Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι οι νεοδημοκράτες με την υπόθεση Φλώρου. Γιατί, όπως αποδείχτηκε, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω κάποιο μέλος της ευρύτερης οικογένειας Μητσοτάκη. Κι εκεί που όλοι μιλούσαν για την αποφυλάκιση Φλώρου, πλέον μιλούν για τη σχέση που είχε με τον μεγαλοαπατεώνα ο σύμβουλος και ανιψιός (γιος της αδερφής του) του Κούλη, Γρηγόρης Δημητριάδης. Κι άντε τώρα να αποδείξει η ΝΔ ότι «υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, επιδεικνύοντας καλά αντανακλαστικά, κατάφερε να ξαναστείλει τον Φλώρο στη φυλακή, οπότε έφτιαξε εύκολα το «αφήγημά» του: τον Φλώρο τον έβγαλαν τα κυκλώματα, εμείς τον ξαναστείλαμε μέσα σε λίγες μέρες στη φυλακή, πείτε μας όμως εσείς για τις σχέσεις του ανιψιού και συμβούλου του αρχηγού σας με τον Φλώρο. Μπορεί να λένε ό,τι θέλουν ο Δημητριάδης και η ΝΔ, μπορεί να κάνουν τη μια μήνυση μετά την άλλη, όμως μπορεί κανείς να φανταστεί τι συζητούν στα καφενεία και στις κοινωνικές συναναστροφές.
Πριν, όμως, ασχοληθούμε με τη σκανδαλολογική πλευρά του θέματος, ας ασχοληθούμε με τη σκανδαλώδη. Το Συμβούλιο Εφετών Χαλκίδας αποφάσισε την επαναφυλάκιση του Φλώρου, μετά από έφεση που άσκησε ο εισαγγελέας, στον οποίο στάλθηκε έγγραφο του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χ. Βουρλιώτη, ο οποίος ζητούσε να επανεξεταστεί στο σύνολό της η υπόθεση, γιατί το ιατρικό πιστοποιητικό αναπηρίας «είναι προδήλως αόριστο, ασαφές και ως εκ τούτου ατεκμηρίωτο ως προς τη συνδρομή του διαλαμβανόμενου ποσοστού αναπηρίας 70%».
Αυτό το «προδήλως» βγάζει μάτι. Πώς οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, που αποφυλάκισε τον Φλώρο, δεν είδαν αυτό που ήταν πρόδηλο, ολοφάνερο δηλαδή; Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν τους έφταιγε ο νόμος Παρασκευόπουλου, όπως έσπευσαν να πουν οι δικαστικές συντεχνίες. Η απλή λογική λέει πως οι δικαστές που δεν είδαν το «πρόδηλο», είτε είναι αρπακολλατζήδες (η καλύτερη γι’ αυτούς εκδοχή) είτε ήταν στο «κόλπο». Διαλέγουν και παίρνουν…
Βέβαιο είναι, επίσης, πως αν δεν ξεσπούσε πολιτικός θόρυβος για την αποφυλάκιση Φλώρου, αυτός θα έκανε τώρα τη ζωάρα του (παρά την… επιληψία και την… ψυχική νόσο). Ομως, έπαιξε και έχασε. Εκείνο που επιβεβαιώθηκε -πέραν κάθε αμφιβολίας πλέον- είναι αυτό που επισημαίναμε την προηγούμενη βδομάδα: τα κυκλώματα λειτουργούν, «οριζοντίως» και «καθέτως» κι όποιος έχει λεφτά έχει και πρόσβαση σ’ αυτά. Εμείς δε θα κάνουμε τους ντετέκτιβ για να βρούμε πόσοι και ποιοι ακριβώς ήταν στο «κόλπο» αποφυλάκισης του Φλώρου. Ούτε θα δεχτούμε άκριτα τους ισχυρισμούς όσων τρέχουν εκ των υστέρων να δώσουν συνεντεύξεις και καταθέσεις «δίνοντας» υφισταμένους ή συνεργάτες τους. Δε διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι όλοι αυτοί άφησαν μερικές μέρες να περάσουν και μίλησαν μόνο όταν είδαν ότι υπάρχει πολιτική εντολή να «ψαχτεί» η δουλειά.
Οπως δε διαφεύγει της προσοχής μας ότι και μετά την εισαγγελική έφεση και την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών, ο Φλώρος επέστρεψε στη φυλακή με πιστοποιημένο ποσοστό αναπηρίας 55%! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Πως «εν καιρώ το δέοντι» (όχι «αύριο το πρωί»), το ποσοστό μπορεί να «τσιμπήσει» μερικές μονάδες, να φτάσει το 67% και να αποφυλακιστεί πάλι. Γιατί βέβαια τα κυκλώματα δεν εξαφανίστηκαν. Το σύστημα είναι σάπιο, το σύστημα είναι σουρωτήρι, το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι που να «εξυπηρετεί» όποιον έχει λεφτά να πληρώσει. Κι αυτό είναι ένα διαρκές σκάνδαλο, σύμφυτο με τον καπιταλισμό και το «κράτος δικαίου» που τον διέπει.
Πηγαίνοντας στη σκανδαλολογική πλευρά της υπόθεσης, διαπιστώνουμε ότι η ΝΔ πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη. Ηταν από την πρώτη στιγμή προφανές ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είχαν εμπλοκή στην αποφυλάκιση Φλώρου. Ηταν μια κλασική περίπτωση λειτουργίας κυκλωμάτων. Η αντιπολίτευση, όμως, με προεξάρχουσα τη ΝΔ, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το γεγονός, στοχοποιώντας ως υπεύθυνο το νόμο Παρασκευόπουλου, που «απελευθερώνει εγκληματίες». Μετά την εκ νέου φυλάκιση του Φλώρου, αυτή η προπαγάνδα έπεσε στο κενό. Αφού οι δικαστές τον ξαναέβαλαν στη φυλακή, θα μπορούσαν να μην τον είχαν αποφυλακίσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε καλά αντανακλαστικά, μάλλον επειδή τα ηγετικά του κλιμάκια ήξεραν ότι στην υπόθεση Φλώρου δεν αναμιγνύονται δικοί τους άνθρωποι. Ο Πολάκης πλάκωσε στα μπινελίκια «τα λαμόγια», ο Κοντονής ζήτησε το φάκελο βάσει του οποίου αποφάσισε την αποφυλάκιση το Συμβούλιο, η Αχτσιόγλου ζήτησε από τον ΕΦΚΑ επανεξέταση της απόφασης για το ποσοστό αναπηρίας. Κι ενώ όλες αυτές οι κινήσεις είχαν το χαρακτήρα άμυνας της κυβέρνησης στις επιθέσεις που δεχόταν, έφτασε στα χέρια της ο μποναμάς: ο σύμβουλος και ανιψιός του Μητσοτάκη υπήρξε δικηγόρος του Φλώρου (όπως και ο Βορίδης μέχρι τη στιγμή που έγινε υπουργός), συνεταίρος του Φλώρου σε εταιρία με φωτοβολταϊκά και ο άνθρωπος που για λογαριασμό του Φλώρου έφτιαξε δυο off shore εταιρίες, οι οποίες μάλλον χρησιμοποιήθηκαν ως όχημα αρπαγής των χρημάτων από το χαράτσι στους λογα-ριασμούς της ΔΕΗ, το οποίο εισέπραττε η Energa του Φλώρου και δεν απέδιδε στο ελληνικό κράτος.
Η είδηση σερβιρίστηκε στον Βαξεβάνη κι αυτός έδρασε με τον δικό του… απαράμιλλο τρόπο. Οι ρόλοι άλλαξαν αμέσως. Η κυβέρνηση πέρασε στην επίθεση και η ΝΔ βρέθηκε σε άμυνα. Το Μαξίμου, με επίσημη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, έδωσε συνέχεια στην αρθρογραφία Βαξεβάνη, υπό μορφή… ερωτημάτων προς τον Μητσοτάκη. Παραθέτουμε τα δύο τελευταία, που δείχνουν την κυβερνητική στόχευση: «4. Είναι αλήθεια ότι ο κ. Φλώρος είναι στενός οικογενειακός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη; 5. Και τέλος, ο κ. Μητσοτάκης θα τολμήσει να απομακρύνει από σύμβουλό του τον κ. Δημητριάδη ή συντρέχουν λόγοι που δεν του το επιτρέπουν;». Στο στόχαστρο δεν μπήκε μόνο ο Δημητριάδης, αλλά ολόκληρη η οικογένεια Μητσοτάκη και φυσικά πρωτίστως ο Κούλης.
Η ΝΔ προσπάθησε να αμυνθεί, με ανακοινώσεις που έλεγαν πως ο Δημητριάδης ήταν μεν συνεργάτης του Φλώρου, αλλά μόλις πήρε χαμπάρι την απάτη έσπευσε να τον καταγγείλει και κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον του και στην προδικασία και στη δίκη. «Στην υπόθεση της Εnerga η αλήθεια είναι μία: ο Αριστείδης Φλώρος διώχθηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας με τη συνδρομή και του στενού συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ κ. Γρηγόρη Δημητριάδη», έλεγε η ανακοίνωση της ΝΔ, που κατέληγε σε αναγγελία μηνύσεων κατά του «επαγγελματία λασπολόγου Κώστα Βαξεβάνη». Στην αστική πολιτική, όμως, σε τέτοιες περιπτώσεις, ισχύει το «όσο μιλάς τόσο επιβαρύνεις τη θέση σου». Τα «συριζοτρόλ» ανέλαβαν δράση στο Διαδίκτυο. Ομως και χωρίς τα «συριζοτρόλ» δεν είχαν δυσκολία να βγάλουν πόρισμα οι «αναλυτές» στα καφενεία: «Σιγά μην δεν ήξερε ο ανιψιός του Μητσοτάκη τι κουμάσι ήταν ο Φλώρος. Απλά, όταν κατάλαβε ότι ετοιμάζονται χειροπέδες, πήγε και τον “έδωσε“ για να γλιτώσει ο ίδιος». Και τα λοιπά και τα λοιπά…
Δε βοηθάει, βλέπετε, και ο προηγούμενος «έντιμος βίος» της οικογένειας Μητσοτάκη. Ιδιαίτερα εκείνη η υπόθεση Siemens, με τον Χριστοφοράκο που ήταν φίλος της Ντόρας επειδή υπήρξαν συμμαθητές και με τον Κούλη να έχει αγοράσει ένα τηλεφωνικό κέντρο, το οποίο είχε ξεχάσει να πληρώσει και το θυμήθηκε μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο, οπότε έτρεξε να ξοφλήσει όλες τις δόσεις, τις πρώην και τις επόμενες και γενικώς (που τραγουδούσε και ο Μούτσης, αν και δεν αναφερόταν σε δόσεις). Οταν, λοιπόν, βλέπει ο κόσμος ότι ένας πρωτανιψιός του Μητσοτάκη, τον οποίο η ΝΔ σε ανακοίνωσή της αποκαλεί «στενό συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ», έχει διατελέσει στενός συνεργάτης του Φλώρου, κουνάει με νόημα το κεφάλι του. Γι’ αυτό λέμε ότι η ΝΔ πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη. Μπορεί η προπαγάνδα για το νόμο Παρασκευόπουλου να έπιασε στους «νοικοκυραίους», όμως σε επίπεδο πολιτικής ηθικής δεν μπόρεσαν να καταμαρτυρήσουν κάτι στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος -αφού ξαναέβαλε τον Φλώρο στη φυλακή- πέρασε στην αντεπίθεση με την υπόθεση Δημητριάδη.
Γι’ αυτό και η ΝΔ προσπάθησε να βρει καταφύγιο στη μήνυση του Βαξεβάνη κατά της Ζαχαράκη με την αυτόφωρη διαδικασία. Ο Κούλης φώναξε τη Ζαχαράκη στα κομματικά γραφεία και μετά τηλεφώνησε στη Γεροβασίλη και της είπε ότι η Ζαχαράκη βρίσκεται στα γραφεία της ΝΔ, «για την περίπτωση κατά την οποία η κυβέρνηση την αναζητεί». Η Γεροβασίλη του απάντησε ότι η κυβέρνηση δεν αναζητεί κανέναν, γιατί δεν είναι δουλειά της, συμπλήρωσε ότι δεν εμπλέκεται «στη διένεξη ενός ιδιώτη με την αναπληρώτρια εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης» και, φυσικά, έδωσε εντολή στους μπάτσους να μη διανοηθούν να συλλάβουν τη Ζαχαράκη. Ετσι, η Ζαχαράκη έφυγε χωρίς κανείς να την ενοχλήσει και η σεμνή τελετή της «ηρωικής αντίστασης» Σοφίας και Κούλη έλαβε τέλος μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής ιλαρότητας. Μέχρι το επόμενο επεισόδιο της σκανδαλολογίας, η οποία είναι φυσικά σίριαλ. Οταν ταυτίζονται στην πρακτική πολιτική, με κάτι τέτοια θα προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
Αφήστε μια απάντηση