Δεν θυμόμαστε να έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στα πολιτικά χρονικά (τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες)!
Μιλάμε για την είδηση που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας σύμφωνα με την οποία: «Την ερχόμενη εβδομάδα καταφτάνει στην Αθήνα το κλιμάκιο της Κομισιόν που θα συντάξει από κοινού με το υπουργείο Οικονομικών, το τετραετές Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της χώρας για την περίοδο 2010-2013. Οι κοινοτικοί παράγοντες που καταφτάνουν στη χώρα μας έχουν σαφείς εντολές: να μην επιτρέψουν καμία λογιστική αλχημεία στις παραδοχές και τα μεγέθη που θα κρίνουν την πορεία των ελλειμμάτων και την ικανότητα της χώρας μας να μπορεί να δανείζεται».
Πιθανόν να θυμάστε την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο στις 9 του Δεκέμβρη. Είχε πει ανάμεσα στα άλλα τότε ο Γ. Παπανδρέου: «Ολοι οι πολίτες είναι μάρτυρες της τεράστιας προσπάθειας που καταβάλει η κυβέρνησή μας για να στηρίξει την χώρας μας εντός και εκτός συνόρων για να στηρίξει την αξιοπιστία μας, την πιστοληπτική μας ικανότητα, την ίδια την ικανότητα να μπορούμε να εγγυηθούμε το άμεσο οικονομικό μέλλον της χώρας μας … Η Νέα δημοκρατία εξέθεσε την Ελλάδα στις πιέσεις των διεθνών πιστωτών της και παρέδωσε τη Ελλάδα με μειωμένη εθνική κυριαρχία … το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απειλεί την εθνική κυριαρχία …».
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο για να εδραιωθεί η «εθνική κυριαρχία» να μας φέρουν εδώ τα «οικονομικά τσακάλια» της Κομισιόν για μας χαράξουν την οικονομική πολιτική της χώρας μας!
Οι θέσεις της Κομισιόν για το ποια θα πρέπει να είναι η οικονομική πολιτική της χώρας μας είναι γνωστές, όπως γνωστές θα είναι και οι συνέπειες μια τέτοιας πολιτικής.
Όταν μιλάν για «μείωση των δαπανών» σημαίνει ολοκλήρωση του ξηλώματος των τελευταίων ιστών κοινωνικού κράτους με την ιδιωτικοποίηση Υγείας-Παιδείας και την ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων.
Όταν μας λένε για «λιγότερο κράτος» σημαίνει ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας.
Ως «εξορθολογισμός των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού» ορίζονται η παράταση του εργασιακού βίου μέχρι τα βαριά γεράματα και η ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας.
Και αυτή την στιγμή έρχονται στην χώρα μας οι εκπρόσωποι της Κομισιόν (του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου δηλαδή) για να χαράξουν μαζί με το οικονομικό επιτελείο της «σοσιαλιστικής» μας κυβέρνησης, την πολιτική ώστε να πάψει «το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας να απειλεί την εθνική κυριαρχία», σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού.
Δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός. Στη γλώσσα τους, στην πολιτική τους,
«εθνική κυριαρχία» είναι: Η πλήρης συμπόρευση της χώρας μας με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», η αναγνώριση «νόμιμων και ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, οι τεμενάδες στους Αλμούνιες, τους Τρισέ και τους Γιούγκερ, οι υποκύψεις σε διεθνείς «οίκους λωποδυτών»…
Επειδή το θεωρούμε δεδομένο ότι αυτοί οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί θα φέρουν λαϊκές αντιδράσεις, θα θέλαμε να ρωτήσουμε: Οι εργάτες που θα κατέβουν στον δρόμο βλέποντας να ξεθεμελιώνεται κάθε εργατικό και ασφαλιστικό τους δικαίωμα, αφού η ντόπια αστική τάξη και οι επικυρίαρχοι της Ε.Ε θέλουν να γυρίσουμε στον εργασιακό μεσαίωνα, θα υποσκάπτουν την «εθνική κυριαρχία»;
Οι συνταξιούχοι που διαμαρτύρονται για τις συντάξεις πείνας, οι απολυμένοι που ζητάν το δικαίωμα στην ζωή, οι άνεργοι που θα διεκδικήσουν δουλειά και πραγματικό μισθό θα είναι οι «προδότες του έθνους» που αντιμάχονται την «εθνική κυριαρχία»;
Αφήστε μια απάντηση