Οι δολοφόνοι του Ομπάμα και του ΝΑΤΟ σκοτώνουν καθημερινά παιδιά

Οι πληροφορίες που διοχετεύονται μέσω των μεγαλύτερων διεθνών μέσων αποκαλύπτουν τα καθημερινά τεράστια εγκλήματα της αμερικανικής και νατοϊκής παρέμβασης στο Αφγανιστάν, αλλά και στο Πακιστάν. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτε στην κατακτητική και επεμβατική πολιτική του προκατόχου του Μπους, αλλά ωθεί τους λαούς σε νέα ποτάμια προσφυγιάς, καταμετρά την εκτίναξη των «παράπλευρων απωλειών, όπως συνηθίζει να ονομάζει το σύνολο του δημοκρατικού-ρεπουμπλικανικού κατεστημένου, τις δολοφονίες αμάχων.

Ο κατάλογος των θυμάτων-αμάχων είναι ατελείωτος, πυροδοτώντας εκ νέου την οργή, τις επιθέσεις, φέροντας στο προσκήνιο τους Ταλιμπάν που φαντάζουν ως μόνοι ικανοί εκδικητές απέναντι στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ και τη διαφθαρμένη κυβέρνηση του Καρζάι, ενώ η ενδυνάμωση των Ταλιμπάν προβάλλεται ως βασικός λόγος από την αμερικανική κυβέρνηση και την ηγεσία του ΝΑΤΟ για την αποστολή νέων χιλιάδων Μισθοφόρων στην περιοχή. Ο Μπους είχε ανάγκη τον Λάντεν, ο Ομπάμα τους Ταλιμπάν. Ένας φαύλος κύκλος, που επιτρέπει τη διαιώνιση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, νομιμοποιεί την παρουσία των ξένων στρατευμάτων και ότι αυτό σημαίνει για τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για τον έλεγχο πηγών και δρόμων ενέργειας.

Όμως, το αίμα, αίμα αθώων συνεχίζει να κυλά. Την Κυριακή 3/5/09 άλλη μια 12χρονη Αφγανή προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο, όταν δέχτηκε αυτή και η οικογένεια της, που επέβαιναν σε Ι.Χ., τα δολοφονικά πυρά των Ιταλικών Νατοϊκών δυνάμεων. Η κατάθεση του 32χρονου Αχμάντ Ουάλ, οδηγού του αυτοκινήτου σοκάρει: «Έβρεχε και υπήρχε κακή ορατότητα. Έξαφνα είδα φώτα μπροστά μας και μια φάλαγγα αυτοκινήτων με ξένους στρατιώτες εμφανίστηκε. Το επόμενο που είδα ήταν να εξαφανίζεται το μισό κεφάλι της ανιψιάς μου, η μητέρα της να τραυματίζεται κατάστηθα και το πρόσωπο μου ματωμένο από τα θραύσματα του παρμπρίζ που εξερράγη».

Το δημοσιογραφικό μελάνι δεν είχε στεγνώσει ότι έφτασε η επόμενη είδηση για το νέο αποτρόπαιο, έγκλημα. Στο απομακρυσμένο χωριό της περιοχής Μπάλα Μπαλούκ του Δυτικού Αφγανιστάν σημειώθηκε νέο μακελειό με πάνω από (70) θύματα. Οι συγγενείς των θυμάτων μετέφεραν (30) άψυχα και ακρωτηριασμένα πτώματα, πολλά των οποίων άνηκαν σε γυναίκες και παιδιά, μπροστά στο τοπικό κυβερνείο.

Οι Αμερικάνοι, αν και παραδέχτηκαν ότι τη Δευτέρα 4/5/09 σημειώθηκαν σφοδρές μάχες μεταξύ των Νατοϊκών δυνάμεων και των Ταλιμπάν, ενημέρωσαν ότι δεν είχαν στοιχεία για αθώα θύματα. Αυτά προήλθαν από τα αμερικανικά και νατοϊκά όπλα, όταν πρόσφυγες που έφευγαν μακριά από τα πεδία των μαχών στοχοποιήθηκαν και βλήθηκαν από αεροπλάνα των ΗΠΑ.

Το νέο τεράστιο έγκλημα προσπάθησαν να δικαιολογήσουν οι ντόπιοι συνεργάτες των Αμερικανών δια στόματος επικεφαλής του περιφερειακού συμβουλίου, που ισχυρίστηκε ότι οι Ταλιμπάν χρησιμοποιούν τους αμάχους ως ανθρώπινη ασπίδα. Οι Αμερικάνοι δεν είδαν, οι συνεργάτες τους είπαν ψέματα, τα ίδια που έλεγε ο Ισραηλινός στρατός καταλογίζοντας στους Παλαιστίνιους μαχητές ότι χρησιμοποιούν συμπατριώτες τους ως ανθρώπινες-ασπίδες, για να αποκαλυφθεί αργότερα και από τα ίδια τα στελέχη του Ισραηλινού στρατού ότι αυτή είναι μια διαδεδομένη πρακτική που ακολουθούν οι ίδιοι και μάλιστα υποδεικνύεται μέσω διαταγής.

Να υπενθυμίσουμε ότι οι Αμερικανοί έκαναν πάλι τους ανήξερους και στη σφαγή του Αζιζαμπάντ, όταν αεροπορικοί βομβαρδισμοί των ΗΠΑ είχαν προκαλέσει πάνω από (90) νεκρούς χωρικούς, τον Αύγουστο του 2008.

Την πρακτική της χρήσης αμάχων ως ανθρώπινη ασπίδα ακολουθεί και ο Πακιστανικός στρατός, που πιεσμένος από την υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Χ.Κλίντον, η οποία κατηγορεί την πακιστανική κυβέρνηση «για συνθηκολόγηση με τους τρομοκράτες», χρησιμοποιεί κάθε απάνθρωπη τακτική.

Όπως κατάγγειλε την Τρίτη 5/5/09 ο Μοχάμαντ Άλι, διευθυντής του ορφανοτροφείου «Το σπίτι μας» της πόλης Μινγκόρα, στην περιφέρεια Σουάτ, όπου σημειώνονται μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ του Πακιστανικού στρατού και των Ταλιμπάν, στρατιώτες του κυβερνητικού στρατού αναπτύχθηκαν στην στέγη του τετραώροφου κτιρίου του ορφανοτροφείου και πυροβολούν από εκεί τους Ταλιμπάν. Η ζωή των παιδιών κινδυνεύει, αν και μέχρι την τηλεφωνική επικοινωνία του διευθυντή με το Γερμανικό Πρακτορείο, οι ένοπλοι Ταλιμπάν δεν είχαν ανταποδώσει τα πυρά».

Σε κίνδυνο επίσης βρίσκονται και (40) φοιτήτριες του ιατρικού κολεγίου Σαϊντού Σαρίφ καθώς έχουν αποκλειστεί σε αυτό μαζί με το προσωπικό εξαιτίας της επʼ αόριστον απαγόρευσης κυκλοφορίας. Ζητούν την χαλάρωση της απαγόρευσης ώστε να καταφέρουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους με ασφάλεια, ενώ τα αποθέματα νερού και τροφίμων εξαντλούνται.

Εύλογα τα συμπεράσματα. Η ασφάλεια, απόλυτο δόγμα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που άρχισε ο Μπους και συνεχίζει ο Ομπάμα με την στήριξη ΝΑΤΟ-Ε.Ε. όχι μόνο αποκαλύπτεται πρόσχημα για να διεξαχθούν οι πόλεμοι της Νέας Καπιταλιστικής Ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης, για να επιβληθούν τρομονόμοι και κουκουλονόμοι εναντίον του εσωτερικού εχθρού, αλλά και κάτι σημαντικότερο. Οι λαοί, είτε βρίσκονται από τη μεριά που στοχεύουν οι Μισθοφόροι Δολοφόνοι του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, είτε βρίσκονται στο στόχαστρο τους κινδυνεύουν το ίδιο. Ο χαρακτηρισμός «παράπλευρες απώλειες» εξάλλου αποδόθηκε και στους Σέρβους «εθνοκαθάρτες του Κοσσόβου, αλλά και στους Αλβανούς πρόσφυγες, που βάλλονταν από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς.

Η νέα πολιτική Ομπάμα στην Ασία όχι μόνο δεν είναι ειρηνική, όχι μόνο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου στο Αφγανιστάν, αλλά ετοιμάζει νέο Βιετνάμ. Και το Βιετνάμ μπορεί να προκάλεσε την ήττα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, μπορεί να έφερε σε σακούλες 50000 πτώματα Αμερικανών στρατιωτών, αλλά προκάλεσε επίσης 1000000 απώλειες στον Βιετναμέζικο λαό και μόλυνε για πάντα με χημικά, που ακόμη σκοτώνουν και παραμορφώνουν.

Η ανθρωπότητα παρακολουθεί το δράμα του Αφγανικού λαού, που μετά τις εισβολές των δυτικών αποικιοκρατών-ιμπεριαλιστών και των Ρώσων «σοσιαλιστών» βιώνει την επέμβαση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. χωρίς ημερομηνία λήξης, ενώ ήδη οι συγκρούσεις επεκτείνονται στο Πακιστάν, απειλώντας ευρύτερη ανάφλεξη.

Παράλληλα, συνειδητοποιεί ότι η μεγάλη οικονομική καπιταλιστική κρίση τροφοδοτεί τους νέους γύρους των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, πυροδοτώντας τις πολεμικές εκρήξεις, ενώ ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός γίνεται δέκτης της τεράστιας εργατικής οργής για την εκμετάλλευση, τη φτώχια και την καταπίεση από τα ντόπια διεφθαρμένα καθεστώτα και τους ιμπεριαλιστές.

Πραγματικό, παγκόσμιο στοίχημα για τον κόσμο της εργασίας το πώς θα αναπτύξει τους αντικαπιταλιστικούς αγώνες που απαιτεί η εποχή μας, το πώς θα ορίσει το σύγχρονο απελευθερωτικό όραμα.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ στάζει αίμα….

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *