Το νοσοκομείο Ρεθύμνου καταρρέει. Αυτό είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε εδώ και χρόνια όσοι εργαζόμαστε στο νοσοκομείο, ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και μη, και η οποία έχει γίνει αφόρητη τους τελευταίους μήνες.
Ως ειδικευόμενοι ιατροί καλούμαστε κάθε μήνα να καλύψουμε τις σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, δουλεύοντας υπερωρίες (πέρα από τις εφημερίες που προβλέπει ο νόμος), ενώ τις περισσότερες μέρες δεν υπάρχει η δυνατότητα ρεπό την επομένη της εφημερίας. Αυτό σημαίνει ότι για να παραμείνει ανοιχτό το νοσοκομείο, τις ημέρες εφημερίας δουλεύουμε 32 ώρες συνεχόμενες, και μάλιστα χωρίς να πληρωνόμαστε τις υπερωρίες αυτές.
Πολλοί από τους συναδέλφους που είναι ειδικευόμενοι γενικής ιατρικής και εκπαιδεύονται σε μια σειρά κλινικών, αδυνατούν να πραγματοποιήσουν την εκπαίδευσή τους αφού χρησιμοποιούνται ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ από την διοίκηση για να μπαλώνουν τρύπες του προγράμματος εφημεριών. Δεν έχει σημασία εάν ένας ιατρός είναι για παράδειγμα στην Οφθαλμολογική κλινική, του ζητείται να καλύπτει κενά στην Παιδιατρική, στην Ορθοπεδική κλινική κ.ο.κ. Με τον τρόπο αυτό, κλινικές ζωτικής σημασίας όπως η καρδιολογική μένουν χωρίς εφημερεύοντα ειδικευόμενο σχεδόν όλο τον μήνα.
Και σαν να μην αρκεί που καλούμαστε να εργαστούμε αμισθί σε αυτά τα εξοντωτικά ωράρια και ρυθμούς, επωμιζόμαστε τις περισσότερες μέρες του μήνα και την πλήρη ευθύνη, αφού λόγω υποστελέχωσης το ΤΕΠ λειτουργεί το μισό μήνα (ή και περισσότερο) χωρίς ειδικευμένο ιατρό. Κάτι που πρέπει να γίνει σαφές είναι πως ο κάθε ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ , όσο σωστά κι αν γνωρίζει το αντικείμενό του, δεν παύει να ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
Έχουμε επανειλημμένα ενημερώσει την διοίκηση του νοσοκομείου ότι ο εξοντωτικός αυτός ρυθμός εργασίας , που είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών και οδηγεί το ιατρικό προσωπικό στην σωματική και ψυχική εξουθένωση. Και όμως, ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ, επιλέγεται από την διοίκηση ακριβώς αυτό: να μπαλώνει τα προβλήματα του νοσοκομείου ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ (με πολύ αυταρχικούς τρόπους μάλιστα) την καταναγκαστική εργασία των ιατρών.
Αφήστε μια απάντηση