Φασιστικοί πυρήνες, έχετε την καλοσύνη να αυτοδιαλυθείτε; Αγαπητοί αστυνομικοί, έχετε την ευγενή διάθεση να αποφύγετε τη χρήση βίας και χημικών στις διαδηλώσεις; Οι δηλώσεις του νέου υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γ. Πανούση θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο σάτιρας, εάν δεν έκρυβαν μεγάλο κίνδυνο για τις δημοκρατικές ελευθερίες. Δεν σηματοδοτούν μόνο μεγάλες υπαναχωρήσεις από δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκφράζουν μια πολύ επικίνδυνη τάση συνθηκολόγησης με τον σκληρό πυρήνα των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Αυτό εξέφρασε άλλωστε η τοποθέτηση του πρώην ΔΗΜΑΡίτη στο κρίσιμο υπουργείο ΠΡΟΠΟ, όπως και του Καμμένου στο υπουργείο Άμυνας.
Την «αυτοκάθαρση περιπτώσεων συμμετοχής σε πιθανούς θύλακες ακραίων και αντιδημοκρατικών αντιλήψεων, οι οποίοι έχουν αυτονομηθεί και λειτουργούν με βάση “δικούς τους κανόνες”» ζήτησε ο Γ. Πανούσης την Τρίτη, παρουσιάζοντας τις «Αρχές και τους στόχους της αντιεγκληματικής πολιτικής». Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν οργανώνει την εκκαθάριση των υπηρεσιών της ΕΛΑΣ από τους πυρήνες της Χρυσής Αυγής και άλλων φασιστικών ομάδων, αλλά τους καλεί σε… αυτοκάθαρση. Έχει και το γκροτέσκο τα όριά του…
Όσο για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, ξεχάστε τη διάλυση των ΜΑΤ και των ΥΜΕΤ, τη μετατροπή των ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, Ζήτα σε «ταχυκίνητη λαϊκή αστυνομία στο πλευρό του πολίτη» (!), όπως με περισσή αφέλεια (;) έλεγε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ή την απαγόρευση χρήσης χημικών. Ο Γ. Πανούσης καλεί σε «αποφυγή χρήσης βίας ή χημικών σε διαδηλώσεις και ειρηνικές πορείες διαμαρτυρίας». Βεβαίως υπάρχει ορθάνοιχτο παράθυρο για την άσκηση της αστυνομικής καταστολής: «Μόνο σε ελεγχόμενες –εκ των προτέρων και εκ των υστέρων– περιπτώσεις κινδύνου ζωής πολιτών ή αστυνομικών ή εκτεταμένων επεισοδίων και καταστροφών κι ύστερα από συνεννόηση με τη φυσική και πολιτική ηγεσία μπορεί να επιτραπεί κατ’ εξαίρεση η αμυντικού χαρακτήρα χρήση». Ξέρετε πόσα μπορεί να καταφέρει η αστυνομία «αμυνόμενη», όπως τον Δεκέμβρη του 2008; Η κυβέρνηση δυστυχώς μίλησε και στον κρίσιμο αυτόν τομέα. Το ζητούμενο τώρα είναι να μιλήσει το κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά.
Αφήστε μια απάντηση