Στο Λαϊκό Νοσοκομείο κατέληξε εσπευσμένα ο Δημήτρης Οικονομόπουλος, απεργός πείνας και αλληλέγγυος στον αγώνα του Πάνου Ρούτσι. Ο συνταξιούχος τραπεζικός, που δεν έχει καμία προσωπική σχέση με τα θύματα της σιδηροδρομικής σφαγής στα Τέμπη, επέλεξε να σταθεί με το σώμα του δίπλα στον πατέρα που ζητάει το αυτονόητο: να μάθει όλη την αλήθεια για το παιδί του.
Μετά από μέρες χωρίς τροφή, ο Οικονομόπουλος κατέρρευσε έξω από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, εκεί όπου συνεχίζεται η απεργία πείνας. Ασθενοφόρο τον μετέφερε στο Λαϊκό, όμως η φωνή του δεν σιγεί: η απεργία συνεχίζεται.
Το σύστημα που έπνιξε 57 ψυχές στα Τέμπη συνεχίζει να κρύβεται πίσω από επιτροπές, εισαγγελείς και δικογραφίες-κουρελόχαρτα. Οι οικογένειες ζητούν το αυτονόητο — εκταφές, τοξικολογικές εξετάσεις, πλήρη διαλεύκανση. Αντί απαντήσεων, παίρνουν εμπαιγμό.
Ο Ρούτσι και ο Οικονομόπουλος μας δείχνουν ότι ο αγώνας δεν είναι υπόθεση “προσωπικού πόνου”, αλλά κοινωνικής δικαιοσύνης. Κι αυτό φοβάται η εξουσία: την αλληλεγγύη που γίνεται μαζική φωνή, την αντίσταση που ξεσπάει έξω από τα όρια της “νομιμότητας” που η ίδια έχει φτιάξει.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που ρισκάρουν τη ζωή τους για να βγει η αλήθεια στο φως, τόσο το σύστημα των εγκλημάτων και της συγκάλυψης θα τρίζει.
Αφήστε μια απάντηση