Ο Μπάμπης ο «φλου», ο «Κλου» και οι άλλοι …

Διονύσης Ελευθεράτος – «Πριν»

Ο «προφήτης» που περιμένει να δει τα επόμενα κι οι «προηγούμενοι»

Πάει, χάλασε ο κόσμος. Μα να «ξενερώνει» έτσι το ποίμνιό του κοτζάμ Μπάμπης Παπαδημητρίου; Ο αναλυτής του Σκάι που έδωσε την πρώτη μετεκλογική του μάχη με τόσο δυναμισμό, προβλέποντας τάχιστη έλευση του τραπεζικού, οικονομικού Αρμαγεδδώνα, να επιζητά τώρα -κι αυτός- «γέφυρα» με επόμενους σταθμούς, προτού επιδοθεί σε νέες προφητείες; Διάβολε, κάτι δεν πάει καλά…

Πρωί της επομένης της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ. Πρωί Τσικνοπέμπτης, αλλά ο Μπάμπης «δεν ψηνόταν με τίποτα» να φέρει για άλλη μια φορά -καθαρά και ξάστερα- την καταστροφή. Κλήθηκε ο άνθρωπος -από γλυκιά παρουσιάστρια του σταθμού- να εξηγήσει τι σήμαινε η αδυναμία έκδοσης κοινού ανακοινωθέντος. Είπε εν ολίγοις πως μολονότι θα ήταν καλύτερο να είχε εκδοθεί ανακοινωθέν, δηλαδή να είχε «κατεβάσει τα παντελόνια» η κυβέρνηση, δεν έφθασε κατ’ ανάγκη το τέλος του κόσμου. Κάπως έτσι έγινε «ο Μπάμπης ο Φλου» – και δεν το συνηθίζει.

Η γλυκιά παρουσιάστρια ήθελε να μάθει αναλυτικά τι θα γίνει με τη ρευστότητα. Ο Μπάμπης όμως επιφυλάχθηκε να απαντήσει έπειτα από την 16η Φεβρουάριου, δηλώνοντας ότι προς το παρόν δεν μπορεί να ξέρει. Άλλο χτύπημα κι αυτό: Από «φλου» έγινε και Μπάμπης «κλου»; Να λέει με τον τρόπο του το αγγλικό «I haven’t a clue» («δεν έχω την παραμικρή ιδέα»); Ποιος; Αυτός ο οποίος μέχρι πρότινος ήταν σε θέση να κοιτάζει τη φωτογραφία μιας πεταλούδας που πετούσε στη Φρανκφούρτη και να προβλέπει πότε θα ξέμενε από συναλλαγματικά αποθέματα η Ελλάδα; Θλίψη.

Μια μόνο ηλιαχτίδα παρηγοριάς πρόσφερε στο κοινό του ο Μπάμπης: τη στιγμή που ζήτησε να του υποβληθεί η ίδια ερώτηση σε μερικές ημέρες, το βλέμμα του είχε κάτι το προειδοποιητικό. Κάτι σαν «ή θα κάνουν την κωλοτούμπα ή θα φέρω μόνος μου το τραπεζικό σύστημα τούμπα – με το ζόρι κρατιέμαι…». Τι τα θέλετε όμως; Ένας Μπάμπης αρκούντως αμήχανος και μάλλον αγνωστικιστής είναι επαρκής λόγος να αναρωτηθούμε μήπως όντως τούτη η δύσμοιρη χώρα χάνει την ταυτότητά της. Μόνο στο τέλος της πρωινής του παρέμβασης ανέκτησε ο Μπάμπης κάτι από την κατηγορηματικότητά του, για να πει: «Τούτοι εδώ (σ.σ. η νέα κυβέρνηση) νομίζουν ότι αυτοί για πρώτη φορά διαπραγματεύονται, αλλά δεν είναι έτσι. Διαπραγματεύτηκαν πραγματικά και οι προηγούμενοι»…

Ω, ναι. Ο Χαρδούβελης είχε ρυθμίσει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο έτσι ώστε οι εντολές της τρόικας να φθάνουν στα υποβαθμισμένα Junk κι όχι στο πρωτοκλασάτο Inbox. Η δεύτερη πράξη αντίστασης: το «ναι» προς τους τροϊκανούς αποστελλόταν ξερά, χωρίς διάφορα «dear gendemen» κ.λπ. Αφήστε το άλλο: σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική γνωμάτευση, η ένταση της σεισμικής δραστηριότητας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον ελλαδικό χώρο οφείλεται στον… Στουρνάρα!

Σεπτέμβριος του 2012 ήταν όταν ενηΜΜΕρωθήκαμε πως ο τότε υπουργός Οικονομικών χτύπησε το χέρι στο τραπέζι λέγοντας «ως εδώ» στον Τόμσεν. Ε, ξέρετε πόσα ρήγματα ενεργοποίησε εκείνο το τιτάνιο, αντρίκειο χτύπημα του Στουρνάρα;
Για να σοβαρευτούμε λίγο: η εξ αριστερών κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι (και κατά περίπτωση είναι) τα… πάντα. Σοβαρή και πειστική, βάσιμη αλλά όχι εύληπτη ή ομοιάζουσα με την γκρίνια μιας «κακιάς πεθεράς». Η εκ δεξιών κριτική όμως συνιστά -αύτανδρη-απύθμενη αθλιότητα και υποκρισία, συνάμα.

Χαίρεται το εγχώριο μνημονιακό τόξο, επειδή τηρούν γραμμή σκληρότερη κι απ’ αυτήν του Βερολίνου οι ίβηρες και οι Ιρλανδοί «Σαμαράδες», των οποίων βεβαίως τα λαϊκά ερείσματα ίσως τώρα να είναι περίπου όσα και του σαμαροβενιζελισμού πριν από μερικούς μήνες. Χαίρεται ολοφάνερα αλλά ταυτοχρόνως παρέχει τη «στήριξή» τους στη «διαπραγμάτευση της χώρας». Τίνι τρόπω; Όποιος είδε π.χ. την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δηλαδή των δεξιών της Γηραιός Ηπείρου, το κατάλαβε.

Όσο για τη… βελούδινη γραμμή του Τύπου «ο λαός έδωσε εντολή για διαπραγμάτευση, όχι για σύγκρουση και πρόκληση πιστωτικών γεγονότων», αυτή προφανώς και συνιστά πεμπτοφαλαγγίτικο «κελάηδημα». Τα μνημονιακά απολειφάδια διαμηνύουν (και προς τα έξω) ότι θα αναστατώσουν τον κόσμο με όσες δυνάμεις διαθέτουν, εάν τυχόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διανοηθεί να απαντήσει στους εκβιασμούς Βερολίνου και ΕΚΤ αναστέλλοντας π.χ. την πληρωμή τοκοχρεολυσίων στο «μαγαζί» του Ντράγκι ή σπεύδοντας να εξασφαλίσει διμερή δάνεια με χώρες εκτός ευρωζώνης. Ε, δεν γίνεται να «συμπαρίστασαι» σε κάτι και ταυτοχρόνως να του αφαιρείς εκ των προτέρων κάθε δυνατότητα άμυνας.

Τούτη την περίοδο το ευρωπαϊκό ιερατείο και το ΔΝΤ δεν μοχθούν για να δείξουν ότι το πρόγραμμα της τελευταίας πενταετίας «πέτυχε». Δεν ασχολούνται άλλωστε πολύ οι «Μένγκελε» της πολιτικής και της οικονομίας με την τύχη των ανθρώπων-πειραματόζωα. Ούτε καν στο επίπεδο των προσχημάτων. Το «επιχείρημα» του ιερατείου συνοψίζεται στο μονότονα επαναλαμβανόμενο «δεσμεύτηκαν οι προηγούμενοι», «να σεβαστείτε τις υπογραφές των προηγουμένων». Αυτό δεν αποτελεί ασφαλώς άλλοθι για οτιδήποτε κάνει ή δεν κάνει η νέα κυβέρνηση. Αποτελεί όμως έναν ακλόνητο επιπρόσθετο λόγο, για τον οποίο η κοινωνία αξίζει να τιμωρήσει πολιτικά τη μνημονιακή κουστωδία των «προηγουμένων» ακόμη σκληρότερα. Ανελέητα!