Όχι σημαίνει
ΝΑΙ στην απελευθέρωση των Λαών, στην απελευθέρωση των γυναικών
Κατά παράβαση Διεθνών Συμβάσεων και του Ελληνικού Συντάγματος, το ΔΝΤ και οι Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις – κατ΄εντολή των διεθνών Τραπεζών και χρηματοπιστωτικών δολοφόνων- από το 2010 επέβαλαν, μέσω των πολιτικών τους ανδρεικέλων στην Αθήνα, το πρόγραμμα « διάσωσης » της Ελλάδας.
Τα αποτελέσματα αυτού του προγράμματος είναι τραγικά.
Φτώχεια, ανασφάλεια, καταστροφή της κοινωνικής πρόνοιας, υποσιτιζόμενα παιδιά, απώλεια κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, αθλιότητα και απελπισία.
Τη συνέχιση αυτού του προγράμματος ζητάνε και από την τελευταία εκλεγμένη Κυβέρνηση της Ελλάδας (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).
Τα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής που η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) εφάρμοσε στην Ελλάδα, αλλά κυρίως η διάθεσή της για σχετική πολιτική αυτονόμηση, ανέδειξαν το αποκρουστικό ιμπεριαλιστικό πρόσωπο της ΕΕ και του ΔΝΤ, που με απειλές και με εκστρατείες τρόμου επιχειρούν να συνθλίψουν τον ελληνικό λαό.
Το διακύβευα στην Ελλάδα είναι το ίδιο στο Κομπάνι, την Ουκρανία, τη Συρία, το Ιράκ..την Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη.
Η ψευδαίσθηση σταθερότητας που καλλιεργείται στην ¨προηγμένη» Ευρώπη είναι μια αυταπάτη. Η παγκόσμια συμμορία επιφυλάσσει το ίδιο μέλλον για όλους τους λαούς.
Η γυναίκα είναι το «ειδικό» βαρόμετρο εντός και εκτός οικογένειας. Η ίδια εισπράττει καθημερινά προστιθέμενη βία από τους άντρες του περίγυρού της. Στην κοινωνική και οικονομική ζωή περιθωριοποιείται και καθίσταται αόρατη στην ιεράρχηση ή στην πολιτική ατζέντα των τρεχόντων προβλημάτων. Η επίπλαστη ισοτιμία, ισοπολιτεία και άλλα «ευρωπαϊκά προγράμματα» που εκπέμπονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών, αιωρούνται ως εκκρεμές επί των κεφαλών των γυναικών.
Μία ξεκομμένη μικροαστική ελίτ που λυμαίνεται είτε προγράμματα για τις γυναίκες (βία, κακοποίηση, επιμόρφωση, αγορά εργασίας, κοινωνική οικονομία κ.α.),είτε βρίσκεται στις παρυφές του οικονομικού και πολιτικού συστήματος αγωνιά για την Ευρώπη, το ευρώ, το δημοψήφισμα. Χωρίς κατσαρόλες, με σφυρίχτρες συναθροίζονται στις πλατείες, για να εκφράσουν την αποστροφή τους στη βαρβαρότητα της δημοκρατίας που παρέχει το δικαίωμα των δημοψηφισμάτων!
Οι άλλες οι γυναίκες, του μόχθου και του αγώνα, οι γυναίκες της βάσης είναι μάχιμες, αντιστεκόμενες και αισιόδοξες.
Η ταξική αλληλεγγύη των γυναικών εκφράζεται πολλαπλά. Αλληλοβοήθεια σε αναγκαίες υποστηρίξεις σε νοσοκομεία, σε φυλάξεις παιδιών, σε φροντίδα των αδυνάμων. Το ριζοσπαστικό φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα πρωτοστατεί σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και πολιτικής παρέμβασης. Και σε αυτή την συγκυρία δεν υποστέλλει τη σημαία των γυναικείων διεκδικήσεων.
Στο δημοψήφισμα της 5ης – Ιουλίου – 2015
το Όχι σημαίνει
ΝΑΙ στην απελευθέρωση των Λαών, στην απελευθέρωση των γυναικών
Αθήνα 3 0/6/2015
Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών – Ελλάδα
Αφήστε μια απάντηση