Καθώς τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν τις τελευταίες μέρες ειδήσεις από την εξέγερση στη Μπουρκίνα Φάσο, είναι πολύς ο κόσμος που μέχρι χθες αγνοούσε ακόμη και την ύπαρξη αυτής της χώρας, που έχει πρωτεύουσα μια πόλη με την εξωτική αφρικανική ονομασία Ουαγκαντούγκου. Σε μεγάλο βαθμό η άγνοια αυτή οφείλεται στο ότι η Μπουρκίνα Φάσο είναι γνωστή στους περισσότερους με το παλιό όνομα Άνω Βόλτα, που της είχαν δώσει οι γάλλοι αποικιοκράτες, από τον μεγάλο ποταμό της περιοχής, τον Βόλτα.
Με έκταση 274.000 τ.χλμ., η χώρα αυτή της δυτικής Αφρικής δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα, ενώ περιορισμένες είναι και οι συγκεντρώσεις νερού (ποτάμια και λίμνες). Οικονομικά καθυστερημένη, με το 80% των 16 εκατομμυρίων κατοίκων της να ζει από εργασίες αγροτικές και περίπου 3 εκατομμύρια να έχουν μεταναστεύσει στη γειτονική Ακτή του Ελεφαντοστού, η Μπουρκίνα Φάσο υφίσταται τις συνέπειες της εξάρτησής της και της λεηλασίας του φυσικού της πλούτου από τη Γαλλία, ακόμη και μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της, το 1960.
Σύντομο διάλειμμα αυτής της νεοαποικιακής εξάρτησης υπήρξε η τετραετία 1983-87, όταν λαϊκή εξέγερση και ταυτόχρονο κίνημα νεαρών στρατιωτικών έφεραν στην εξουσία τον μαρξιστή αξιωματικό Τομά Σανκάρα, ο οποίος επιχείρησε την προώθηση βαθιών επαναστατικών αλλαγών σε αντιιμπεριαλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση. 
Η ανατροπή του επαναστατικού καθεστώτος του Σανκάρα, που συνοδεύτηκε και από τη δολοφονία του, από τον μέχρι τότε συνεργάτη του Μπλεζ Κομπαορέ, που έδρασε ως όργανο των γαλλικών συμφερόντων, επανεδραίωσε το νεοαποικιακό καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και το σύνθημα του Τσε Γκεβάρα “πατρίδα ή θάνατος”, που είχε γίνει εθνικό σύνθημα επί Σανκάρα, αντικαθιστάθηκε από το γαλλικό “ενότητα – πρόοδος – δικαιοσύνη”.
Οι συνθήκες εξαθλίωσης της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού της χώρας περιορίζουν τον μέσο όρο ζωής στα 54 χρόνια, ενώ η Μπουρκίνα Φάσο είναι μία από τις χώρες που μαστίζονται από το AIDS και την ελονοσία. Καθώς έχουν καταργηθεί όλες οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις του Σανκάρα για τη γυναικεία απελευθέρωση, υπολογίζεται πως περισσότερο από το 70% των γυναικών έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή. Και όχι μόνο μουσουλμάνες, αλλά και χριστιανές και ανιμίστριες.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί είναι και το γεγονός ότι μόλις το 29% των παιδιών παρακολουθούν το δημοτικό σχολείο, ενώ σ΄ αυτή τη χώρα των 16 εκατομμυρίων κατοίκων δεν υπάρχουν παρά μόνο ένα πανεπιστήμιο και ένα πολυτεχνείο.
Η εξέγερση αυτών των ημερών είναι μια εξέγερση του φτωχού αυτού λαού, που επιδιώκει την ανατροπή του Κομπαορέ και τον τερματισμό της γαλλικής νεοαποικιοκρατίας. Αφορμή υπήρξε η προσπάθεια του προέδρου να θεσμοθετηθεί δικαίωμα επανεκλογής του, μετά από 27 συνεχόμενα χρόνια διακυβέρνησης.
Όπως ήταν αναμενόμενο, Γαλλία και ΗΠΑ, τόσο “ευαίσθητες” σε ζητήματα δημοκρατίας όταν πρόκειται για χώρες με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, συνιστούν ηρεμία και επάνοδο στην τάξη. Α ελπίσουμε πως ο λαός της Μπουρκίνα Φάσο θα τις απογοητεύσει. 
Αφήστε μια απάντηση