Ο Κώστας Βαξεβάνης, με μια σύντομη αλλά εύστοχη ανάρτησή του στο X, αποτυπώνει γλαφυρά την κατάντια του ελληνικού πολιτικού συστήματος:
“Από τη μία ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Θάνος Πλεύρης θεωρούν «αριστεροκρατούμενα» σχήματα την Διεθνή Αμνηστία και το Δικαστήριο της Χάγης και από την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί «εμμονή» τις αποκαλύψεις για το πόθεν έσχες του Μητσοτάκη και της συζύγου του (το οποίο και αρχειοθετήθηκε επί των ημερών του). Καταλαβαίνετε ότι αυτό το πολιτικό σύστημα έχει σαπίσει;.
Πράγματι, πώς να μην έχει σαπίσει; Από τη μια πλευρά, δύο υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Θάνος Πλεύρης, επιτίθενται απροκάλυπτα σε διεθνείς καθεστωτικούς θεσμούς όπως η Διεθνής Αμνηστία και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, χαρακτηρίζοντάς τα «αριστεροκρατούμενα» και «αντιδυτικά» σχήματα που δεν αξίζουν καμία προσοχή. Αφορμή; Οι αποφάσεις αυτών των οργάνων που εμποδίζουν τις απάνθρωπες πολιτικές pushback και απελάσεων στο μεταναστευτικό. Αντί να υπερασπιστούν το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προτιμούν να τα υπονομεύουν, αποκαλύπτοντας τον ακροδεξιό πυρήνα της Νέας Δημοκρατίας.
Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας, πρώην πρωθυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλεί «εμμονή» τις επίμονες αποκαλύψεις –κυρίως του ίδιου του Βαξεβάνη– για τις θολές περιουσιακές καταστάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Μαρέβας Γκραμπόφσκι.
Και δεν είναι τυχαίο: Η σχετική υπόθεση για το πόθεν έσχες της συζύγου του νυν πρωθυπουργού αρχειοθετήθηκε ακριβώς επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 2019, λίγο πριν τις εκλογές, ενώ η εισήγηση για αρχειοθέτηση υπήρχε νωρίτερα.
Δεξιά και «αριστερά» (εντός εισαγωγικών) συγκλίνουν στο ίδιο σημείο: στην προστασία των ισχυρών, στην αδιαφορία για τη διαφάνεια και στη συγκάλυψη σκανδάλων. Οι μεν απαξιώνουν διεθνείς θεσμούς για να εξυπηρετήσουν αντιμεταναστευτικές εμμονές, οι δε υποβαθμίζουν αποκαλύψεις διαφθοράς για να μην ενοχλήσουν το σύστημα εξουσίας.
Αυτό το δίπολο δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση· είναι η απόδειξη ότι το αστικό πολιτικό σύστημα έχει εξαντλήσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Σαπίλα από τη μια άκρη ως την άλλη, με θύματα πάντα τον λαό, τα δικαιώματα και την αστική δημοκρατία.
Ώρα να σαρωθεί αυτό το σάπιο σύστημα από τα κάτω. Η πραγματική Αριστερά, η αντικαπιταλιστική, η επαναστατική, οφείλει να δείξει τον δρόμο.
Αφήστε μια απάντηση