Δεύτερο: Το τρίτο Μνημόνιο και η διαρκής επιβεβαίωσή του μέσα από τις περιβόητες «αξιολογήσεις» ισοδυναμεί με επιβολή καθεστώτος αέναης εκποίησης του δημόσιου πλούτου μέχρι το 2114 (!) μέσω της δράσης του «Υπερταμείου» που συνεχίζει την κατάπτυστη πρόνοια του πρώτου Μνημονίου περί παραίτησης της χώρας από την ασυλία των περιουσιακών της στοιχείων έναντι των δανειστών.
Τρίτο: Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν τα προχτεσινά για το χρέος που προσδιορίζουν τον χαρακτήρα της επιτήρησης και μετά την… «έξοδο», υπάρχει η ίδια η αρχιτεκτονική της ΕΕ όπως προσδιορίζεται από τον Κανονισμό της «αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013» που προβλέπει διατήρηση για πολλές δεκαετίες της εποπτείας και σίγουρα όχι πριν να «εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής» της Ελλάδας από τους τοκογλύφους – «σωτήρες» της .
Πηγή: Το παραπάνω άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου δημοσιεύτηκε στην Realnews (24/6/2018) με τίτλο «Τώρα και Μνημόνιο χρέους»
Αφήστε μια απάντηση