Πηγή: Γιώργος Λαουτάρης – «Πριν»
Μια γυμνή μάχη προσωπικών μηχανισμών, απαλλαγμένη όσο ποτέ από ιδεολογικά χαρακτηριστικά, ξεκίνησε και επισήμως το πρωί του Σαββάτου για τη Νέα Δημοκρατία, μετά την απόφαση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής (ΚΕΦΕ) να κάνει δεκτή την ένσταση του Άδωνη Γεωργιάδη και να ανακοινώσει τους τέσσερις υποψηφίους για την προεδρία του κόμματος: Τον απερχόμενο πρόεδρο Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα, τον πρώην υπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πρώην υπουργό Άδωνη Γεωργιάδη.
Προηγήθηκε η απίστευτη ιστορία του Άδωνι Γεωργιάδη, που αποθανατίστηκε στην κάμερα να τρέχει κάθιδρος τα σκαλιά των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας, για να καταθέσει εκπρόθεσμα κατά οκτώ λεπτά την αίτηση υποψηφιότητάς του. Η αρχική απόφαση της ΚΕΦΕ ήταν να μην κάνει αποδεκτή την αίτηση του πρώην υπουργού Υγείας λόγω της καθυστέρησης. Το γεγονός αυτό ξεσήκωσε σάλο στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας. Όλοι οι συνυποψήφιοι του Άδωνη καταδίκασαν την απόφαση, ζητώντας την ανάκλησή της, ενώ να γίνει δεκτή η τέταρτη υποψηφιότητα ζήτησαν σημαντικά στελέχη της ΝΔ, μεταξύ των οποίων και ο Αντώνης Σαμαράς.
Νωρίς το πρωί Σαββάτου ακολούθησε νέα ολιγόλεπτη συνεδρίαση της ΚΕΦΕ που εξέτασε την ένσταση του Άδωνη Γεωργιάδη και αποφάσισε να την κάνει δεκτή, ανακηρύσσοντάς τον υποψήφιο.
Το επεισόδιο αυτό αποκάλυψε, εκτός από τη φαιδρότητα που αποπνέουν οι τυπολάτρες του πολιτικού συστήματος και την αντιδημοκρατική λειτουργία των αστικών κομμάτων εξουσίας. Η προσφυγή στη βάση, με την εκλογή προέδρου από τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας, είναι μόνο μία επίφαση δημοκρατίας, όταν οι υποψηφιότητες πρέπει σύμφωνα με το Καταστατικό του κόμματος, να έχουν την έγκριση 50 τουλάχιστον από τα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής. Η Πολιτική Επιτροπή θεωρείται το ανώτατο συλλογικό όργανο του κόμματος μεταξύ δύο Συνεδρίων, και συγκροτείται από μέλη που εκλέγονται από το τακτικό Εθνικό Συνέδριο και από μέλη που συμμετέχουν σ’ αυτήν εξ αιτίας της ιδιότητας ή του αξιώματος τους. Η κούρσα του Άδωνη και των συνυποψήφιων του, μεταφορικά και κυριολεκτικά, είχε να κάνει με την έγκριση της υποψηφιότητάς τους από τη …δημογεροντεία της Δεξιάς.
Από εκεί κι έπειτα ξεκινά η άλλη κούρσα, που αφορά σε μια επικοινωνιακή εκστρατεία του κάθε υποψηφίου για προσέλκυση ψηφοφόρων στην κομματική κάλπη. Οι προσωπικοί μηχανισμοί και εδώ έχουν τον πρώτο ρόλο, μιας και η μάχη δίνεται με όρους εκλογικής πελατείας. Στην προκειμένη περίπτωση, μοναδικό διακύβευμα της κομματικής κάλπης είναι η ανάδειξη του καταλληλότερου αντιπάλου του Αλέξη Τσίπρα στις ερχόμενες εκλογές. Με μοναδική εξαίρεση αυτήν του Απόστολου Τζιτζικώστα, ο οποίος δεν είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (και τυχόν εκλογή του θα οδηγήσει ντε φάκτο σε διαρχία τη Νέα Δημοκρατία), οι υπόλοιποι τρεις υποψήφιοι έχουν υπάρξει πιστοί υπηρέτες από υπουργικά πόστα της μνημονιακής πολιτικής. Τα προγραμματικά στοιχεία της πολιτικής πρότασης του κόμματος θεωρούνται δεδομένα και απαραβίαστα, βάσει των συμφωνιών της χώρας με τους δανειστές της. Επομένως, η αντιπαράθεση γίνεται για το ποιο πρόσωπο μπορεί να διεκδικήσει την πρωθυπουργία με τις μεγαλύτερες πιθανότητες. Άδεια συνθήματα, νεοφιλελεύθερα κλισέ και υποσχέσεις για γρήγορη επάνοδο στην εξουσία. Αυτό είναι το κοκτέιλ της νίκης, για όποιον υποψήφιο επικρατήσει.
Στο μεταξύ η εσωκομματική «μάχη» συνεχίζεται τη Δευτέρα, όταν θα συνεδριάσει εκ νέου η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή με την παρουσία εκπροσώπων των υποψηφίων. Στο τραπέζι θα τεθούν ο χρόνος που θα στηθούν οι κάλπες, αλλά και η διαδικασία συμμετοχής σε αυτές των φίλων και μελών της Νέας Δημοκρατίας. Η ημερομηνία των εκλογών είναι ακόμη ανοιχτή, με πιθανότερο το σενάριο της επίσπευσης που επιδιώκει η πλευρά Μεΐμαράκη και τοποθετεί τις κάλπες στις 25 Οκτωβρίου ή την 1η Νοεμβρίου
Αφήστε μια απάντηση