Τα μαγαζιά «βαράνε μύγες». Κλείνει το ένα μετά το άλλο. Δεν υπάρχει κεντρικός δρόμος, δεν υπάρχει γειτονιά, δεν υπάρχει σοκάκι που σε κάθε τρίτη πόρτα να μην έχει μπει κι ένα λουκέτο σε μικρομάγαζο.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και με όλες τις έρευνες που έχουν γίνει, πάνω από 300.000 μικροεπαγγελματίες περιμένουν έως το 2011 τον αφανισμό τους! Πάνω από 1,3 δισ. ευρώ τα «φέσια» στην αγορά!
Τα νοίκια «τρέχουν», η ΔΕΗ, το τηλέφωνο, τα δάνεια, το ΤΕΒΕ, όλα αυτά κι άλλα τόσα γίνονται ταυτόχρονα βουνό και γκρεμός μαζί, για τους χιλιάδες και χιλιάδες μικρούς και μεσαίους «επιχειρηματίες» του γλίσχρου μεροκάματου, από τη στιγμή που οι εργάτες (άφραγκοι), οι συνταξιούχοι (λεηλατημένοι), οι υπάλληλοι (απένταροι), οι αγρότες (ξεκληρισμένοι), πώς να περάσουν με άδειες τσέπες την πόρτα του μαγαζιού, με τι να ψωνίσουν;
Αυτή είναι η εικόνα στην Ελλάδα της «ελεύθερης αγοράς» και της «ελεύθερης οικονομίας».
Αυτή είναι η Ελλάδα που οι εμπορικοί της δρόμοι έχουν γίνει κάτι σαν… «κυνηγετικός χάρτης», αφού οι μαγαζάτορες «ψάχνουν πελάτη με το ντουφέκι».
«Αναγκαίο» (!) ισχυρίζονται οι κύριοι που έχουν αναλάβει να μας «σώσουν».
«Αναγκαίο για να μην πτωχεύσουμε» (!), επιμένουν τα ΔουΝουΤοειδή στα κανάλια τους!
Δηλαδή, τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, μας φτωχαίνουν για να μην… πτωχεύσουμε!
Φοβερή σύλληψη, μάλλον θα την είπε στον Παπανδρέου κανένας από εκείνους τους Νομπελίστες φίλους του…
Κι ενώ λοιπόν έχουν φέρει την καταστροφή, αφού οδήγησαν την κατάσταση στο μη παρέκει, όλοι αυτοί οι πολιτικάντες που για δεκαετίες θωπεύουν προεκλογικά τους μικρομεσαίους αποκαλώντας τους «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής οικονομίας, οι ίδιοι πολιτικάντες που μετεκλογικά τους… τσακίζουν τα κόκαλα, έρχονται τώρα με νέο φιρμάνι:
Οποιος μικροεπαγγελματίας δεν πληρώνει τα χρέη «του» (σ.σ.: τα χρέη δηλαδή που αυτοί με την πολιτική τους του φόρτωσαν και του προκάλεσαν) τότε – όπως απειλούν – θα τον στέλνουν… στη φυλακή! Θα τον χώνουν «μέσα»!
Οποιος – λένε – δεν είναι «συνεπής φορολογούμενος», τότε θα έχει να κάνει με τα ειδικά εκπαιδευμένα τμήματα των «φορο-Ράμπο» του Παπακωνσταντίνου, και κατόπιν της σχετικής περιποίησης, για τον καλύτερο και ταχύτερο «φορο-σωφρονισμό» τους, θα περνούν μια… βόλτα και από τον Κορυδαλλό!
Θα το διαπράξουν κι αυτό; Και πού θα βρουν τόσες φυλακές για να στεγάσουν τα θύματά τους; Εχουν άραγε συμφωνήσει με το Κατάρ, εκτός από τα «πλωτά καζίνο», να επενδύσουν οι σεΐχηδες και στο χτίσιμο… νέων και μεγαλύτερων φυλακών;
Δεν ξέρουμε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ταξική τους βαρβαρότητα, για τον πολύ απλό λόγο ότι η βαραβαρότητά τους, η αναλγησία τους, ο κυνισμός τους δεν έχουν όρια.
Αλλά και μόνο ότι φτάνουν στο σημείο να νομοθετούν τέτοια «τρομο-διατάγματα», και μόνο το θράσος τους να στήνουν «γκιλοτίνες» πάνω στα ερείπια που οι ίδιοι δημιούργησαν, και μόνο ότι απειλούν με φυλάκιση τους πτωχευμένους και τους χρεοκοπημένους, και μάλιστα την ώρα που με μια μονοκονδυλιά διεκ-περαιώνουν φωτογραφικά τις φοροαπατεωνιές των εκατομμυριούχων (!), συνιστά πράξη επονείδιστη, πράξη τέτοιας ταξικής αγριότητας, που ισοδυναμεί με ηχηρή – πολύ ηχηρή – υπόμνηση του χρέους.
Του πραγματικού χρέους (απέναντι στον εαυτό τους, στα παιδιά τους, στην κοινωνία) που έχουν οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι αυτοαπασχολούμενοι:
`Η θα ταυτίσουν το βήμα τους με τους εργαζόμενους, ή θα γίνει δικό τους το σύνθημα «εργατιά χωρίς λεφτά – μαγαζιά χωρίς δουλειά», ή θα «μαυρίσουν» τους εκπροσώπους του κεφαλαίου όπου τους βρίσκουν, στο δρόμο, στην αγορά, στην κάλπη, ή θα γίνουν βορά των μεγαλοκαπιταλιστών, των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών και θα αφανιστούν.
«Τρίτος δρόμος» δεν υπάρχει.
Αφήστε μια απάντηση