Σε προηγούμενο κείμενο του, υπογράμμιζε σύντροφος στον ιστότοπο μας:
Οι Μεσσίες της νέας εποχής προέρχονται από τις τάξεις των Φαρισαίων και των υποκριτών. Ο Σπάρτακος και ο Χριστός καμία τύχη δεν έχουν αν τα βάλουν μαζί τους και με το σύστημα της εξουσίας τους. Η έννοια της απελευθέρωσης, τόσο στο πραγματικό έδαφος όσο και στο μεταφυσικό, είναι διωκόμενη και εξόριστη. Τι τραγωδία. Αν ο Χριστός ήταν πραγματικό πρόσωπο και ζούσε σήμερα, θα τον δίκαζε από τα τηλε-παράθυρα ο Γ. Πρετεντέρης.
Δεν θα είχε άραγε πληθώρα κατηγοριών να του προσάψει; Από κρυφές ματιές στη Μαγδαληνή μέχρι φοροδιαφυγή για το πλήθος των άρτων, τον πολλαπλασιασμό των ψαριών και την αφθονία του κρασιού στα θρυλούμεθα θαύματά του. Τον δε Σπάρτακο ίσως τον αναλάμβανε η ευγενική φυσιογνωμία του Π. Τσίμα, ο οποίος θα κατανοούσε με την ευαισθησία που κρύβει ο τιμημένος τίτλος του «πρώην αριστερού» τους λόγους της εξέγερσης των σκλάβων η οποία όμως θα ήταν απολύτως καταδικαστέα βάση της τήρησης του μοντέρνου δόγματος περί «καταδίκης της βίας από όπου κι αν προέρχεται»…..
Για να προκύψει η απελευθέρωση της ίδιας της ζωής πρέπει να γίνει η ρήξη με την κανονικότητα. Να ανατραπεί η πραγματικότητα. Να διαλυθούν τα κατεστημένα τόσο τα πραγματικά όσο και τα μεταφυσικά. Στην άνοιξη και στην επανάσταση φωλιάζει η ελπίδα για ζωή. Για να ανοίξει ο δρόμος για το αύριο, για να νικήσει η ζωή το θάνατο δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την εκ νέου ανακάλυψη της άνοιξης. Του έρωτα. Της επανάστασης…
Ετσι, λοιπόν κι εμείς, σε πείσμα των καιρών, θα ελπίζουμε και θα αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις ….
🔺 Για την Ανάσταση των αδικημένων, των πονεμένων, των κατατρεγμένων…
🔺 Για την Ανάταση, των αδρανοποιημένων συνειδήσεων, των σε κωματώδη κατάσταση μυαλών, των αποτελματωμένων ψυχών…
🔺 Για την επ-Ανάσταση όσων την ονειρεύονται και την ποθούν…
Αφήστε μια απάντηση