“…..Έτσι κάθε πρωΐ τους περιμένω. Πραγματικά, ένα πρωΐ, ίσα που πρόλαβα να τελειώσω το τσιγάρο και γκράγκα γρούγκα οι σιδεριές.
Ήταν δύο. Με παίρνουνε και με πάνε έξω από μια πόρτα, χτυπάνε ανοίγουνε και με σπρώχνουνε μέσα όπου βρίσκομαι στην εξής σκηνή: Ο διοικητής η μπινεδιάρα που σου ‘λεγα, κάθεται στο γραφείο. Απάνω στο γραφίο είναι πεσμένο ένα κτήνος, ίδιο περίπτερο με κόκκινα μαλλιά και φακίδες.
Έλεγε λοιπόν το κτήνος, δώστον σε μένα, ρε Σωτήρη -Σωτήρη λέγαν το διοικητή- να τον πάρω στην ΕΣΑ να το γλεντήσουμε λιγάκι, να τον κάνω να ξεράσει της μάνας του το γάλα, και ο Σωτήρης απαντάει, Όχι, Σταύρο μην επιμένεις, θα τον περάσω πρώτα εγώ από το χειρουργείο, κι αν δε βγάλω τίποτα θα στον δώσω, έχεις το λόγο μου.
Μόλις με είδανε, σταμάτησαν τάχα σαστισμένοι, σα να τους έπιασα στα πράσα.
Εγώ χαμογέλασα, διότι ψυλλιάστηκα ότι πάλι μου το παίζουνε παλκοσένικο. Μου λέει ο ταγματάρχης το κτήνος ντε της ΕΣΑ, τι γελάς, ρε μαλάκα;
Έ, λέω, που με παζαρεύετε, δε βάζετε και κανά στοίχημα…
Με πλάκωσε σε κάτι σφαλιάρες, σε κάτι κλωτσιές, και μετά με καθίζει σ’ ένα καναπέ, κι αρχίζει η κουφάλα να με βαράει με τη κόψη της παλάμης στη καρδιά, στο πλάι του λαιμού, στο στομάχι, στο συκώτι και με βρίζει: Κουφάλα, γαμημένε, γαμώ τη μάνα σου , την αδερφή σου, τη γυναίκα σου και τέτοια.Βαράει βρίζει, εγώ τίποτα. Τον κοιτάω στα μάτια.
Ο κύριος διευθυντής κάνει τσιγάρο σα να παρακολουθεί αθλητική συνάντηση…”
Ο Χρόνης Μίσσιος περιγράφει στο βιβλίο του “Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς” την “φιλοξενία” που είχε απ’ τους μπάτσους πριν κάποιες δεκαετίες.
“Ξαφνικά, ήρθαν προς το μέρος μου 6-7 άτομα. Ο ένας μου άρπαξε τον σκούφο, τον πέταξε κάτω και μου έδωσε γροθιά στο πρόσωπο. Δεν μου είπαν ότι ήταν αστυνομικοί, ούτε ζήτησαν τα στοιχεία μου…. Με έριξαν κάτω και πατούσαν το πρόσωπό μου με τα πόδια τους, νόμιζα ότι θα πεθάνω …. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου, έχει σταματήσει η ζωή μου. Πηγαίνω σε ψυχολόγο έξι φορές το μήνα, παίρνω ψυχοφάρμακα. Δεν θέλω να βγω από το σπίτι μου…”.
Απ’ την κατάθεση που έδωσες χτες στο δικαστήριο ο Κύπριος σπουδαστής Αυγουστίνος Δημητρίου περιγράφοντας την “περιποίηση” που είχε απ’ τους μπάτσους μόλις πρόπερσι.
Τελικά η μπατσάδικη νοοτροπία είναι παγιωμένη και δεν αλλάζει με τίποτα.
Αφήστε μια απάντηση