Το ποσοστό του Λαφαζάνη

11937425_9Του Γιώργου Δελαστίκ

Καταπέλτης το κείμενο που υπέγραψε η πλειοψηφία των 37 από τα 71 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Καταπέλτης εναντίον της μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. “Δεν θα στηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές ούτε θα στελεχώσουμε τα ψηφοδέλτιά του” δηλώνουν τα 37 μέχρι τώρα στελέχη της Νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος. “Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της” είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος του κειμένου τους. “Η επιλογή του καλύτερου διαχειριστή της μνημονιακής πραγματικότητας … μας αφήνει παγερά αδιάφορους από αριστερή σκοπιά” υπογραμμίζουν. “Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σε ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής” τονίζουν, προσθέτοντας ότι είναι “δεδομένο το τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ όπως την ξέραμε”.

Πριν από λίγες μέρες είχαν αποχωρήσει ακόμη 7 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ τα οποία εντάχθηκαν στη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. “Ολες αυτές οι αποχωρήσεις μελών της Νεολαίας πάντως δεν συνεπάγονται συστράτευσή τους με τη Λαϊκή Ενότητα, αν και αρκετοί φέρονται να επιλέγουν αυτόν τον δρόμο, τουλάχιστον όσον αφορά τις επικείμενες εκλογές” έγραφε χθες η “Αυγή” για να παρηγορήσει ίσως τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι 37 προτρέπουν με το κείμενο αποχώρησής στους από τον ΣΥΡΙΖΑ σε “ψήφο σε αριστερά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια” όπως αναφέρουν.

Η ουσιαστική διάλυση της οργάνωσης της Νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος ενδέχεται να έχει πολύ μεγαλύτερη πολιτική σημασία από όση φαντάζεται κανείς, αν συνιστά προμήνυμα ρήξης των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους νέους, οι οποίοι τον είχαν στηρίξει μαζικά στις εκλογές του Γενάρη. Η νεολαία, το μέλλον της οποίας βλάπτεται θανάσιμα και από το “Μνημόνιο Τσίπρα“, σπανίως δίνει δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον που δεν τήρησε καμία από τις προεκλογικές υποσχέσεις του. Το θέμα μας όμως σήμερα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας. Είναι η Λαϊκή Ενότητα, την οποία έχει οικοδομήσει οΠαναγιώτης Λαφαζάνης και στην οποία συμμετέχουν σχεδόν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν από αριστερά με τη γραμμή που ακολουθεί ο πρωθυπουργός από τις 14 Ιουλίου, τότε δηλαδή που αναγκάστηκε υπό το βάρος των αφόρητων γερμανικών εκβιασμών να μεταπηδήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο.

Μπορεί κανείς να προβλέψει το ποσοστό που θα πάρει η Λαϊκή Ενότητα; Οχι, είναι η απάντησή μας. Είναι εντελώς αδύνατον να προβλεφθεί το ποσοστό ενός κόμματος που δεν έχει ποτέ πριν συμμετάσχει σε βουλευτικές εκλογές. Αιτία αυτής της αδυναμίας πρόβλεψης είναι το γεγονός ότι είναι άλλο πράγμα οι θετικές γνώμες που μπορεί να ακούσει κανείς και εντελώς άλλο πράγμα οι ψήφοι που θα καταμετρηθούν στην κάλπη υπέρ του κόμματος αυτού. Εννοείται ότι δεν μπορεί να προβλέψει αυτό το ποσοστό καμία δημοσκόπηση, οι οποίες άλλωστε γελοιοποιήθηκαν σε εξωφρενικό βαθμό με τις ανοησίες που έλεγαν μόλις έκλεισαν οι κάλπες του δημοψηφίσματος.

Για τα πανηγύρια είναι οι δημοσκόποι πλέον, για να γελάει ο κόσμος μαζί τους! Οταν αποφαίνονται ότι θα νικήσει το “Οχι” με μιάμιση ή δυόμιση μονάδες διαφορά, αφήνοντας περιθώρια ότι μπορεί να νικήσει και το “Ναι” με μισή, άντε μία μονάδα, και τελικά νικάει το “Οχι” με… 22,5 (!) εκατοστιαίες μονάδεςδιαφορά, οι δημοσκόποι στη χώρα μας είναι για τα… μπάζα! Είναι εξόφθαλμο ότι το δείγμα που έχουν επιλέξει να χρησιμοποιούν στις δημοσκοπήσεις τους δεν έχει πλέον καμία αντιστοίχιση με την κοινωνική πραγματικότητα των Ελλήνων ψηφοφόρων. Κανένας δεν πρέπει να παίρνει υπόψη του τις δημοσκοπήσεις αν θέλει να πει μια σοβαρή γνώμη για πολιτικά θέματα, ειδικά αν προβλέπει εκλογικό αποτέλεσμα.

Το μόνο σίγουρο που μπορεί να πει κανείς για τη Λαϊκή Ενότητα είναι πως πρέπει να θεωρείται δεδομένη η είσοδός της στη Βουλή. Από εκεί και πέρα όμως, αν θα μπει υπερβαίνοντας το 3% ή το 5% ή το 10%, αυτό κανένας δεν μπορεί να το πει, παρά μόνο “τζογάροντας” σε ένα νούμερο και αν του βγει, του βγήκε σαν λαχείο! Πρώτα θα έχουμε στα χέρια μας το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα της ΛΑΕκαι έπειτα, εδραζόμενοι στο αποτέλεσμα αυτό, θα μπορούμε να κάνουμε λίγο-πολύ ρεαλιστικές εκτιμήσεις για τη δυναμική της και τις προοπτικές της. Πρώτα θα δούμε κι έπειτα θα κρίνουμε.

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *