Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους … Λεβέντες! Τρελές χαρές θα κάνει ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του Άλτερ και νυν κάτοικος Κορυδαλλού Κ. Γιαννίκος με την παρέα που του απέστειλαν οι δικαστικές αρχές χες. Δύο «εκλεκτά μέλη» της επιχειρηματικής κοινότητας, ο εκδότης Γιώργος Κουρής και ο γιός του Ανδρέας κρίθηκαν προφυλακιστέοι για οφειλές από Φόρους Μισθωτών Υπηρεσιών οι οποίες δεν αποδόθηκαν στο κράτος για το διάστημα Φεβρουαρίου – Σεπτεμβρίου 2011 και αφορούν τον τηλεοπτικό σταθμό Άλτερ. Οι πληροφορίες μας δυστυχώς δεν είναι επαρκείς για να γνωρίζουμε αν θα κάνουν παρέα στο ίδιο κελί πατήρ υιός και… πνεύμα του άλλοτε ακμαίου τηλεοπτικού σταθμού ο οποίος κατέρρευσε υπό το βάρος ενός απίστευτου χορού ρεμούλας και απάτης και έχει απλήρωτους τους εργαζομένους του ακριβώς από το Σεπτέμβριο του 2011. Σε εκείνο το χορό εκατομμυρίων που είχε στήσει ο Κ. Γιαννίκος και οι κολλητοί του και είχε ως αποτέλεσμα χρέη περίπου 600 εκατομμυρίων ευρώ εκ των οποίων περισσότερα από 15 αφορούν τους εργαζόμενους αν υπολογίσουμε πως πρέπει να αποζημιωθούν και για το διάστημα το οποίο βρίσκονται σε επίσχεση και σε επίσχεση εργασίας και είναι πλέον 17 ολόκληροι μήνες!
Δεν επιχαίρουμε φυσικά στην ιδέα να κλειστεί όλο το παρεάκι στο ίδιο κελί, καθώς κινδυνεύει να πάθει μεγαλύτερη ζημιά τόσο ο Γ. Kουρής όσο και ο Κ. Γιαννίκος. Ο αρχιτέκτονας του «αυριανισμού», αυτό το λαμπρό παράδειγμα επιχειρηματικού πνεύματος και οξύνοιας, είχε δηλώσει στους εργαζόμενους του ‘Αλτερ τον Ιούνιο του 2011 ότι αν ανακαλύψω ότι ο Γιαννίκος μου έχει φάει λεφτά αλίμονο του. Θα τον ξεκοιλιάσω. Ήταν η μέρα που ο Γ. Κουρής είχε όντως πληρώσει έπειτα από ένα μακρύ διάστημα επίσχεσης κάποια από τα οφειλόμενα μέχρι το τέλους Μαΐου δεδουλευμένα στους εργαζόμενους και διακήρυττε μια «νέα αρχή» για το κανάλι. «Νέα αρχή» η οποία θα είχε ως πλεονέκτημα την απόλυτη ελευθερία στη διακίνηση των ειδήσεων και την πρωτοβουλία των εργαζομένων και ως μικρό … αντίδωρο προς τον ίδιο το σφαγιασμό των μισθών. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως καμία νέα αρχή, ως προς το πρώτο σκέλος φυσικά, δεν έγινε ενώ επιπλέον εγγυητής και διαχειριστής εκ νέου της κατάστασης κλήθηκε να είναι ο… Γιαννίκος! Το ίδιο πρόσωπο το οποίο «υποψιαζόταν» για ατασθαλίες ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος και για τον οποίο φυσικά βοούσε όλη η πιάτσα των μίντια. Όπως ήταν φυσικό το θέατρο του παραλόγου δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ. Ούτε τρείς μήνες δεν κράτησε η «νέα αρχή» και τα πράγματα επέστρεψαν στο σημείο που ήταν το Μάιο. Καμία δέσμευση από αυτές που είχαν κάνει Κουρής και Γιαννίκος για τις πληρωμές δεν τηρήθηκε. Το λογιστήριο ουσιαστικά «νέκρωσε» και δεν απέδιδε ούτε καν τις αποδείξεις των πληρωμών για κανένα μήνα του 2011. Κανένας δεν ήξερα τι ακριβώς πληρωνόταν, για ποιο μήνα, με ποιες κρατήσεις και φυσικά ποτέ δε δόθηκαν εκκαθαριστικά για την υποβολή δηλώσεων στην εφορία. Στο τέλος η κατάσταση ήταν απελπιστική και τραγική ταυτόχρονα, καθώς μέρος των τελευταίων πληρωμών γινόταν από… σακούλες!
Πρακτική την οποία ίσως να ξεσήκωσε ο άλλοτε διευθύνων σύμβουλος από τον αδαή κατά τα άλλα εκδότη. Δεν μπορεί, κάτι θα ήξερα από την τεχνογνωσία της εποχής του «αυριανισμού» ο Γ. Κουρής για να το μεταφέρει σε νεότερες γενιές απατεώνων. Όπως και την τεχνική απόσπασης «θαλασσοδανείων» ή της καθόλου αμελητέας τεχνικής μαζικού εκβιασμού συνειδήσεων που ακολουθούσαν τα πρωτοπαλίκαρα τους στα διευθυντικά πόστα σε βάρος των απλήρωτων. Στο μεταξύ στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε ο φυσικός αρχηγός του κινήματος «δεν πληρώνω» έβαλε λουκέτο και στο Φίλαθλο και στην Αυριανή και έμεινε να κάνει παιχνίδι δήθεν αντιμνημονιακό από το Κόντρα, το οποίο φυσικά δεν έχει άδεια ενημερωτικού σταθμού. Αλλά πρόβλημα ουδέν. Δουλειά Κουρή η οποία να μην εμπεριέχει παρανομία μάλλον δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Η πλάκα είναι πως κάποιοι από την παρέα των «τρωκτικών» που έχει μαζέψει ο άλλοτε πανίσχυρος εκδότης στην αυλή του, άλλωστε μόνο «τρωκτικά» και ποντίκια ήταν οι άνθρωποι της αυλής του, επιχειρούν να παρουσιάσουν βς…. «πολιτική» της δίωξη του Γ. Κουρή! Δήθεν λόγω της «αντιμνημονιακής» γραμμής… Ότι και να πει κανείς δεν έχει κανένα νόημα και καμία σοβαρότητα καθώς αναφερόμαστε σε έναν από τους μεγαλύτερους απατεώνες της μεταπολίτευσης και ο όρος απατεώνας είναι και επιεικήης για όσους γνωρίζουν και θυμούνται το παρελθόν.
Το δυστύχημα είναι ότι η περίπτωση του Γ. Κουρή ίσως να έκανε εντύπωση σε άλλες εποχές, ωστόσο σήμερα η πλειονότητα του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας ακολουθεί τη δική του γραμμή και διδαχή. Ίσως μάλιστα να έχει κάνει και άλματα τέτοια που κάποιοι από τη νέα γενιά και τα νέα «τζάκια», όχι αποκλειστικά στον εκδοτικό χώρο, να κατατάσσονται πλέον στις τάξεις της μαφίας. Οπότε ο εγκλεισμός στη φυλακή για χρέη μόλις ενάμισι εκατομμυρίου να μοιάζει πταίσμα για τον Γ. Κουρή. Το ακόμη πιο τραγικό είναι πως η κυρίαρχη συνδικαλιστική ομάδα του Άλτερ, δεν θα ήταν υπερβολή να τους ονομάσουμε όπως πολλοί μέσα από το κανάλι τους προσφωνούσαν σαν «απολίτικους κάγκουρες», καταδέχτηκαν και έκαναν υπόγειες και μυστικές συνομιλίες και συμφωνίες με τον Γ. Κουρή και πίστεψαν πως θα ανοίξει ξανά το σταθμό. Μπήκαν μάλιστα στον πειρασμό και μπόρεσαν, αυτοβούλως ή σε συνεννόηση μαζί του θα το αποδείξει με πλήρη καθαρότητα ο χρόνος, χρήματα και θέσεις εργασίας στο νέο κανάλι διασπώντας έτσι το όποιο ενιαίο μέτωπο αντίστασης υπήρχε. Βυθισμένοι στις αυταπάτες τους ίσως εξακολουθούν να περιμένουν τις επιταγές στην κατάληψη του κτιρίου της οδού Αγίας Παρασκευής. Βεβαίως η αλήθεια είναι πως ουσιαστική πολιτική και σοβαρή αντιμετώπιση του ζητήματος δεν υπήρχε ούτε και αναπτύχθηκε μετά από τις υπόγειες διεργασίες του Νοεμβρίου του 2012 παρά μόνο στη βάση καιροσκπικών προσωπικών φιλοδοξιών, αριβιστικών τυχοδιοκτικών συνδικαλιστικών αντιλήψεων και ενός τυφλού εσωτερικού «πατριωτισμού». Οι διαπιστώσεις είναι σκληρές αλλά απολύτως αληθινές και ακριβείς και αν κάτι ευχόμαστε είναι να έχει τουλάχιστον αίσια κατάληξη για όλους τους εργαζόμενους η εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης που έχουν καταθέσει και έχει οριστεί για τις 3 Απριλίου. Η υπόθεση είναι τόσο μεγάλη και ενδιαφέρουσα ώστε κανείς μπορεί να γράψει ολόκληρο βιβλίο για το Άλτερ και αν μας βοηθήσουν οι πηγές μας ίσως στο εγγύς μέλλλον να το κάνουμε κι αυτό. Ως τότε καλή τύχη κυρίως στους ελεύθερους εργαζόμενους, αν και θα τη χρειαστούν όπως όλα δείχνουν και οι έγκλειστοι εργοδότες…
ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ
28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013
Αφήστε μια απάντηση