Ο φόβος τους

Από την εφημερίδα “Κόντρα

Τούτη τη βδομάδα αποκαλύφθηκε, ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου, στη ζούλα, μέσα στο καλοκαίρι και χωρίς να το πάρει χαμπάρι η κοιμώμενη αντιπολίτευση, τροποποίησε τον τρομονόμο, έτσι που ακόμη και συλληφθέντες διαδηλωτές να μπορούν να παραπεμφθούν για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση».

Την προηγούμενη βδομάδα αποκαλύφθηκε, ότι στο κέντρο εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων του ελληνικού στρατού έγινε εκπαίδευση για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων (ρίψη χημικών, μάχες σώμα με σώμα κ.λπ.).

Την Πέμπτη, μέρα πανεθνικής γενικής απεργίας ενάντια στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση των Σαρκοζί-Βερτ, ολόκληρη η Γαλλία τέθηκε στο ψηλότερο επίπεδο «αντιτρομοκρατικού» συναγερμού από το 2005, με επίκληση «διασταυρωμένων πληροφοριών» για «χτύπημα της Αλ-Κάιντα του Μαγκρέμπ». Δρόμοι και πλατείες γέμισαν μπάτσους και ασφαλίτες, δίπλα στους απεργούς διαδηλωτές.

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό, ότι οι αστοί δεν αισθάνονται καθόλου σίγουροι για τη συναίνεση των εργαζόμενων. Περιμένουν εκρήξεις. Κι’ επειδή φοβούνται ότι αυτές οι εκρήξεις δεν θα μπορούν να ελεγχθούν από τους μηχανισμούς του συστήματος εξουσίας (αστικά κόμματα -συνδικάτα), αναβαθμίζουν τους μηχανισμούς καταστολής. Ποιο άλλο νόημα μπορεί να δοθεί στη… βελτίωση του ελληνικού τρομονόμου, εκτός του ότι θέλουν να έχουν έτοιμο ένα αστυνομικοδικαστικό μηχανισμό κακουργηματοποίησης των μαχητικών κινημάτων, που θα στέλνει στη φυλακή ακόμη και τυχαίους συλληφθέντες, προς παραδειγματισμό των υπολοίπων;

Αυτή είναι η μια πλευρά Υπάρχει, όμως, και η άλλη, αυτή που κυρίως μας αφορά. Οι κοινωνικές εκρήξεις ωριμάζουν, όπως ωριμάζει ο σπόρος μέσα στο χώμα. Κάθε σπόρος όμως δεν δίνει ένα δυνατό φυτό. Η ποιότητα του φυτού εξαρτάται από την ποιότητα του εδάφους, από τα θρεπτικά του συστατικά από τις καλλιεργητικές φροντίδες του κηπουρού. Το να κάνεις εκκλήσεις για εκδήλωση κοινωνικών εκρήξεων ή -ακόμη χειρότερα- να περιμένεις να ‘ρθουν με μεσσιανικό τρόπο είναι είτε ανώφελο είτε βλαβερό. Σημασία έχει να πάρεις τη θέση του γεωργού και να κάνεις αυτό που χρειάζεται ο σπόρος για να βλαστήσει σωστά και να δώσει ένα θαλερό και όχι ένα καχεκτικό φυτό, έτοιμο να πέσει στο πρώτο φύσημα του ανέμου.

Η εργατική τάξη, το υποκείμενο των εξεγέρσεων, στερείται του βασικότερου όρου για την οργάνωση, την κλιμάκωση και τη νικηφόρα προοπτική των εξεγέρσεων που ωριμάζουν. Η πολιτική της συγκρότηση απουσιάζει. Η αποδέσμευση της από την αστική πολιτική είναι παθητική, επαμφοτερίζουσα, ταλαντευόμενη. Καθήκον των πρωτοπόρων εργατών είναι να οργανωθούν ανεξάρτητα, να συγκροτήσουν το πολιτικό επιτελείο της τάξης, αυτό που θα δώσει προοπτική στις εξεγέρσεις και δεν θα τις αφήσει να γίνουν μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *