Στις 613 χιλιάδες έχουν φτάσει οι άνεργοι στη χώρα μας. Γύρω στους 610 ήταν οι συνάνθρωποί μας που απολύονταν κάθε μέρα κατά τους τελευταίους 12 μήνες. Οι περισσότεροι από αυτούς νέοι άνθρωποι που θέλουν να συνεχίσουν να ζουν κάνοντας όνειρα.
Πίσω από κάθε νούμερο κρύβεται και μια μικρή ή μεγαλύτερη τραγωδία. Ποτέ, όμως , δεν θα συζητήσουν οι «τηλεοπτικοί πεφωτισμένοι» για τους ανέργους αυτούς, ποτέ δεν θα ψάξουν τις αιτίες της ανεργίας, ποτέ δεν θα γίνουν οι ζωές τους τηλεοπτική σειρά, ποτέ δεν θα στηθεί κάποιο φανταχτερό σώου που θα εξυμνεί τα ταλέντα τους. Το μόνο που θα γίνει σίγουρα είναι το εμπόριο ελπίδας και η εξαγορά συνειδήσεων μπροστά στο φόβο της μακροχρόνιας ανεργίας και στο όνομα μιας θέσης για δουλειά.
Αν στα παραπάνω επίσημα στοιχεία προσθέσουμε και όλους τους υποαπασχολούμενους, τους ωρομίσθιους, τους μερικά απασχολούμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, τότε το πλήθος των συνανθρώπων μας που δεν μπορούν πλέον να κοιτάξουν κατάματα το «αύριο» φτάνει σε φοβερά νούμερα.
«Είναι προτιμότερο να μειωθούν οι μισθοί από το να υπάρξουν οι απολύσεις» γρυλίζουν χαμογελώντας τα αφεντικά. Μα τι σόι μισθός είναι αυτός όταν δεν φτάνει για να ζήσεις; «Όλο και περισσότερη δουλειά με όλο και λιγότερα λεφτά» το σύγχρονο δόγμα του συστήματος της αγοράς που αντικατέστησε μόνο στο όνομα το, ένοχο στις συνειδήσεις, καπιταλιστικό σύστημα. Μιλάνε για μείωση μισθού σαν να είναι αυτοί που καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα, και προτρέπουν για περισσότερη δουλειά σαν να είναι οι ίδιοι που στύβουν το κορμί και το μυαλό τους.
Ακόμη και αυτό το χαρτζιλίκι των 100 ευρώ (έκτακτη οικονομική ενίσχυση το ονόμασαν οι ξετσίπωτοι) προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, το αρνήθηκαν στους αντίστοιχους συνταξιούχους του ΟΓΑ. Το αρνήθηκαν σε ανθρώπους που μπορεί να έσκαψαν τη γη ακόμη και με τα χέρια τους για να χορταίνουν τις κοιλιές τους οι «ατσαλάκωτοι» της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας και να πλουτίζουν οι κάθε λογής κηφήνες που κυκλοφορούν με τιμή φορώντας την ταμπέλα του «μεσάζοντα».
Τα μηνύματα που φτάνουν από εκπαιδευτικούς που βγήκαν φέτος στη σύνταξη κάνουν λόγο για πρωτοφανή αργοπορία στη διαδικασία που απαιτείται μέχρι να πάρουν χρήματα στα χέρια τους. Αυτός είναι και ο λόγος που συντάσσονται στο πλευρό των απλήρωτων , μέχρι σήμερα, αναπληρωτών. Νέοι συνταξιούχοι και αναπληρωτές βράζουν απλήρωτοι στο ίδιο καζάνι.
Δεν έφτασαν οι περικοπές των μισθών, οι καταργήσεις των δώρων, οι καρατομήσεις των επιδομάτων, οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης για να μπορέσουν μέσω του μνημονίου να σωθούν οι επενδυτές και να πλουτίζουν οι τοκογλύφοι ,πλην σοβαροί, δανειστές μας. Προχωρούν σε καταργήσεις ιατρικών εξετάσεων που είναι βασικές και απαραίτητες για την υγεία των ασφαλισμένων στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ). 170 εξετάσεις εδώ και τέσσερις μήνες ΔΕΝ καλύπτονται πλέον από τον ασφαλιστικό οργανισμό των δημοσίων υπαλλήλων οι περισσότερες από τις οποίες (μέτρηση καρκινικών δεικτών, μαστογραφία κλπ) κρίνονται ως άκρως απαραίτητες για τη διάγνωση σημαντικών παθήσεων. Αφού πρώτα λήστεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία , τώρα, σαν τα όρνεα , κάνουν τους καθιερωμένους κύκλους περιμένοντας να σβήσουν κάτω από το βάρος της οικονομικής αιμορραγίας που έχουν υποστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η κυβέρνηση και η παρέα της δεν νοιάζονται πλέον ούτε για το αν θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε αρκεί οι ίδιοι και οι πραγματικοί εντολοδόχοι τους να συνεχίζουν να μακροημερεύουν.
Και τα θηρία προχωρούν ακόμη περισσότερο. Απροκάλυπτα, πλέον, συζητάνε για την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο, παίζοντας ολοφάνερα με τα νεύρα και τις συνειδήσεις των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων προσπαθώντας να μετρήσουν αντιδράσεις. Και όσο βλέπουν πως αντιδράσεις δεν υπάρχουν, ακονίζουν τον «Καλλικράτη» ώστε μετά τις δημοτικές εκλογές να αρχίσουν οι απολύσεις.
Τσακώνονται τάχα για το μνημόνιο αυτοί που το ψήφισαν και με τα δυο τους χέρια αλλά και όσοι, ουσιαστικά, το στήριξαν, με το να μην κάνουν τίποτα για να μην εφαρμοστεί. Ζητούν την ψήφο για τους νέους δήμους του «Καλλικράτη» από αυτούς που θα πληρώσουν πρώτοι τις συνέπειες της αυτοδιοικητικής αναδιάρθρωσης. Βλέπετε το λογαριασμό θα τον στείλουν στους πολίτες μετά τις εκλογές. Τώρα απλώς εντρυφούν στην τέχνη της υποκριτικής θυμίζοντας πως αν δεν είχαν ασχοληθεί με την πολιτική θα μπορούσαν να «σταθούν» και ως κομπάρσοι-ηθοποιοί.
Κρύβουν την αλήθεια από τον κόσμο τη στιγμή που οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ ομολογούν πως το μνημόνιο έγινε για να σωθούν οι «επενδυτές» και οι τράπεζες.
Να χορτάσουν κι άλλο οι χορτασμένοι, να πλουτίσουν κι άλλο οι πλούσιοι και να ψοφήσουν, στην κυριολεξία, όσοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Αυτόν τον πολιτισμό πρεσβεύουν, τον πολιτισμό της ζούγκλας, του κέρδους χωρίς όρια, της συνεχιζόμενης εξαθλίωσης για τους πολλούς και του αμύθητου πλούτου για τους λίγους.
Απέναντί τους έχουμε να αντιτάξουμε τον δικό μας πολιτισμό, τον πολιτισμό της αξιοπρέπειας, της ανυποχώρητης διεκδίκησης, της αλληλεγγύης και της ελπίδας.
Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε το φόβο μας σε κατακτήσεις.
Είμαστε οι σύγχρονοι κολασμένοι. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο το χειρότερο για όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν τη ζωή μας σε εργασιακή κόλαση.
Αφήστε μια απάντηση