Της Ολυμπίας Γεωργά
H εμπειρία σήμερα από το κλείσιμο καταστημάτων στην Ερμού, από τη μια, και τη λυσσαλέα προσπάθεια μαινόμενων καταναλωτών, από την άλλη,που έδιναν μάχη έστω για να μπορέσουν να δουν τη βιτρίνα πίσω από τις ομάδες περιφρούρησης της απεργίας του σωματείου, μου επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά την πεποίθηση ότι υπάρχουν 2 κόσμοι τόσο διαφορετικοί και τόσο εχθρικοί που δεν πρόκειται να συναντηθούν ποτέ και που ο ένας δε θα μπορέσει να καταφέρει να πείσει τον άλλον να μετακινηθεί ούτε χιλιοστό από τη θέση του.
Ζουν ανάμεσά μας ή ζούμε ανάμεσά τους και, δυστυχώς, ο ένας θα επικρατήσει έναντι του άλλου.
Η γκρίνια για τα “πρόβατα” που δεν καταλαβαίνουν και άρα και εμείς είμαστε εγκλωβισμένοι, γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, εκτός από το ότι είναι ανώφελη είναι και ανιστόρητη, αφού αυτά τα “πρόβατα” ποτέ και πουθενά δεν ήταν αυτά που πολέμησαν για να αλλάξουν τα πράγματα. Όμως τα πράγματα άλλαζαν, χωρίς αυτούς και ενάντια σε αυτούς, που απλά λούφαζαν σαν τα ποντίκια, περιμένοντας να δουν την έκβαση της μάχης ανάμεσα σε αυτούς που είχαν τη διάθεση να πολεμήσουν.
Αφήστε μια απάντηση