Η “σοσιαλιστική τριλογία” του Pabst στην “Αλκυονίδα”

παμπστOι συνεφίλ της Αθήνας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν πλήρη την “ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ” του Pabst στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema Ιουλιανού 42-46, πλατεία Βικτώριας.

 
Από Δευτέρα έως Τετάρτη 10-12 Νοεμβρίου
 

«ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ», στις 6 μ.μ., “ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ”, στις 8, “Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ”, στις 10.

 
Ο Παμπστ, πιο επίκαιρος παρά ποτέ ανήκε μαζί με τον Λανγκ και τον Μουρνάου στις πιο δημιουργικές μορφές της χρυσής εποχής του γερμανικού κινηματογράφου. Η ανομοιομορφία της δουλειάς του και η διφορούμενη στάση του στη διάρκεια του πολέμου, έφεραν ένα σημαντικό πλήγμα στη φήμη του, η οποία ποτέ δεν αποκαταστάθηκε πλήρως, όμως τα έργα που δημιούργησε παραμένουν και σήμερα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. 

Η κριτική του ματιά απέναντι στους αστούς και στην ηθική εκείνης της εποχής είναι εμφανής στις ταινίες του. Η αριστερή στάση του και η απέχθεια του προς το διογκούμενο τότε, γερμανικό εθνικισμό, επισφραγίστηκαν από τις τρεις ταινίες «Στο Δυτικό Μέτωπο» (1930), «Η Όπερα της Πεντάρας» (1928) και «Συντροφικότητα» (1931) που ονομάστηκαν «Σοσιαλιστική τριλογία».

Ο Παμπστ, με τις ταινίες του είχε σκοπό να προωθήσει τις ιδέες της εργατικής αλληλεγγύης και της σοσιαλιστικής κοινωνίας. 

Μετά τον αναβρασμό που είχε προκύψει από την ταινία του «Στο Δυτικό Μέτωπο» τα βάζει για τα καλά με τη λογοκρισία και διψά για ταινίες με πολιτικό μήνυμα, και με ηθική, περισσότερο από αισθητική αποστολή, συνεχίζοντας με τις ταινίες «Η Όπερα της Πεντάρας» και «Συντροφικότητα».

Την ταινία του «Συντροφικότητα» αφιερώνει στους ανθρακωρύχους όλου του κόσμου, δίνοντας ένα πανανθρώπινο μήνυμα στους εργάτες, που η δύναμή τους φαίνεται να βρίσκεται στην ενότητά τους και στη διαπίστωση του κοινού εδάφους διεκδικήσεών τους. 

 

Ο Pabst, μαζί με τους Erwin Piscator και Heinrich Mann, είχε ιδρύσει τον Εθνικό Σύλλογο Κινηματογραφικής Τέχνης το 1930 (Volteverbund fur Filmkunst), για να προωθήσει με τον κινηματογράφο τις σοσιαλιστικές ιδέες. Την ίδια εποχή ήταν διευθυντής και του Συνδικάτου των Γερμανών Κινηματογραφικών Εργατών και προσπαθούσε πάντα να αντιτίθεται στη λογοκρισία. 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *