Οι επιλεκτικές ευαισθησίες δημοσιοκάφρων στην περίπτωση της Σοφίας Γιαννακά και η αφωνία τους όταν βρισκόταν στο εξουσιαστικό στόχαστρο Βαξεβάνης – Παπαδάκου.

Του Γιώργη Γιαννακέλλη

Οντως είναι συζητήσιμο αν έπραξε σωστά το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ και κάλεσε για εξηγήσεις την δημοσιολόγο Σοφία Γιαννακά για ένα κείμενο γνώμης που είχε γράψει.

Η καταδικασμένη δημοσιογράφος για ηθική βλάβη που προκάλεσαν στον ευρωβουλευτή Στέλιο Κούλογλου, με άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2022 στο iefimerida, είναι ένα κακέκτυπο του Πορτοσάλτε. Αυτό όμως, κατά την γνώμη μου, δεν θα πρέπει να την οδηγήσει στο να λογοδοτήσει για ένα άρθρο γνώμης που έγραψε, όσο κι αν αυτό ενόχλησε ορισμένους. Ετσι ανοίγει πολύ επικίνδυνη φάμπρικα.

Από κει και πέρα όμως, το εντυπωσιακό είναι άλλο. Η ανταπόκριση που είχε το κάλεσμα από το Μέγαρο Μαξίμου να συμπαραταχθούν δημόσια στο πλάι της Γιαννακά για να υπερασπίσουν την “Ελευθερία του λόγου που αποτελεί Συνταγματικό Δικαίωμα”, όπως μας γράφει ο αδιευκρίνιστος.

Για στάκα όμως μιας και δεν είμαστε χθεσινοί. Που στο καλό ήταν όλοι αυτοί, οι γραμματείς και φαρισαίοι, όταν πριν μερικά χρόνια ο Μητσοτάκης, από το βήμα της βουλής κατηγορούσε δύο δημοσιογράφους -τους Κώστα Βαξεβάνη και Γιάννα Παπαδάκου- για σύσταση συμμορίας όχι μόνο πριν τους καταδικάσουν αλλά και πριν καν τους απαγγελθεί καμιά ανάλογη κατηγορία!!! Ολοι θυμόμαστε τον Γενάρη του 2022, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε στη Βουλή απευθυνόμενος στον πρόεδρο το ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, «αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, αυτό λέγεται συμμορία. Δε λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελευθερο-δολοφονία. Με αυτόν τον υπόκοσμο είστε αγκαλιά»! Κι αυτό γιατί οι δυο δημοσιογράφοι ερευνούσαν το σκάνδαλο Novartis.

Για την ιστορία να προσθέσουμε ότι στην συνέχεια υπήρξε το βούλευµα του δικαστικού συµβουλίου, το οποίο όχι απλώς απαλλάσσει πανηγυρικά τον δηµοσιογράφο και εκδότη του Documento και τους άλλους κατηγορούµενους δηµοσιογράφους από τις κατασκευασµένες κατηγορίες που τους είχαν προσάψει, αλλά επί της ουσίας διαψεύδει και τα περί δήθεν σκευωρίας Novartis. (Δείτε εδώ)

Και εδώ μπαίνει το απλό ερώτημα. Τι είδους επιλεκτικές ευαισθησίες είναι αυτές που επιδεικνύουν, όχι μόνο δεξιοί πολιτικάντηδες, αλλά και κάποιοι δημοσιογράφοι σαν τον Χατζηνικολάου, Κουρτάκη, Πυργιώτη κ.α στο θέμα με την Γιαννακά; Οταν βρισκόταν στο στόχαστρο και μάλιστα με εξωφρενικές κατηγορίες, από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ο Βαξεβάνης και η Παπαδάκου, όλοι αυτοί που ήταν;

Η εξήγηση είναι απλή. Είναι είναι αστοί δημοσιοκάφροι. Και κάτι άλλο. Τώρα τα βάζουν με την ΕΣΗΕΑ που έθιξε μια εκλεκτή τους. Οταν τα ίδιο το συνδικαλιστικό τους όργανο το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ έφτασε στο απόγειο της ξεφτίλας -παίρνοντας μια θέση δίπλα στο Δ.Σ της ΓΣΕΕ-  αφού αποτελεί την μοναδική περίπτωση στον κόσμο που παρόμοιο συνδικάτο συναινεί στα κυβερνητικά σχέδια για την επιβολή λογοκρισία στα ΜΜΕ, που βόσκαγαν όλοι/ες τους;

Γι’ αυτό λέμε άι σιχτίρ γραμματείς και φαρισαίοι

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *