του Μάκη Βάσιλα
Με τρόμο αντιμετωπίζουν τα επιτελεία στην ΕΕ και την ΕΚΤ τη σκληρή στάση που αποφάσισε να κρατήσει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα εξωτερικού η ΔΗΜΑΡ και προσωπικά ο Φώτης Κουβέλης. Μάλιστα σε δηλώσεις που έκανε σε ιδιαίτερα οξύ ύφος τόνισε ότι «Πρέπει να αντιληφθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο», αφήνοντας άναυδους τους εκπροσώπους των ευρωπαίων τοκογλύφων-δανειστών. Βέβαια σε συνέντευξη που έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση που του έγινε περί παραβίασης της προγραμματικής συμφωνίας της κυβέρνησης και τη στάση του κόμματός του, διευκρίνισε πως « Όταν εργαζόμαστε για μια κυβέρνηση τετραετίας είναι προφανές ότι και η προγραμματική συμφωνία απλώνεται σε βάθος χρόνου. Να σας θυμίσω ότι και προεκλογικά τονίζαμε μια λέξη. Το σταδιακά.», διασκεδάζοντας έτσι τις εντυπώσεις και δίνοντας σήμα ανακούφισης στα αστικά επιτελεία. Η ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να υποκύψει στον λαϊκισμό. Θα στηρίζει μεν την κυβέρνηση, αλλά θα τα λέει έξω από τα δόντια. Θα είναι η φωνή υπεράσπισης των αδυνάτων.
Μπορεί στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών να στραβομουτσουνιάζουν τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο μόνιμος υπαρχηγός Μπενύτο, αλλά ο σύντροφος πρόεδρος Φώτης με τη βαθιά αριστερή αντίληψη που διαθέτει, δεν μπορεί παρά να επισημαίνει το άδικο και σκληρό των μέτρων. Αν δεν ήταν αυτή η άτιμη η σωτηρία της χώρας θα μπορούσε να προχωρήσει και σε μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις. Είναι όμως αναγκασμένος από την κατάσταση και την κρισιμότητα των στιγμών. Το έχει δηλώσει άλλωστε στην ίδια συνέντευξη που παραχώρησε. Σε ερώτηση που του τέθηκε αναφορικά με τις δικές του «κόκκινες γραμμές» απάντησε «…Σας είπα ποια μέτρα δεν πρέπει να ληφθούν. Από κει και πέρα εμείς θέλουμε να προστατέψουμε ιδιαίτερα τους οικονομικά αδύναμους. Και η καλύτερη προστασία, ιδιαίτερα για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ.»
Πέρα από την εύθυμη πλευρά που μπορεί κανείς να διαπιστώσει παρακολουθώντας το διαρκές ξεγύμνωμα μιας δύναμης που θέλει να είναι ταυτόχρονα στην κυβέρνηση που καταλύει κάθε κοινωνικό και εργατικό δικαίωμα, αλλά και να διατηρεί στον τίτλο της την έννοια Αριστερά, υπάρχει και η θλιβερή πραγματικότητα. Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που ενώ δουλεύουν παραμένουν απλήρωτοι. Το πάνω από 1.200.000 εκατομμύρια άνεργοι. Οι συνταξιούχοι που ενώ μια ζωή έχουν καταβάλει τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία, δεν μπορούν να έχουν σήμερα δωρεάν πρόσβαση σε φάρμακα και γιατρούς. ¨Έχουν όμως το ευρώ για τις -έστω πενιχρές πλέον- συναλλαγές τους και είναι κομμάτι της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
Η λεγόμενη «αριστερά» της ευθύνης έχει αποδειχτεί ο καλύτερος μαθητής του συστήματος. Είναι μια «αριστερά» κατοικίδιο, μια «αριστερά» που δεν έχει καμία σχέση και της είναι εντελώς ξένη η καθημερινότητα του κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα έχει την τύχη όλων όσων θέλησαν να το παίξουν σωτήρες της χώρας, γινόμενοι ταυτόχρονα νεκροθάφτες του λαού της.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Αφήστε μια απάντηση