Μπόχα Τραμπισμού στην ελληνική πολιτική ζωή

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στοχοποιεί τις ΜΚΟ που δεν συμμορφώνονται με τη βαρβαρότητα

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της Καθημερινής (21/8/2025) αποκαλύπτει την επόμενη πράξη στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με τίτλο «Κόκκινη κάρτα σε ΜΚΟ», ενημερωνόμαστε ότι το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου ετοιμάζεται να επιβάλει ποινές σε όσες ΜΚΟ: «διακινούν θέσεις κατά της προοπτικής του επαναπατρισμού», «προσφεύγουν κατά αποφάσεων που προβλέπουν διοικητικές κρατήσεις και αναστολή ασύλου», ή «εμποδίζουν την εφαρμογή της μεταναστευτικής πολιτικής».

Με άλλα λόγια, όποιος δεν αποδέχεται τον κρατικό σχεδιασμό απανθρωπιάς, μπαίνει στο στόχαστρο.

Η λογική του Τραμπ και του Όρμπαν, made in Greece

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει στην Ελλάδα το δόγμα «όποιος υπερασπίζεται τα δικαιώματα των προσφύγων είναι εχθρός του κράτους». Πρόκειται για καθαρή αντιγραφή της πολιτικής Τραμπ και Όρμπαν, που επιχειρεί να εμφανίσει τους πρόσφυγες σαν απειλή και όσους τους υπερασπίζονται σαν «αντιπάλους του έθνους».

Οι ΜΚΟ που τόλμησαν να καταγγείλουν παραβιάσεις, που προσέφυγαν ενάντια σε παράνομες κρατήσεις ή που στάθηκαν εμπόδιο σε μαζικές απελάσεις, τώρα απειλούνται με διαγραφή από τα μητρώα και αποκλεισμό από κάθε πρόσβαση στα κέντρα προσφύγων.

Η μεταναστευτική πολιτική ως πεδίο αυταρχισμού

Η πολιτική αυτή δεν έχει στόχο μόνο τους πρόσφυγες. Είναι μια πρόβα τζενεράλε αυταρχισμού: πρώτα στοχοποιούν τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, μετά νομιμοποιούν την καταστολή σε όποιον διαφωνεί.

Όταν ο νόμος τιμωρεί την αλληλεγγύη, αυτό σημαίνει ότι η εξουσία ετοιμάζεται να τιμωρήσει και κάθε κοινωνική αντίσταση.

Σιωπή ή αντίσταση;

Η μπόχα του τραμπισμού που έρχεται να πνίξει την ελληνική πολιτική ζωή δεν αφορά μόνο τις ΜΚΟ. Αφορά κάθε δημοκρατικό δικαίωμα, κάθε φωνή που αμφισβητεί την «κανονικότητα» της βαρβαρότητας.

Η σιωπή μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη ισοδυναμεί με συνενοχή. Το στρατόπεδο της εργασίας και της αλληλεγγύης οφείλει να σταθεί απέναντι.

✊ Η υπεράσπιση των προσφύγων είναι υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας.
Ο εχθρός δεν είναι οι κατατρεγμένοι – είναι αυτοί που τους διώκουν.