυστυχώς η Ελληνική Κεφαλαιαγορά βιώνει σημαντικές παθογένειες, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στη συγκέντρωση των χρηματοοικονομικών και πιστωτικών εργασιών σε ελάχιστες ισχυρές ελληνικές τράπεζες. Συγκεκριμένα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα:

– Έχει δανείσει σημαντικού ύψους κεφάλαια στα πολιτικά κόμματα (ενδεικτικά αναφέρω ότι η ΝΔ οφείλει στις τράπεζες περίπου €120 εκατομμύρια και το ΠΑΣΟΚ €114 εκατομμύρια)

– Έχει τον έλεγχο του Ελληνικού Χρηματιστηρίου (ΕΧΑΕ) ως βασικός μέτοχος.

– Επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τις Ενώσεις Εμπόρων και Βιομηχάνων λόγω της άμεσης εξάρτησης των τελευταίων από τον τραπεζικό δανεισμό.

– Η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ) αποτελεί κυρίαρχο θεσμικό φορέα.

– Ελέγχει κατά βάση την Ένωση Θεσμικών Επενδυτών (μέσω των εταιριών Αμοιβαίων Κεφαλαίων, Εταιριών Επενδύσεων κ.α.).

– Ασκεί σημαντική επιρροή στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (ΕΚ), η οποία είναι στελεχωμένη με παλαιά τραπεζικά στελέχη. (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: Πρόεδρος: κ.Αναστάσιος Γαβριηλίδης “δικηγόρος, εργάστηκε ως νομικός και οικονομικός σύμβουλος στο ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, στην Εθνική Χρηματιστηριακή Α.Ε. ενώ έως σήμερα ήταν εταίρος στο νομικό γραφείο Τσιμπανούλη & Συνεργάτες.”, Α΄ Αντιπρόεδρος: κ. Μαρίνα Σουγιουλτζή πρώην στέλεχος της ηρωικής Lehman Brothers και της Barclays NY, μέλη οι κ.κ Ιωάννης Γούσιος (εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδος), Σωκράτης Λαζαρίδης (εκπρόσωπος ΕΧΑΕ), Παναγιώτης Καβουρόπουλος (της “Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών”), Αλέξανδρος Χατζόπουλος(“…ένας νεαρός δικηγόρος 33 ετών, που δεν έχει εμπειρία σε θέματα κεφαλαιαγοράς, όπως φαίνεται και από το βιογραφικό, που προβάλλει στο Ιντερνετ. Ο ίδιος όμως είναι αδελφός της Κατερίνας Χατζοπούλου, της διευθύντριας του γραφείου του Παύλου Γερουλάνου” εδώ)

(Επικ: ας μην ξεχνάμε και τον αλήστου μνήμης παραιτηθέντα Πρόεδρο κ. Αλέξη Πιλάβιο, πρώην στέλεχος της Alpha Bank ο οποίος μετά την παραίτηση του επέστρεψε στην μάνα του λόχου, σε “καίριο πόστο“)

– Αποτελεί τον αποκλειστικό σχεδόν σύμβουλο των ασφαλιστικών ταμείων, συχνότατα μάλιστα σε άτυπη μορφή (Επικ: αυτό κρατήστε το!)

– Διενεργεί το μεγαλύτερο όγκο των χρηματιστηριακών συναλλαγών και λοιπών χρηματιστηριακών εργασιών (αναδοχές, αυξήσεις κεφαλαίων, margin accounts κ.α.).

– Ελέγχει άμεσα το δανεισμό των επιχειρήσεων, των δήμων κ.α., ενώ σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την επιτυχή ή όχι έκβαση εκδόσεων ομολόγων (εταιρικών ή δημοτικών).

Δυστυχώς στη χώρα μας, όπου υπεισέρχονται τα μεγάλα κεφάλαια (και τα μεγάλα συμφέροντα), παύει να ισχύει η ισονομία και η ίση μεταχείριση στους κανόνες του ανταγωνισμού, ή με άλλα λόγια κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι τράπεζες, κάνοντας ευρεία χρήση μονοπωλιακών πρακτικών, παρεμποδίζουν με κάθε τρόπο την ανάπτυξη οιασδήποτε μορφής ανταγωνισμού.

Στα παραπάνω πλαίσια, με την παρούσα επιστολή μου επιθυμώ να σας πληροφορήσω για «περίεργες» καταστάσεις και γεγονότα που έχουν λάβει χώρα την τελευταία πενταετία στην Ελληνική Αγορά Ομολόγων. Η αγορά αυτή έγινε ο πρωταγωνιστής της επικαιρότητας το 2007 και την κοινή γνώ1μη απασχόλησε το «σκάνδαλο των ομολόγων» που αφορούσε συναλλαγές σε σταθερά και σε δομημένα ομόλογα. Λόγω του μεγάλου όγκου του υλικού, στην παρούσα επιστολή θα αναφερθώ στα σταθερά ομόλογα.

Η Ελληνική Αγορά Ομολόγων Σταθερού Επιτοκίου

Οι αγοραπωλησίες ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου διενεργούνται είτε στην Ηλεκτρονική Δευτερογενή Αγορά Τίτλων (ΗΔΑΤ), είτε στην εξωχρηματιστηριακή αγορά (over the counter ή OTC), ενώ ένας αμελητέος όγκος συναλλαγών διενεργείται στο Ολοκληρωμένο Αυτόματο Σύστημα Ηλεκτρονικών Συναλλαγών (ΟΑΣΗΣ) του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Ειδικότερα:

(Επικ: για τις αγορές ΟΤC και το απίστευτο παγκόσμιο τραπεζικό καζίνο των 600 τρις δολαρίων 10 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ, χωρίς εποπτεία και κανόνες, ενημερωνόμαστε εδώ – οι τιμές σε ΔΙΣ δολάρια, για να κατλάβετε για τι μιλάμε δείτε “Τα χρυσά τέκνα της απάτης“)

Η ΗΔΑΤ είναι οργανωμένη αγορά την οποία διαχειρίζεται και εποπτεύει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ).

Αντίθετα, η εξωχρηματιστηριακή αγορά είναι ελεύθερη αγορά, εκτός της οργανωμένης αγοράς της ΤτΕ, όπου οι συναλλαγές διενεργούνται με απευθείας συμφωνία μεταξύ των αντισυμβαλλομένων.

Κατά συνέπεια, μιλάμε για δύο απόλυτα διακριτές αγορές, όπου η σύγκριση των τιμών και του όγκου συναλλαγών μεταξύ των δύο αγορών έχει μόνο στατιστικό ενδιαφέρον. Οι συναλλαγές και των δύο αγορών εκκαθαρίζονται από το Σύστημα Παρακολούθησης Άυλων Τίτλων (ΣΑΤ), του οποίου διαχειριστής είναι η ΤτΕ.

Στην ΗΔΑΤ, σύμφωνα με την Κοινή Απόφαση της 21/11/2000 του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της ΤτΕ, συμμετέχουν σήμερα 22 μέλη που έχουν την ιδιότητα του Βασικού Διαπραγματευτή (Για τα κρίσιμα στοιχεία που εξηγούν τα σχετικά με τους βασικούς διαπραγματευτές, βλέπετε ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ). Μέλη της ΗΔΑΤ είναι μόνο χρηματοδοτικά και πιστωτικά ιδρύματα ή επενδυτικοί οίκοι (εσωτερικού και εξωτερικού), ενώ οι χρηματιστηριακές εταιρίες δεν συμμετέχουν στην ΗΔΑΤ.

Αντίθετα, στην εξωχρηματιστηριακή αγορά συμμετέχουν Τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρίες. Από τις αγορές ομολόγων, ο κύριος όγκος συναλλαγών μέχρι το 2007 (οπότε και ξέσπασε το «σκάνδαλο των ομολόγων») διενεργείτο μέσω της εξωχρηματιστηριακής αγοράς. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι την περίοδο 2004-2006, η συντριπτική πλειοψηφία του όγκου συναλλαγών διενεργείτο (για λόγους που θα εξηγήσω στη συνέχεια), στην εξωχρηματιστηριακή αγορά, όπως αποτυπώνεται στον παρακάτω ΠΙΝΑΚΑ :

Έτος

Όγκος συναλλαγών (%)

ΗΔΑΤ

Εξωχρηματιστηριακή αγορά

2004

13,98

86,02

2005

11,22

88,78

2006

16,1

83,9

Οι τίτλοι που διαπραγματεύονται στην ΗΔΑΤ είναι μόνο τίτλοι του Ελληνικού Δημοσίου (ΕΔ) που διακανονίζονται στο ΣΑΤ της ΤτΕ. Δεν διαπραγματεύονται τίτλοι του ΕΔ που διακανονίζονται στο εξωτερικό (πχ στις πλατφόρμες Clearstream, Euroclear).

Το Δελτίο Τιμών της ΗΔΑΤ είναι το επίσημο ημερήσιο δελτίο τιμών αγοράς της ΗΔΑΤ βάσει του οποίου γίνεται η αποτίμηση της αξίας των τίτλων του ΕΔ (βάσει της ΚΥΑ 8614/5.3.1999).

Χαρακτηριστικό του ατελούς περιβάλλοντος υπό το οποίο λειτουργεί η ΗΔΑΤ, είναι το γεγονός ότι η τιμή κάθε ομολόγου η οποία καταχωρείται στο Δελτίο Τιμών, είναι μία τιμή (η χαμηλότερη τιμή αγοράς ανά τίτλο), η οποία λαμβάνεται σε τυχαία χρονική στιγμή στο διάστημα μεταξύ 13:00 και 13:30 (Επικ: Απίστευτο;…). Μάλιστα, για τους τίτλους για τους οποίους δεν υπάρχουν προσφορές στην ΗΔΑΤ, οι τιμές τους προσδιορίζονται με μαθηματικούς τύπους που είναι συνάρτηση των τιμών των τίτλων για τους οποίους υπάρχουν προσφορές στην ΗΔΑΤ.

(Επικ: δηλ. αν το ομόλογο “ΛΑΝΕΤ” δεν έχει κινήσεις παίρνουμε το ομόλογο ¨ΕΤΕ” και υπολογίζουμε την τιμή του ομολόγου “ΕΤΕ”, κοινώς μήλα με πορτοκάλια).

Είναι προφανές, ότι αυτός ο τρόπος υπολογισμού στερείται αξιοπιστίας, αφού δεν επιτρέπει τη λήψη μιας αντιπροσωπευτικής τιμής για τις συναλλαγές της ημέρας. Αυτός είναι ενδεχομένως και ένας από τους βασικούς λόγους που δικαιολογούν το χαμηλό όγκο συναλλαγών που πραγματοποιείται στην ΗΔΑΤ και της έλλειψης ενδιαφέροντος για την αγορά αυτή. Ενδεικτική ακριβώς της χαμηλής εμπορευσιμότητας και του μικρού όγκου συναλλαγών στην ΗΔΑΤ είναι και η εξωπραγματική διακύμανση των τιμών των ομολόγων η οποία παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα, οι ακόλουθες

α. Αγορά Ομολόγου την 8/12/2005,Συμβαλλόμενοι; ΑΤΕ – ΤΥΠΑΤΕ ΕΛΕΜ, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 64,05, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 108,06, διακύμανση 68,71%

β. Αγορά Ομολόγου την 5/6/2003, Συμβαλλόμενοι; ΤΑΠΟΤΕ – EUROBANK, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 58,09, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 117,48, διακύμανση 102,24%

γ. Αγορά Ομολόγου την 17/6/2003, Συμβαλλόμενοι; Μη αναφερόμενος – ΕΘΝΙΚΗ, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 59,39, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 119,34, διακύμανση 100,94%

δ. Αγορά Ομολόγου την 17/6/2005, Συμβαλλόμενοι; Αlpha Bank – IKA Fid, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 101, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 130, διακύμανση 28,71%

ε. Αγορά Ομολόγου την 29/4/2004, Συμβαλλόμενοι;TAΠOTE – :EUROBANK ASSET MANAGEMENT, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 111,01, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 202,40, διακύμανση 82,33%

στ. Αγορά Ομολόγου την 5/6/2003, Συμβαλλόμενοι; EUROBANK TELESIS, – ΤΑΠΟΤΕ, ελάχιστη τιμή ΗΔΑΤ: 58,09, μέγιστη τιμή ΗΔΑΤ: 117,48, διακύμανση 102,24%

κλπ

Για την οικονομία του χώρου δεν παρατίθενται επιπλέον συναλλαγές, αλλά οι ανωτέρω οι οποίες είναι απόλυτα ενδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί

(Έπίκ: Οι ασύλληπτες αυτές ημερήσιες διακυμάνσεις αποτελούν ενδείξεις τάχα, ή σχεδόν απόδειξη παραβατικής συμπεριφοράς; ΟΥΔΕΙΣ εντούτοις ενδιαφέρεται από τους πολλά κοπτόμενους λειτουργούς αυτού του κράτους, είτε λέγεται δικαστικό σύστημα, είτε πολιτική εξουσία η ΤτΕ)

Μέχρι το 2007, δεν υπήρχε καμία υποχρέωση διενέργειας συναλλαγών επί ομολόγων στην ΗΔΑΤ. Η υποχρέωση αυτή ίσχυσε από τις 12/3/2007 με το εγκύκλιο έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, κ. Δημοσθένη Μαμμωνά

(Επικ: Ο τότε ΓΓ του Υπουργείου βρίσκονταν φαίνεται σε παροιμειώδη οίστρο την περίοδο εκείνη αφού λίγες μέρες πριν υποχρεώσει τα Ταμεία να συναλάσσονται με το κλειστό Τραπεζικό Club της ΗΔΑΤ,, όπως καταγράφει το πόρισμα της Βουλής (σελ.73) ήταν σε έμπυρο ζήλο ενημέρωσης σχετικά με τις συναλλαγές περί ομολόγων: “Σε επαφή μάλιστα με τους τότε Γενικούς Γραμματείς κ. Ε. Παπαδόπουλο και Μαμμωνά για θέματα του ΤΕΑΔΥ κατέθεσε ότι βρισκόταν και ο Πρόεδρος του ΤΕΑΔΥ κ Α. Σημαιοφορίδης, αλλά, κατά την εξέτασή του από την παρούσα Επιτροπή, δεν θέλησε να αιτιολογήσει την ομολογουμένως περίεργη χρονική σύμπτωση της εντολήςτου Γ.Γ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Μαμμωνά προς τον ίδιο να του παραδώσει την23/2/2007 (μία μέρα μετά την 22/2/2007 που εκδόθηκε το επίμαχο δομημένο) και ώρα 10:00 φάκελο με όλα τα στοιχεία που αφορούσαν σε επενδύσεις του ΤΕΑΔΥ σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου”).

Συμπερασματικά, η ΗΔΑΤ αποτελεί μία μονοπωλιακή αγορά στην ποία κυριαρχούν οι Βασικοί Διαπραγματευτές (Επικ: οι Τράπεζες).

  • Τα εμπόδια εισόδου,
  • η πολιτική επί των τιμών (spreads),
  • η προνομιακή πρόσβαση στην πρωτογενή αγορά και σε όλες τις δημοπρασίες του ΕΔ

και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της ΗΔΑΤ, την απομονώνουν από τις άλλες αγορές ομολόγων, ενώ ταυτόχρονα, προσφέρουν ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα στα μέλη της ΗΔΑΤ (βλ. στο κλειστό τραπεζικό club που αποτελεί τα μέλη της) εις βάρος του υγιούς ανταγωνισμού.

Η εξωχρηματιστηριακή αγορά κρατικών τίτλων λειτουργεί διαφορετικά από αυτή της ΗΔΑΤ. Όπως ανέφερα παραπάνω, τόσοι οι συναλλαγές που διενεργούνται στην ΗΔΑΤ όσο και αυτές της εξωχρηματιστηριακής αγοράς, εκκαθαρίζονται από το Σύστημα Άυλων Τίτλων (ΣΑΤ) της ΤτΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 6.3 του Κανονισμού Λειτουργίας του ΣΑΤ, η αναγγελία των συναλλαγών γίνεται ανεξάρτητα του αν η συναλλαγή καταρτίστηκε στην ΗΔΑΤ ή εξωχρηματιστηριακώς.

Ακριβώς επειδή η Τράπεζα ή χρηματιστηριακή εταιρία στην εξωχρηματιστηριακή αγορά ομολόγων είναι υποχρεωμένη να ενεργεί όχι ως μεσολαβητής (broker) αλλά ως έμπορος τίτλων (dealer), δεν υπάρχει προμήθεια για τη διαμεσολάβηση όπως στις χρηματιστηριακές συναλλαγές. Αντίθετα, η χρηματιστηριακή εταιρία ή τράπεζα αναλαμβάνει τον κίνδυνο της συναλλαγής και πραγματοποιεί κεφαλαιακό κέρδος ή ζημία. Το στοιχείο αυτό ακριβώς, επιβεβαιώνει ο Διευθυντής Μελετών Πιστοποίησης και Μηχανοργάνωσης της ΕΚ, ο οποίος στο Συνέδριο για Δικαστικούς Λειτουργούς με θέμα: «Δικαιοσύνη και Χρηματιστηριακή Νομοθεσία» (16-18/11/2007, Ξενοδοχείο Poseidon Resort Λουτράκι), μεταξύ άλλων αναφέρει ότι τα κέρδη των ΑΕΠΕΥ προέρχονται ή από προμήθειες συναλλαγών και πληρωμή έναντι παροχής υπηρεσιών, ή από την απόκλιση μεταξύ αγοράς και πώλησης (bid-ask spead)”.

(Επικ: Επομένως εδώ νομιμοποιείται το σύστημα αγοράς – πώλησης που κάποιοι ονόμασαν “σκάνδαλο” την στιγμή που ΠΡΟΦΑΝΩΣ το καπέλο σε μια τιμή δεν είναι παράνομο αλλά αποτελεί μακροχρόνια και σταθερή ΠΡΑΚΤΙΚΗ. Το σκάνδαλο αλλού βρίσκεται).

Οι τιμές της εξωχρηματιστηριακής αγοράς ομολόγων και άλλα στατιστικά στοιχεία αποτυπώνονται στα διεθνή δίκτυα REUTERS ή BLOOMBERG (Επίκ: Ξέρετε, τα μεγάλα αυτά “ειδησεογραφικά δίκτυα”…) στα οποία τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εξωτερικού & εσωτερικού (τροφοδότες=contributors) εισάγουν τις πραγματοποιηθείσες από αυτά τιμές. Αυτά τα ιδρύματα διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τιμές στην εξωχρηματιστηριακή αγορά. Οι λοιποί εμπλεκόμενοι στην αγορά αυτή (takers) παρακολουθούν τις τιμές που δίνουν τα μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα στο REUTERS ή BLOOMBERG και συναλλάσσονται σε αυτές τις τιμές. Συνεπώς, οι τιμές στην εξωχρηματιστηριακή αγορά αποτυπώνονται κάθε στιγμή σύμφωνα με τις δυνάμεις προσφοράς και ζήτησης

(Επικ: Τις οποίες καθορίζουν ΑΠΟΛΥΤΑ, ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ και όπως γουστάρουν, τα “μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα”, όπως σχεδόν παραδέχετε παρακάτω και ο Διοικητής της ΤτΕ).

Οι χρηματιστηριακές εταιρίες οι οποίες ουδέποτε μπορούσαν να γίνουν μέλη της ΗΔΑΤ, αναγκαστικά δραστηριοποιούνται στην αγορά ομολόγων μέσω της εξωχρηματιστηριακής αγοράς. Στην αγορά αυτή μπορούν να καταρτίζουν έγκυρες και νόμιμες συναλλαγές σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.2651/1998 και τον Κανονισμό Λειτουργίας του Συστήματος Άυλων Τίτλων. Επιπλέον, ανοίγονται από την ΤτΕ (στο Σύστημα Παρακολούθησης Τίτλων με Λογιστική Μορφή) λογαριασμοί για την εκκαθάριση των συναλλαγών επί ΟΕΔ. Η ΤτΕ είναι έτσι ο απόλυτος ελεγκτής και εγγυητής της ποιότητας όλων των εκκαθαριζόμενων συναλλαγών. Μέχρι το 2007 (οπότε ξεκίνησε ο θόρυβος γύρω από τα ομόλογα), η ΤτΕ εκκαθάριζε τις συναλλαγές που διενεργούντο στην εξωχρηματιστηριακή αγορά, χωρίς ποτέ να θέσει ζήτημα περί υποχρέωσης συναλλαγών στην ΗΔΑΤ. Μάλιστα, και η ίδια η ΤτΕ διενεργούσε για λογαριασμό πελατών της συναλλαγές σε ΟΕΔ σε τιμές εκτός ΗΔΑΤ (Επίκ: Για φαντάσου…). Για του λόγου το αληθές, παρατίθενται ενδεικτικά οι ακόλουθες περιπτώσεις, όπου παρατηρούνται αποκλίσεις μεταξύ της τιμής συναλλαγής και της τιμής ΗΔΑΤ σε παλαιότερες συναλλαγες που διενήργησε η ίδια η ΤτΕ με τον εκ των πρωταγωνιστών “του σκανδάλου των ομολόγων” ασφαλιστικού ταμείου των Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ):

apokliseis

Αντιλαμβάνομαι ότι η παράθεση όλων των παραπάνω τεχνικών στοιχείων και πληροφοριών είναι πιθανό να κουράζουν τον αναγνώστη. Εντούτοις, κρίνεται ως απαραίτητη, προκειμένου να γίνουν κατανοητά τα ισχυρά και τα αδύνατα στοιχεία των δύο βασικών αγορών ομολόγων, της ΗΔΑΤ και της εξωχρηματιστηριακής αγοράς.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα συνοψίσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά των αγορών αυτών στον ΠΙΝΑΚΑ που ακολουθεί:

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΗΔΑΤ ΚΑΙ ΕΞΩΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

α/α

ΗΔΑΤ

ΕΞΩΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΓΟΡΑ

1

Επίσημη Οργανωμένη Αγορά

Ελεύθερη Αγορά

2

Αγορά Χονδρικής & Λιανικής (έκδοση νέων ομολόγων και διαπραγμάτευση υπαρχόντων ομολόγων)

Αγορά Λιανικής (διαπραγμάτευση υπαρχόντων ομολόγων)

3

Κλειστό «club» 22 βασικών διαπραγματευτών (τραπεζών)

Μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων (χρηματιστηριακές εταιρίες, τράπεζες)

4

Διαπραγμάτευση αποκλειστικά μέσω του «στεγανού» συστήματος της ΗΔΑΤ

Διαπραγμάτευση μέσω των διεθνών δικτύων REUTERS και BLOOMBERG

5

Μικρό βάθος αγοράς και χαμηλός όγκος συναλλαγών (λιγότερο από 16% του συνολικού όγκου συναλλαγών επί ομολόγων την τριετία 2004-2006)

Πολύ μεγάλο βάθος αγοράς και το συντριπτικό ποσοστό του συνολικού όγκου συναλλαγών στην αγορά ομολόγων (το 85% του συνολικού όγκου συναλλαγών επί ομολόγων την τριετία 2004-2006)

6

Προβληματικός τρόπος υπολογισμού της τελικής ημερήσιας τιμής κλεισίματος των ομολόγων

Διαφανής τρόπος υπολογισμού της τιμής κλεισίματος με βάση τους κανόνες προσφοράς και ζήτησης

(Επίκ: Προσέξατε ότι στην ΗΔΑΤ διαπραγματεύονται και ΝΕΑ ομόλογα; Την τιμή των οποίων καθορίζουν δια της προσφοράς τους μόλις 22 τράπεζες… Δηλαδή οι Τράπεζες ΑΝ θέλουν, μπορούν να ορίσουν ΑΥΤΕΣ με τι επιτόκιο θα δανείσουν το κράτος; Όσο θέλουν; Και αν το κράτος αρνηθεί; Μπορεί να αρνηθεί, φυσικά. Και να κηρυχτεί άγονη η “δημοπρασία ομολόγων”. Μία φορά, δύο, την τρίτη ΑΝ το κράτος δεν υποκύψει στον εκβιασμό (λέμε τώρα…) ΑΠΛΑ δεν θα έχει χρήματα να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, συμμετοχές κλπ. Άρα το κράτος ΚΑΙ ΕΑΝ ακόμα υπήρχαν εκεί πάνω ευσυνήδειτοι κρατκοί λειτουργοί και αρνούνταν τον εκβιασμό ΠΟΣΟ θα μπορούσε να αντέξει; Μάλλον καθόλου και μόνο για την τιμή των όπλων…Άκου να δεις….τσκ τσκ)

ΚΡΙΣΙΜΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ

Προσωπικά έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία θεωρώ ότι «επιμελώς» έχουν παραμείνει αναπάντητα, δημιουργώντας μία άμεση στρέβλωση στην προβληματική -όπως είναι σήμερα- αγορά ομολόγων. Συγκεκριμένα:

1. Σήμερα, μοναδικοί παίκτες στην Ελληνικά Αγορά Ομολόγων έχουν παραμείνει οι τράπεζες μετά τον εξοστρακισμό του ανταγωνισμού (χρηματιστηριακές εταιρίες), αφού στην πράξη, συναλλαγές με ασφαλιστικά ταμεία μπορούν να διενεργούνται μόνο μέσω της ΗΔΑΤ. Συνεπώς, τίθεται ζήτημα ύπαρξης μονοπωλίου που λειτουργεί προφανώς εις βάρος του υγιούς ανταγωνισμού. Και αυτό διότι, ενώ κατ’ αρχήν οι χρηματιστηριακές εταιρίες έχουν το δικαίωμα (Ν.2651/1998) να συμμετέχουν στην αγορά ομολόγων, εντούτοις η αγορά στην οποία τους επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται (εξωχρηματιστηριακή αγορά) δεν τους δίνει το δικαίωμα (με την εγκύκλιο Μαμμωνά που προανέφερα) να συναλλάσσονται με ασφαλιστικά ταμεία που αποτελούν τους βασικούς πελάτες στην αγορά ομολόγων. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με ότι ίσχυε μέχρι το 2007, αφού σύμφωνα με την Κοινή Απόφαση 155/492 της 21/3/2002 του Υπουργού Οικονομίας & Οικονομικών, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 42 του Ν.2676/1999, οι φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης επιτρέπεται να επενδύουν ελεύθερα σε τίτλους του ΕΔ τόσο στην πρωτογενή όσο και στη δευτερογενή (οργανωμένη και μη) αγορά.

(Επίκ:Άρα εδώ μια εγκύκλιος ΑΚΟΜΑ σε ισχύ, ΚΑΤΑΛΥΕΙ ένα νόμο)

Έτσι, οι τράπεζες ελέγχουν απόλυτα, τόσο την πρωτογενή αγορά ομολόγων (βλέπε σχετικά ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ) στην ΗΔΑΤ (μέσω της προνομιακής πληροφόρησης και μεταχείρισης στις νέες εκδόσεις, τις δημοπρασίες κ.α.), όσο και τη δευτερογενή αγορά (μέσω της ΗΔΑΤ). Και για να προχωρήσω και ένα βήμα πιο πέρα, οι τράπεζες με το ρόλο τους ως διαχειριστές της περιουσίας πολλών ασφαλιστικών ταμείων, ελέγχουν απόλυτα και σε ασφυκτικό βαθμό κάθε δραστηριότητα στην αγορά ομολόγων. Συνεπώς, τα πιστωτικά ιδρύματα βρίσκονται σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων, αφού τα ειδικά ολιγοπωλιακά δικαιώματα που απολαμβάνουν στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά (ΗΔΑΤ) κρατικών τίτλων, αλά και σε αυτή των επενδυτικών υπηρεσιών στην αγορά ομολόγων, οδηγούν τις τράπεζες σε καταχρηστική εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης τους. Σας αναφέρω στη συνέχεια μία τέτοια ενδεικτική περίπτωση παραβατικής συμπεριφοράς από τράπεζες:

Η Εθνική Τράπεζα με το από 10/3/2004 έγγραφό της και η Eurobank με το από 16/3/2004 έγγραφό της, προτείνουν στο ασφαλιστικό ταμείο ΤΥΔΚΥ την πώληση ΟΕΔ με κωδικό ISIN GR0124021552 (επιτοκίου 4% και ονομαστικής αξίας €15εκατ.), με την αιτιολογική βάση ότι θα αποκομίσει κέρδος 5,2% ως προς τη μέση τιμή κτήσης του (104,39) καθώς και επειδή έχει «υπερσυγκέντρωση» 21% στο συνολικό χαρτοφυλάκιο (ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΣ 9/18-3-2007, πράξη 181). Πράγματι, το ταμείο προχωρά στην πώληση (στις 23-3-2004), αλλά όχι όπως θα περίμενε κανείς σύμφωνα με τη ληφθείσα απόφαση στην τιμή 105,20, αλλά στην τιμή 104,48. Έτσι, η απόδοση που πέτυχε το ταμείο ήταν, παρά τα υπεσχημένα, χωρίς την αποκόμιση κεφαλαιακού κέρδους.

Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Ξέρετε ποιοι αγόρασαν το συγκεκριμένο ομόλογο από το ΤΥΔΚΥ; Η Εθνική Τράπεζα και η Eurobank κατά 50% η καθεμία!!!

Κατά τη γνώμη μου, και μόνο το γεγονός ότι έσπευσαν οι ίδιοι οι επενδυτικοί σύμβουλοι του ταμείου να αγοράσουν (εξ ημισείας) το ομόλογο που οι ίδιοι σύστησαν να πουληθεί ως μία (δήθεν) κερδοφόρα για το ταμείο πράξη, καθιστά χωρίς αμφιβολία την πράξη αυτή ερευνητέα. Και για να κάνω την υπόθεση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, σας πληροφορώ ότι οι ίδιοι επενδυτικοί σύμβουλοι (Εθνική και Eurobank), ύστερα από 50 μόλις ημέρες, συστήνουν και πάλι στο ΤΥΔΚΥ την επαναγορά του ίδιου ομολόγου και μάλιστα σε τιμές εκτός ΗΔΑΤ!!! Θεωρώ ότι οι επενδυτικοί σύμβουλοι επέδειξαν ανεπίτρεπτη ιδιοτέλεια και είναι προφανής στην περίπτωση αυτή η σύγκρουση συμφερόντων με τις τράπεζες να λειτουργούν ταυτόχρονα ως επενδυτικοί σύμβουλοι και ως αντισυμβαλλόμενοι του ταμείου (και μάλιστα με επαχθείς για το Ταμείο όρους).

Ολοκληρώνω την παράγραφο αυτή με την παρατήρηση ότι οι δραστηριότητες των μελών της ΗΔΑΤ καλύπτονται από αδιαφάνεια, αφού η κάλυψη των εκδόσεων ομολόγων εναπόκειται στους μεγάλους πιστωτικούς ομίλους, οι οποίοι και καθορίζουν τις σχετικές τιμές χωρίς την πίεση της λιανικής αγοράς, ενώ είναι οι μόνοι διαθέτες τέτοιων προϊόντων στο επενδυτικό κοινό.

Σημείωση Επίκουρου: Αγαπητοί φίλοι, ΠΡΟΣΟΧΗ. Οι παραπάνω παράγραφοι δεν δύναται να εξακριβωθούν για την εγκυρότητα τους λόγω της προαναφερόμενης κριψύνοιας της ΤτΕ και της αδιαφάνειας του συστήματος. Ο αποστολέας ομιλει εντούτοις μετά λόγου γνώσεως καθώς φαίνεται – και με συγκεκριμένα στοιχεία για μια συναλλαγή. Σε περίπτωση που αυτή η συναλλαγή “ούτως έχει” τότε συνιστά – σε συνδυασμό και με το όλο κλίμα/περιβάλλον που περιγράφεται – ένα ασύλληπτο κατά συρροήν έγκλημα κακουργηματικού χαρακτήρα, του οποίου η μη τιμώρηση αποτελεί, στην εποχή που βρισκόμαστε ειδικά, απόλυτη ένδειξη της σαπίλας και της παρακμής αυτού του κουκλοθέατρου…

2. Για την υπόθεση των ομολόγων, οι μόνοι που μέχρι σήμερα διώκονται είναι τρεις ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες (ARTION, ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, ΠΗΓΑΣΟΣ) και μία κυπριακή (ΤΡΩΫΛΟΣ). Μάλιστα, εδώ και περίπου ένα χρόνο, τρία στελέχη της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ (Αποστολίδης Γιώργος, Πρινιωτάκης Σοφοκλής και Πρινιωτάκης Θοδωρής) βρίσκονται προφυλακισμένοι. Μία από τις βασικές κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι ότι οι συναλλάσσονταν για λογαριασμό των πελατών τους (ασφαλιστικά ταμεία) στην εξωχρηματιστηριακή αγορά, ενώ είχαν την υποχρέωση να διενεργούν τις συναλλαγές τους μέσω της ΗΔΑΤ.

Παρατηρείται έτσι ένα ακόμη Ελληνικό παράδοξο, δηλαδή οι τιμές μιας συγκεκριμένης αγοράς (της ΗΔΑΤ), να ισχύουν για συναλλαγές μη μελών της ΗΔΑΤ (χρηματιστηριακές εταιρίες) που δεν μπορούν να συναλλάσσονται αυτήν αλλά μόνο σε άλλη αγορά (την εξωχρηματιστηριακή αγορά).

(Επίκ: …)

Όπως όμως εξήγησα αναλυτικά, ουδεμία υποχρέωση υπήρχε μέχρι το Μάρτιο 2007 για διενέργεια συναλλαγών στην ΗΔΑΤ, επιπλέον δε καμία χρηματιστηριακή εταιρία δεν μπορούσε να είναι μέλος της ΗΔΑΤ. Σε τί συνίσταται λοιπόν η κατηγορία; Πέρα όμως από αυτά, το ζήτημα είναι ότι ουδείς έλεγχος ή δίωξη ασκήθηκε στις συναλλαγές επί ομολόγων που διενήργησαν οι τράπεζες, μεγάλος όγκος των οποίων πραγματοποιείτο στην εξωχρηματιστηριακή αγορά και με μεγάλες αποκλίσεις από τις τιμές της ΗΔΑΤ. Χαρακτηριστικά, σας παρουσιάζω ενδεικτικές περιπτώσεις συναλλαγών επί Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου που διενήργησαν τράπεζες, με μεγάλες αποκλίσεις από τις τιμές ΗΔΑΤ:

APOKLISEIS_HDAT

Και βεβαίως, δημιουργείται ένα εύλογο ερώτημα, το οποίο έθεσε και ο πρώην Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Σάββας Τσιτουρίδης κατά την εξέτασή του από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής (14/10/2010, σελ.284-285 Πρακτικών Βουλής), για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης των Ομολόγων: «Ποιος ήλεγχε τις χρηματιστηριακές των τραπεζών»;

Διότι ο μεν τέως Διοικητής της ΤτΕ κ. Γκαργκάνας στην κατάθεσή του στην Εξεταστική, όταν ερωτήθηκε για τις αρμοδιότητες της ΤτΕ, είπε ότι αυτός δεν ήλεγχε καμία από τις εταιρίες οι οποίες πουλούσαν ομόλογα στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ σε συγκεκριμένη ερώτηση αν η ΤτΕ ήλεγχε τις χρηματιστηριακές των τραπεζών, η απάντηση που έδωσε ο κ. Γκαργκάνας ήταν ότι αυτό ήταν δουλειά της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (ΕΚ). Όμως, όταν ερωτήθηκε ο τότε Πρόεδρος της ΕΚ κ. Πιλάβιος.σχετικά, είπε στην Εξεταστική ότι αυτός ήλεγχε τις χρηματιστηριακές, αλλά όχι τις χρηματιστηριακές των τραπεζών (σε ό,τι αφορά την αγορά ομολόγων), διότι αυτό ήταν υπόθεση της ΤτΕ!!! Και βεβαίως εδώ ξεκινά το αγαπημένο παιχνίδι κάθε έλληνα αρμόδιου: η αποποίηση/μετατόπιση ευθυνών…

(Επίκ: Ο αποστολέας παρατηρεί τα γεγονότα από χρηματοοικονομική άποψη. Ως Έλληνες πολίτες όμως, δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί εμετό αυτή η ατιμωρησία μιας σπείρας που κατατρώγει τις σάρκες αυτού του κράτους και ΟΥΔΕΙΣ εξ αυτών δεν φέρεται ΠΟΤΕ προ των ευθυνών του αλλά ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ και ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ, λέει δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ και απαλλάσσεται την ίδια στιγμή που κάποιοι εξοντώνονται με την ίδια ευκολία).

Ως επιπλέον απόδειξη του γεγονότος ότι το δεσπόζοντα ρόλο στη δευτερογενή αγορά ομολόγων έχει η εξωχρηματιστηριακή αγορά, είναι ότι στην ΗΔΑΤ ΔΕΝ διαπραγματεύονται:

– Τίτλοι του ΕΔ που διακανονίζονται στο εξωτερικό (Clearstream, Euroclear).

– Τα ΕΤΑΙΡΙΚΑ ομόλογα των Ελληνικών τραπεζών που ελεύθερα (!!!) αγοράζονται από τα ασφαλιστικά ταμεία (Κεφ.Β της υπ’αρ.155492/Β.638/2002 ΚΥΑ – ΦΕΚ 373/Β/26-3-2002)

(Επίκ: Δηλ. τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου/ασφαλισμένου “επενδύονται” σε εταιρικά ομόλογα, δηλαδή ως “δανεικά” προκειμένου να παρέχουν ρευστότητα στις (ιδιωτικές) εταιρείες που λέγονται τράπεζες. Κοινώς τα χρήματα των ασφαλισμένων μπορούν να δανείζουν ιδιώτες, όπως τα χρήματα των φορολογούμενων χρησιμοποίηθηκαν για να χρηματοδοτήσουν/διασώσουν αυτούς τους ίδιους ιδιώτες, όχι όμως όποιους-όποιους αλλά αυτούς που αποκαλούνται Χρηματοπιστωτικά “ιδρύματα”. Πόσο ασφαλείς είναι όμως αυτές οι “τοποθετήσεις” όταν το τραπεζικό σύστημα απεδείχθη πόσο διάτρητο είναι, ζητώντας βοήθεια €28 δις από το Κράτος εν μέσω της “κρίσης”; Όταν ο αναγνώστης αντιληφθεί πλήρως τι συμβαίνει, θεωρώ ότι η λέξη αηδία θα έχει χάσει την έννοια της)

Μετά από τα παραπάνω, δυστυχώς, επιβεβαιώνομαι όταν υποστηρίζω ότι η ελληνική αγορά ομολόγων λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά, όπου οι αρμόδιες αρχές εθελοτυφλούν υπέρ των ισχυρών παικτών (τράπεζες) ενώ παράλληλα με τις ενέργειες ή/και παραλείψεις τους οδηγούν στην εξόντωση του ανταγωνισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δραστηριότητες στην ελληνική αγορά ομολόγων παρουσιάζουν από το 2007 δραματική μείωση. Ποιος άλλωστε επαγγελματίας θα διακινδύνευε πλέον να δραστηριοποιηθεί σε μία αγορά όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατηγορηθεί ή και να προφυλακιστεί επειδή ακολουθεί την πρακτική της αγοράς – αλλά δυστυχώς όμως δεν απολαμβάνει την προστασία των τραπεζών;

Και θα κλείσω την επιστολή μου αυτή, παραθέτοντας αυτούσιο ένα απόσπασμα από την κατάθεση του πρώην Υπουργού κ. Σάββα Τσιτουρίδη (14/10/2010, σελ.290 Πρακτικών Βουλής) στην Εξεταστική Επιτροπή για τα ομόλογα, το οποίο αποτυπώνει ανάγλυφα την ελληνική πραγματικότητα: «Εκτιμώ ότι όταν ήρθε στο φώς της δημοσιότητας αυτή η ιστορία παίχτηκε -και συνεχίζεται- ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι αποπροσανατολισμού. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι αποσυντονισμού μέχρι και σήμερα το οποίο επιτρέπει σε σημαντικούς παράγοντες του τραπεζικού συστήματος να κρύβονται πίσω από διενέξεις του πολιτικού δυναμικού και πίσω από επιλεκτική αναφορά σε ζητήματα τα οποία ταλαιπώρησαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τα ασφαλιστικά ταμεία, την ελληνική κοινωνία και όλους μας».

___________________________________________________________

Αγαπητοί φίλοι,

Κάπως έτσι τελειώνει η επιστολή. Καταρχήν αφού ευχαριστήσω τον ανώνυμο επιστολογράφο για την εμπιστοσύνη του αλλά και την ΤΟΛΜΗ του να μιλήσει, σε ένα περιβάλλον άκρατης διαφθοράς, τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης, να καταστεί εκ νέου εκάθαρο ότι δεν κατέστη δυνατό να διασταυρωθούν άπαντα τα αναφερόμενα. Σε σχετική ερώτηση σχετικά με την προέλευση τους, η απάντηση ήταν “θα τα βρείτε όλα (και πολλά περισσότερα) στην Τράπεζα της Ελλάδος”. Δεδομένου ότι ούτε δημοσιογράφοι είμαστε ούτε εισαγγελείς ούτε ελεγκτές, αλλά απλοί πολίτες, η επιστολή δημοσιεύεται αφού πληροί το βασικό κριτήριο, να είναι τεκμηριωμένη. Εξάλλου, όπως όλοι ξέρετε, τα στοιχεία της επιστολής όπως και κάθε τι που αναρτάται στον Επίκουρο είναι ελεύθερα προς αντίκρουση ή διάψευση, πάντα βεβαίως με (άλλα) στοιχεία.

Αντιλαμβάνομαι επίσης, ότι τα τεχνικά στοιχεία της επιστολής μπορεί να κούρασαν ή να μπέρδεψαν. Στην φιλοπονία και φιλαλήθεια του αναγνώστη έγκειται να ξαναδιαβάσει αυτήν την επιστολή μέχρι να την κατανοιήσει πλήρως. Διότι σε αυτήν κρύβονται οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ πίσω από την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που αφορά την αγορά ομολόγων (φυσικά την Ελληνική, η οποία όμως ΕΛΑΧΙΣΤΑ διαφέρει από τις λοιπές εθνικές). Συνοψίζοντας

– Ένα κλειστό τραπεζικό club αποτελούμενο από 22 Ελληνικές και Ξένες Τράπεζες, συμμετέχει σε μία αγορά ομολόγων που καλείται ΗΔΑΤ. Πόσες όμως από αυτές ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι ενεργές και συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο όγκο; 3; 4; 5;

– Σε αυτήν την Αγορά τα μέλη (βλ. οι 22 Τράπεζες) ελεύθερα καθορίζουν ΜΕΤΑΞΥ τους τις τιμές των ομολόγων αυτών τα οποία και στην συνέχεια μπορούν να μεταπωλούν, να ανταλλάσσουν κλπ σε τρίτους “πελάτες” (κάποιος κακεντρεχής θα μπορούσε να μιλήσει και για συνεννόηση). Σε πλείστες περιπτώσεις φαίνεται να υπάρχει καπέλο. Εντούτοις μόνο ΜΙΑ περίπτωση τιμωρήθηκε και διώκεται με την πιο απίστευτη τυπικότητα (έως και αναλγησία). Αυτή της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΑΧΕΠΕΥ.

– Τα καλύτερα πελατάκια (παγκοσμια) είναι τα ασφαλιστικά ταμεία με ρευστά διαθέσιμα εκατοντάδων εκατομυρίων, ασφαλιστικές εισφορές κάποιων κακομοίρηδων, εσένα, εμένα, κλπ. Τα ΔΣ των Ταμείων συχνά συγκροτούνται από πιστά κομματόσκυλα με όποια ταμπέλα εσείς προτιμάτε για την έξωθεν καλή τους μαρτυρία. Άγνωστοι παρατρεχάμενοι των κλαδικών των κομάτων διαχειρίζονται την κρατική περιουσία και δη αυτών των ασφαλιστικών ταμείων. Είδατε εσείς κάποια πρωτοβουλία προκειμένου αυτά τα ταμεία να ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ όλες τις συναλλαγές που έχουν με οποιαδήποτε τράπεζα έκτοτε; Να υπάρχει πληροφόρηση για την διαχείριση των κεφαλαίων; Με ποια κριτήρια επιλέγονται ποιοι, ποιους;

– Σύμβουλοι στα Ταμεία αυτά “συχνά άτυπα” όπως μας πληροφορεί ο επιστολογράφος, δηλαδή ΑΦΑΝΕΙΣ, είναι τα ίδια τα “τραπεζικά ιδρύματα” που θα τους πουλήσουν την πραγμάτεια τους… Αληθινά αναρωτιέμαι γιατί ένας “ανίδεος διοικητής Ταμείου” με ολιγόχρονη θητεία, θα επιλέξει την Χ Τραπεζα για Σύμβουλο ή ως αντισυμβαλλόμενο σε μια πώληση εκατομμυρίων… Όπως έχει πει και ο μέγας Ανδρέας Βγενόπουλος στην Εξεταστική της Βουλής, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ξεπεράσει τον φόβο του (και την ασχετοσύνη του, ίσως). Στο μυαλό του κάθε απονήρευτου, ο τρόπος αυτός δεν είναι φυσικά η γιόγκα, ή άλλες ασκήσεις πνευματικότητας και ευεξίας. Αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά, πως οι έχοντες εξουσία ξεπερνούσαν ανέκαθεν τους φόβους τους σε αυτό το κομμάτι της υφηλίου.

– Τα τραπεζικά ιδρύματα, δια της χρηματοδότησης ολόκληρου του πολιτικού συστήματος με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ (και μιλάω για την εμφανή “με δάνεια” όχι την αφανή με ποικίλους τρόπους, ή τις χορηγίες…) μπορούν και επιβάλλουν την άποψη τους στους πατέρες και τις μητέρες του Ελληνικού Έθνους, όποτε αυτά θελήσουν. Τους κρατάνε από εκεί που κρατούν και το ίδιο το Ελληνικό Κράτος. Με χαρά. Αν κάνατε τον κόπο να αντρέξετε στην παραπομπή του “Βήματος” θα διαπιστώσατε τα εξής σχιζοφρενικά:

α. Τα πολιτικά μας κόμματα, έχουν λάβει ως προκαταβολή την κρατική επιχορήγηση, τουλάχιστον ως το 2016

β. Τον Απρίλιο του 2009, η ΝΔ μέσω σύμβασης που υπέγραψε, είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση που αναλογεί σε έσοδα περίπου τεσσάρων ετών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση των περίπου 88 εκατ. ευρώ. Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ όφείλε στις τράπεζες τις κρατικές επιχορηγήσεις που αντιστοιχούν σε έσοδα τουλάχιστον τρεισήμισι ετών.

Τούτα βέβαια σημαίνουν ότι οποιαδήποτε περικοπή στην κρατική επιχορήγηση των κομμάτων αυτόματα σημαίνει την χρεοκοπία των ίδιων των κομμάτων. Η αγελάδα που αρμέγουν τα κόμματα είναι Κρατική αφενός και Τραπεζική αφετέρου. Εξάλλου, όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει τούτο είναι σε απόλυτη συμφωνία με την πραγματικότητα που θέλει τις Τράπεζες να είναι το Κράτος και Κράτος οι Τράπεζες.

γ. “Ενα από τα πιο εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία είναι ότι το 10% (περίπου 2-2,2 εκατ. ευρώ) της συνολικής επιχορήγησης του ΠαΣοΚ και της ΝΔ κατευθύνεται στην εκπαίδευση των μελών τους!”

Και η “εκπαίδευση” καλά κρατεί, όπως όλοι ξέρουμε.

– Οι “πολιτικοί παράγοντες” άμα τη αναλήψει της εξουσίας, ως εργολάβοι της, ασκούν “εποπτικό ρόλο” α λά Μαμμωνά και Σία, σε περίπτωση πιου χρειαστεί κάποια “ρυθμιστική παρέμβαση” για την “ορθή λειτουργία του συστήματος”. Ένας στρατός από εκπαιδευμένα (μην ξεχνιόμαστε…) στελέχη, βρίσκεται σε θέσεις-κλειδιά “για παν ενδεχόμενο” (βλ. Οργανισμούς, Επιτροπές, Αρχές, Υπηρεσίες, Διευθύνσεις κλπ). ¨Ενας στρατός άχρωμος που λειτουργεί ως χαμαιλέων και χρυσόψαρο μαζί για έναν μόνο σκοπό: ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

– Το “σκάνδαλο των ομολόγων” όπως παρουσιάστηκε, δεν ήταν τίποτε άλλο από την αποκάλυψη της (κοινής, εν συνόλω, απαρέγκλιτης και όχι μεμονωμένης για χρόνια πολλά) λειτουργίας του συστήματος αυτού. Η Ελληνική Δικαιοσύνη, το Πολιτικό Σύστημα και τα ΜΜΕ επέλεξαν να εξοντώσουν “προς παραδειγματισμό” 3 Χρηματιστές, την στιγμή που, καταπώς φαίνεται, δεκάδες ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ περιπώσεις όχι μόνο έμειναν ΕΙΣ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ στην σιωπή αλλά κουκουλώθηκαν κιόλας. Τούτο αποτελεί μέγιστη ντροπή και μια από τις πιο ανίερες συγκαλύψεις από σύστασης Ελληνικού Κράτους. Συνιστά επίσης την πιο ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ άνιση μεταχείριση των πολιτών μιας κατ’ ευφημισμό δίκαιης κοινωνίας, η οποία εξοντώνει και αθωώνει κατά βούληση, πάντα στο σκοτάδι και πάντα “επαγγελματικά”… Η πολιτική σκηνή, το δικαστικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία εν γένει πρέπει άμεσα να αποφασίσουν: ή ο νόμος είναι ίδιος για όλους, ή ο νόμος δεν υπάρχει. Σε κάθε περίπτωση όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Πάνω απ’όλα όμως, το εκάστοτε “σκάνδαλο” αποδεικνύει αυτό που ευκαιριακά λέγεται και “διαπλοκή” και “σύστημα”, το πόσο δηλαδή πειθαρχημένα, στην κατά τ’άλλα ευνομούμενη πολιτεία μας, λειτουργεί ένα άψογα οργανωμένο παραβατικό δίκτυο στο ΑΝΩΤΑΤΟ επίπεδο, με θύτες τους ίδιους τους λύκους που έχουμε βάλει να μας φυλάνε. Ποιοι; Εμείς, τα πρόβατα (από κάθε άποψη).

– Είναι απορίας άξιον πως ο μέγας πρώην ΥπΟικ κ. Αλογοσκούφης, ο οποίος παραιτήθηκε απο κάθε πολιτικό αξίωμα, ΣΧΕΔΟΝ σαν κυνηγημένος – έως κι από βουλευτής (στις εκλογές fast-food που διενήργησε άρον – άρον ο εξαφανισμένος επανιδρυτής της χώρας Κ.Καραμανλής), μεστός από την πολιτική του σταδιοδρομία, έσπευσε να δηλώσει τότε ότι “πίσω από την υπόθεση (σσ. των ομολόγων) κρύβονται «άπληστοι χρηματιστές» και «ανίδεες διοικήσεις», και ότι «Η κυβέρνηση δεν έχει να κρύψει τίποτε, η αλήθεια θα λάμψει».

Και είναι άξιο απορίας, από την στιγμή που προφανώς ο ΥπΟικ αγνοούσε (τι άλλο να υποθέσεις;; ) ότι

α. Σύμβουλοι των κατά τ’ άλλα “ανίδεων δοικήσεων” υπήρχαν και ήταν οι ΙΔΙΕΣ οι τράπεζες, οι οποίες όχι μόνο αγνοούσαν αλλά “ηξεραν πολύ καλά” τι έκαναν και επίσης ότι

β. τον ρόλο των “άπληστων χρηματιστών” διαδραμάτιζαν για δεκαετίες οι ΙΔΙΕΣ οι τράπεζες (επίσης)… – είναι λοιπόν άξιο απορίας, τι είδους φρούτα είναι αυτά που ευημερούν στα “περιστύλια της εξουσίας”.

Και γιατί (και πως) όλα τούτα είναι έξω από τον μόνο τους φυσικό χώρο: της φυλακής τα σίδερα (ή αν προτιμάτε, τον Κήπο των Εσπερίδων).

Προφανώς, αγαπητέ αναγνώστη, από μόνη της αυτή η δήλωση καταδεικνύει ότι και η τότε κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα συνολικά είχαν ΠΟΛΛΑ να κρύψουν και το έπραξαν ομολογουμένως πολύ καλά και συντονισμένα, αφού 4 χρόνια μετά ουδείς άλλος λογοδότησε, διώχθηκε ή τιμωρήθηκε πλην από 3 που σαπίζουν 1 χρόνο προφυλακιστέοι ως ύποπτοι “τέλεσης νέων εγκλημάτων” την στιγμή που ο κ. Μαντέλης λόγου χάρη,που ομολόγησε ότι δωροδοκήθηκε στην υπόθεση Siemens, ή ο κ. Παπαμαρκάκης, ιθύνων νους της North Asset Management και άλλοι πολλοί, είναι εκτ’ός με εγγύηση, για να μην πω για τον κ. Άκη Τσοχατζόπουλο που ενώ απομακρύνθηκε ακόμα και από το ίδιο του το κόμα και ακόμα τιτιβίζει ελεύθερος, γενναίος και αποφασιστικός “έξω”. ΤΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ; ΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;

Στο σημείο αυτό ας δούμε ένα δεκάλεπτο απόσπασμα από την εκπομπή του αξιόλογου δημοσιογράφου κ.Κώστα Βαξεβάνη “Κουτί της Πανδώρας” της 1/2/2011 (για ολόκληρη την εκπομπή ακολουθείστε το link) [συγχωρέστε για κάποια τεχνικά μικροπροβλήματα στον ήχο]

Untitled from babavimeo on Vimeo.

Είναι σαφές από την εξαίρετη αυτή δουλειά, ότι η πανδημία αγανάκτησης η οποία κυριαρχεί γύρω μας πλέον, σκόπιμα κατά βάση, στερείται (εν μέρει πια) των ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ που θα την καθιστούσαν ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ αντίδραση. Αυτό συμβαίνει με την μαγική ικανότητα και συνδρομή των ΜΜΕ να “αναδεικνύουν” μεν τα σκάνδαλα (“συμπτωματικά”συνήθως σε προεκλογική περίοδο) αλλά έπειτα να τα αφήνουν στην σκόνη και στις ορέξεις των επιτήδειων σαν να μη συνέβησαν ποτέ… Αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Η αντίδραση των πολιτών πάντα διοχετεύεται μέσα από τα σκονισμένα δίκανα του ψόφιου συνδικαλιστικού κινήματος και χωρίς καμία ουσιαστική επιχειρηματολογία, ούσα ουσιαστικά εντελώς ακίνδυνη και ανομιμοποίητη.

Η ατιμωρησία των πολιτικών, που υπόκειται σε έως και 5μηνη παραγραφή των εγκλημάτων τους, είναι ασύλληπτη. Την ίδια στιγμή που υπόλογοι σε δισεκατομμύρια απάτης, κατασπατάλησης, αδιαφάνειας ξεφεύγουν πολύ εύκολα, νέοι νόμοι πλέον προβλέπουν ΑΥΤΟΦΩΡΟ για φοροδιαφυγή από το 1 Ευρώ για τα κορόϊδα τους είλωτες. Εμάς. Για να αποδειχτεί ότι για τα μεγάλα ψάρια δεν υπάρχουν δίχτυα. Εν προκειμένω ας πούμε, 4 χρόνια ΜΕΤΑ το Σωτήριο 2007, ολοκλήρωσε τις εργασίες της η Εξεταστική για τα Ομόλογα. Θα ακολουθήσει η προανακριτική; Θα υπογράψουν οι 30 βουλευτές, όπως χρειάζεται για να παραπεμφθούν οι υπαίτιοι; ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΛΑΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΟΥΝ οι ΕΝΟΧΟΙ; Βλέπετε εσείς κάποιον να παραβιάζει αυτήν την ένοχη σιωπή; Ο Βαξεβάνης σαφώς αναφέρει το παράδειγμα της διάλυσης της Βουλής που επέφερε την αμνηστία για το Βατοπαίδι. Ακούει κανείς; Και για όλους τους υπόλοιπους: Καταλαβαίνει κανείς;

Επανερχόμενοι στο θέμα, τι άλλα προνόμια έχει το κλειστό Τραπεζικό Club των 22 της ΗΔΑΤ, των “Βασικών Διαπραγματευτών”;

1. Είναι οι αποκλειστικοί συμμετέχοντες στις δημοπρασίες που διενεργεί ο Οργανισμός Δημοσίου Χρέους.

2. Έχουν άμεση και συνεχή πρόσβαση στην πληροφόρηση που αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις του Δημοσίου, το χρονοδιάγραμμα των μελλοντικών δημοπρασιών, τα κυκλοφορούντα κρατικά χρεόγραφα, τον διαπραγματευόμενο όγκο αυτών και τα αποτελέσματα των δημοπρασιών. (ΑΠΟΛΥΤΗ και ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ εσωτερική πληροφόρηση δηλαδή, την οποία οι χρηματιστές ΄άλλοι εμπλεκόμενοι απαγορεύεται να έχουν)

3. Έχουν προνομιακή πρόσβαση στους μηχανισμούς δανεισμού μέσω βραχυπρόθεσμων τίτλων. (“μόνο για σένα αγάπη μου”)

4. Έχουν κατά προτεραιότητα συμμετοχή στις ιδιωτικές τοποθετήσεις του κυβερνητικού χρέους (“αιώνια πιστός”)

κλπ.

Ακούστε τώρα να δείτε. Στις παγκόσμιες αγορές κυκλοφορούν και κάτι προϊόντα που λέγονται CDS (Epicurus2day – CDS – Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά τους θαναι 05/11/2008, Epicurus2day – CDS – 5/9/2008).

Με βάση αυτά λοιπόν η ΙΔΙΑ τράπεζα που έχει πρόσβαση στα απόρρητα σου, μπορεί να στοιχηματίσει στην καταστροφή σου “επενδύοντας” σε μερικά CDS που ποντάρουν στην χρεοκοπία της Ελλάδας (τυχαίο παράδειγμα). Ή σε μια αντίστοιχη κατάσταση κινδύνου όπως εσχάτως συνέβη. Την ίδια στιγμή, οι ΙΔΙΕΣ τράπεζες έχουν θέσεις “short” στην χρηματιστηριακή σου αγορά ενδεχομένως, ή “long” στην αγορά ομολόγων σου. Τα κέρδη είναι αδιανόητα, η πρακτική είναι ξεκάθαρα προς βλάβη (και) του κράτους (μας) και προς όφελος των μεγάλων πορτοφολιών, της μοναδικής αυθεντίας σήμερα.

Μάλιστα εδώ μπορείτε να δείτε πως κράτη και εταιρείες είναι ίσα κι όμοια ως “κωλόχαρτα στο καζίνο”.

Άρα λοιπόν, οι ΙΔΙΕΣ τράπεζες που σε συμβουλεύουν πότε και που και πόσο και από ποιον θα δανειστείς, οι ίδιες κινώντας τις αγορές ομολόγων κατά το δοκούν, ορίζουν με ΤΙ επιτόκιο θα δανειστείς, οι ΙΔΙΕΣ παίζοντας σε κλειστές αγορές χωρίς έλεγχο και κανόνες, κάνουν ό,τι θέλουν, όπου και όπως θέλουν, σε αποκλείουν από αυτές, αρνούνται να σε δανείσουν, σου επιβάλουν μνημόνια και ιδιωτικοποιήσεις. Οι ΙΔΙΕΣ (ως “Οικονομικοί Σύμβουλοι”) συμβουλεύουν τον Πωλητή/Δανειζόμενο, οι ΙΔΙΕΣ τον Αγοραστή/Δανειστή. Οι ΙΔΙΕΣ ελέγχουν την ροή και την κυκλοφορία του χρήματος, οι ΙΔΙΕΣ δημιουργουν Δανειομανείς εξαρτημένους, οι ΙΔΙΕΣ ελέγχουν κάθε αγορά, όπως ας πούμε την Παγκόσμια Αγορά Παραγώγων. Δείτε για παράδειγμα ένα διάγραμμα του 2008 που δημοσιεύσαμε παλαιότερα, το οποίο επικαιροποιούμε σήμερα με στοιχεία του 2010 από την Αμερικανική Αρχή Comptroller of the Currency (σελ.24).

derivatives

Ας αναγνώσουμε αυτόν τον πίνακα που αφορά τις συναλλαγές επί παραγώγων προϊόντων.

Στο κάτω μέρος έχουμε την εικόνα το 2008, στο άνω, επικαιροποίηση των στοιχείων, τον Σεπτέμβριο του 2010.

Το 2008 λοιπόν, έχουμε έναν συνολικό όγκο θέσεων περί τα $175 τρις δολάρια. Τότε η JP Morgan είχε θέσεις $87,6 τρις, η Bank of America $38,6 τρις, η Citibank $35,6 και οι καρμοίρηδες Α’ κατηγορίας Wachovia και HSBC από $4,2 τρις. Όλοι οι άλλοι μαζί έχουν $10 τρις περίπου. Άρα οι απόστολοι είναι 5, οι εξής 3, η JP Morgan. Θυμίζω επίσης ότι το συνολικό ΑΕΠ ολόκληρης της Ευρώπης είναι περίπου $16 τρις και των ΗΠΑ $14 τρις, η δε Κίνα έχει $5,7 τρις… Είτε το καταλαβαίνετε είτε όχι ποσώς ενδιαφέρει αλλά στην αγορά παραγώγων ΜΟΝΟ η JP Morgan το 2008 είχε θέσεις κατά ΜΟΛΙΣ $27 τρις περισσότερα από όσο το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΕΠ και οι Wachovia και HSBC ξεχωριστά, όσο περίπου το ΑΕΠ της Κίνας…

Πάμε να δούμε όμως τι γίνεται 2 χρόνια αργότερα. H Wachovia έχει πλέον εξαγοραστεί από την Wells Fargo λόγω των γνωστών προβλημάτων της (τυχαίο; δε νομίζω Τάκη). Αυτό έχει ως συνέπεια η Wells Fargo να υπερδιπλασιάσει την έκθεση της στα $3,8 τρις δολάρια.

Τι άλλο βλέπετε; Ότι ο συνολικός όγκος θέσεων αυξήθηκε κατά $60 τρις δολάρια… Δηλαδή κύριοι, το μάθημα της κρίσης για τα τραπεζικά τζιμάνια που την δημιούργησαν όχι μόνο δεν ήταν συρρίκνωση και εγκράτεια, αλλά αντιθέτως αυτές ανοίχτηκαν ακόμα περισσότερο στο παγκόσμιο καζίνο. Και προσέθεσαν κι άλλον αέρα κοπανιστό στα χαρτοφυλάκια τους (+$60 τρις, ένα παγκόσμιο ΑΕΠ ακόμα).

Και τι άλλο βλέπετε; Ότι μια τράπεζα που ΑΠΟΥΣΙΑΖΕ το 2008 από την 25άδα ξαφνικά βρίσκεται το 2010 με θέσεις $42 τρις, 4η στην παγκόσμια αγορά. Ποια; Η GOLDMAN SACHS, βεβαίως, ποια νομίζατε; Και επίσης βλέπετε (το βλέπετε έτσι; ) ότι οι τράπεζες που ήταν υπό κατάρρευση και που το Αμερικάνικο Δημόσιο έσπευσε να βοηθήσει για να μην τιναχτεί η μπάνκα στον αέρα, η Citibank και η Bank Of America, όχι μόνον δεν συνετίστηκαν, αλλά αντιθέτως ΑΥΞΗΣΑΝ μέσα σε 2 χρόνια την έκθεση τους κατά $16 τρις περίπου η καθεμία, αύξηση που ισοδυναμεί με ολόκληρο το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ…

Κ-Α-Τ-Α-Λ-Α-Β-Α-Τ-Ε για ποιους λειτούργησε και σε τι ωφέλησε η κρίση; Αντιλαμβάνεστε κύριοι;

Θέλετε κι άλλο;

Αν πάτε να δείτε τις συναλλαγές σε CDS στο link που παρατέθηκε λίγο πιο πάνω, θα δείτε ότι την τελευταία εβδομάδα, με βάση τον όγκο συναλλαγών η JP Morgan, η Bank Of America και η Wells Fargo είναι μέσα στους 10 πιο πιθανούς υποψήφιους για κανόνι… Μαζί με την Βραζιλία, την Γερμανία, την Ιαπωνία, την Πορτογαλία, την Γαλλία, την Τουρκία, την Ισπανία, την Αργεντινή, το Μεξικό, την Ρωσία, τον ασφαλιστικό “κολοσσό” MBIA…

Όποιος δεν κατάλαβε έως τώρα ΔΕΝ θα καταλάβει ΠΟΤΕ.

CDS_180211

Κοινώς πρόκειται για ένα διαρκές και ανηλεές κερδοσκοπικό παιχνίδι ιδιωτών σε βάρος κρατών και κοινωνιών ολόκληρων χωρίς τελειωμό, για το οποίο, όσοι επαιτούν για ένα ξεροκόμματο από την πίτα (βλ. ΜΜΕ, παρατρεχάμενοι, μεσάζοντες, αεριτζήδες των γραφείων και της κάθε εξουσίας, κλπ) απλά βγάζουν τον ΣΚΑΣΜΟ – όπως πολύ θαυμάσια και με επαγγελματικό τρόπο συνέβη και στην Ελλάδα, με το ομώνυμο “σκάνδαλο των ομολόγων”.

Και όπως ό,τι συμβαίνει σε μεγάλη κλίμακα συμβαίνει και σε μικρή και αντίστροφα, το έρωτημα εν προκειμένω στην δική μας αγορά ομολόγων είναι ποιοι εποπτεύουν/ελέγχουν την ΗΔΑΤ;

10μελής επιτροπή που συγκροτείται με Κοινή Απόφαση του Υπουργού Οικονομίας & Οικονομικών και του Διοικητή της ΤτΕ, έχει διετή θητεία και την ακόλουθη σύνθεση:

– 2 εκπρόσωποι της ΤτΕ

– 3 εκπρόσωποι του Υπουργείου Οικονομίας & Οικονομικών εκ των οποίων ένας του ΟΔΔΗΧ

– 3 εκπρόσωποι των Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς

– 1 εκπρόσωπος των Διαπραγματευτών Αγοράς[2]

– 1 εκπρόσωπος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ)

Η επιτροπή προεδρεύεται από έναν εκ των δύο εκπροσώπων της ΤτΕ και αποφασίζει με πλειοψηφία επτά (7) τουλάχιστον μελών της.

Μετρήστε πόσοι είναι οι “εκπρόσωποι των Τραπεζών” και πάει και αυτό.

Ομοίως και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα βεβαίως

“…ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψεως αποφάσεων των εν λόγω οργανισμών, ζητά ή δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό. (άρθρο 7)” (ΕΕ – ΕΚΤ 0-1 (τελικό)

“Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες “εκθέσεις” της. Κατά βούληση. Ποιοι ελέγχουν λογιστικά την ΕΚΤ; “Εξωτερικοί ελεγκτές”, μεν “που υποδεικνύονται από το ΔΣ της ΕΚΤ”, δε… (αρ. 27.1 και 27.2 Καταστατικού)

“Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά όχι στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ΔΕΝ ελέγχεται από την Ολομέλεια (Συνθήκη άρθρο 113.3)

Ομοίως, αν θέλετε να δείτε ποιοι εποπτεύουν την εκκαθάριση των CDS στα οποία αναφέρθηκα παραπάνω δείτε εδώ

ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ κάτω από κάθε πέτρα. Ως ελεγκτές. Ως ελεγχόμενοι. Ως παίκτες. Ως πωλητές. Ως αγοραστές. Ως μονάρχες του χρήματος. Ανεβάζουν κράτη. Κατεβάζουν κυβερνήσεις. Απογειώνουν εταιρείες. Ή τις καταβαραθρώνουν. Ξεπουπουλιάζουν τις κρατικές περιουσίες. Στρώνουν χαλιά για τους δικούς τους. ΟΙ ΙΔΙΕΣ. Κι εσύ ακόμα φωνάζεις για το μνημόνιο; Μια ακόμα ψωροδανειακή σύμβαση; Με την οποία κάποιοι πήραν πίσω 110 δις δανεικά από την Ελλάδα και τα φόρτωσαν σε κράτη (δηλ. τους φορολογούμενους τους). Με την οποία κάποιοι κέρδισαν χρόνο για να προετοιμάσουν το “επόμενο βήμα”, την υφαρπαγή κάθε έννοιας ‘δημόσιας περιουσίας’, της οποίας η 1η δόση κοστολογήθηκε εσχάτως από την Αγία Τριάδα στα 50 δις ευρώ… Αλλά γι αυτά θα μιλήσουμε μια άλλη στιγμή.

Το μνημόνιο είναι το πρόβλημα σου;

Αυτό είναι, διότι αυτό σου είπανε ότι πρέπει να είναι. Όπως πάντα.

Ας δούμε σε αυτό το σημείο 2 ακόμα αποσπάσματα από τηλεοπτικές εκπομπές της Ελληνικής τηλεόρασης.

Το πρώτο: Εβδομάδα Δημοτικών Εκλογών. Ο παντός καιρού κ. Τσίμας μας εμφανίζει την παγκοσμίως άγνωστη κ. Ρίχτερ (όνομα και πράμα) από το Φρουραρχείο του City του Λονδίνου. Θαυμάστε την (ολόκληρη η εκπομπή εδώ)

H κα Ρίχτερ είναι αναλύτρια “ενός μεγάλου επενδυτικού οίκου”. Ο οποίος ιδρύθηκε το 2006!!! Μακραίωνου θα έλεγα. Τι λέει αυτή η μεγάλη αναλύτρια του μεγάλου οίκου; Οι αγορές περιμένουν. Οι αγορές καιροφυλακτούν. Οι αγορές θα κρίνουν την ψήφο σου. Οι αγορές θα σε τιμωρήσουν αν δεν υποκύψεις, ατίθασο αγόρι/κορίτσι. Ποιές εκλογές; Το ΧΡΗΜΑ ΤΟΥΣ. Ο Θεός των μικρών πραγμάτων.

Άνευ άλλου σχολίου, ας δούμε και μια συνέντευξη του κ. Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος (όλα στην καθαρεύουσα για να προσδώσουν κύροςςςς) στον μόνο Έλληνα δημοσιογράφο – επισκέπτη της Bildeberg (βλ. “Ζωή Κλεμμένη“) κ. Παπαχελά (αποσπάσματα, ολόκληρη η εκπομπή εδώ)

Λέει ο κ. Διοικητήςς, ότι το 2007 άρχισαν τα νούμερα να χαλάνε στην δημοσιονομική εικόνα της Ελλάδος. Καταλλαγή και όχι έκπληξη στο ακροατήριο. Ο κ. Παπαχελάς, νεόκοπος Διευθυντής της ιστορικής εφημερίδας ξέχασε τα δημοσιεύματα της, το 2001 – 2002 τα οποία ομιλούσαν για χρέος προς ΑΕΠ 130% το 2002 και 118% το 2001! Όσο δηλαδή ΑΚΡΙΒΩΣ είχαμε και το 2009 όταν “ξαφνικά” κάποιοι με πρόσχημα το Χρέος και τα Ελλείμματα μας, άνοιξαν την μπουκαπόρτα των Τραπεζιτών του Διεθνούς Καζίνο ή άλλως, “της Τρόϊκας”.

Ποιο 2007 κ. Διοικητά; Ας ανασύρουμε το διάγραμμα του Δημοσίου Χρέους από την ανάρτηση “Οι μοιραίοι”. Εκεί φαίνεται ότι ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου αντί για τον Χόρα, εβύθισε την Χώρα (από την ανάρτηση “Οι Αλήτες”)

1981_all

Και ερωτάται το απλό: Αφού υπάρχουν κράτη με πολύ χειρότερο ΧΡΕΟΣ προς ΑΕΠ από τους βρωμοέλληνες, τα οποία δεν βρίσκονται υπό επιτήρηση και αφου ετούτο εδώ, 10 χρόνια πριν στην ΙΔΙΑ κατάσταση βρισκόταν, προς τι εγενετο ο ΟΧΕΤΟΣ τη υφηλίου “εν μία νυκτί”; Aν δούμε τα στοιχεία που δημοσιεύει το ίδιο το ΔΝΤ, βλέπουμε ότι οι 7 πλουσιότερες χώρες στον ΠΛΑΝΗΤΗ, έχουν ΧΡΕΟΣ προς ΑΕΠ όσο και η Ελλάδα! (εδώ, σελ. 13)

G7_debt2GDP

Ξεχνάμε βέβαια και το ΜΕΓΑ σκάνδαλο του μαγειρέματος των στοιχείων μας για το οποίο ανταμείψαμε με 300 ζεστά εκατομυριάκια την Goldman Sachs όπως είχε αποκαλύψει το Spiegel. ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΑΠΟ το 1 ΕΥΡΩ, για εσάς τους λοιπούς, σκάστε. (Για την Goldman και τα CDS δείτε και αυτό του κ. Μπάμπη Μιχάλη αλλά και αυτήν την έκθεση από το olympia,gr). To Bloomberg το είχε επίσης δημοσιεύσει προ έτους αλλά ετάφη και αυτό τον Καιάδα της μετα-ενημέρωσης. Αποτελεί απάτη από αυτές που λέμε “καραμπινάτη”. Διέφυγε και αυτό το δημοσίευμα της Καθημερινής, από τον κ. Παπαχελ όπου ο συντάκτης κ. Παπαδοκωστόπουλος μας πληροφορεί εν έτει 2002 ότι “Xρέος 1,5 δισ. ευρώ θα εξαφανίσει για λίγες ημέρες την άλλη εβδομάδα με τη βοήθεια των τραπεζών το υπουργείο Oικονομικών. H συγκεκριμένη κίνηση αποσκοπεί να περιορίσει το δημόσιο χρέος στο 105,3% στο τέλος του 2002, όπως προβλέπει η εισηγητική έκθεση του νέου προϋπολογισμού” ; Ανάλογο δημοσίευμα της 30.11.2003 του συντάκτη κ. Ζιώτη στην Ελευθεροτυπία, με τίτλο “Εικονικές συναλλαγές με ομόλογα ύψους 6 δισ.” μας πληροφορεί ότι “Σωτήρια όχι μόνο για τον προϋπολογισμό αλλά και για τις ίδιες τις τράπεζες αποδεικνύονται τα «ομόλογα ειδικού» τύπου που εκδίδει κατά καιρούς το ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να κρατήσει το έλλειμμα σε ανεκτά επίπεδα.”

Τότε δεν υπήρχαν στις εφημερίδες ανάλογες με τις σημερινές ορντινάντσες σιωπής και λογοκρισίας.

Αυτά τα εγκλήματα είναι παγκόσμια. Από τα στοιχεία αυτά εντούτοις (και τα οικονομικά είναι ψυχρά στοιχεία) βλέπουμε ότι η Ελλάδα όχι μόνο ΑΔΙΚΑ, αλλά χωρίς κανέναν λόγο, καμία προφανή αιτία σε σχέση με τους άλλους (ακόμα και τους πλούσιους), λοιδωρείται και σύρεται σαν το άψυχο πτώμα μετά την εκτέλεση, στο χωριό της παγκόσμιας τραπεζικής γκανιότας. Και δεν βρίσκεται ένας (1) πολιτικός, ένα (1) κόμμα, ένας (1) συνδικαλιστής να πει αυτές τις απλές και τόσο εξώφθαλμες αλήθειες σε αυτόν τον δύσμοιρο λαό που 13 μήνες τώρα του πιπιλάνε το μυαλό ότι τάχα είναι ψεύτης, λωποδύτης, ακαμάτης, μπάσταρδος και γι αυτό πρέπει να πληρώσει για κάτι που ΟΛΟΙ οι άλλοι έχουν επίσης κάνει αλλά που φυσικά δεν επιτρέπεται ουδείς να τολμήσει στο Οργουελικό περιβάλλον που ζούμε, να τους αντιμιλήσει.

Κατόπιν τούτων, το ρομάντζο με την αλήθεια του κ. Δοιοικητού (“το ψέμα έχει κοντά ποδάρια” και τα τοιαύτα) αποκαλύπτει τα ψίχουλε από την λαγάνα, δηλαδή το μπάχαλο στις ακατάγραφες προμήθειες των Νοσοκομείων και τους κρυφούς κωδικούς του Προϋπολογισμού. Τα χοντρά καπέλα και τα κρυμμένα κονδύλια. Ακόμα κι έτσι, δες μας λέει για ποιους, βέβαια. Στη συνέχεια μας αναλύει το δράμα της υποβάθμισης των Τραπεζών μας από την Standard & Poor’s “που οδήγησε σε αύξηση των spreadsss”.

Βρε, βρε, ποιος κινεί τις αγορές ομολόγων; Μη να είναι οι τράπεζες οι ΙΔΙΕΣ; Ποιοι ανεβοκατεβάζουν “τα Spreads” ανά την υφήλιο; Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι όταν επίκειται δημοπρασία ομολόγων, τυχαία και συμπτωματικά, η αόρατη χείρα των αγορών, ανεβάζει τα Spreads προκειμένου “κάποιοι” να δανείσουν για λίγους μήνες (έντοκα γραμμάτια) στο πιο υψηλό επιτόκιο; Και ποια είναι η Standard & Poor’s γενναίοι μου; Μη να είναι ένας ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ οίκος παρακλάδι της McGraw Hill που κατοικοεδρεύει στο Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη; Της οποίας στελέχη όταν γινόταν της κακομοίρας τον Οκτώβριο του 2008, έλεγαν στο Αμερικανικό Κοινοβούλιο “Ας ελπίσουμε να είμαστε όλοι πλούσιοι ή συνταξιούχοι, μόλις καταρρεύσει αυτός ο χάρτινος πύργος”. Εκτός των άλλων, βλέπετε ότι άμοιρος ευθυνών είναι ο συνταξιούχος (λόγω του επερχόμενου τέλους) και ο πλούσιος (λόγω της ισόβιας ασυλίας)…

Μετά ο κ. Διοικητής, βάλει κατά των αλητήριων που ομιλούν περί αναρδιάθρωσης του χρέους. Άκουσον – άκουσον. Ρε σκάστε, μην μιλάτε. Ανεβάζετε τα spreadsss. Ναι εσείς. Είναι δυνατόν κύριοι να ζητάμε μας περικόψουν τα χρωστούμενα μας; 42 δις Ευρώ έχουν οι τραπεζούλες μας, θα χάσουν τα μισά. Φάτε σαν λαός 110 δις ένα ακόμη Λεόντειο ΔΑΝΕΙΟ που το βαφτίσαμε “Μνημόνιο” για να μην χάσουνε τα παιδιά (μας) 21 δις. Γιατί αν τα χάσουμε, καταλαβαίνεται τι έχετε να πάθετε. Λες και αυτά τα 110 δις δεν μπήκαν για να βγάλουν τα χρήματα τους έξω οι μεγάλοι και να μείνουν μέσα τα κοράκια όπως υπονοείται στην εκπομπή απο τον κ. Παπαδημητρίου.

Θα πηγαίναν τα spreads στα ουράνια (o Μonsieur κάθε φορά που λέει ουράνια, κοιτάει ψηλά με δέος). Βέβαια από τότε που πήραμε τα λεφτά τα spreads ΟΧΙ μόνο δεν έπεσαν αλλά ανέβηκαν και λίγο ακόμη. Ψιλοπράγματα. Απομένει η εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας την οποία μας ανακοίνωσε εσχάτως “η Τρόϊκα”.

Ο κ. Προβόπουλος μας λέει ανόητους, κουτούς, ρομαντικούς και άλλα τινά, αποφεύγοντας το γνωστό τραγούδι του Μηλιώκα, “να δεις που κάποτε θα μας πουνε και μαλάκες” – κάτι είναι κι αυτό. Τα επόμενα χρόνια λέει ο κ. τάδε, που κατέχει μια θέση που χθες είχε ο δείνα και αύριο ο χαίρετε, θα μειωθούν τα επιτόκια και η Ελλάς θα απογειωθεί (ωστόσο τώρα δεν κοιτά ψηλά).

Και δεν μας λέει ότι όταν τα επιτόκια ήταν σε ιστοτικά ΧΑΜΗΛΟΤΑΤΑ επίπεδα μετα την είσοδο μας στην ΟΝΕ το 2001, η Ελλάς κατάφερε να υπερδιπλασιάσει το Χρέος της σε λίγα χρόνια. Πες μας κι άλλα κ. Διοικητάα, μας ανεβάζεις στα ουράνια.

Λέει λοιπόν ότι θα ανέβει το ΑΕΠ άρα ο ΛΟΓΟΣ χρέος προς ΑΕΠ θα μειωθεί. Δηλαδή, ναι, “μπορεί” να αυξηθεί το χρέος, ΑΛΛΑ θα αυξηθει και το ΑΕΠ (για ποιους; και πότε; και πόσο; ) και όλα θα αλλάξουν, ναι όλα. Θα χρωστάς ας πούμε 600 δις αλλά θα βγάζεις 601 δις (ναι η Ελλάδα θα παράγει 601 δις Ευρώ, γιατί όχι;).

Όσον αφορά τα ομόλογα – τι λέτε κύριοι, στις διεθνείς αγορές οι φίλοι μας, αγοράζουν και πωλούν ομόλογα ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΤΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ με χρήμα. Και οι φίλοι μας είναι πάντα σωστοί.

Εσύ ηλίθιε επενδυτή βέβαια, πρέπει σε 3 μερούλες από την αγορά μιας οποιαδήποτε μετοχής να καλύψεις το ποσό σου. Αυτοί όμως δεν είναι κουτοανόητε σαν εσένα, αυτοί είναι οικονομολόγοι, καθηγητάδες, “αυτοί ξέρουν”. Δεν βλέπετε σε τι θεάρεστο οικονομικό σύστημα σε φύτεψαν; Με το δάνειο σου, την πιστωτική σου κάρτα και τους φόρους σου για να πληρώνει το κράτος σου τους τόκους του.

Πιάσατε κανένα κερδοσκόπο; “Βάλαμε κάποια πρόστιμα”. Ω γενναίοι πολεμιστές της διαφθοράς, λευκοί ιππότες της κάθαρσης και της διαφάνειας, στο διάβα σας αναστενάζουν τα λόμπι και τα καρτέλ. Η Ελλάς ανέστη – η Ελλάς εάλω.

Έπειτα μας λέει τελικά (αφού δεν καταλαβαίνουμε, οι ανόητοι) ότι οι “μεγάλες τράπεζες” διαμορφώνουν τα spreads.

Και μας λέει ακόμα, πως ένας ακόμη ανόητος πήγε στην τράπεζα κλαίγοντας ο ανόητος, γιατί έβαλε ανοήτως τα λεφτά σε σακούλα στο σπίτι ο ανόητος αντί σε τραπεζα και του τα έκλεψαν του ανόητου. Ρε τον ανόητο. Καβάτζωσε τα ρε ανόητε στη τράπεζα και κοιμήσου ήσυχος. Ρε μην είσαι ανόητος. Οι καταθέσεις σου στην τράπεζα είναι εγγυημένες. Και μάλιστα, ο κ. Παπαχελάς, μέσα σε ένα ξεκαρδιστικό περιβάλλον ανεκδότων περί ανοησίας, μας λέει και για το καταπληκτικό, όπου ένας πήγε στην τράπεζα και πήρε 100.000 ευρώ για να βεβαιωθεί ότι υπάρχουν και ύστερα τα επέστρεψε. Χαχαχα, σε καλό να μας βγει.

Να σας πω: Αν το 50% των καταθετών (ανά ποσό) εμφανίζονταν στην όποια Τράπεζα τα λεφτά θα υπήρχαν; Το 40%; Το 30%; (δείτε Ελληνικές Τράπεζες – Η Πραγματικότητα και Τα “αποθέματα” που δεν υπάρχουν 2 χρόνια πριν αλλά και τα αντίστοιχα στην Αμερικάνικη πραγματικότητα στο F.D.I.C. – Καταθέσεις (Αν)ασφάλειας)

Ε;

(δείτε και το σχετικό άρθρο “Εγγυήσεις ή Μυθεύματα” από το tradenews)

Τέλος τα αστεία. Ο Διοικητής μας λέει για την αύξηση μόλις κατά 100% στις τιμές των ακινήτων εδώ, ένα τίποτα μπροστά στο 350-400% στους λοιπούς προηγμένους λαούς που δεν έχουν βεβαίως, βεβαίως ανάγκη στήριξης και μνημονίων όπως ο βάλτος της κας Ριχτερ, οι απατεώνες οι Έλληνες.

Είμαστε τόσο υπνωτισμένοι που δεν ρωτάμε ούτε τα αυτονόητα. ΠΟΙΟΣ δημιούργησε αυτήν την φούσκα των ακινήτων (ας πούμε); Μάλλον οι ανόητοι.

Λοιπόν ανόητοι, εγκληματίες, κουτοί και βλάκες, οι Αγορές είναι εδώ. Η Ρίχτερ είναι εδώ. Μας έχουνε πιασμένους από εκεί που πρέπει. Τέλος οι ερωτήσεις.

Αγαπητοί φίλοι,

Το χειρότερο όλων, είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι βάλλουν κατά μιας χώρας απροστάτευτης, ότι ως Έλληνες είμαστε εμείς οι ίδιοι ο μεγαλύτερος εχθρός της πατρίδας μας, την οποία καλώς ή κάκιστα κατοικούμε και την μοίρα της ορίζουμε.

Εκτός του ότι ένας μη αιρετός, διορισμένος τεχνοκράτης είναι ο μέγας Δερβέναγας σε αυτόν τον τόπο, όπου έχει εικόνισμα τις Αγορές, και τα 3 (ή τους 3) των Προστάτιδων Δυνάμεων όπως πάντα από συστάσεως μας, το χειρότερο είναι ότι αυτός λέει “ΕΜΕΙΣ (ως χωρα) ΔΗΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ” αγνοώντας ότι εμείς απλά ήμασταν η μία άκρη του νήματος.

dan_dimosioy_istorikos_vrax

Ας έρθει ένας παράγοντας της πολιτικής ζωής του ’80 και ας μας πει πως μια υγιής δημοσιονομικά χώρα (τότε) – σε καλύτερη κατάσταση από την Γερμανία σήμερα, όχι μόνο δανείστηκε και καταχρέωσε το κράτος, αλλά δανειζόταν και με απίστευτα επιτόκια 17 – 25% για λίγους μήνες (και για πολλά έτη). Βέβαια ένας τέτοιος παράγοντας είναι δυσεύρετος εάν βρίσκεται εν ζωή, διότι πολύ απλά ακόμη επωφελείται από αυτήν την κατάσταση, πολιτικός ανήρ ων, της Μεγαλης Ελλάδος. Και μπορεί ο μέγας Πάγκαλος να έχρησε “μαζί τα φάγαμε για να σας διορίσουμε στο Δημόσιο” (και είναι να τον πιστεύεις όταν μιλάει για μάσα), αλλά δεν λέει ποιοι φάγανε και ποιοι ακόμα τρώνε από τις προμήθειες, τους δημόσιους διαγωνισμούς, τις αποκρατικοποιήσεις, την Ολυμπιάδα, το μαγείρεμα των στοιχείων και τα swaps, τις Δημοτικές Επιχειρήσεις, τις Επιτροπές, τα Χρηματιστηριακά παιχνίδια, κλπ κλπ Και ποιοι βρέθηκαν πίσω από όλα αυτά, ποιοι τα συντόνισαν, ποιοι άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας;

Ένας τέτοιος άνθρωπος σαν τον κ. Διοικητή, παρόλη την μικρότητα του όταν τον αποκαθηλώσεις από τον θρόνο του, είναι εντούτοις επικίνδυνος, όπως τέτοιες πάντα είναι η άγνοια και η υποκρισία όταν συνδυάζονται με την άσκηση εξουσίας. Διότι, ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει την αντιδημοκρατική επιβουλή του τραπεζικού συστήματος σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής, ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει τους κινδύνους που δημιούργησαν οι λίγοι εκλεκτοί και τους οποίους καλούνται οι πολλοί να επωμιστούν. ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει το συλλογικό ανεύθυνο που επεφύλαξαν για τους εαυτούς τους όλοι δαύτοι. ΑΡΝΕΙΤΑΙ να παραδεχτεί ότι οι έξω από ‘δω μας κάνουν ό,τι θέλουν και (πρέπει να) μας αρέσει, ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει τις ιστορικές ευθύνες της Υπηρεσίας που προΐσταται και τον ρόλο της στο εθνικό οικοδόμημα, το οποίο θέσει (αλλά δυστυχώς όχι φύσει) έχει αναλάβει να προασπίσει.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει το μέλλον και τις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ από πράξεις των ομοίων του. Και σαν γνήσιος Έλληνας, ΑΡΝΕΙΤΑΙ να πάρει τις τύχες του στα χέρια του αλλά θέλει τους “ξένους” να του δείχνουν τον δρόμο. (Επαναλαμβανόμενη) Ιστορία μου, (επαναλαμβανόμενη) αμαρτία μου…

Στο 8μηνο διάστημα της απουσίας μας, γίναμε δέκτες πολλών μηνυμάτων. Ταυτόχρονα όμως, διαπιστώθηκε ότι πλέον η οργή και η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Η Ελλάδα πλέον δεν είναι το Big Brother και ο Αυτιάς όπου ανεχόμαστε να βάζουμε μέσα όποιον θέλουμε, όσο και όποτε θέλουμε, να τρώμε τον σκασμό και να ξεφορτώνουμε πακέτα σε offshore σε εξωτικούς παραδείσους και στην Ελβετία επ’ ευκαιρία διακοπών για σιέστα ή σκι (αναλόγως καιρού)….

Η Ελλάδα την οποία αυτοί οι κύριοι αγνοούν αποφεύγοντας σαν ο διάολος το λιβάνι την μπαναλιτέ της καθημερινότητας των εκατομυρίων ηλιθίων, είναι ένα καζάνι, ένα πεζοδρόμιο αστέγων και ναρκομανών, δρόμοι από λουκέτα στα πιο κεντρικά σημεία των πόλεων της, άνεργοι και άποροι πτυχιούχοι, ένα κενό εκπαιδευτικό σύστημα όπου βασιλεύει η βία και η αντίδραση, με την διαφθορά πλέον να έχει φτάσει σχηματικά “μέχρι το περίπτερο” και μια απερίγραπτη έως ρατσιστική ξενοφοβία, μια εσωστρεφής, μίζερη, καχύποπτη, ιδιοτελής, απείθαρχη μάζα ανθρώπων χωρίς κανέναν σκοπό καμία κρίση, καμία κατεύθυνση, να βασιλεύουν. Ή έτσι μοιάζει.

Στην Ελλάδα αυτήν την στιγμή αναπτύσσεται έχω την αίσθηση “από το πουθενά” και χωρίς σχέδιο, ένα ανεξέλεγκτο δίκτυο λαϊκής αγανάκτησης, χωρίς χρώμα, χωρίς προστάτες, χωρίς υποκινητές, με άποψη και με τόλμη και όποιος νομίζει ότι θα το συγκρατήσει με το να φυτεύει 2-3, να φιμώνει 5-10, να εκβιάζει 50-100 και να λοιδωρεί 200-300, είναι βαθιά γελασμένος ή απλά “δεν κατάλαβε τίποτα”.

Όποιος ακόμα προσκυνά τα φαντάσματα του παρελθόντος θα βρεθεί στην δύσκολη θέση αργά ή γρήγορα, να αποφασίσει για το χρέος του, το αληθινό του χρέος, να υπερασπιστεί ή να ποδοπατήσει την αξιοπρέπεια του ή ό,τι της έχει απομείνει. Η ανθρώπινη αξία έχει όνομα και έχει και όραμα. Όπως έλεγε και ο όχι πάντα κακός Μακιαβέλι, “Δεν μπορείς να πατήσεις τον αντίπαλο σου, να τον στραπατσάρεις ολοκληρωτικά, να τον ακυρώσεις. Είναι λάθος ασυγχώρητο. Ο αντίπαλος που δεν έχει ελπίδα αξιοπρεπούς επιβίωσης δεν έχει άλλο δρόμο: θα στραφεί εναντίον σου έστω και με κόστος την ζωή του…”. Αυτό το είδαμε ήδη στις χώρες του Αραβικού κόσμου αν και εκεί, όχι εντελώς “αυθόρμητα”. Αλλά το είδαμε..

Ελπίδα μας στον Επίκουρο είναι η μετάβαση να είναι ειρηνική, διότι τα ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ και ΟΧΙ η ΒΙΑ, φέρνουν τις σαρωτικές αλλαγές, ένα βιβλίο και όχι μια μολότοφ αρκεί για να αποτεφρώσει τους ήδη καμένους εγκεφάλους.

Μεγαλύτερη μας ελπίδα όμως, είναι η όποια μετάβαση να μην είναι χειραγωγούμενη. Και αυτό στην παρούσα φάση είναι αδύνατο.

Ως εκ τούτου, κάποιοι κρατούν ως τελευταίο οχυρό κάποιες πόρτες της πληροφορίας κλειστές, προκειμένου να έχουν απέναντι τους τα κοιμισμένα ζόμπι που είχαν έως σήμερα, όπου τηλεοπτικά ξέκωλα, οι κονδυλοφόροι χωρίς πατριδα, οι πραγματικοί ΑΝΟΗΤΟΙ, ΒΛΑΚΕΣ και ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ευημερούν – έτσι νομίζουν επίσης. Δεν θα βγάλει πουθενά. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

“Δεν είναι ίδιον υγείας η προσαρμογή σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία” – Κρισναμούρτι.

Καληνύχτα σας.

ΥΓ “Επί του πιεστηρίου” μας γνωστοποιήθηκε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση επί των καλούμενων “δομημένων ομολόγων” αυτήν την φορά, στην FmVoice

ΥΓ2 Παρακαλούνται οι όποιες αναδημοσιεύσεις να φέρουν την προέλευση της ανάρτησης, ως ελάχιστη ανταμοιβή των συμμετεχόντων σε αυτήν την προσπάθεια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *