Οι εγκληματίες δεν χαρακτηρίζονται από την εθνότητα, και την θρησκεία τους.
Ξεκινάμε από τα αυτονόητα. Όποιος αφήνει την τελευταία του πνοή άστεγος και πεινασμένος, στην κυριολεξία είναι δολοφονημένος από την έλλειψη στοιχειώδους κοινωνικού κράτους και τις σφαίρες του καπιταλισμού.
Οσοι προβαίνουν σε εγκληματικές πράξεις δεν χαρακτηρίζονται από την εθνότητα, και την θρησκεία τους. Είναι απλώς εγκληματίες και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Γράφουμε τα παραπάνω γιατί μας ήλθε ηλεκτρονικό μήνυμα το οποίο μας επιπλήττει γιατί δεν αναφέραμε το γεγονός ότι ένας άστεγος, -σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται-, μπαίνει σε εστιατόριο και τελικά βρίσκεται με χτύπημα στο κεφάλι. Στην συνέχεια υπάλληλοι του καταστήματος τον βγάζουν νεκρό, καθαρίζουν τα αίματα με χλωρίνη, και τον αφήνουν στο πεζοδρόμιο.
Ο επιστολογράφος μας θεωρεί ότι δεν ασχοληθήκαμε μ’ αυτό το θέμα, γιατί οι φερόμενοι σαν δράστες είναι Σύριοι και το θύμα Ρουμάνος. “Ούτε εσείς ούτε ο αγαπημένος σας Ρουβίκωνας θα ενδιαφέρεται για την εγκληματικότητα των μεταναστών” μας γράφει.
Για μας, -νομίζουμε και για τον Ρουβίκωνα-, όπως είπαμε παραπάνω ο εγκληματίας ένα χαρακτηριστικό έχει: είναι εγκληματικό στοιχείο. Και αυτό δεν έχει καμιά σχέση αν είναι μετανάστης ή ημεδαπός. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουν ορισμένοι;