Με την περιουσία της Εκκλησίας τι γίνεται αλήθεια;

Η εκκλησιαστική περουσία εκτιμάται σε πολλά δις ευρώ – να απαλλοτριωθεί άμεσα!

Και να σκεφτεί κανείς πως οι κληρικοί πληρώνονται από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων ως δημόσιοι υπάλληλοι!!!

Αναδημοσίευση από το μπλογκ Κοσμόπολις

Όταν σήμερα σύσσωμος ο ελληνικός λαός, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα, φορείς…ψάχνουν να βρουν χρήματα για την αποφυγή της χρεοκοπίας, ουδείς διανοείται να θίξει το καυτό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Πιθανόν κάποιοι να νομίζουν πως δεν είναι και τόσο μεγάλη που να αξίζει να ασχοληθούμε και που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της χώρας.

Αν όμως μαθαίνατε πως αυτή μπορεί να ανέρχεται ως και δέκα φορές το ελληνικό χρέος;

Όχι η εκτίμηση δεν είναι υπερβολική και είναι απορίας άξιο γιατί κανείς από τους φύλαρχους της αριστεράς δεν ξεσηκώνει τον κόσμο να απαιτήσει αυτά που η εκκλησία εδώ και αιώνες του έχει κλέψει!!!

Αναλώνονται σε ψευτοεπαναστατικές ανούσιες δράσεις που κανένα αποτέλεσμα δεν φέρουν παρά μόνον δημιουργούν προβλήματα σε άλλους πολίτες ή ενθαρρύνουν κατάπτυστες νοοτροπίες που μας οδήγησαν στην κοινωνική κατάρρευση όπως το «κίνημα» της Κερατέας και ποιούν την νύσσα για ένα τόσο σοβαρό θέμα που ουσιαστικά λύνει το πρόβλημα χρέους της χώρας μια και καλή!

H εκκλησιαστική περιουσία καλύπτεται από ένα αδιαφανές πλέγμα που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα). Ο ιστός αυτών των ΝΠΔΔ, κρύβει αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών». Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να έχει εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων.

Κάθε ένα από αυτά τα ΝΠΔΔ έχει δική του ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα για την καταμέτρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας λίγο-πολύ ανέφικτο. Εξάλλου και για τη γνωστή ιδιοκτησία της Εκκλησίας δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα, διότι ουδείς μπορεί να αποτιμήσει, λόγου χάρη, την αξία των δασών, των χορτολιβαδικών εκτάσεων αλλά και των δεσμευμένων από δήμους και κράτος οικοπέδων.

Το οργανόγραμμα της Εκκλησίας χωρίζεται σε τέσσερις ομάδες. Την κεντρική διοίκηση, τις ιερές μητροπόλεις, τις ιερές μονές και τους ενοριακούς ναούς. Οι ομάδες αυτές διοικούνται από συλλογικά όργανα. Οι ιερές μητροπόλεις από τα μητροπολιτικά συμβούλια, οι ιερές μονές από τα ηγουμενοσυμβούλια και οι ενοριακοί ναοί από τα εκκλησιαστικά συμβούλια. Με εξαίρεση τα ηγουμενοσυμβούλια που απαρτίζονται μόνο από μοναχούς, όλα τα άλλα όργανα διοίκησης περιλαμβάνουν ως μέλη και «λαϊκούς».

Πολύ πρόχειροι υπολογισμοί, φέρουν την περιουσία του ΝΠΔΔ της Εκκλησίας της Ελλάδος να ανέρχεται σε τουλάχιστον δεκαπέντε δισεκατομμύρια (15.000.000.000) ευρώ. Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου δυόμισι χιλιάδων (2.500) μοναστηριών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά.

Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Mόνον η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 2,5 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 6-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος

Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η συνολική έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Απ΄ αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές. Και περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα» αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Έχει, επίσης, σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει παράλληλα και ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες (!) σε νησιωτικά συμπλέγματα, όπως π.χ στις Σποράδες και στις Κυκλάδες. Η Εκκλησία της Ελλάδος φέρεται μεταξύ άλλων να διαθέτει περίπου οκτακόσια (800) κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα. Όσον αφορά δε την ρευστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπολογίζεται σε μερικές δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα η Εκκλησία της Ελλάδος έχει συστήσει δύο Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.), μία για την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, με την επωνυμία «Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Έργων, Ανώνυμη Εταιρία» και μία για την διαχείριση της περιουσίας της.

Η μισθοδοσία των κληρικών γίνεται από το τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ετήσιο κονδύλι φτάνει στο ύψος του 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως.

Συνεπώς στο σύνολό της η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να ξεπερνά τα 5 τρις ευρώ δηλαδή δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος!

Επίσης είναι μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα στην Εμπορική και σε άλλες που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος με τοκογλυφικά επιτόκια 6% και έχουν στα χέρια τους περίπου το 40 % του ελληνικού χρέους

«Η δυναμική πορεία της Εκκλησίας της Ελλάδος – ΕΚΥΟ επιβεβαιώθηκε και με την αγορά “1.600.000”μετοχών της Εθνικής Τράπεζας η οποία καλύφθηκε με την συμμετοχή των διαθεσίμων της Εκκλησίας της Ελλάδος – ΕΚΥΟ (Αποφ. ΔΙΣ 31-07-2008).Ήτοι το σύνολο των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας της Εκκλησίας της Ελλάδος –ΕΚΥΟ την 31-12-2008 ανήλθε εις το ύψος των 7.785.405 τεμαχίων».

ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ;

(Σημείωση Erodotos: τα νούμερα που παρατίθενται στο άρθρο αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη – είναι ωστόσο μια εκτίμηση)

Και κάτι ακόμα:

Ο Γαλιλαίος απέναντι στην “Ιερά εξέταση” της Εκκλησίας

Πριν λίγο καιρό, με αφορμή τη γιορτή του Πάσχα των χριστιανών, δημοσιεύτηκε μια έρευνα στο “Βήμα” (η εγκυρότητα της είναι βέβαια αμφισβητήσιμη, όπως πάντα σε αυτές τις έρευνες, αλλά τέλος πάντων).

Στην έρευνα αυτή, προέκυψαν μεταξύ άλλων τα εξής στατιστικά στοιχεία:

Μείωση της θρησκευτικότητας των Ελλήνων, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την τελευταία τριετία, φανερώνει η έρευνα της Κάπα Research για λογαριασμό της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής.

Στο ερώτημα «Πιστεύετε στην ανάσταση των νεκρών;» σημειώνεται πτώση 10 μονάδων, αφού το 2008 δήλωνε «ναι» και «μάλλον ναι» το 51,3%, ενώ εφέτος το 41,8%, με το 26,5% να δηλώνει «ναι» και το 15,3% «μάλλον ναι». Αντίθετα, το 48,1% λέει «όχι» και «μάλλον όχι», ενώ το 10,1% απάντησε «δεν γνωρίζω» ή «δεν απαντώ».
…
Εντύπωση προκαλούν και οι απαντήσεις στην έρευνα για τη γιορτή του Πάσχα. Στο ερώτημα «Για σας προσωπικά, το Πάσχα είναι…», το 36% δήλωσε «μια περίοδος θρησκευτικής κατάνυξης» και το 11,1% «μια ευκαιρία να πάω στην εκκλησία». Αντίθετα, το 42,5% δηλώνει «μια ευκαιρία επιστροφής στα ήθη και στα έθιμα», το 39,9% «μια ευκαιρία για διακοπές και ξεκούραση», το 15,1% «μια ευκαιρία να βρεθώ με τους συγγενείς μου» και το 11,9% «μια ευκαιρία να επισκεφθώ τον τόπο μου».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι απαντήσεις που δίδονται στην ερώτηση «Το βράδυ της Ανάστασης παρακολουθείτε όλη τη Θεία Λειτουργία, πηγαίνετε από την αρχή της Λειτουργίας και αποχωρείτε μετά το ‘Χριστός Ανέστη’ ή προτιμάτε να πηγαίνετε απλά όταν ακούγεται το ‘Χριστός Ανέστη’;» το 48,4% λέει «πηγαίνω απλά όταν ακούγεται το ‘Χριστός Ανέστη’», το 28,8% «πηγαίνω από την αρχή της Θείας Λειτουργίας και αποχωρώ μετά το ‘Χριστός Ανέστη’» και το 8,5% δηλώνει ότι «δεν πηγαίνω στην εκκλησία». Μόνο το 13,6% λέει ότι παρακολουθεί όλη τη Θεία Λειτουργία.

Ενθαρρυντικές για την Εκκλησία είναι όμως οι απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες για τον αν πιστεύουν στον Θεό, αφού το 56,3% λέει «ναι» και το 20% «μάλλον ναι». Αντίθετα, «όχι» απαντά το 13% και «μάλλον όχι» το 7,7%.

Βλέπουμε ότι ο κόσμος δεν πολυδέχεται τις ιεροτελεστίες της Εκκλησίας (και προφανώς δεν πολυγουστάρει την Εκκλησία, τος δεσποτάδες που έχουν πλουτίσει, έχουν εμπλακεί σε κάθε λογής κλεψιές, παιδεραστίες, κοροϊδεύουν τον κόσμο, κτλ) – ωστόσο δηλώνει ότι πιστεύει στο Θεό.

Αυτό δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Η θρησκευτική πίστη στο Θεό, το Μωάμεθ, το Βούδα, κτλ υπάρχει εδώ και πάμπολλους αιώνες, και για να εξαλειφθεί θα πρέπει να δούμε την αιτία που την γεννά:

Ο άνθρωπος λοιπόν αναζητά ένα νόημα, μια λογική και μια ελπίδα σε αυτόν τον κόσμο – αν όμως δεν τη βρίσκει, τότε έρχονται οι κάθε λογής σκοταδιστές (χριστιανοί, ισλαμιστές, βουδιστές, ινδουιστές και ποιος ξέρει τι άλλο έχουν βρει) προκειμένου να “καλύψουν το κενό”.

Αν λοιπόν η αριστερά αδυνατεί μέσω του ορθολογισμού να δώσει στον κόσμο νόημα, λογική και ελπίδα, τότε προφανώς ανοίγει την πόρτα στον ανορθολογισμό, ώστε ο κόσμος να περιμένει νόημα, λογική και ελπίδα από μια /”ανώτερη δύναμη” που “τα ξέρει όλα”, είναι “παντοδύναμη”, και βέβαια αν σε αυτόν τον κόσμο “καθίσουμε στα αυγά μας”, αποδεχτούμε δηλαδή αμάσητη την εξουσία της άρχουσας τάξης, “γυρίζοντας και το άλλο μάγουλο”, τότε η “ανώτερη δύναμη” θα μας σώσει “στην επόμενη ζωή”. Σε αυτή τη ζωή βέβαια θα υποφέρουμε για χατήρι μιας μικρής ολιγαρχίας, αλλά εντάξει μωρέ, “υπάρχει και η ζωή μετά θάνατον”, άρα “καλά κάνουμε” και υποφέρουμε…