Του Γ. Γ.
Σήμερα θυμόμαστε.
Τον βρόμικο ρόλο που έπαιξε το Συγκρότημα Λαμπράκη.
Τότε με τον Χρήστο Λαμπράκη, σήμερα σαν EGO MEDIA με τον “κουμπάρο” Μαρινάκη.
Διαφορετικά αφεντικά, ίδια σαπίλα.
Η 9η Αυγούστου 1965 δεν ήταν απλώς μια μέρα οργής – ήταν μάθημα για το τι μπορεί να κάνει ο λαός όταν δει καθαρά ποιος τον δουλεύει.
Σημαδιακή μέρα η σημερινή για να μας θυμίζει τον άθλιο διαχρονικό ρόλο που διαδραμάτισε –και συνεχίζει μέχρι σήμερα στην ίδια κατεύθυνση- ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, άσχετα αν σήμερα άλλαξε αφεντικό και όνομα.
Αυτό που έμεινε σταθερό και αμετάβλητο είναι ο βρόμικος ρόλος του συγκροτήματος και τα παρασκηνιακά πολιτικά και ιδιωτικά παιχνίδια που παίζουν τα αφεντικά του πάντα με όχημα τα ΜΜΕ που διαθέτουν.
Και στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε, στην πίεση και τι δυνατότητα παρέμβασης που έχουν μια σειρά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα (in.gr, tanea.gr, «Βήμα FM» κ.α) που διαθέτει ο υπόδικος εφοπλιστής Β. Μαρινάκης, στις δικαστικές εμπλοκές που έχει.
Λέτε να μην έχουν σχέση με το γεγονός ότι η αστική δικαιοσύνη παρέδωσε στην ελληνική κοινωνία “λευκή περιστερά” τον εφοπλιστή-εκδότη για μια σωρεία κακουργηματικών πράξεων, που αφορούσαν από την περίπτωση με την μεταφορά ναρκωτικών εμπορευμάτων στο πλοίο Noor 1 μέχρι τη «δράση εγκληματικής οργάνωσης» στην υπόθεση των «στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων»;
Και τώρα μάλλον είναι προδιαγραμμένη η εξέλιξη για τις όποιες δικαστικές περιπέτειες έχει ακόμα. (Ο Β. Μαρινάκης και τέσσερα ακόμα μέλη του Δ.Σ. του Ολυμπιακού παραπέμπονται σε δίκη για πλημμεληματικές κατηγορίες που σχετίζονται με υποστήριξη ή χρηματοδότηση εγκληματικής οργάνωσης σχετικά με την υπόθεση της δολοφονία του αστυνομικού των ΜΑΤ Γιώργου Λυγγερίδη).
Στα χέρια, λοιπόν, αυτού του “ευυπόληπτου” κυρίου είναι σήμερα μια σειρά από καθεστωτικά ΜΜΕ.
Προφανώς και είναι απαξιωμένα, αλλά εμείς θα ευχόμαστε να έχουν την “τύχη” των εντύπων του ΔΟΛ που παρακολουθούμε στο παρακάτω ιστορικό γεγονός.
Και μια τηλεγραφική αναφορά.
Ηταν 9 Αυγούστου του 1965 όταν χιλιάδες οργισμένοι Αθηναίοι έχοντας αντιληφθεί τον ελεεινό ρόλο του τότε επικεφαλής του ΔΟΛ Χρήστου Λαμπράκη, συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του Συγκροτήματος που στεγαζόταν στην Χρήστου Λαδά, βάζοντας φωτιά στα φύλλα των εφημερίδων του Λαμπράκη.
(Είχε προηγηθεί η θριαμβευτική επικράτηση της Ενωσης Κέντρου στις εκλογές του 1964, ακολούθησε τον Ιούλιο του 1965 το βασιλικό πραξικόπημα και η Αποστασία, μια ιστορική περίοδος όπου ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν ουσιαστικός ηγέτης όλων των αντιδραστικών δυνάμεων της εποχής).
Οι συγκεντρωμένοι Αθηναίοι κύρια οπαδοί της Ενωσης Κέντρου του Γιώργου Παπανδρέου – άλλος λαοπλάνος αστός πολιτικός κι αυτός, γνωστός και ως «παπατζής»– έχοντας πάρει πρέφα τον βρόμικο ρόλο του Λαμπράκη είχαν ξεσπάσει σε βρισιές και γιουχαΐσματα με στόχο τον ΔΟΛ, πυρπολώντας παράλληλα στοίβες από έντυπα του Συγκροτήματος.
Λέτε κάποια στιγμή να δούμε παρόμοια σκηνικά με τα ΜΜΕ που διαθέτει ο “κουμπάρος”;
Αφήστε μια απάντηση