Για μια φορά ακόμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης «πνίγηκε» στις κυβερνητικές πηγές. Σε μια εποχή που όλοι ξέρουμε ότι οτιδήποτε έχει ειπωθεί ή γραφτεί από επίσημα χείλη και χέρια μπορεί σε χρόνο μηδέν να διασταυρωθεί, να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί, ο πρωθυπουργός προτίμησε να επικαλεστεί ένα χονδροειδές ψέμα για να μην εμφανιστεί ως θλιβερή ουρά του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν και φυσικά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

Τη στιγμή που για πρώτη φορά υπάρχει πλέον διεθνώς η παραδοχή ότι το εμβόλιο κατά του κορονοϊού οφείλει να είναι προσβάσιμο σε όλους τους λαούς της Γης, πλούσιους ή φτωχούς, καθώς η πανδημία όπως και οι μεταλλάξεις της απειλούν τους πάντες, αλλά και κινδυνεύουν να καταρρεύσουν όλες οι οικονομίες, επιτέλους αυτό το κατανόησε και ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Θυμήθηκαν λοιπόν οι πηγές του Μαξίμου ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε αναφερθεί όχι βέβαια στο αίτημα για άρση της πατέντας, αλλά στο παζάρι της αγοράς της από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Δεν θυμήθηκαν βέβαια τι έλεγε μέσα στη Βουλή ο «άριστος» πρωθυπουργός, κατακεραυνώνοντας με χυδαίους ισχυρισμούς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν διατύπωνε τη θέση που προχθές υιοθέτησε ο Τζο Μπάιντεν, όπως και άλλοι ηγέτες.

Δεν θυμήθηκαν οι πηγές και τα ζοφερά παπαγαλάκια τους στα μέσα ενημέρωσης ούτε την ψηφοφορία στο Συμβούλιο της Ευρώπης και μετά στο Ευρωκοινοβούλιο (με πρωτοβουλίες της ευρωομάδας της Αριστεράς) όπου οι νεοδημοκράτες ευρωβουλευτές, πιστοί στις αρχές του νεοφιλελευθερισμού, δεν υπερψήφισαν το αίτημα για άρση της πατέντας των εμβολίων.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, με τον αέρα του ηγέτη μιας υπερδύναμης και κυρίως μετά τον τραγικό απολογισμό της πανδημίας στις Ηνωμένες Πολιτείες από την αρχική αντιμετώπιση του προβλήματος από τον προκάτοχό του, Ντόναλντ Τραμπ, οδηγήθηκε στη θέση για κατάργηση της πατέντας.

Αντίθετα, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας με περισσότερους από 10.000 νεκρούς δεν μπόρεσε τόσο καιρό να κατανοήσει ότι δεν είναι ιδεολογική προδοσία το αίτημα για προστασία της υγείας των πολιτών όλων των λαών σε βάρος των υπερκερδών των φαρμακευτικών πολυεθνικών.

Μόλις όμως το είπε ο Τζο Μπάιντεν υποκλίθηκαν όλοι οι «άριστοι» σφουγγοκωλάριοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη!

Πηγή: “ΕφΣυν”

Μετά τους Δίδυμους Πύργους, το δόγμα «Ασφάλεια ή Ελευθερία» στρατιωτικοποίησε την Αμερικάνικη κοινωνία και σταδιακά, όλο το Δυτικό κόσμο. Η κρατική καταστολή έγινε τόσο άγρια, η βιαιότητά της τόσο «νόμιμη» και ο σφαγιασμός των «ύποπτων» λαών τόσο εκτεταμένος, ώστε προέκυψε μόνο του το βασικό ερώτημα του ρωμαϊκού δίκαιου, «ποιος ωφελείται» και τα συνακόλουθα συμπεράσματα.

Το νέο δόγμα, «Υγεία ή Ελευθερία», βάζει τους ανθρώπους όλου του κόσμου μπροστά σ’ ένα νέο πλαστό δίλημμα, πετσοκόβοντας ό,τι είχε απομείνει από το δεύτερο σκέλος.

O covid εργαλειοποιήθηκε τόσο κυνικά για να συντρίψει στοιχειώδη δικαιώματα, να διογκώσει την ήδη παρανοϊκή κρατική βία και να εξαθλιώσει εκατομμύρια, που αν δεν είχε προκύψει, θα είχε παραγγελθει.
Αν στην προηγούμενη φάση, της οικονομικής κρίσης και των κατασκευασμένων χρεοκοπιών, όπλο ήταν τα μνημόνια, το σημερινό υπερόπλο είναι μια ελάχιστη σύριγγα.

Οι εταιρίες της megapharma που παράγουν τα εμβόλια συμπορεύονται με τους εκτελεστές των Τραπεζών.
Αφού πρώτα χρηματοδοτήθηκαν αδρά από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για την παραγωγή του εμβολίου, τα διαθέτουν όπου θέλουν, σε όποια τιμή θέλουν, γεμίζουν τα ιδιωτικά ταμεία τους με αμύθητα κέρδη κι επιπλέον κρατούν μυστικές, ως εμπορικό είδος, τις πατέντες, κόντρα σε κάθε παγκόσμια συνθήκη. Η αποτελεσματικότητα ή οι συνέπειες των προϊόντων τους ισορροπούν δύσκολα μέσα στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα.

Είναι η πρώτη φορά που ιδιωτικές εταιρείες διαχειρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα εμβόλια, που πληρώθηκαν με δημόσιο χρήμα.

Ο κυνισμός φτάνει μέχρι την ανοιχτή παραδοχή. Στις 23 Μαρτίου 2021, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Boris Johnson, δήλωσε συγκινημένος, «Χάρη στον καπιταλισμό και την απληστία, πετύχαμε να έχουμε εμβόλια» 

Οι κυβερνήσεις των εξαγορασμένων αχυράνθρωπων, όχι μόνο δεν διανοούνται να επιτάξουν αυτό για το οποίο πλήρωσαν εκατομμύρια, αλλά αναλαμβάνουν το marketing, δημιουργώντας το κατάλληλο εμπορικό υπόβαθρο.

Συνέτριψαν τα συστήματα δημόσιας υγείας, δεν ικανοποίησαν την ελάχιστη προϋπόθεση πρωτοβάθμιας υγείας, απέκλεισαν θεραπευτικές μεθόδους και δούλεψαν αριστοτεχνικά το φόβο του θανάτου.

Η Αμερικανογερμανική Pfizer/BioNTech, διαθέτει ελάχιστα εμβόλια σε υπερδιπλάσιες τιμές στις Αφρικανικές χώρες, ενώ από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής απαιτεί, την εκχώρηση στρατοπέδων, κτιρίων στα οποία στεγάζονται πρεσβείες και τα τραπεζικά τους αποθέματα. Επιπλέον επιβάλλει αλλαγή νομοθεσίας που αφορά σε μελλοντικές αποζημιώσεις για προσφυγές που θα αφορούν σε παρενέργειες του εμβολίου. 

Το απαρτχάιντ των εμβολίων, δεν αφορά όμως μόνο στον εκβιασμό ή τον αποκλεισμό χωρών ή ηπείρων. Η πράσινη κάρτα, το εμβολιαστικό πάσο ή όπως αλλιώς λέγεται ήδη ή φημολογείται, κουρελιάζει τη συνθήκη της Νυρεμβέργης, επιβάλλει τον εμβολιασμό και διαχωρίζει τις κοινωνίες σε εμβολιασμένους και μη, σε καθαρούς και παρίες (ανεξάρτητα απ΄ το λόγο, ασθένεια ή επιλογή).

Το Ισραήλ, μπορεί να βάζει στα σκλαβοπάζαρά του 5 εκατ. Παλαιστίνιους, χωρίς εμβολιασμό, για τους πολίτες του όμως καθιέρωσε την Πράσινη Κάρτα. Οι μη κάτοχοι κατηγοριοποιήθηκαν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας σε δυνατότητες για εργασία, έξοδο ή ψυχαγωγία.

Η υγιεινιστική ταξικοποίηση μπορεί να ακούγεται ως αδόκιμος όρος, δοκιμάζεται όμως ήδη στην πράξη.
Από τη στιγμή που δεχτήκαμε να βγάζουμε το σκύλο για κατούρημα, υπογράφοντας δήλωση, όλα έπονται.

Πηγή: Νίνα Γεωργιάδου – f/b

Εκπρόσωπος της καγκελαρίας δήλωσε πριν λίγο ότι η Μέρκελ είναι εναντίον της πρότασης Μπάιντεν για άρση των πατεντών στα εμβόλια του κορωνοϊού. Σύμφωνα με το Bloomberg, ο εκπρόσωπος είπε ότι το σχέδιο Μπάιντεν θα δημιουργούσε σοβαρές περιπλοκές στην παραγωγή εμβολίων. Αυτή η τοποθέτηση του Βερολίνου μπορεί να μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για την άρση των πατεντών, αφού για τις αποφάσεις του ΠΟΥ απαιτείται συναίνεση.

Εν ολίγοις, η Γερμανία και κατ’ επέκταση η ΕΕ, τοποθετείται πιο δεξιά από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία που υποστηρίζουν την άρση των πατεντών -κι εννοείται ότι κάνουν γεωπολιτικό παιχνίδι με τα εμβόλια. Η ΕΕ εμφανίζεται πλέον στην παγκόσμια σκηνή ως ο προμαχώνας του ταλιμπανικού νεοφιλελευθερισμού…

Την άρση των πατεντών (δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας) υποστηρίζουν όλες οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου, ένας τεράστιος αριθμός προοδευτικών οργανώσεων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Κι αυτό γιατί η άρση των πατεντών:

-Θα ρίξει την τιμή των εμβολίων για να γίνουν προσβάσιμα και στις στις φτωχές χώρες.

-Θα οδηγήσει σε δραματική αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής εμβολίων.
-Θα διευκολύνει την έρευνα για την προσαρμογή των εμβολίων στις μεταλλάξεις.

Σημειώστε μερικά στοιχεία:

-Αυτή τη στιγμή είναι πλήρως εμβολιασμένο μόλις το 7,9% του παγκόσμιου πληθυσμού (Bloomberg).

– Με τους σημερινούς ρυθμούς θα χρειαστούν χρόνια για να επιτευχθεί η παγκόσμια συλλογική ανοσία (ανοσία της αγέλης), δηλαδή να εμβολιαστεί πλέον του 70% του παγκόσμιου πληθυσμού (Bloomberg).

-Οι χώρες και οι περιοχές με το υψηλότερο εισόδημα έχουν πάρει 25 φορές παραπάνω εμβόλια από αυτές με το χαμηλότερο (Bloomberg).

-Μόνο το 43% της παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, αξιοποιείται στην παραγωγή εμβολίων (UNICEF, Φεβρουάριος).

-Το 97% του κόστους της έρευνας για το εμβόλιο AstraZeneca / Οξφόρδης καλύφθηκε από δημόσια χρηματοδότηση (Guardian).

Μια κουβέντα μόνο: #FreeTheVaccine

ΥΓ Με τη σύγκρουση Μέρκελ-Μπάιντεν έχει μπερδευτεί και η εγχώρια αριστεία που έσπευσε χτες να πει ότι ήταν δικιά της ιδέα η άρση των πατεντών. Αλλά αυτό είναι το αστείο του πράγματος. 

Πηγή: Γιάννης Αλμπάνης – f/b

Δεν υπάρχει προκάτ Πάσχα – κι ας συμφέρει κάποιους να μάς συσκευάζουν σε κουτιά. Υπάρχει το Πάσχα της δικής σου καρδιάς, το Πάσχα όπως εσύ το εννοείς.

Η Μίνα από το Ασημίνα μεγάλωσε στην επαρχία στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Ήταν τα χρόνια τα άθλια που οι ηλικιωμένοι σήμερα τα λένε ‘αξέχαστα’. Αλίκη στο Ναυτικό, Καζαντζίδης και Τζένη Βάνου, λακ στον κότσο, χτυπητό αυγό, μετάνοιες και φίλα ρε μούργο το χέρι του παπά και το χάλι γκάλι που αρχίζει πάλι.

Τα μικρά σπίτια στο λιβάδι έκρυβαν εγκλήματα πίσω από τις σφαλισμένες πόρτες. ‘Αξέχαστα χρόνια’ τα λένε αυτοί που έχουν σβήσει από τη μνήμη τους τη βία, το αίμα, την πείνα, τη φτώχεια, την καταπίεση.

Αξέχαστα χρόνια τότε με τις αλάνες και του Ελύτη τα παιδιά με το γρατζουνισμένο γόνατο. Μετά το παιχνίδι γύριζαν σπίτι και τα πλάκωναν στο ξύλο γιατί άργησαν / λερώθηκαν / έσπασαν το τζάμι του γείτονα / πέσαν και τσακίστηκαν / έδειραν τον Μιχαλάκη της Δήμητρας / τα έδειρε ο Μιχαλάκης της Δήμητρας / απλώς αναπνέουν.

Είπαμε αξέχαστα χρόνια.

Γενικώς τα παιδιά τότε μπορούσε να τα δείρει όποιος γούσταρε. Ο δάσκαλος, ο γονιός, ο θείος, ο γείτονας που ξύπνησε στραβά, ο περαστικός που σηκώθηκε με νεύρα, το αφεντικό με τον οκτάχρονο παραγιό, όλοι μπορούσαν να χτυπήσουν ένα παιδί με χαστούκι, σφαλιάρα, μπουνιά, βέργα, ή ζωνάρι.

Τα παιδιά ούτε είχαν, ούτε διεκδικούσαν δικαιώματα – αυτό δα τους έλειπε. Καμιά φορά, όταν ο μπαμπάς ήταν τσαμπουκαλής πήγαινε κι έπιανε τον άλλον από το πέτο και του γαύγιζε «αν ξαναπλώσεις χέρι στο παιδί ΜΟΥ, σε σκότωσα. Το παιδί ΜΟΥ θα το δέρνω μόνο εγώ, κατάλαβες;»

Αυτά ήταν τα σούπερ τυχερά παιδιά. Που τα ξυλοκοπούσε μόνο ο πατέρας τους κι όχι τα μισά γύρω χωριά.

Αξέχαστα χρόνια.

Τη Μίνα από το Ασημίνα δεν την έδερναν γιατί ο μπαμπάς της ο κύριοσαποστόλης – μία λέξη ‘κύριοσαποστόλης’ – ήταν ταχυδρομικός υπάλληλος, και ψάλτης κι όσο να πεις ντρεπότανε. Είχε σε τεράστια υπόληψη το κοινωνικό του στάτους το οποίο περίφερε ολάνθιστο και τεθλιμμένο ως Επιτάφιος τη Μ. Παρασκευή.

Ο κύριοσαποστόλης τηρούσε τα έθιμα με υστερική προσήλωση. Σαν το γεράκι χυμούσε πάνω τους και χραπ τα καμάκωνε απ’ το λαιμό. Τί φωτιές του Αη Γιαννιού, τί λιτανείες, νηστείες, κάλαντα, σφαγές αμνών και εριφίων – όλα στο όνομα μιας ελληνοχριστιανικής παράδοσης που δεν χαρίζει κάστανα.

Παραμονές Πάσχα γεννήθηκε το ‘δώρο’ της Μίνας. Ένα ολόλευκο αρνάκι.

«Παρ’ το να το φροντίζεις» είπαν στην μικρή οι γονείς της. «Να το ταΐζεις, να του δίνεις νεράκι και δροσερό χορταράκι, να το χαϊδεύεις και να του βγάλεις και όνομα άμα θέλεις».

Τρελάθηκε η Μίνα. Αυτό το μωράκι, αυτό το επουράνιο Χερουβείμ ήταν δικό της. Θα της κρατούσε συντροφιά, θα κοιμόνταν αγκαλίτσα, θα έπαιζαν μαζί στα πράσινα του κάμπου.

«Τζένη θα το πω»

Τζένη από την Καρέζη που ήταν το ίνδαλμα της. Και περνούσαν υπέροχα οι δυο τους. Κι έτσι πέρασε ο καιρός. Ο ελάχιστος καιρός.

Για να μην τα πολυλογώ τη Τζένη τη σφάξανε και τη φάγανε.

Έκαναν αυτό το π@ύστικο το κλασικό: περίμεναν να κοιμηθεί η μικρή, τραβήξαν απαλά τη Τζένη από την αγκαλιά της, ο παππούς την πήγε πιο μακριά για να μην ακουστούν οι κραυγές και την έσφαξε το γόνατο. Τη Τζένη τώρα αυτό. Τη Τζένη το μωρό το λούτρινο.

Ξυπνάει η Μίνα, άφαντη η Τζένη. Μάλλον το έσκασε τη νύχτα, είπαν οι γονείς. Δίπλα τώρα η Τζένη περασμένη στη σούβλα. Δεν πήγε το μυαλό της μικρής. Μεγαλωμένη μέσα στο αίμα των σφαγμένων ζώων δεν της έκανε εντύπωση. Μέχρι το αρνί του Πάσχα που το έλεγαν Τζένη. Η φρίκη ονοματίστηκε, προσωποποιήθηκε και η Μίνα δεν ξαναέφαγε κρέας ποτέ.

Μην το προχωρήσω, δεν έχει νόημα. Με τον τρόπο μου, προσπαθώ να εξηγήσω πώς αισθανόμαστε όλοι εμείς που δεν τρώμε κρέας. Προσωπικά, ακόμα και την εποχή που το έτρωγα, την εικόνα του σουβλίσματος αδύνατον να την αντέξω. Όπως κάθε υποκριτής που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εγώ καθόμουν μακριά από τις σούβλες, αλλά μια χαρά λιγουρευόμουν το κρέας που έμπαινε στο πιάτο μου.

Φυσικά εμείς που δεν τρώμε κρέας, είμαστε η μειοψηφία και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Παιχνίδι κάνει η πλειοψηφία και η πλειοψηφία θέλει αρνιά στη σούβλα και κοκορέτσια και σπληνάντερα.

Όπως κι εγώ παλιότερα, έτσι κι οι περισσότεροι δεν αντέχουν να βλέπουν την άγρια διαδικασία της σφαγής αλλά με μεγάλη όρεξη τρώνε και δεν αφήνουν ούτε κοκαλάκι. Το μωρό με τη στάμπα της σφαγής στο κορμάκι του. Που είτε το λένε Τζένη, είτε δεν το λένε τίποτα η μοίρα του είναι προδιαγραμμένη.

Πολύ συζητήθηκε ειδικά φέτος το περίφημο ‘Πάσχα στο χωριό’: ένα ‘Easter kit’ που περιλαμβάνει μέσα τα χρειώδη για να τιμηθεί η παράδοση. Σούβλες, δημοτικά τραγούδια, κρασί και μνήμες παιδικές που η νοσταλγία φτιασιδώνει κι ο Ελύτης αποθεώνει.

Δεν υπάρχει προκάτ Πάσχα – κι ας συμφέρει κάποιους να μάς συσκευάζουν σε κουτιά.

Υπάρχει το Πάσχα της δικής σου καρδιάς, το Πάσχα της δικής σου αγάπης, το Πάσχα των δικών σου ανθρώπων, το Πάσχα όπως εσύ το εννοείς.

Αν θες να ακούσεις τα νησιώτικα του Πάριου με γεια σου με χαρά σου. Αν θες να ακούσεις ροκ, ύμνους αναστάσιμους και την Κάστα Ντίβα από την Κάλας δικαίωμά σου κι αέρα στα πανιά σου. Κι αν θέλεις Πάσχα στο χωριό, στο σπίτι σου, στο δρόμο, στο κρεββάτι σου, στο σινεμά, ή κάτω από το πάπλωμα θα το κάνεις και θα το χαρείς και λογαριασμός σε κανέναν δεν πέφτει

Το Πάσχα μας είναι το γούστο μας, καπέλο μας και το ό,τι θέλω μας. Και το αληθινό φιλί της αγάπης είναι να μάθεις το παιδί σου να αφήνει τη Τζένη και την κάθε Τζένη στην ησυχία της. Και στα λιβάδια της.

Χρόνια πολλά να έχουμε.

Πηγή: Ελενα Ακρίτα – news247

Διάολε μέσα! Τι ακριβώς συμβαίνει μ αυτή την κυβέρνηση;  Είναι μπλεγμένοι κάποιοι από τους ανθρώπους της σε κυκλώματα σκότους, σήψης  και παρανομίας;

Ή απλώς δεν είναι σε θέση να διαχωρίσουν το ηθικό από το δυσώδες και τη νομιμότητα από τον υπόκοσμο με αποτέλεσμα να τους παίζουν στα δάκτυλα απατεώνες και διεφθαρμένοι; 

Πώς μπορεί η κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι προετοιμάζει το μέλλον να   παρακολουθεί άβουλη  τριτοκοσμικές καταστάσεις, που αναδύουν την υπόνοια ότι εμπλέκονται κάποιοι στους οποίους έχει εμπιστευτεί αξιώματα;

Προ καιρού η ίδια κυβέρνηση καταπονήθηκε επί εβδομάδες μέχρι να αποφασίσει ποιος γνώριζε, ποιος πρότεινε, ποιος διόρισε και ποιος κάλυπτε τον διαβόητο Λιγνάδη. Κι ακόμη δεν έχουν δώσει όλες τις απαντήσεις.

Το ένα δέκατο από όσα  αποκαλύπτονται να είναι ακριβές κάποιοι πρέπει να εξαφανισθούν από το πολιτικό προσκήνιο. Δεν υπάρχει «δεν ήξερα». Στην πολιτική η ευθύνη είναι αντικειμενική.  Τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο εισαγγελέας.

 Τώρα η ίδια κυβέρνηση  έμπλεξε με κάτι χειρότερο: με το σκάνδαλο Φουρθιώτη, τις διαστάσεις του οποίου κανείς δεν  μπορεί να περιγράψει ακόμη.  Κάθε μέρα αποκαλύπτεται και κάτι  που οδηγεί στον υπόκοσμο.

Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα

Πώς στην ευχή ένας τύπος του περιθωρίου, με παρελθόν γνωστό στους πάντες, έπιασε  «άκρες» με υπουργούς και βουλευτές  της  ΝΔ ως … δημοσιογράφος και έφτασε ως τον Αρχιεπίσκοπο;  

Γιατί ένας τουλάχιστον βουλευτής της ΝΔ τον εκθείαζε και ένας τουλάχιστον υφυπουργός  του εμπιστευόταν την … προβολή του; Και να παραπλανήθηκαν, δεν οφείλουν μια…αυτοκριτική; 

Πώς με τόσες ποινικές εμπλοκές από δεκαετίες έπεισε την  ΕΛΑΣ – μόνο αφελείς θα πειστούν ότι έγινε ερήμην της Κατεχάκη- να  του δώσει  αστυνομική φρουρά;

 Πώς είναι δυνατόν  να απειλεί μέλος της κυβέρνησης και να μην  τον αγγίζει κανείς- ούτε καν ο απειληθείς υπουργός; 

Ειδικά ο  Γιάννης Βρούτσης γιατί δεν φώναξε αμέσως την αστυνομία, να τον μπαγλαρώσει όταν εισέβαλε  με μπράβους στου γραφείο του; Γιατί τελικά αποφάσισε να σπάσει το απαγορευτικό Μητσοτάκη και να μιλήσει στο  Documento  για τον Φουρθιώτη– υποδηλώνοντας ότι αλλού θα είχε θαφτεί η καταγγελία του; 

Πώς ο «παρουσιαστής»  κατάφερε ακόμη και μετά την αποκάλυψη- να μην ξεχνάμε ότι οφείλουμε την αποκάλυψη στον δημοσιογράφο αντιδήμαρχο Ραφήνας Χρ. Τσεμπέρη— για τη φρουρά που του παρείχε η  ΕΛΑΣ να κοκορεύεται , να απειλεί, να στέλνει εξώδικα και να μην  τον περιλαμβάνει κανείς;

Ας μην κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα. Είναι  εκτεθειμένη και ακόμη δεν έχει  δώσει τις απαντήσεις που ευλόγως, ζητάει η αντιπολίτευση.

Ο Φουρθιώτης ίσως  θα παρέμεινε ασύδοτος  αν δεν υπήρχε ο Κώστας Βαξεβάνης.  Ο δημοσιογραφος που μισούν όσο κανέναν άλλο στο Μέγαρο Μαξίμου, υποχρέωσε την ΕΛΑΣ να κινηθεί και  μάλλον διέσωσε τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.  Εγκαίρως προειδοποίησε ότι οι πυροβολισμοί στο σπίτι του Φουρθιώτη, ήταν κόλπο για να  εμφανιστεί εκ νέου απειλούμενος και να ξαναπάρει φρουρά.   Αυτό το κόλπο προφανώς κάποιος «από μέσα « του το υπέδειξε.  Αλλιως  δεν ειχε νόημα   η σκηνοθεσία. 

Το ρεπορτάζ του Βαξεβάνη αποδείχθηκε η καλή δημοσιογραφία,  που δεν θέλει να ξέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι πληροφορίες για τον κίνδυνο να έχει  και ο ίδιος την τύχη του Καραϊβάζ απάλλαξαν την κυβέρνηση από τον κίνδυνο – τραγωδία να φορτωθεί με το στίγμα μιας ακόμη δολοφονίας  δημοσιογράφου επί των ημερών της.

Υπόνοιες και μεγάλη ανατριχίλα

Η κοινοποίηση αυτού του ρεπορτάζ από τον εκδότη του Documento–  ως μέσου αυτοπροστασίας του- κινητοποίησε κάποιους νοήμονες ανθρώπους στο περιβάλλον Μητσοτάκη-  όπως μπορεί και να ανησύχησε άλλους -και όπως λέγεται- οδήγησε  τον Πρωθυπουργό να δώσει  εντολές  για να κάνει επιτέλους η  αστυνομία της δουλειά της με τον Φουρθιώτη, αντί εμφανίζεται στις εκπομπές του και να του… κρατάει φανάρι.

Έτσι βρέθηκε με  χειροπέδες και άρχισε να ξετυλίγεται η  «δυσώδης υπόθεση»,  όπως παραδέχθηκε καθυστερημένα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Ως  τότε  έβλεπε  «λάσπη στον ανεμιστήρα» για την υπόθεση του «παρουσιαστή», τον οποίο φρουρούσε η ΕΛΑΣ, από κινδύνους που δεν θα μπορούσαν να τον απειλούν.

Από όσα έγιναν γνωστά  ως τώρα  αναδύονται ερωτήματα, υπόνοιες και μεγάλη ανατριχίλα.

 Είναι δυνατόν να μην είχε ιδέα η Αστυνομία  για το ποιόν του Φουρθιώτη, όπως περιγράφεται σε όσα η ιδια  διαβίβασε τώρα στις  δικαστικές αρχές για το ποινικό ιστορικό του; Τι είδους αστυνομία είναι αυτή που αγνοεί τα στοιχειώδη;

Αν δεν ήξερε, δεν  φέρει κανείς  ευθύνη  για τον εξευτελισμό να φρουρεί κάποιον  εμπλεκόμενο σε  περισσότερες από 30 υποθέσεις από το 2005;

 Ως τι τον φρουρούσε με αστυνομικούς πόρους και λεφτά του Έλληνα πολίτη;  Ως προσωπικότητα του δημοσίου βίου; Ως «μάνατζερ» μιας κυρίας του ερωτικού σινεμά; Ως δημοσιογράφο που δεν ήταν; 

Ήταν ο  φόβος ή μήπως η υπόδειξη  από κάποιον, που έκανε τον υπουργό Απασχόλησης να μην τον καταγγείλει αμέσως, όταν τον απείλησε; 

Ήταν από  θράσος ή από αίσθηση ότι έχει πλάτες, που έκανε τον Φουρθιώτη να στέλνει εξώδικα ακόμη και στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να τονίζει την καλή σχέση  του με την αστυνομία και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; 

Ποιος έθαβε ακόμη και τις αναφορές των φρουρών του Φουρθιώτη για τη συμπεριφορά του, που αποκαλύπτονται τώρα στα αρχεία της αστυνομίας;

Το σκάνδαλο  έχει μια πλευρά που αφορά τον Φουρθιώτη και τις δικαστικές εκκρεμότητες του. Έχει όμως και μια άλλη που αφορά την κυβέρνηση, ως υπεύθυνη για την εύρυθμη λειτουργία των αρχών.

Δεν ανέχθηκε απλώς τους υπηρεσιακούς παράγοντες  που τον υποβοηθούσαν, έστω απλώς κλείνοντας τα μάτια.  Δεν αντέδρασε αμέσως όταν βγήκε στον αφρό ο βίος και η πολιτεία του. Αν δεν υπήρχε η παρέμβαση Βαξεβάνη, ίσως να παρέμεινε ακόμη άβουλος θεατής.

 Δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση. Πάντως σε καλό δεν θα βγει για την κυβέρνηση- ειδικά αν αρχίσει ο τύπος να μιλάει -παρά την αναξιοπιστία του.

Δεν μπορεί να μην βαρύνεται κανείς -για ανικανότητα ή για εμπλοκή- σε μια υπόθεση που δεν έγινε τώρα «δυσώδης», όπως λέει ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης.  Ήταν από πριν.  

Πηγή: Anoixtoparathyro.gr

Οι πόνοι της γέννας δε λογίζονται πόνοι
Ούτε το ξέσκισμα στα νεφρά ούτε οι μαχαιριές στο υπογάστριο.
Όταν ξεμπουκάρει η επιτόκια πλημμύρα και μαζί η βιασύνη της ζωής, που χόρτασε αμνιακή θάλασσα και θέλει να δει τον ήλιο, οι πόνοι γίνονται αέρας και ξεχνιούνται.
Εκείνος που μένει ισόβια, είναι ο πόνος του αφύσικου.
Η απόλυτη θρηνωδία.

Από το Ω γλυκύ μου έαρ, μέχρι το Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου.
Για όσους χάνονται άδικα, ενώ θα μπορούσαν να ζήσουν.
Για όσους χάνονται άδικα, δίχως καν να πεθαίνουν.
Για τα παιδιά που βούλιαξαν στον Αχέροντα του Αιγαίου κι έγιναν φύκια, μπορεί να μην έμεινε μάνα να τα θρηνήσει.

Αν όμως έμεινε, 52 Μεγάλες Παρασκευές το χρόνο κι όλες χωρίς Ανάσταση.
Και για κείνες που βλέπουν τα ακρωτηριασμένα απ’ τις νάρκες μικρά, να χοροπηδούν σαν πελαργοί στο ένα πόδι, ακουμπώντας σε αυτοσχέδιες πατερίτσες, όλος ο χρόνος μια Μεγαλοβδομάδα.
Για τα παιδιά των προσφυγικών στρατοπέδων, που σαπίζουν χρόνια στα πανιασμένα αντίσκηνα και στη λάσπη κι έχουν τάσεις μόνιμου ύπνου και αυτοκτονίας, κανένα εγκώμιο.
Αυτές που σηκώνουν, στη Σαναά, ένα σωρό από κόκαλα τυλιγμένο σε πανιά, που δεν έχει δύναμη ούτε να κλάψει, μόνο «ως ανείδεος νεκρός καταφαίνεται», δίχως μελωδούς.

Για τις μάνες που γεννούν μικρούς γέρους, τους ξυπνούν αξημέρωτα απ’ τα παιδικά στρώματα, ενώ ακόμα κατουριούνται, για να χώσουν το πεντάχρονο μπόι τους σε μικρά λαγούμια ορυχείων, κανένας ραψωδός κι ας «απορεί και η φύσις, νοερά και πληθύς»,

Για τα παιδιά που τα περιμένει η μάνα τους στην πόρτα της χαμοκέλας, τυλιγμένα στην ξινίλα των σκουπιδιών μετά την περιπλάνηση στις χωματερές, δε βρέθηκε μυροφόρα να αλείψει τα μικρά σώματα με μύρο.
Η Παναγιά πέρασε τριάντα χρόνια αγωνίας γιατί ήξερε πως αυτοί που ακουμπάνε τους λεπρούς, στέκονται απέναντι σε γραμματείς και φαρισαίους, και υπερασπίζονται την πόρνη απ’ το λιθοβολισμό, πρώτα κομματιάζονται με το φραγγέλιο και μετά σταυρώνονται.

Γι αυτούς τους σταυρούς πάντα οι δικαστές ξεπλένουν τα χέρια τους και πάντα οι ίδιοι κρανοφόροι λεγεωνάριοι τρυπάνε τα πλευρά.
Δε χρειάζεται να πας 2000 χρόνια πίσω ή να διαβάσεις Σύνοψη.
Εδώ δίπλα, Η Ζωή εν Τάφω σηκώνει κάθε μέρα το σταυρό της.

Πηγή: Νίνα Γεωργιάδου – f/b

Με βαρύτατες κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση, ηθική αυτουργία σε έκρηξη και παραβίαση του νόμου περί όπλων οδηγείται στον εισαγγελέα προκειμένου να απολογηθεί ο Μένιος Φουρθιώτης.

Σύμφωνα με την δικογραφία που έχει συνταχθεί για την υπόθεση, ο παρουσιαστής πλήρωσε 40.000 ευρώ τα δυο άτομα που έκαναν τις επιθέσεις στο σπίτι του.

Μαζί με τον Μένιο Φουρθιώτη, για εγκληματική οργάνωση κατηγορούνται δυο άτομα, ο Σ.Π. και ο Σ.Γ., παλιοί γνώριμοί του αφού δούλευαν ως ασφάλειά του. Εκτός από εγκληματική οργάνωση, τα δυο άτομα αυτά κατηγορούνται και για απόπειρα ανθρωποκτονίας, όσον αφορά στους πυροβολισμούς εναντίον αστυνομικών της ΔΙΑΣ στη Νέα Ερυθραία, τα ξημερώματα της 16ης Απριλίου.

Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως ενώ ο ίδιος ο παρουσιαστής αρνείται τα πάντα, οι δυο συγκατηγορούμενοί του φέρονται να έχουν παραδεχτεί τα πάντα.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, το σχέδιο ήταν να γίνει η επίθεση με το καλάσνικοφ στο σπίτι του Μένιου Φουρθιώτη στον Διόνυσο στις 16 Απριλίου. Ωστόσο, οι δυο ποινικοί ενώ κατευθύνονταν για να θέσουν σε εφαρμογή τα όσα, κατά τις κατηγορίες, είχαν συμφωνηθεί, έπεσαν πάνω στους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ και σημειώθηκε η καταδίωξη με πυροβολισμούς στη Νέα Ερυθραία, κοντά στη γέφυρα της Βαρυμπόμπης.

Το τηλέφωνο-σκιά

Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ, οι αστυνομικοί του τμήματος Εκβιαστών εντόπισαν στην κατοχή του παρουσιαστή ένα κινητό τηλέφωνο-σκιά, το οποίο φέρεται να χρησιμοποιούσε στις τηλεφωνικές του επικοινωνίες με τους δύο κακοποιούς.

Αστυνομικές πηγές ανέφεραν στην ΕΡΤ πως ακούγεται ο Μένιος Φουρθιώτης να συνομιλεί με τους δύο ποινικούς λίγη ώρα πριν από την επίθεση με το καλάσνικοφ στο σπίτι του στον Διόνυσο. Έχουν καταγραφεί και άλλες συνομιλίες, καθώς και μηνύματα μεταξύ των τριών συλληφθέντων που φαίνεται να οργανώνουν την ένοπλη επίθεση αλλά και την έκρηξη στο σπίτι του παρουσιαστή.

Το τηλέφωνο-σκιά βρέθηκε μετά τις έρευνες του τμήματος Εκβιαστών και έχει μεταφερθεί στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. για ανάλυση. Σύμφωνα με πληροφορίες οι αστυνομικοί ταυτοποίησαν και το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν οι δύο Έλληνες ποινικοί το βράδυ της ένοπλης επίθεσης στο σπίτι στον Διόνυσο.

Επιπλέον, κατά τις έρευνες για τους κάλυκες μετά την επίθεση έξω από το σπίτι του Φουρθιώτη έχει ταυτοποιηθεί το DNA ενός εκ των δυο ποινικών.

Υπενθυμίζεται πως χθες, Μεγάλη Τρίτη, πραγματοποιήθηκε έφοδος της ΕΛ.ΑΣ., παρουσία εισαγγελέα, στο σπίτι και το γραφείο του παρουσιαστή στο κανάλι Ε. Σύμφωνα με πληροφορίες, από το γραφείο του Μένιου Φουρθιώτη έχουν κατασχεθεί ηλεκτρονικοί υπολογιστές και άλλα αντικείμενα στο πλαίσιο της έρευνας.

Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκεται εισαγγελική έρευνα για τις καταγγελίες του εκδότη της εφημερίδας «Documento», Κώστα Βαξεβάνη, για «συμβόλαιο» μεταξύ του Μένιου Φουρθιώτη και των δυο ποινικών.

«Οχι» και από το ΣτΕ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) απέρριψε την αίτηση του παρουσιαστή Μένιου Φουρθιώτη, με την οποία ζητούσε να ανασταλεί η πράξη του αρχηγού της ΕΛΑΣ που μείωσε ορισμένα από τα υπερβολικά μέτρα ασφαλείας τα οποία είχαν διατεθεί για την προστασία του.

Όπως είναι γνωστό, με την εν λόγω από 31-3-2021 πράξη του αρχηγού της ΕΛΑΣ, έπαυσε η προσωπική φρούρηση του Μένιου Φουρθιώτη (4 αστυνομικοί, συνοδευτική μοτοσυκλέτα με αστυνομικό και υπηρεσιακό αυτοκίνητο) που είχε χορηγηθεί και η φρούρηση της κατοικίας του, ενώ παρέμεινε η φρούρηση των χώρων εργασίας του.

Αναλυτικά, το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαρία Καραμανώφ και εισηγήτρια η πάρεδρος Χριστιάνα Μπολόφη), με την υπ’ αριθμ. 90/2021 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, απέρριψε το αίτημα του Μένιου Φουρθιώτη, με το σκεπτικό ότι η βλάβη την οποία επικαλείται ότι θα υποστεί από την προσβαλλόμενη πράξη του αρχηγού της ΕΛΑΣ «δεν δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής, η οποία πρέπει, ως εκ τούτου, να απορριφθεί».

Πηγή: tvxs

Που οφείλεται η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Καταπέλτης η έκθεση του εθνικού εμπειρογνώμονα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς καταγράφει ως βασικές αιτίες την εντατικοποίηση, την απουσία πιστοποίησης και την παρεμπόδιση οργάνωσης συνδικάτων στον ιδιωτικό τομέα.

Η έκρηξη των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων το τελευταίο δίμηνο αρχίζει να θυμίζει εποχή κατασκευής των ολυμπιακών έργων, όταν δεκάδες ξένοι εργάτες έβαφαν -χωρίς υπερβολή- με το αίμα τους τις υποδομές και τα στάδια μέσα στα οποία θα δοξάζονταν λίγο αργότερα το ολυμπιακό πνεύμα και η Ελλάδα.

Μα τι σχέση έχει το 2004 με το 2021; Τότε τα θύματα ήταν κυρίως ξένοι εργάτες σε εργολαβίες στην οικοδομή. Σήμερα, οι περισσότεροι είναι Ελληνες αλλά και πάλι εργολαβικοί, συνήθως ανειδίκευτοι, που δέχονται ακόμη και για 5 ευρώ την ώρα να ανέβουν στα 100 μέτρα για χάρη της σύμβασης που έχει ο εργοδότης τους με τη ΔΕΗ ή άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Φυσικά και δεν είναι μέλη στο συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Οχι, δεν μπορούμε να μιλάμε για αριθμούς διότι αυτοί απλώς δεν υπάρχουν. Οι στατιστικές της ΕΛΣΤΑΤ και του ΕΦΚΑ έχουν παγώσει για την Ελλάδα στο 2018, γιατί έτσι επιβάλλει η μεθοδολογία των ερευνών.

Ομως, τα αίτια είναι γνωστά. Τα καταγράφει στην επιστολή-έκθεσή του προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ο εθνικός μας εμπειρογνώμονας στη συμβουλευτική επιτροπή της Κομισιόν. Τα ζουν καθημερινά τα Εργατικά Κέντρα των περιοχών που διεκδικούν την αυτονόητη ενίσχυση των ελέγχων σε ένα καταρρακωμένο από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις ΣΕΠΕ.about:blank

Τα γνωρίζουν οι ομοσπονδίες που βλέπουν ανειδίκευτους εργάτες να δέχονται ψίχουλα, δουλεύοντας 10 ώρες τη μέρα με ατομική σύμβαση, όταν ο υπουργός αρνείται να υπογράψει την υποχρεωτικότητα των νέων συμβάσεων. τα ξέρουν οι χήρες των θυμάτων στα λατομεία της Δράμας, οι εργάτες στη Φθιώτιδα που φοβούνται περισσότερο κι από το κάψιμο μη χάσουν τη δουλειά τους και ξαναμπούν στην ανεργία, οι οδηγοί των τουριστικών λεωφορείων, οι διανομείς στο απαράδεκτο οδικό δίκτυο του Ηρακλείου και τόσοι άλλοι σε όλοι την Ελλάδα.

Ας τους ακούσουμε πριν είναι πολύ αργά.

«Πολλαπλά θανατηφόρες οι συνθήκες εργασίας στην Ελλάδα»

«Μέσα στις τελευταίες πενήντα μέρες δώδεκα άνθρωποι με μέση ηλικία τα 45 έτη έχασαν τη ζωή τους στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Πρωταθλητές στα εργατικά δυστυχήματα είναι ο κατασκευαστικός κλάδος σε έργα υπεργολάβων σχετιζόμενα με παραγωγή ή διανομή ηλεκτρικής ενέργειας με πέντε θανάτους και ο αγροτικός κλάδος με τέσσερις θανάτους που αφορούν κακή χρήση ελκυστήρων και εξαρτημάτων τους. Ουδείς καταγράφει άμεσα τον μεγάλο αριθμό των δυστυχημάτων και κατά συνέπεια δεν υπάρχει αντίληψη του μεγέθους του δράματος και της επείγουσας ανάγκης να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα ασφαλών και υγιών χώρων εργασίας. Οταν ύστερα από δύο χρόνια έρχονται τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, οι εργαζόμενοι που έχουν χάσει τη ζωή τους δεν έχουν ονοματεπώνυμα, ούτε οικογένειες. Είναι αριθμοί σε έναν στατιστικό πίνακα. Πολλές περιπτώσεις μάλιστα, όπως αυτές του αγροτικού κλάδου, δεν καταγράφονται ως εργατικά δυστυχήματα».

Mε αυτά τα λόγια ξεκινά την τριμηνιαία έκθεση που απέστειλε στις 18 Απριλίου ο δρ Ανδρέας Στοϊμενίδης, εθνικός αντιπρόσωπος Υγείας και Ασφάλειας στη συμβουλευτική επιτροπή της Κομισιόν. Η έκθεσή του με τίτλο «Πολλαπλά θανατηφόρες οι συνθήκες εργασίας στην Ελλάδα – 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε 50 μέρες – Ανάγκη για άμεση δράση» έχει τέσσερις αποδέκτες: τον επίτροπο Απασχόλησης και Κοινωνικών Δικαιωμάτων κ.Schmit, τον αναπληρωτή γενικό γραμματέα των ευρωπαϊκών συνδικάτων (ETUC), Pelle Hilmersson, τη Γενική Διεύθυνση Απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (OSHA).

Τραγωδία σε εξέλιξη

Ο εθνικός εμπειρογνώμονας αναφέρεται σε μια «εξελισσόμενη τραγωδία», σημειώνοντας ότι «δεν έχει αξιολογηθεί σε εθνικό επίπεδο το βάρος της κατάστασης στα θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία και ως εκ τούτου δεν έχει γίνει εφικτή η συνεργασία σε τριμερές επίπεδο όπως επιβάλει η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Προειδοποιεί ότι «οποιαδήποτε καθυστέρηση στην εφαρμογή μέτρων και πολιτικών κοστίζει ζωές» και παραθέτει τρεις βασικές αιτίες:

«τη μεγάλη εντατικοποίηση της εργασίας, τη χρησιμοποίηση φτηνού, ανειδίκευτου, ανεκπαίδευτου εργατικού δυναμικού δίχως πιστοποιήσεις και εμπειρία και την παρεμπόδιση οργάνωσης συνδικάτων στον ιδιωτικό τομέα. Είναι τόσα πολλά τα περιστατικά όμως, που οποιαδήποτε τεχνική συζήτηση θα υποβάθμιζε το θέμα αυτής της ανθρωποθυσίας» σημειώνει ο κ. Στοϊμενίδης, ο οποίος δεν παραλείπει να θυμίσει τη μεγάλη υποβάθμιση του ΣΕΠΕ

«Η Κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας είναι απαραίτητο να αναλάβουν ισχυρή πρωτοβουλία τοποθετώντας το θέμα ως κυρίαρχο στα θέματα εργασίας, ενισχύοντας το πλήρως υποστελεχωμένο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας και αναβαθμίζοντάς το από Γενική Διεύθυνση σε Γενική Γραμματεία. Θυμίζουμε ότι το ΣΕΠΕ είχε ιδρυθεί ως Ειδική Γραμματεία και υποβαθμίστηκε σε Γενική Διεύθυνση στα τέλη του 2019. Η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης του μαθήματος Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ) θα ήταν απολύτως χρήσιμη.

Η τιμωρία όσων εργοδοτών παρανομούν είναι ένα σοβαρό ζητούμενο, καθώς συνήθως αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα μεταξύ των εργαζομένων στο μέσο της διοικητικής πυραμίδας των εταιρειών, ενώ τα πρόστιμα που επιβάλλονται στις επιχειρήσεις αμφισβητείται κατά πόσο αποδίδονται στα δημόσια ταμεία» αναφέρει ο εθνικός εμπειρογνώμονας, ενώ δεν κρύβει την αγωνία του για τη χειροτέρευση της κατάστασης με το κυοφορούμενο σχέδιο νόμου για τα εργασιακά, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας” επισημαίνεται στην έκθεση χωρίς να παραλείπεται και η αναφορά για την επερχόμενη “νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση στην εργασία, θα ποινικοποιήσει την απεργία και θα διατηρήσει το σημερινό αποτρεπτικό καθεστώς για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις».

Οι θάνατοι στους χώρους εργασίας έχουν καθαρό ταξικό πρόσημο

Του δρος Ανδρέα Στοϊμενίδη*

Ποια είναι τα βασικά αίτια της έξαρσης εργατικών ατυχημάτων

Πέρα από τα επιμέρους σημεία με τα οποία μπορούμε να ερμηνεύσουμε την επιδείνωση στα θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δώσουμε στην ποιότητα της δημοκρατίας μας στα ζητήματα εργασίας.

Η κατάρρευση του συστήματος των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων μέσω των κοινωνικών εταίρων που ισοπεδώθηκε από τα μνημόνια και η μη επαναφορά του δημιουργούν ένα ασφυκτικό εργασιακό περιβάλλον. Εργάτες, ανειδίκευτοι και ανεκπαίδευτοι για 5 ευρώ την ώρα δουλεύουν σε ύψος 100 μέτρων, χειρίζονται βαριά μηχανήματα έργου ή δουλεύουν σε μέση ή υψηλή τάση. Επιπλέον οι λίγες συλλογικές συμβάσεις που υπογράφονται καθίστανται ανενεργές καθώς το υπουργείο Εργασίας δεν τις κηρύσσει υποχρεωτικές.

Η σκληρή πολιτική της αποδυνάμωσης των δημόσιων εταιρειών υψηλού αναπτυξιακού και τεχνικού κεφαλαίου έντασης εργασίας και η μεταφορά του έργου τους στους μεγάλους εργολάβους που το «σπάνε» σε πολλούς μικρότερους υπεργολάβους δημιουργούν σειρά αρνητικών αποτελεσμάτων. Μεγαλώνει τα κόστη, μειώνει την ποιότητα του έργου και αυξάνει κατά πολύ τα εργατικά δυστυχήματα. Επιθεωρητές Εργασίας διερευνώντας ατυχήματα έχουν φτάσει μέχρι υπεργολαβίες-φαντάσματα πέμπτου βαθμού, όπου οι εργάτες δεν μπορούσαν να απαντήσουν «για ποιον δουλεύουν». Σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει συλλογική οργάνωση και συνδικαλιστική δράση. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει συζήτηση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, για θέματα εκπαίδευσης και για ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι θάνατοι στους χώρους εργασίας έχουν καθαρό ταξικό πρόσημο. Αφορούν εργαζόμενους που παρεμποδίζεται με την απειλή απόλυσης η οργάνωσή τους σε συνδικάτα, αμείβονται με εξευτελιστικά μεροκάματα και κάνουν δύσκολες και εξειδικευμένες εργασίες για τις οποίες δεν έχουν εκπαιδευτεί. Δουλεύουν υπερεντατικά πολλές ώρες την ημέρα, ενώ πολλοί από αυτούς είναι μετανάστες.

«Χαμένα» δυστυχήματα στις αγροτικές εργασίες

Οι συνθήκες εργασίας στον γεωργικό τομέα λόγω του δύσκολου περιβάλλοντος εργασίας, των παλαιών μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται και της σύνθεσης του παραγωγικού δυναμικού κρίνονται εξαιρετικά δυσχερείς. Το 90% των αγροτών είναι ηλικίας άνω των 50 ετών, ενώ το 99% των εποχικών εργατών γης είναι μετανάστες.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ύστερα από έρευνά μας ανακαλύψαμε ότι κάθε χρόνο σκοτώνονται 20 άνθρωποι από ανατροπή ελκυστήρων. Τις τελευταίες πενήντα μέρες τέσσερις αγρότες έχασαν τη ζωή τους, ένας δίνει μάχη στην Εντατική, ενώ έχουμε και δύο περιστατικά παιδιών, ενός 10χρονου που έχασε το πόδι του στην Αρτα και ενός 13χρονου που τραυματίστηκε σοβαρά στον Ωρωπό. Εδώ υπάρχει η ερμηνεία της μετακίνησης όλης της οικογένειας στο αγρόκτημα. Αυτή την περίοδο λόγω της σποράς τα περισσότερα ατυχήματα συνδέονται με τη χρήση φρέζας στον ελκυστήρα.

Οι αγρότες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης πνευμονικών νοσημάτων, κάποιων ειδών καρκίνου, οξείας και χρόνιας χημικής δηλητηρίασης, δερματίτιδας και μυοσκελετικών συνδρόμων. Ολες οι παραπάνω επαγγελματικές παθήσεις παρουσιάζονται σε ποσοστά μεγαλύτερα από τους εργάτες άλλων δραστηριοτήτων της οικονομίας.

Στην Ελλάδα τα ζητήματα ΥΑΕ στις γεωργικές εργασίες είναι αχαρτογράφητα με πλήρη απουσία ελέγχων και καταγραφής της κατάστασης, καθώς η χώρα μας δεν έχει κυρώσει τη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 129 «Για την Επιθεώρηση Εργασίας στη Γεωργία» της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Επιπλέον δεν υπάρχουν οργανωμένα σωματεία εργατών γης.

Επιτακτική η ίδρυση εθνικού Φορέα Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας

Υπάρχουν μεγάλα κομβικά διαχρονικά ζητήματα τα οποία κάποια στιγμή η πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει. Απουσιάζει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σύστημα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην 187 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας με τίτλο «Πλαίσιο προαγωγής της υγείας και ασφάλειας στην εργασία», η οποία δεν έχει ακόμα κυρωθεί από τη χώρα μας.

Η δημιουργία, οργάνωση και λειτουργία ειδικού «Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου και Ασθενειών» στο πλαίσιο λειτουργίας του εθνικού ασφαλιστικού συστήματος και σύμφωνα με το παράδειγμα των άλλων μελών της Ε.Ε. αφενός μπορεί να καλύψει τις σχετικές άμεσες και έμμεσες δαπάνες που επιβαρύνουν εργαζόμενους και επιχειρήσεις (ασφάλιση, αποζημίωση, θεραπεία, επανένταξη στην εργασία ή πρόωρη συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας) και αφετέρου να συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας μέσω της επιχορήγησης των επιχειρήσεων προκειμένου να επενδύσουν στον τομέα ενίσχυσης της πρόληψης των επαγγελματικών κινδύνων.

Στόχος του φορέα αυτού θα είναι η ασφαλιστική κάλυψη των επαγγελματικών νοσημάτων και των εργατικών ατυχημάτων, η μείωση της υπέρογκης οικονομικής επιβάρυνσης των ασφαλιστικών ταμείων και του συστήματος περίθαλψης/υγείας και η προαγωγή της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας στις ελληνικές επιχειρήσεις μέσω των διαδικασιών της πρόληψης αντί της θεραπείας και της παροχής οικονομικών κινήτρων προς τους εργοδότες για να επενδύσουν στον τομέα αυτό προς όφελος των εργαζομένων, των επιχειρήσεων και της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

*Γραμματέας Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΥΑΕ) της ΓΣΕΕ, εθνικός αντιπρόσωπος στα θέματα ΥΑΕ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Το τίμημα στη ΛΑΡΚΟ είναι υψηλό

Στις 15/4, εργολαβικός εργαζόμενος στη ΛΑΡΚΟ, στην οποία οι μηχανισμοί ασφάλειας εγκαταλείπονται στη διαδικασία εκκαθάρισης από το ΤΑΙΠΕΔ, έπεσε από ύψος 4 μέτρων, υπέστη κατάγματα σε πόδια και χέρια και μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Μία εβδομάδα πριν, εργαζόμενος σε μεγάλη αποθήκη διανομής παγωτών, στη ΒΙΠΕ Λαμίας, έχασε τη ζωή του σφηνωμένος μεταξύ δύο οχημάτων, στην προσπάθειά του να τροφοδοτήσει με ρεύμα το ένα από αυτά.

Ηταν το δεύτερο θανατηφόρο εργατικό σε σύνολο τεσσάρων. «Ποτέ ένα θανατηφόρο περιστατικό δεν γίνεται “κατά τύχη” ή επειδή “είναι κακιά η ώρα”. Είναι πάντα το τελευταίο μιας σειράς ελαφρύτερων περιστατικών που έχουν επαναληφθεί λόγω επικίνδυνων συνθηκών. Και βέβαια το περιβάλλον εργασίας διαμορφώνεται με πλήρη επιχειρησιακή και νομική ευθύνη του εργοδότη» επισημαίνει το Ε.Κ. Φθιώτιδας, σε ανοικτή επιστολή του προς τους συναρμόδιους υπουργούς. Το Ε.Κ. της περιοχής όπου η ανεργία «τρέχει» με 25% και σε συνδυασμό με την έλλειψη ελέγχων οδηγεί «και σε αποσιωπήσεις εργατικών εγκλημάτων» όπως αναφέρει η πρόεδρός του, Σ. Ανεστοπούλου, «όταν 6 μήνες πριν, σε επιχείρηση προψυγμένων αρτοποιημάτων, ένα καζάνι γύρισε και κατάκαψε εργάτρια από το στήθος μέχρι τα πόδια χωρίς να γίνει καταγγελία από την ίδια».

---

Σοβαροί κίνδυνοι και στις μετακινήσεις των εργαζομένων

ΗΡΑΚΛΕΙΟ | Ακρωτηριασμοί και σπασίματα που οδηγούν σε αναπηρίες είναι μόνο μερικές από τις σοβαρές επιπτώσεις των εργατικών ατυχημάτων στις οικοδομές, στην κατασκευή του νέου αεροδρομίου, στους οδηγούς-διανομείς στον χώρο της εστίασης στο Ηράκλειο της Κρήτης. Δεν είναι μόνο η εντατικοποίηση της εργασίας. Σε μια πόλη όπου ο εκσυγχρονισμός του Bόρειου Oδικού Aξονα αποτελεί κεντρική διεκδίκηση της τοπικής κοινωνίας, όπως αναφέρει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του Ε.Κ. Ηρακλείου, Στέλιος Βοργιάς, «τα περισσότερα από τα τροχαία ατυχήματα είναι στην πραγματικότητα εργατικά και αναδεικνύουν τους σοβαρούς κινδύνους που προκύπτουν από τη μετακίνηση των εργαζομένων σε μια πόλη με 25.000 επιχειρήσεις».

Πηγή: Χριστίνα Κοψίνη – “ΕφΣυν”

Ολες οι κυβερνήσεις έχουν παράσχει, κατά καιρούς, ασυλία σε δικούς τους ανθρώπους που πήραν επίμαχες αποφάσεις. Αλλά και σε άλλους, για παράδειγμα τραπεζίτες, που πήραν σκανδαλώδεις αποφάσεις, ευνοϊκές για τα κόμματά τους. Σήμερα το παζλ ολοκληρώνεται με μια ακόμα σκανδαλώδη διάταξη, που προστατεύει όσους διαχειρίζονται την πανδημία(και είναι λάθος να νομίζουμε ότι αυτοί είναι μόνον οι λοιμωξιολόγοι).

Η σκανδαλώδης διάταξη που ήδη ψηφίστηκε αφορά, εκτός από την επιτροπή των λοιμωξιολόγων, την επιτροπή για την προστασία της δημόσιας υγείας(στην οποία μετέχουν μόνο κυβερνητικά στελέχη)και την επιτροπή για τους εμβολιασμούς.

Η επικέντρωση στους λοιμωξιολόγους δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση, για να υποστηρίξει ότι διασφαλίζει “την ευθυκρισία και την ανεξαρτησία των μελών της Επιτροπής”, όπως είπε, παραπλανητικά, ο υφυπουργός Κοντοζαμάνης. Διότι οι λοιμωξιολόγοι εισηγούνται, δεν παίρνουν αποφάσεις. Αποφάσεις παίρνουν οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Επομένως, η σκανδαλώδης διάταξη δεν προστατεύει γιατρούς, όπως παραπλανητικά διοχετεύεται, αλλά πρωτίστως κυβερνητικά στελέχη. Ετσι, αν χρειαστεί να διερευνηθούν, για παράδειγμα, τα στοιχεία του ΕΟΔΥ(πριν από μήνες το φιλοκυβερνητικό “Βήμα” είχε γράψει για διπλές καταγραφές), δεν θα μπορεί να κληθεί ούτε κάν για εξέταση ο πρόεδρος του Οργανισμού. Δεν μιλάμε για καταλογισμό ευθυνών και άσκηση δίωξης, αυτά αποκλείονται. Ούτε κάν να κληθεί ως μάρτυρας δεν επιτρέπεται.

Δεύτερο παράδειγμα: Οταν άρχισαν οι έμβολιασμοί, έγιναν καταγγελίες ότι σε νοσοκομεία εμβολιάστηκαν παράτυπα, εκτός σειράς, κυβερνητικοί παράγοντες ή συγγενείς τους. Ηδη έχει διαταχθεί εισαγγελική έρευνα. Αν προκύψουν ευθύνες, δεν θα μπορούν να κληθούν ούτε ως μάρτυρες τα μέλη της επιτροπής.

Τρίτο παράδειγμα: ας υποθέσουμε ότι κάποιος βουλευτής πληροφορείται παράνομες αποφάσεις στη διαχείριση τα πανδημίας και αποφασίζεται να συσταθεί Επιτροπή της Βουλής για να τις διερευνήσει. Ε, λοιπόν, η Βουλή δεν θα μπορεί να καλέσει μέλη των τριών Επιτροπών, στα οποία η σκανδαλώδης σημερινή διάταξη παρέχει ασυλία. Δηλαδή, η Βουλή δεν θα μπορεί να εξετάσει ούτε ένα γενικό γραμματέα, ο οποίος έχει την ευθύνη για τη διαχείριση της πανδημία, αλλά ούτε και έναν επιστήμονα, ο οποίος, ενδεχομένως, θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα.

Πρόκειται για απόφαση η οποία:

. Προκαλεί το κοινό αίσθημα. Διότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν θα έχουμε “διατύπωση γνώμης” ούτε “ψήφο κατά την άσκηση των καθηκόντων τους”, όπως παραπλανητικά αναφέρεται στη σκανδαλώδη διάταξη. Θα έχουμε συγκάλυψη πιθανών ευθυνών, αφού απαγορεύεται με νόμο να διερευνηθούν.

. Προσβάλλει τους γιατρούς-μέλη της επιτροπής λοιμωξιολόγων, αφού τους θεωρεί προκαταβολικά πιθανούς υπόπτους για συμμετοχή σε παράνομες πράξεις. Είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται σε επιστήμονες με καθοριστική συμβολή στις αποφάσεις για την πανδημία να δώσουν έστω εξηγήσεις, αν χρειαστεί.

Ο ισχυρισμός ότι η σκανδαλώδης διάταξη προστατεύει την ανεξαρτησία των επιστημόνων είναι παραπλανητικός. Προστατεύει κυβερνητικούς παράγοντες, όπως το 2013 παρόμοια διάταξη απάλλαξε από κάθε ευθύνη τραπεζίτες που είχαν δώσει χαριστικά δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων στα τότε κυβερνητικά κόμματα.

Τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν δημόσιες θέσεις και εισηγούνται ή παίρνουν αποφάσεις γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν και το ρίσκο. Αν φοβούνται δεν αναλαμβάνουν. Οι σκανδαλώδεις διατάξεις που θεσπίζουν ακαταδίωκτο προσβάλλουν τους επιστήμονες, διότι τους εμφανίζει να επιδιώκουν προστασία. Και αυτό δεν είναι προς τιμήν τους.

Ο Αγγλος συγγραφέας Σάμιουελ Τζόνσον το είχε πει έτσι: “Αυτός που δέχεται προστασία δηλώνει υποταγή”.

Πηγή: Γιώργος Καρελιάς – news247

Ενα video που παρουσιάστηκε στο MEGA για το θανατηφόρο τροχαίο στη Βουλή πριν από έξι εβδομάδες θύμισε την απαράδεκτη συγκάλυψη που επιχειρήθηκε τότε, για δύο 24ωρα, επειδή υπεύθυνος για το θάνατο του 23χρονου Ιάσονα ήταν ο οδηγός υπηρεσιακού αυτοκινήτου ασφαλείας της Ντόρας Μπακογιάννη.

Το νέο στοιχείο είναι ότι στο αυτοκίνητο που προκάλεσε το δυστύχημα επέβαινε συνοδηγός, κάτι που είχε αποκρυβεί για προφανείς λόγους.

Στο video φαίνεται πολύ καθαρά η ευθύνη του οδηγού που έστριψε παράνομα χωρίς καν να του κάνει σήμα ο τροχονόμος της Βουλής ενώ ο άτυχος δικυκλιστής δεν είχε κανένα περιθώριο αντίδρασης.

Στο twitter έγινε πολύ έντονη συζήτηση γι αυτό το θέμα για το οποίο, και πάλι, δεν υπάρχει κανένα σχόλιο από τους εμπλεκόμενους, από την ασφάλεια της Βουλής, από τους επιβαίνοντες στο μοιραίο όχημα, από τη βουλευτή Χανίων της ΝΔ, από την ΕΛ.ΑΣ κοκ.

Το όνομα του οδηγού δεν έγινε ποτέ γνωστό, η ύπαρξη συνοδηγού αποσιωπήθηκε, δεν είναι γνωστό αν γίνεται κάποια έρευνα, αν ζητήθηκαν -έστω με καθυστέρηση- καταθέσεις, αν λογοδότησε ο αστυνομικός που προπηλάκισε αυτόπτη μάρτυρα, αν υπέστη κάποια κύρωση ο ανεύθυνος οδηγός, αν έστω απολογήθηκε, αν… ο,τιδήποτε.

Πηγή: Θεοδωρής Καραγιαννίδης – f/b