Ποιος καλύπτει με το κύρος του πρωθυπουργικού γραφείου τις θολές επιχειρηματικές της ακροβασίες; Ποιος κάνει βορά των καναλιών τα παιδιά του σε σόου σελφ-τεστ

Ποιος πρωθυπουργός έχει κάνει την οικογένειά του σαπουνόπερα; Ποιος επιτρέπει στη σύζυγο να βρίσκεται συνεχώς κάτω από τους προβολείς, ως φορέας κάποιας εξουσίας, που ουδείς της έδωσε; Ποιος της επέτρεψε να «ανακαινίσει» το μέγαρο Μαξίμου, λες και είναι ιδιοκτησία τους, και να διαφημίζει την παρότρυνσή του «κάνε ό,τι θες, αλλά το ελληνικό κράτος δεν θα πληρώσει ούτε δεκάρα»; Ποιος καλύπτει με το κύρος του πρωθυπουργικού γραφείου τις θολές επιχειρηματικές της ακροβασίες; Ποιος κάνει βορά των καναλιών τα παιδιά του σε σόου σελφ-τεστ, σε συγκινητικές στιγμές στράτευσης, σε εκδηλώσεις οικογενειακής στοργής;

Ο Καραμανλής, ο Σημίτης, ο Σαμαράς, ο Παπανδρέου; Ο Τσίπρας; Όχι βέβαια. Κανείς από αυτούς δεν έριξε την οικογένεια στην αρένα. Μόνο ο Μητσοτάκης διέπραξε και διαπράττει αυτή τη σκηνοθεσία της οικογενειακής λάμψης. Που φέρνει λίγο προς Γλύξμπουργκ και λίγο προς τις πέραν του Ατλαντικού αμερικανιές, προσπαθώντας να πουλήσει την εικόνα μιας αγλαούς και αγαπημένης οικογένειας. Ή, ακόμα χειρότερα, την εικόνα μιας δυναστείας, που μας έχει χαρίσει ώς τώρα δύο πρωθυπουργούς, διάφορους υπουργούς, ανίψια, ξαδέλφια και πεθερικά. Και ετοιμάζει συστηματικά την εξ αίματος διαδοχή, που μόνο βασιλικοί οίκοι απολαμβάνουν.

Ας μην παριστάνουν τώρα τα θύματα κουτσομπολιού, σεξισμού και σαρκασμών. Δεν ήταν ηλίθιοι όσοι πρωθυπουργοί προφύλαγαν την οικογένειά τους από την ανθρωποφαγία της ακατάσχετης δημοσιότητας. Άμα εσύ ο ίδιος ρίχνεις τα παιδιά σου στην αρένα. Άμα κάνεις μελό αντάξιο της Μάρθας Βούρτση τη στράτευση του διαδόχου. Άμα σε κάθε ευκαιρία εκθέτεις εν δήμω τα εν οίκω. Άμα φιγουράρεις συνεχώς με τα συγγενολόγια μέχρι πεθεράς, μην κλαψουρίζεις ύστερα γιατί κάποιοι τα βάζουν και με τον «άμαχο πληθυσμό». Γιατί εσύ έκανες τους «αμάχους» μάχιμους. Στοιχείο της μάχης σου. Της φιγούρας και της προπαγάνδας σου.

Θα μπορούσε, αν ήταν σοβαρός πολιτικός και άνθρωπος, με δέκα τηλεφωνήματα να προστατέψει την οικογένειά του. Αλλά έκανε ακριβώς το αντίθετο. Και έτσι φτάσαμε από την κατά ριπάς φωτογραφούμενη υπέρκομψη, τα ενσταντανέ παιδιών και συγγενών, τα how to spend it εν μέσω πανδημίας, τις αγκαλιές στην παραλία, τα τρυφερά ρεπορτάζ για το ειδύλλιο του διαδόχου, στη Σάκκαρη. Ως πριγκηπική φίλη, αλλά και ως παράπλευρη απώλεια. Ποιος έχει την ευθύνη;

Πηγή: Θανάσης Καρτερός – Αυγή

Πλήρως αποκαλυπτική και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την δολοφονική δράση της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά στις επαναπροωθήσεις, τις απαγωγές, τους βασανισμούς και τις εξαφανίσεις προσφύγων, ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε ο διεθνώς βραβευμένος διασώστης, Ιάσονας Αποστολόπουλος στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra και τη Νατάσα Γιάμαλη.

Επαναπροωθήσεις, άρνηση διάσωσης, απαγωγές, βασανισμοί, εξαφάνιση μαρτύρων και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας απέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση, ειδικά μετά τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, ο βραβευμένος διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως η Ελλάδα είναι κατηγορούμενη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων και στο Διεθνές Ειδικό Δικαστήριο της Χάγης.

Ο 37χρονος διασώστης αποκάλυψε μάλιστα και το παρασκήνιο πίσω από την παρασημοφόρησή του και πως το συντηρητικό κατεστημένο της κυβέρνησης κατάφερε να ανακαλέσει την παρασημοφόρησή του.

Το λιμενικό όχι μόνο δεν σώζει ναυαγούς, τους δημιουργεί

«O κόσμος το ‘χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι κυρία Γιάμαλη. Αυτή τη στιγμή έχουν βγει ανακοινώσεις, έχουμε μαρτυρίες από δεκάδες πρόσφυγες, έχουμε βίντεο από διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, όπως BBC, CNN, Deutche Welle. Έχουμε πολύ επιθετικές ανακοινώσεις ακόμα και από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, που όλα μιλάνε για μια εντελώς οργανωμένη και συστηματική πρακτική των ελληνικών αρχών, ειδικά από τον Μάρτιο του 2020, όπου έχει αυξηθεί δραματικά η βία που ασκείται στους/στις αιτούντες άσυλο που επιχειρούν να έχουν στα ελληνικά εδάφη.

Μάλιστα έχουμε ένα πρωτοφανές, ένα μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο, όπου ένα λιμενικό σώμα, όχι μόνο δεν διασώζει ναυαγούς, όπως είναι υποχρεωμένο να κάνει από τις διεθνείς συμβάσεις, αλλά τους δημιουργεί από το μηδέν (σ.σ. δημιουργεί ναυαγούς το ίδιο το λιμενικό). Δηλαδή έχουμε περιπτώσεις όπου έλληνες λιμενικοί με το που εντοπίσουν ανθρώπους να έχουν ήδη φτάσει στα ελληνικά νησιά, όχι μόνο δεν τους καταγράφουν όπως οφείλουν να κάνουν, αλλά τους κρατάνε προσωρινά σε μυστικά μέρη και το βράδυ με την απειλή των όπλων τους βάζουν μέσα σε πλωτές σκηνές –τα λεγόμενα liferaft– τους ρυμουλκούν και τους πετάνε στα ανοιχτά της θάλασσας χωρίς μηχανή, χωρίς πηδάλιο, με την προοπτική το κύμα να τους σπρώξει στα τουρκικά ύδατα.

Τον Οκτώβρη έγινε το μεγαλύτερο έγκλημα επαναπροώθησης στο Αιγαίο, κοντά στην Κρήτη, το οποίο έχει πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ελληνικό λιμενικό σταμάτησε ένα ψαράδικο με 200 πρόσφυγες, εκ των οποίων 40 παιδιά, τους βάλαν μέσα σε πλωτές σκηνές και τους παρατήσανε ακυβέρνητους στα τουρκικά ύδατα».

Δεν είναι δυνατόν να μαθαίνω τι συμβαίνει στη χώρα μου από ξένα ΜΜΕ – Αυτό θυμίζει άλλα καθεστώτα

«Τις περισσότερες φορές κατάσχουν τα κινητά, καταστρέφοντάς τα σαν αποδεικτικό στοιχείο, ενώ οι αρχές συστηματικά παρενοχλούν τους αλληλέγγυους στη Λέσβο, οπότε λιγοστεύουν δραματικά οι μάρτυρες που μπορούν να τεκμηριώσουν μια τέτοια κατάσταση. Παρόλα αυτά το θέμα έχει γίνει πάρα πολύ γνωστό, αλλά στην Ελλάδα έχουμε ένα τεράστιο ζήτημα με τον Τύπο. Έχει πέσει μια ταφόπλακα σιωπής στον Ελληνικό Τύπο και νομίζω ότι ιστορικά μιλώντας, το μέγεθος ενός εγκλήματος φαίνεται και από την τεράστια διαφορά δημοσιογραφικής κάλυψης ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Δεν είναι δυνατόν να μαθαίνω τι συμβαίνει στη χώρα μου από το BBC και τους NEW YORK TIMES. Αυτό θυμίζει άλλα καθεστώτα».

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από την ελληνική κυβέρνηση

Στο σημείο εκείνο ένας από τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν στο πάνελ της εκπομπής, μπέρδεψε –χωρίς προφανώς να καταλαβαίνει τι περιέγραφε τόση ώρα ο Ιάσονας Αποστολόπουλος- τους βασανισμούς και τις δολοφονικές επαναπροωθήσεις του ελληνικού λιμενικού, με το θέμα του Έβρου, που παρουσιάστηκε από τα ελληνικά Μέσα ως εισβολή της Τουρκίας (γελάνε και οι πέτρες), την ώρα που ο Ερντογάν έκανε επικοινωνιακό παιχνίδι εις βάρος χιλιάδων ψυχών και είχε εγκλωβίσει πρόσφυγες και μετανάστες ανάμεσα στα ελληνικά και τα τουρκικά σύνορα.

«Καταρχάς εισβολή είναι όταν αυτοί που έρχονται διεκδικούν εδάφη ή πλούτο, όχι όταν ζητάνε άσυλο. Δεύτερον, καμία χώρα δεν έχει δικαίωμα να διαπράττει εγκλήματα υπό την επίκληση της υπεράσπισης των συνόρων. Αυτά για τα οποία μιλάμε τόση ώρα είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έχουμε καταλάβει ότι η χώρα μας από τον Ιανουάριο του 2021 κατηγορείται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;», δήλωσε ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, συνεχίζοντας: «Δεν λέω κάτι ριζοσπαστικό αυτή τη στιγμή. Όταν έχεις βασανιστήρια, όταν έχεις άρνηση διάσωσης, όταν έχεις απαγωγές, ξυλοδαρμούς και παράνομες απελάσεις, όταν γίνονται συστηματικά και σε αμάχους εν καιρώ ειρήνης, νομικά, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχει κανένα λιμενικό στον κόσμο που να βλέπει ναυαγούς μπροστά του και να κάνει οτιδήποτε άλλο πέρα από διάσωση. Αυτός είναι ο πιο αρχέγονος νόμος της ανθρωπότητας. Γραπτός, άγραφος, σε τρεις διεθνείς συμβάσεις. Δεν υπάρχει καμία άλλη πράξη που να νομιμοποιείται να κάνει ένας λιμενικός σε αυτές τις περιπτώσεις, πέρα από τη διάσωση. Τέλος! Όποιοι μιλάνε για «αποτροπές», όποιοι μιλάνε για «να τους σπρώχνουμε στην Τουρκία», όσοι μιλάνε για «δυναμική φύλαξη των συνόρων», ουσιαστικά αποκρύπτουν μια κατάσταση τρομακτικής παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Άνθρωποι εξαφανίζονται με σχεδόν βιομηχανικό τρόπο στα ελληνικά νησιά

«Η “καινοτομία” της κυβέρνησης από τον Μάρτιο του 2020 και μετά είναι ότι έχουμε ανθρώπους να φτάνουν στα ελληνικά νησιά και να εξαφανίζονται. «Βάρκες φτάνουν, άνθρωποι εξαφανίζονται» είναι τα πρωτοσέλιδα στα διεθνή πρακτορεία. Ακόμα και η ίδια η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ λέει “λάβαμε κλήσεις από πρόσφυγες αλλά μετά εξαφανίστηκαν”. Απαγάγονται άνθρωποι και εξαφανίζονται με έναν σχεδόν βιομηχανικό τρόπο.
Δεν σας κάνει εντύπωση ότι έχουν γίνει τρεις αστυνομικές επιχειρήσεις στην Λέσβο ενάντια σε διασώστες και αλληλέγγυους τον τελευταίο έναν χρόνο; Γιατί γίναν τώρα που υποτίθεται δεν έχουμε αφίξεις και δεν γίνονταν το 2015 που είχε χιλιάδες ΜΚΟ η Λέσβος και χιλιάδες πρόσφυγες να έρχονται; Γιατί δεν θέλουν καταγραφή και μάρτυρες στις επαναπροωθήσεις».

Σχετικά με την βράβευση

«Επικοινώνησε μαζί μου μια υπάλληλος της Προεδρίας της Δημοκρατίας, την Πέμπτη το πρωί και μου είπε πως θέλουν να με παρασημοφορήσουν με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα. Εγώ ήμουν διατακτικός γιατί δεν έχω καμία σχέση με αυτά, αλλά μου είπαν πως η τελετή θα γίνει τον Οκτώβριο οπότε είπα ας γίνει κάτι επίσημο και βλέπουμε. Σε καμία περίπτωση δεν μου είπαν πως το όνομά μου θα δημοσιευθεί, ούτε μου είπαν πως θα γινόταν επίσημη ανακοίνωση των ονομάτων το Σάββατο στο προεδρικό μέγαρο. Το θέμα είναι ότι την επόμενη μέρα, την Παρασκευή με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν πως το όνομά μου θα μπει στο ΦΕΚ και 10 ώρες μετά βλέπω την ανάρτηση του Μπογδάνου που πανηγύριζε ότι δεν θα βραβευθώ τελικά. Και μετά από 1 ώρα και ένα τέταρτο περίπου, τα μεσάνυχτα, με πήραν από το Υπουργείο Εξωτερικών και ένας άνθρωπος με αγχωμένη φωνή μου είπε ότι τελικά η παρασημοφόρηση δεν θα γίνει καθώς όπως μου είπε “δεν συντρέχουν πλέον λόγοι για την παρασημοφόρησή σας”.
Αλλά όπως και να έχει, όσο η ελληνική πολιτεία παραβιάζει τόσο απροκάλυπτα τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να αξιώνει ότι έχει την δικαιοδοσία και το ηθικό πλεονέκτημα να βραβεύει άλλους ειδικά σε ότι έχει να κάνει με πρόσφυγες και μετανάστες».

Δέιτε παρακάτω το βίντεο με όλα όσα είπε ο Ιάσονας Αποστολόπουλος στο Kontra:

Πηγή: 2020mag.gr

Είναι λες και η πανδημία δημιουργεί τάσεις αμνησίας και παράγει λωτοφάγους. Για άλλη μια φορά, είμαστε αναγκασμένοι να επαναλάβουμε αυτά που λέγαμε τον περασμένο Μάρτιο, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν αμιγώς ιατρικά μέτρα, ότι η διαχείριση της πανδημίας είναι πολιτική, ότι οι κυβερνήσεις κάνουν πολιτικές επιλογές που δεν ανάγονται μονοσήμαντα σε ιατρικά θέσφατα (ούτως ή άλλως, δεν υπάρχουν τέτοια).

Τότε ήταν εκείνοι που ξιφουλκούσαν μην τυχόν και ξεμυτούσαμε από το σπίτι, λες και δεν συνέχιζε κανονικά η παραγωγή και η κυβέρνηση δεν έκανε πολιτικές επιλογές για το τι άνοιγε και τι έκλεινε. Σήμερα, επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο με τους υποστηρικτές της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και της καταγγελίας ως ανεύθυνων, κρυφοψεκασμένων, κλπ, όσων επικρίνουμε τις κυβερνητικές επιλογές.

Λοιπόν, άντε να το πούμε ξανά: η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα. Οι επιλογές είναι πολιτικές. Ειδικά όταν μιλάμε για μια εμβολιαστική εκστρατεία, το ζήτημα δεν είναι να τρομοκρατήσεις όσους δεν εμβολιάζονται, αλλά στο τέλος της ημέρας να έχεις φέρει αποτελέσματα.

Στην Ευρώπη, δύο είναι οι χώρες και οι ηγέτες που επέλεξαν – την ίδια μάλιστα ημερομηνία στις 12 Ιουλίου – να ανακοινώσουν υποχρεωτικό εμβολιασμό: η Γαλλία του Μακρόν και η Ελλάδα του Μητσοτάκη. Η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία επέλεξαν συνειδητά να μην προχωρήσουν σε τέτοιες ανακοινώσεις. Και αυτό γιατί το πως πετυχαίνει μια εμβολιαστική εκστρατεία έχει πίσω του τεράστια επιστημονική και πολιτική συζήτηση, που δεν ανάγεται σε ευκολίες του τύπου «για δες ρε οι ψεκασμένοι που δεν εμβολιάζονται».

Ήταν λοιπόν μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ακολουθήσει το μοντέλο Μακρόν. Και τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά. Ενώ στην Γαλλία η ανακοίνωση της υποχρεωτικότητας έσπρωξε προς τα πάνω την καμπύλη των πρώτων ραντεβού, στην Ελλάδα η καμπύλη πέφτει δραματικά, όπως δείχνει το γράφημα. Η ανακοίνωση του συνόλου των εμβολιασμών (δηλαδή του αθροίσματος πρώτου και δεύτερου εμβολίου) αποκρύπτει το πόσο πολύ έχει πέσει ο ρυθμός κλεισίματος ραντεβού για πρώτο εμβολιασμό (αριθμητικά από 33.000 πρώτα εμβόλια εβδομαδιαίο μέσο όρο πριν δεκαπέντε μέρες στα 19.000 σήμερα).

Η κυβέρνηση έπαιξε το χαρτί του 150αριού και της υποχρεωτικότητας. Το 150άρι απέφερε μια μικρή αύξηση στα ραντεβού των 18άρηδων, βάζοντας όμως στην εξίσωση το quid pro quo, δηλαδή το δούναι και λαβείν, τη δοσοληψία. Εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί: αφού μου έδωσες 150 ευρώ για την πρώτη δόση, πόσα θα μού δώσεις για τη δεύτερη; Για να μην μιλήσουμε για την ανευθυνότητα να στέλνεις σε ταξίδι νεαρόκοσμο με μία δόση εμβολίου (δηλαδή εν μέρει προστατευμένο) δημιουργώντας του (ως κράτος!) την ψευδή πεποίθηση ότι είναι ασφαλής.

Η ανακοίνωση της υποχρεωτικότητας μείωσε αντί να αυξήσει την εμβολιαστική διαθεσιμότητα (και εδώ αποδείχτηκε ότι η Ελλάδα δεν είναι Γαλλία που και αυτά αν εισαι σοβαρή κυβέρνηση πρέπει να τα μετράς). Με το να μην οριοθετεί την υποχρεωτικότητα εξαρχής (πχ αυστηρά στις δομές περίθαλψης και υγείας), η κυβέρνηση δημιούργησε την πεποίθηση ότι θα υπάρξουν εξαναγκαστικοί εμβολιασμοί στον γενικό πληθυσμό (ακόμα και παιδιών) και έτσι προκάλεσε την πιο αναμενόμενη τερατογένεση, αυτή που βλέπουμε στις συγκεντρώσεις όπου κόσμος που διαφωνεί με τις απαγορεύσεις λειτουργεί άθελά του ως προκάλυμμα φασιστικών ομάδων που κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους μετά από πολλά χρόνια. Και μετά από αυτά, έρχεται τώρα και η δήλωση Μητσοτάκη ότι αποφάσισε («ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ» επί λέξει!) να μην προχωρήσει ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στους εκπαιδευτικούς. Μιλάμε για εξόχως αντιφατικά μηνύματα, που γίνονται αντιληπτά από τον κόσμο ως πίσω-μπρος που υπαγορεύονται από αντιδράσεις και πολιτικά παιγνίδια. Πλήρης, δηλαδή, υπονόμευση της εμβολιαστικής εκστρατείας!

Λοιπόν, σε όσους νομίζουν ότι, απέναντι σε μια πολιτική διαχείριση η απάντηση είναι «σκάστε και εμβολιαστείτε», σας έχουμε νέα: ούτε εμείς που εμβολιαστήκαμε πρόκειται να σκάσουμε ούτε αυτοί που δεν εμβολιάστηκαν πρόκειται να σας ακούσουν.

Κατά τα λοιπά, η έκκληση για λίγο ρεαλισμό, εξακολουθεί να ισχύει

Στο γράφημα: η καμπύλη με τον εβδομαδιαίο μέσο όρο πρώτων εμβολίων σε Γαλλία και Ελλάδα ανά 100 κατοίκους – δείτε την πορεία μετά τις 12 Ιουλίου (πηγή: FT.com).

Πηγή: Θανάσης Καμπαγιάννης – f/b

Το κουλούρι (το απλό, με σκέτο σουσάμι) έχει μισό ευρώ. Για να πάρεις ένα κουλούρι την ημέρα θέλεις 15 ευρώ το μήνα, ποσό μεγαλύτερο από τα 13 ευρώ της αύξησης του κατώτατου μισθού, την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μάλιστα, η αύξηση-κοροϊδία δε θα ισχύσει για το 2021, αλλά από 1.1.2022!

Αυτό είναι το βασικό που πρέπει να κρατήσουμε. Τα υπόλοιπα, με τα οποία επενδύθηκε η απόφαση, είναι τα συνήθη επιχειρήματα των καπιταλιστών, με μια εσάνς νεοφιλελευθερισμού, λόγω της κυβέρνησης που διαχειρίζεται τον ελληνικό καπιταλισμό αυτή την περίοδο.

Είναι μια «συνετή αύξηση η οποία στηρίζει όσο γίνεται την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας», δήλωσε ο Χατζηδάκης. Η γνωστή παπαρολογία που ακούγεται εδώ και δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις-οργανέτα των καπιταλιστών. Μισθοί και κέρδη είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Ο,τι προστίθεται στους μισθούς αφαιρείται από τα κέρδη και αντίστροφα. Αυτή είναι η μία και μοναδική αλήθεια. Επομένως, μια αύξηση των μισθών που θα τους πλησίαζε στην αξία της εργατικής δύναμης (είναι σταθερά κάτω απ’ αυτή), δε θα οδηγούσε τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις σε κλείσιμο, αλλά απλά θα μείωνε τα κέρδη των καπιταλιστών.

Η κυβέρνηση επικαλείται τις προβλέψεις διεθνών οργανισμών για την ανάπτυξη, που κυμαίνονται για το 2021 μεταξύ 3,3% και 4,3% και για το 2022 μεταξύ 5,3% και 6%, για να δώσει αύξηση στον κατώτατο μισθό 0% το 2021 και 2% (κάτι λιγότερο από ένα κουλούρι την ημέρα το 2022). Ανεξάρτητα από την ορθότητα ή μη αυτών των προβλέψεων (συνήθως πέφτουν έξω, είναι υπεραισιόδοξες για λόγους προπαγάνδας) και ανεξάρτητα από το ότι η τιμή της εργατικής δύναμης (ο μισθός) δεν πρέπει να συνδέεται με τα σκαμπανεβάσματα της καπιταλιστικής παραγωγής, αλλά με την αξία της εργατικής δύναμης (με τα έξοδα συντήρησης της εργατικής οικογένειας), η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει «μέσα στα μούτρα» των εργατών, ότι από μια αύξηση του ΑΕΠ περίπου μεταξύ 9% και 11% σωρευτικά τη διετία, οι εργάτες θα πάρουν μόνο 1% (τόσο κάνει το 2% σε επίπεδο διετίας). Το υπόλοιπο θα πάει στους καπιταλιστές!

Φυσικά, τα συνδικάτα των καπιταλιστών, μικρών και μεγάλων, από τη ΓΣΕΒΕ μέχρι τον ΣΕΒ, το ΙΟΒΕ (ινστιτούτο του ΣΕΒ, που παριστάνει τον επιστημονικό φορέα) και η ΤτΕ πρότειναν μηδενική αύξηση, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρθηκε… γενναιόδωρα και έδωσε το μισό κουλούρι από του χρόνου.

Νομίζοντας, δε, ότι απευθύνεται σε ηλίθιους, έβαλε την προπαγάνδα να διαδίδει ότι οι πραγματικές αυξήσεις είναι μεγαλύτερες, διότι έχουμε αρνητικό πληθωρισμό -1,3% και μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά 1,63% (το ότι οι λεγόμενες εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές μειώθηκαν σε διπλάσιο ποσοστό και ότι αυτές οι μειώσεις θα οδηγήσουν σε μείωση της περιβόητης ανταποδοτικής σύνταξης που θα πάρει κάποτε ο εργαζόμενος, «ξέχασαν» να το αναφέρουν).

Για να μην ξεχνιόμαστε, θυμίζουμε ότι ο κατώτατος μισθός ήταν το 2009 (βάσει Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) 751 ευρώ. Τον τσάκισαν με τους μνημονιακούς νόμους, ρίχνοντάς τον στα 586 ευρώ (για κάποια χρόνια ίσχυε και το αίσχος του υποκατώτατου μισθού των 511 ευρώ, για τους νέους κάτω των 25 ετών) και μετά τον ανέβασαν βαθμιαία στα 650 ευρώ. Ταυτόχρονα, έδωσαν στους καπιταλιστές το δικαίωμα να ρίχνουν και τους ειδικευμένους εργαζόμενους στο επίπεδο του κατώτατου μισθού. Ετσι, είχαμε το παράδοξο, ειδικευμένοι εργάτες και εργαζόμενοι να εισπράττουν τον κατώτατο μισθό και ταυτόχρονα να ασφαλίζονται με βάση τον υψηλότερο μισθό ή ημερομίσθιο που προβλέπει η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση της ειδικότητάς τους (διότι το ΙΚΑ εξακολούθησε να ασφαλίζει βάσει ειδικότητας).

Παράλληλα, αφαίρεσαν τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από το πεδίο των συλλογικών διαπραγματεύσεων (τις οποίες διεξήγαγε η ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές-καπιταλιστικές οργανώσεις) και τον αναγόρευσαν σε αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Αποφασίζει το υπουργικό συμβούλιο, μετά από εισήγηση του υπουργού Εργασίας, αφού έχει προηγηθεί μια διαβούλευση-φάρσα, το αποτέλεσμα της οποίας είναι πάντοτε προκαθορισμένο, καθώς σε όλα τα επίπεδα πλειοψηφούν οι εκπρόσωποι των καπιταλιστών και της κυβέρνησης.

Αυτό θεσμοθετήθηκε πρώτα από τον Βρούτση, επί Σαμαροβενιζέλων, και επικυρώθηκε από την Αχτσιόγλου, επί Τσιπροκαμμένων. Γι’ αυτό καλά θα κάνουν οι συριζαίοι να το βουλώσουν, γιατί είναι συνένοχοι στο έγκλημα.

Η πουλημένη ΓΣΕΕ των αστογραφειοκρατών εργατοπατέρων ούτε μια ανακοίνωση με κάπως υψηλούς τόνους δεν είναι σε θέση να βγάλει. Χαρακτήρισε την «αύξηση» του 2% «κατώτερη των προσδοκιών και των αναγκών των εργαζομένων»! Μιλάμε, τους έκανε τα μούτρα κρέας… Στη διαβούλευση-φάρσα, που πήρε κανονικότατα μέρος, είχε προτείνει «άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και στη συνέχεια την προσαρμογή του στο 60% του διαμέσου ακαθάριστου μισθού πλήρους απασχόλησης, δηλαδή στα 809 ευρώ». Γιατί να μην το κάνει, δεν κοστίζει τίποτα, αφού το βέβαιο ήταν πως η πλειοψηφία θα το απέρριπτε μετά πολλών επαίνων.

Η κοροϊδία με το μισό κουλούρι (από του χρόνου) στον κατώτατο μισθό είναι ενδεικτική της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η εργατική τάξη, μετά τη θύελλα των μνημονιακών χρόνων, την οποία δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει. Τα Μνημόνια ήταν η βίαιη επιβολή της συντηρητικής ανασυγκρότησης του ελληνικού καπιταλισμού, με πρόσχημα την κατάσταση χρεοκοπίας που βρέθηκε το ελληνικό αστικό κράτος.

Ιδιαίτερα το εργασιακό καθεστώς που διαμορφώθηκε με τους μνημονιακούς νόμους (μισθοί, εργασιακές σχέσεις, κοινωνική ασφάλιση), που δεν είχε καμιά σχέση με τη δημοσιονομική κατάσταση του αστικού κράτους, επιβλήθηκε δήθεν ως έκτακτο καθεστώς με στόχο τη μονιμοποίησή του. Αυτή είναι η βάση. Τα υπόλοιπα, όπως η τωρινή κοροϊδία με τον κατώτατο μισθό, είναι το αποτέλεσμα.

Αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει παρά μόνο με σκληρό ταξικό αγώνα. Οχι με εναπόθεση των ελπίδων σε μια άλλη αστική κυβέρνηση, η οποία θα φανεί πιο… «λαρτζ». Ο ταξικός αγώνας, όμως, δε γίνεται με ηρωικά λόγια και με «φούσκωμα» ασήμαντων από ταξική άποψη κινητοποιήσεων. Απαιτεί μια πορεία ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, η οποία με τη σειρά της απαιτεί τη «δουλειά του μυρμηγκιού» από τους πρωτοπόρους εργάτες.

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

«Πληγή» που δεν κλείνει εύκολα φαίνεται πως προκάλεσε στο «σώμα» των κυβερνώντων, η υπόθεση του διασώστη προσφύγων Ιάσονα Αποστολόπουλου, αν κρίνει κανείς από τη νέα επιχείρηση στοχοποίησής του από φιλοκυβερνητικά και συντηρητικά εν γένει μέσα ενημέρωσης και τους βασικούς δημοσιογράφους τους.

Τέσσερις μέρες μετά την αποκάλυψη του tvxs.gr για την ακύρωση παρασημοφόρησής του από την πρόεδρο της Δημοκρατίας λόγω αντιρρήσεων στελεχών της ΝΔ, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, δημιούργησε μέχρι και πολιτειακή κρίση, σύμφωνα με πολλούς, μετά τον πόλεμο διαρροών με ευθείες επιθέσεις και μετάθεση ευθύνης μεταξύ Προεδρικού Μεγάρου και υπουργείου Εξωτερικών, και παρά την επισήμως εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης την ώρα που πολλοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι διχάστηκαν μεταξύ της κ. Σακελλαροπούλου και του κ. Δένδια, ορισμένοι επιλέγουν να κρατήσουν το ζήτημα ανοιχτό για να έχουν ίσως την τελευταία λέξη, η οποία πρέπει να είναι καταδικαστική για τον Ιάσονα Αποστολόπουλο και κάθε διασώστη προσφύγων.

«Κατάσκοποι πίσω από τις “ανθρωπιστικές” οργανώσεις διασώσεως μεταναστών» είναι σήμερα ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Εστία» του συγκροτήματος Φιλιππάκη (Δημοκρατία, Εσπρέσο, Ορθόδοξη Αλήθεια).

Που σημαίνει ότι οι διασώστες και οι οργανώσεις διάσωσης προσφύγων δουλεύουν για λογαριασμό της Τουρκίας. Είναι μάλλον για τη συντηρητική εφημερίδα πιο εύκολο να είναι κάποιος κατάσκοπος παρά αλληλέγγυος, ακτιβιστής, άνθρωπος που προσφέρει δίχως αλλότρια συμφέροντα.

Ακόμη, όμως, κι αν υπήρξαν ή υπάρχουν τέτοιες εξαιρέσεις, δεν μπορεί να στοχοποιούνται άνθρωποι σαν τον Ιάσονα Αποστολόπουλο, ούτε δράσεις της κοινωνίας των πολιτών στη σύγχρονη δημοκρατική Ευρώπη.

«Ο διασώστης και η κάμερα» είναι ο τίτλος του σημερινού άρθρου του Γιώργου Παπαχρήστου στα «Νέα», όπου, όπως ο ίδιος γράφει, θέλει να συνεισφέρει στο ζήτημα με μια απορία. «Τι τη θέλει τη μηχανή λήψης πάνω στο κράνος, την ώρα που επιχειρεί “ηρωϊκά”, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, να διασώσει μετανάστες;».

Και έχει και μια δεύτερη απορία, συναφή με την προηγούμενη, όπως γράφει ο ίδιος.

«Το υλικό που συγκεντρώνει, διότι προφανώς συγκεντρώνει υλικό από αυτήν τη διαδικασία, δεν την έχει για διακοσμητική την κάμερα, τι ακριβώς το κάνει; Το κρατάει ο ίδιος αρχείο; Το στέλνει κάπου; Κι αν το στέλνει, για ποιο λόγο το κάνει;».

Στην «αφελή» (;), απορία του κ. Παπαχρήστου, η οποία φαίνεται να «απαντιέται» άμεσα από την «Εστία», ούτε συνεννοημένοι να ήτανε, απαντά καλύτερα, επισήμως και τυπικά, το ίδιο το πρωτόκολλο και οι οδηγίες, με βάση τα οποία λειτουργούν οι διασώστες και μπορεί εύκολα ο οποιοσδήποτε να μάθει.

Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, όπως όλοι οι εμπλεκόμενοι, λιμενικοί, αστυνομικοί, κ.λπ. έτσι και οι διασώστες είναι υποχρεωμένοι να φοράνε στο κράνος τους κάμερες λήψης Go-pro, προκειμένου να αποδεικνύουν κάθε φορά ότι υπάρχει έκτακτη ανάγκη για παρέμβαση και διάσωση προσφύγων και μεταναστών, όπως προβλέπει ο νόμος, ώστε ακριβώς να μην κατηγορηθούν ενδεχομένως για διακίνηση.

Πρέπει να καταγράφεται η κατάσταση κάθε ναυαγίου για να μπορεί και να αποδειχτεί η ανάγκη διάσωσης. Δεδομένου μάλιστα, ότι το λιμενικό της Λιβύης, το οποίο χρηματοδοτείται από την ΕΕ, συχνά, παρανόμως, ανοίγει πυρ, η ανάγκη καταγραφής των περιστατικών αυτών είναι ακόμη πιο επιτακτική.

Επίσης, οι Αρχές και κυρίως οι λιβυκές πρέπει να γνωρίζουν ποιοι πρόσφυγες επέστρεψαν στη Λιβύη, άρα και γι’ αυτό το λόγο η καταγραφή είναι απαραίτητη.

Όμως, η στοχοποίηση ΜΚΟ και αλληλέγγυων ομάδων επιχειρείται χρόνια και τίθεται συχνά στη συζήτηση για το προσφυγικό. Μάλιστα, ακόμη και ο ΟΗΕ έχει ζητήσει να μην ποινικοποιείται η διευκόλυνση εισόδου προσφύγων και μεταναστών για ανθρωπιστικούς λόγους.

Στις 20 Ιουλίου, πριν λίγες εβδομάδες δηλαδή και πριν καν υπάρξει θέμα Αποστολόπουλου, ασκήθηκαν από τις ελληνικές Αρχές, βαριές διώξεις εις βάρος μελών τεσσάρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για διευκόλυνση παράνομης εισόδου αλλοδαπών και κατασκοπεία.

Είναι η τρίτη τέτοια έρευνα που διεξάγουν από κοινού αστυνομία και ΕΥΠ στο πλαίσιο της επιχείρησης «Αλκμήνη», τον τελευταίο χρόνο, με στόχο οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο.

Τα μέλη των οργανώσεων αυτών μεταξύ άλλων κατέγραψαν επαναπροωθήσεις μεταναστών στο Ανατολικό Αιγαίο, τα λεγόμενα pushbacks, και το υλικό αυτό δημοσιοποιήθηκε με εκτενή ρεπορτάζ στον διεθνή Τύπο. Σε ανακοινώσεις και δημόσιες δηλώσεις τους είχαν διευκρινίσει ότι εκείνο που έκαναν ήταν να καταγράφουν τις κινήσεις των λεμβών με τους μετανάστες, καθώς και των σκαφών του Λιμενικού και της Frontex, και να δημοσιοποιούν στα social media περιστατικά στα οποία παραβιάζονται το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

«Μήπως το BBC είναι και αυτό πράκτορας των Τούρκων; Μήπως οι New York Times είναι διακινητές προσφύγων;» διερωτάται σε σημερινή ανάρτησή του ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, παραθέτοντας τα σχετικά ρεπορτάζ με τα βίντεο και προσθέτοντας: «Άραγε η Deutsche Welle, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Human Rights Watch) που καταγγέλλουν τα εγκλήματα στα ελληνικά σύνορα, έχουν όλοι αυτοί συνωμοτήσει ενάντια στο αθώο ελληνικό κράτος;».

Για την ώρα η έρευνα και η ποινική στοιχειοθέτηση των υποθέσεων αυτών είναι εν εξελίξει.

Πάντως, ο αρθρογράφος της «Καθημερινής», Πάσχος Μανδραβέλης, στο σημερινό άρθρο του με τίτλο «Ο αχταρμάς για τη δεξίωση», δεν έχει απορίες. Είναι πιο ξεκάθαρος στη θέση του. «Τα παράσημα του τυπικού εθνικού κράτους φτιάχτηκαν για να τιμούν ανθρώπους που σκοτώνουν ξένους και όχι όσους τους διασώζουν». Αυτούς, τιμά ο ίδιος.

Πηγή: Μαριάνθη Πελεβάνη – tvxs

Πριν καταλαγιάσει η μπόχα από το εργασιακό Χατζηδάκη, που μετατρέπει τη δουλειά, με όλους τους ως τώρα επαίσχυντους όρους σε αμοιβές και ωράρια, σε θεσμοθετημένη πια δουλεία, πριν καταλαγιάσει η μπόχα από το νέο νόμο για τη δημόσια εκπαίδευση, όπου μόνο οι κρετίνοι δεν αντιλαμβάνονται πως η «αξιολόγηση» θα συμβαδίζει με τη αναζήτηση χρηματοδότησης από την ίδια τη σχολική μονάδα και ό,τι άλλο συνεπάγεται σε εκπαιδευτικούς μηδενικού αναστήματος, προέκυψε, νύχτα , το νέο ασφαλιστικό που κεφαλαιοποιεί τις επικουρικές συντάξεις των νέων.

Με τη χυδαιότητα της σαλαμοποιημένης γλώσσας που επιχειρεί να κάνει το μαύρο, άσπρο, το νέο νομοέκτρωμα, με τίτλο «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά», παραδίδει τις επικουρικές συντάξεις σήμερα και τις γενικές είναι θέμα χρόνου, στους τζογαδόρους.

Οι νέοι άνθρωποι της δεκάωρης δουλείας, του πενιχρού μισθού, της ατομικής σύμβασης, της απλήρωτης υπερωρίας και των voucher-ρεπό, καλούνται να εντρυφήσουν στην «κουλτούρα της αποταμίευσης». Να βάζουν στον κουμπαρά το περίσσευμα από το ισοπεδωμένο τους μεροκάματο για να χρηματοδοτήσουν τις ιδιωτικές μασέλες που θα διαχειρίζονται τη σύνταξή τους, με όρους τζόγου. Και όλες οι νεοφιλελέδικες σαπόρτ φυλλάδες, χάρτινες και ψηφιακές, υπερθεματίζουν, έχοντας την εικόνα γουρουνιού κουμπαρά, ως μέγα εικονικό δέλεαρ.

Γιατί είναι πολλά τα λεφτά.

Γιατί θα χρεοκοπούν όποτε γουστάρουν και το δημόσιο θα καλύπτει τη χασούρα, που στο μεταξύ θα έχει πάει σε βαθιές τσέπες.

Κι επιπλέον επιστρατεύτηκε το άθλιο επιχείρημα, «γιατί θα πρέπει να πληρώνουν οι νέοι τις συντάξεις των ηλικιωμένων», προκειμένου να κονιορτοποιηθεί όλη η κοινωνική αντίληψη της αλληλεγγύης των γενεών και να πυροδοτηθεί ένας ακόμη κοινωνικός αυτοματισμός, ένας ακόμη εμφύλιος, κοντά σ’ αυτόν που ήδη διχάζει μια κοινωνία πατημένη στο λαιμό, σε εμβολιασμένους-προνομιούχους και ανεμβολίαστους-παρίες.

Κι επειδή ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, δίνοντας πεσκέσι τα 75 δισεκατομμύρια σε ημετερους τζογαδόρους, με όσες πλουσιοπάροχες μίζες συνεπάγεται σε πολιτικούς υπαλληλίσκους, στο άρθρο 19 του νόμου για το τζογαδόρικο ασφαλιστικό, περιέλαβαν νέο ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ.

ΑΡΘΡΟ 19: Άρθρο 19 Ευθύνη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (Τ.Ε.Κ.Α.):
α) δεν εξετάζονται, δεν διώκονται και δεν υπέχουν ποινική ή αστική ευθύνη έναντι του Τ.Ε.Κ.Α. για αιτιολογημένη γνώμη που διατύπωσαν ή για πράξεις ή παραλείψεις τους στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους…..
β) δεν υπέχουν αστική ευθύνη έναντι ιδιωτών για πράξεις που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων τους.
ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ για τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ που ξεπουλάει τον τόπο
ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ για τους εντεταλμένους της πανδημικής τρομοκρατίας
ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ για τη διοίκηση της ασφαλιστικής τζογαδορίας.

Δεν είναι καιρός για άλλα e-moji δάκρυα. Κοντεύουμε να πνιγούμε.

 PIGS, PINK FLOYD THE ANIMALS 

Πηγή Νίνα Γεωργιάδου – f/b

Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος είναι ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό πολίτης. Ισως οι περισσότεροι θα αγνοούσαν την ύπαρξή του, αν το όνομά του δεν συνδεόταν με τη γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας(47 χρόνια από το 1974). Και συνδέθηκε με τον πιο απαράδεκτο τρόπο.

Η Προεδρία της Δημοκρατίας αποφάσισε να τον τιμήσει γι’ αυτά που προσφέρει με τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια. Ο «επίσημος» τίτλος του είναι «διασώστης, συντονιστής επιχειρήσεων θαλάσσιας διάσωσης σε ανθρωπιστικές αποστολές». Με απλά λόγια ο άνθρωπος σώζει ανθρώπους που κινδυνεύουν στα νερά της Μεσογείου. Πολύ σωστά η Προεδρία της Δημοκρατίας τον συμπεριέλαβε σ’ αυτούς που έπρεπε να τιμήσει στη φετινή επέτειο.

Ο άνθρωπος αυτός, όμως, είχε ένα «κουσούρι». Δεν σιωπούσε. Δεν έλεγε ότι όλα πάνε καλά σ’ αυτά που έβλεπε. Και επέκρινε, με το δημόσιο λόγο του, συμπεριφορές και πράξεις των ελληνικών αρχών. Και αυτό δεν άρεσε. Και κάποιοι του το φύλαγαν.

Και βρήκαν τη χειρότερη στιγμή για να τον «τιμωρήσουν». Και είναι η χειρότερη διότι η «τιμωρία» του- δηλαδή η ματαίωση της απονομής μιας τιμητικής διάκρισης-συνδέθηκε με την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας.

Ο άνθρωπος που σώζει ανθρώπους, πρόσφυγες και μετανάστες, δεν ζήτησε να τιμηθεί. Δεν επιδίωξε την επιβράβευσή του. Η Προεδρία της Δημοκρατίας το αποφάσισε, «κατόπιν εισηγήσεως» του υπουργείου Εξωτερικών. Η εξήγηση, από την Προεδρία της Δημοκρατίας, ότι η ματαίωση της παρασημοφόρησης του Αποστολόπουλου οφείλεται στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού η Προεδρία ακολουθεί τις οδηγίες, αφήνει έκθετο τον κ. Δένδια. Και δεν αρκεί η διοχέτευση στα μέσα ενημέρωσης ότι δεν πήγε στη γιορτή του Προεδρικού λόγω δυσαρέσκειας.

Η Προεδρία και η κυβέρνηση δεν δικαιούνται να «παίζουν τον παπά» σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ας συνεννοηθούν μεταξύ τους και ας απαντήσουν πειστικά σε δύο απλά ερωτήματα:

Πρώτον, ποιος αποφάσισε να τιμηθεί ο Αποστολόπουλος; Η Προεδρία της Δημοκρατίας, το υπουργείο Εξωτερικών ή και οι δύο μαζί σε συνεννόηση;

Δεύτερον, τι άλλαξε εν τω μεταξύ και η απόφαση ανακλήθηκε; Ποιος ή ποιοι αξιωματούχοι του ελληνικού κράτους «θυμήθηκαν» τις «επιθετικές» αναρτήσεις του διασώστη για τις ελληνικές αρχές; Και ποιος ή ποιοι αποφάσισαν ότι αυτές είναι μεγάλης σημασίας, τόσο μεγάλης που δεν αξίζει η επιβράβευσή του; Εντέλει, ποιος εγκέφαλος διανοήθηκε ότι μια ή περισσότερες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα του διασώστη είναι σημαντικότερη πράξη από τη διάσωση ανθρώπων, που κάνει αυτός ο «μη άξιος» να παρασημοφορηθεί; Επαναλαμβάνουμε: ο ίδιος δεν ζήτησε επιβράβευση γι’ αυτό που κάνει, τον ειδοποίησαν ότι θα τον τιμήσουν. Πόση ντροπή, αλήθεια, κρύβει αυτή η συμπεριφορά;

Οσο για την πανηγυρική προαναγγελία της απόφασης από τον γνωστό και μη εξαιρετέο Κ. Μπογδάνο ουδεμία έκπληξη. «Εκ στόματος κοράκου κρα εξελεύσεται». Αθλιοι ψηφοθήρες σε τέτοια νερά ψαρεύουν. Δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό.

Αλλοι είναι οι εκτεθειμένοι; Η Προεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου(οι τυπικές δικαιολογίες δεν αρκούν) και η κυβέρνηση. Κι επειδή το «κυβέρνηση» είναι πολύ γενικό(για παράδειγμα, δεν πιστεύουμε ότι ο κ. Βορίδης στενοχωρήθηκε από τη εξέλιξη), ο Νίκος Δένδιας οφείλει μια εξήγηση. Δεν αρκεί η διοχέτευση «δυσαρέσκειας».

Η δημοκρατία τους χωράει όλους. Όμως, η δημοκρατία που «τιμωρεί» τους Αποστολόπουλους και αφήνει τους Μπογδάνους να «νικάνε» πανηγυρίζοντας, είναι προβληματική δημοκρατία.

Εκτός αν αποδεχθούμε αυτό που είχε πει ο παλιός πρόεδρος Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν: «Δημοκρατία είναι το θεσμικό δικαίωμα να λες ανοησίες»…

Πηγή: Γιώργος Καρελιάς – news247.gr

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντί να απαντήσει σε όσα αποκαλύπτουμε για το ψευδές πόθεν έσχες του, έχει επιλέξει μια παλιά βρώμικη τακτική. Αντί να απαντάς σε αυτόν που σε φέρνει σε δύσκολη θέση, κατηγόρησε τον. Ακόμη και αν δε σε πιστέψουν, θα έχεις δημιουργήσει αμφιβολίες υπέρ σου.

Έτσι ο πρωθυπουργός (έχει σημασία ότι είναι πρωθυπουργός) έδωσε στους δημοσιογράφους, όχι τα αποδεικτικά στοιχεία της αθωότητάς του, αλλά φωτογραφίες μου με τον Τσίπρα και άλλα στελέχη του Συριζα που δήθεν αποδεικνύουν τη μεροληψία μου. Αν οι φωτογραφίες κάποιου δημοσιογράφου σε κοινωνική συναναστροφή αποδεικνύουν έγκλημα, τότε οι φωτογραφίες βαθιάς φιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη με το Νίκο Γεωργιάδη και το Χριστοφοράκο, έπρεπε να τον έχουν στείλει φυλακή.

Στα 33 χρόνια δημοσιογραφίας, είχα την τύχη να γνωρίσω και να συναναστραφώ πολλούς πολιτικούς. Αυτό δε με εμπόδισε να κάνω τη δουλειά μου. Εκτίμησα για διαφορετικούς λόγους τον Αλέξη Τσιπρα και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Για τον πατέρα Μητσοτακη, ήμουν αυτός που αποκάλυψε μια σκευωρία εναντίον του, παρότι δεν είχα καμία σχέση πολιτικά μαζί του. Όταν κάποτε με ευχαρίστησε, του είπα να μην το κάνει γιατί αν είχα βρει το αντίθετο, τότε θα δημοσίευα αυτό που θα τον κατέστρεφε. Έτσι κάνουν οι δημοσιογράφοι, ακόμη και γι αυτούς που μπορεί να τρώνε ή να πίνουν μαζί. Με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, φάγαμε πολλές φορές μαζί ακόμη και σε οικογενειακές εκδηλώσεις στην Κρήτη. Αν ήταν και ο Κυριάκος εκεί , δεν το θυμάμαι. Ήταν παρόντες σημαντικοί άνθρωποι.

Στην φώτο μια αφιέρωσή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τη φιλία μας. Για το γιο του η φιλία με τον πατέρα του, μάλλον είναι έγκλημα.

Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης – f/b

Γιατί, τι δουλειά έχει η Μάγδα, στη γιορτή της κατ΄ επίφαση “Δημοκρατίας”, μαζί με χουντολάγνους βουλευτές και πολιτευτές, γιούς χουντικών υπουργών, τριτοτέταρτες σταρλετίτσες και λοιπά παρατρεχάμενα τζουτζέκια ;;;
Η Μάγδα, το σύμβολο του αντιναζιστικού αγώνα, να φωτογραφίζεται δίπλα σε Μπογδάνους, Γεωργιάδηδες, Βορίδηδες, Πλεύρηδες ;;
Ύβρις και μόνο που σκέφθηκαν να την προσκαλέσουν.

Και επειδή, βλέπω από πολλούς, στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν το μασκαριλίκι των “αριστερών” συμμετεχόντων στη φιέστα του ξεπλύματος, να φέρουν το επιχείρημα “Μα αυτό γίνεται 47 χρόνια, γιατί όχι και φέτος ;;;”.

– Γιατί φέτος έχει πέσει και το τελευταίο φύλλο συκής και αποκαλύφθηκε το αδίστακτο, αυταρχικό πρόσωπο της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, που εν μέσω πανδημίας και θανατικού, δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για να εφαρμόσει την ακροδεξιά της ατζέντα.

– Γιατί το ακροδεξιό συνονθύλευμα που μας κυβερνά, καθημερινά ευτελίζει το σύνταγμα, αφαιρεί δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις.

– Γιατί έχει επιδοθεί σε μια άνευ όρων καταστολή και εκφοβισμό της κοινωνίας, με στέρηση ελευθεριών, πρόστιμα και εν ψυχρώ βάρβαρες επιθέσεις σε κάθε κίνηση.

– Γιατί είναι πρωτοφανής, η εξαγορά των ΜΜΕ με δημόσιο χρήμα, η μαύρη προπαγάνδα και η φίμωση κάθε αντιπολιτευτικής φωνής.

– Γιατί είναι η πιο ακροδεξιά μεταπολιτευτικά κυβέρνηση.

– Γιατί δεν είναι ακριβώς χούντα, αλλά δεν είναι και κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

– Γιατί, τελικά, όσοι δεν αντιλαμβάνονται την ειδοποιό διαφορά της “κανονικότητας” των σημερινών συνθηκών, με αυτές που βιώναμε πριν από 1,5-2 χρόνια, δεν γνωρίζουν πού πατούν και πού πηγαίνουν. 

Πηγή: Πένυ Κορασίδου – f/b

Η κατηγορία ότι ένας πρωθυπουργός ψεύδεται στην προσπάθεια να αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία για τα οποία πρέπει να είναι διάφανος είναι βαριά και ατιμωτική. Στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πλέον και αυταπόδεικτη.

Αντί να απαντήσει σε όσα με έγγραφα έχει αποκαλύψει το Documento, επιμένει να λέει ψέματα.

Ο πρωθυπουργός της χώρας έδωσε στη δημοσιότητα ένα κουρελόχαρτο, ένα «ιδιωτικό συμφωνητικό», με το οποίο δήθεν αποδεικνύει ότι η περιουσία για την οποία ελέγχεται ο ίδιος και η σύζυγός του έχει μεταβιβαστεί στον αδερφό της το 2Θ16.

Ενας πρωθυπουργός χρησιμοποιεί ανυπόστατα έγγραφα και σκοτεινές μεθόδους για να κρύψει την αλήθεια. Μόνο που το ψέμα του Κυριάκου Μπτσοτάκη, αυτήν τη φορά, αποκαλύπτει και μάλιστα εγγράφως η ίδια η σύζυγός του.

Σε έγγραφα που έχει καταθέσει στις ελληνικές αρχές το 2018 (όταν ελεγχόταν για το σπίτι του Βολταίρου) εμφανίζει τον εαυτό της ως ιδιοκτήτρια της γαλλικής εταιρείας SCI, η οποία πλέον έχει εξαφανιστεί από το πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους.

Το έγγραφο προέρχεται από τη Διεύθυνση Οικονομικού Ελέγχου της Γαλλίας και της καταλογίζει φόρο για το 2017, όταν δηλαδή υποτίθεται πως δεν είναι κάτοχος της εταιρείας. Η κυρία Γκραμπόφοκι καταθέτει το έγγραφο αυτό στις ελληνικές αρχές για να δικαιολογήσει ποσά που βρέθηκαν στον λογαριασμό της, λέγοντας ότι είναι έσοδα από τη διαχείριση της εταιρείας. Και για να δείξει πως αυτή κατέχει την εταιρεία επισυνάπτει το έγγραφο του 201 7 που την εμφανίζει μοναδική νόμιμη εκπρόσωπο.

Τον Κυριάκο Μητσοτάκη όμως διαψεύδει και ακόμη ένα γαλλικό έγγραφο, non μόλις πριν από μερικές μέρες εμφανίζει τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι ως κάτοχο της γαλλικής εταιρείας (την κατέχει μέσω της ελληνικής που δημιούργησε τον Δεκέμβριο του 2020) κατά 83,33%. Η δημοσιογραφική όμως έρευνα εκθέτει την οικογένεια Μητσοτάκη και… ιστορικά. Πολύ πριν από τη Μαρέβα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Κωνσταντίνος και η Μαρίκα Μητσοτάκη είχαν αντιμετωπίσει (το 1990) τις ίδιες κατηγορίες για ανακριβές πόθεν έσχες, που αφορούσε ακίνητη περιουσία πάλι στη Γαλλία. Ο πατέρας Μητσοτάκης, όταν πιάστηκε στα πράσα -μαντέψτε-, έφερε στη Βουλή ιδιωτικό συμφωνητικό, φυσικά αστήρικτο νομικά, με το οποίο είχε παραχωρήσει τα ακίνητα σε συγγενικό πρόσωπο. Η οικογένεια Μητσοτάκη φαίνεται ότι έχει το σχετικό know-how.

Πηγή: Βασίλης Ανδριανόπουλος – Documento