Καπιταλιστική οικονομική κρίση: Μια κλασική κρίση υπερσυσσώρευσης του πλούτο

Ενας μαρξιστής θα απέδιδε την σημερινή καπιταλιστική οικονομική κρίση στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων.
Πολύ εύκολα, μπορεί να αποδείξει –χρησιμοποιώντας τα δικά τους οικονομικά στοιχεία- ότι σε μια περίοδο που το μεροκάματο και η σύνταξη χάνουν όλο και περισσότερο από την αγοραστική τους δύναμη,  μια χούφτα καπιταλιστές κατάφεραν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο, να εξασφαλίσουν ακόμα περισσότερα κεφάλαια, να εντείνουν ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Το σημερινό κείμενο του Ρ. Βρανά στα «Νέα» -ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι απ’ τις πιο έντιμες πένες που υπάρχουν στον αστικό τύπο- μας λέει ακριβώς αυτό και θεωρούμε καλό να το αναδημοσιεύσουμε:

Οι ρίζες της οικονοµικής κρίσης µοιάζουν µε τις ρίζες ενός µεγάλου δέντρου. Οσοι δεν θέλουν να τις ψάξουν πραγµατικά, καµώνονται πως σκάβουν ακόµη. Αυτό έχει συµβεί µε πολλούς οικονοµολόγους του συστήµατος µέχρι τώρα. Ο Ρόµπερτ Ράιχ δεν χρειάστηκε να σκάψει βαθιά. Απλώς είδε και είπε το προφανές. Πρώην υπουργός του Μπιλ Κλίντον, δηλώνει απερίφραστα στο τελευταίο βιβλίο του «Η επόµενη µέρα» πωςοι πραγµατικές ρίζες της κρίσης βρίσκονται στη διεύρυνση των ανισοτήτων.

Η σκέψη του είναι απλή. Και ξεκάθαρη. «Η µαζική παραγωγή είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από µια µαζική κατανάλωση», γράφει. «Και αυτή η µαζική κατανάλωση απαιτεί µια τέτοια διανοµή του πλούτου, η οποία να εξασφαλίζει στους ανθρώπους µια αγοραστική δύναµη αντίστοιχη µε την ποσότητα των αγαθών και των υπηρεσιών που παρέχει ο παραγωγικός µηχανισµός. Αντί να εξασφαλιστεί µια τέτοια διανοµή, µια γιγαντιαία ρουφήχτρα κατάπιε ένα µεγάλο µέρος του παραγόµενου πλούτου, που κατέληξε σε λιγοστά χέρια. Σε αυτά συσσωρευόταν το κεφάλαιο. Στερώντας όµως από τη µάζα των καταναλωτών µια επαρκή αγοραστική δύναµη, οι ίδιοιοι κεφαλαιούχοι στέρεψαν τη ζήτηση, η οποία θα τους έδινε το κίνητρο για να επανεπενδύσουν τα κεφάλαιά τους. Ετσι, όπως σε µια παρτίδα πόκερ όπου οι µάρκες συγκεντρώνονταισε ολοένα και λιγότερους παίκτες, ολοένα και περισσότεροι δεν µπορούσαν πια να συνεχίσουν την παρτίδα παρά µονάχα µε δανεικά. Οταν η πίστωσή τους εξαντλήθηκε, τελείωσε και η παρτίδα».

Με δυο λόγια, ο Ρόµπερτ Ράιχ περιγράφει µια κλασική κρίση υπερσυσσώρευσης του πλούτου. Και προτείνει τη διόρθωση αυτής της ανισορροπίας µε αύξηση της φορολογίας στα πολύ υψηλά εισοδήµατα και ενίσχυση τωνχαµηλών εισοδηµάτων. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που συµβαίνει σήµερα στην Ευρώπη.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιµένουν να µειώνουν τον φόρο επιχειρήσεων, ενώ αυξάνουν τα φορολογικά βάρη των εργαζοµένων. Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ορίσει τον φόρο επιχειρήσεων στο 45%. Μετά το 1992 και το Μάαστριχτ, µειώθηκε στο 30%. Σήµερα βρίσκεται γύρω στο 23%. Η συµβολή του κόσµου της εργασίας στους κρατικούς προϋπολογισµούς αυξάνεται διαρκώς.

Σήµερα, ο φόρος εισοδήµατος αντιστοιχεί στο 40% των κρατικών εσόδων. Και ο φόρος κατανάλωσης προσθέτει σε αυτά άλλα 25%. Οµως, η συµµετοχή του φόρου επιχειρήσεων δεν ξεπερνά το 15%. Με συνέπεια τη συνεχή διεύρυνση των ανισοτήτων. «Το εισοδηµατικό χάσµα είναι σήµερα µεγαλύτερο από όσο ήταν πριν από τη σύγχρονη εποχή», λέει ο συγγραφέας Γκόραν Θέρµπορν. «Τα κορυφαία στελέχη των 100 µεγαλύτερωνεπιχειρήσεων του χρηµατιστηρίου του Λονδίνου έχουν πολύ µεγαλύτερα εισοδήµατα από όσα είχαν οι άγγλοι βαρόνοι του δεκάτου εβδόµου αιώνα».

Το όργιο της υποφορολόγησης των µεγάλων επιχειρήσεων και των πλούσιων και της υπερφορολόγησης των εργαζοµένων εξηγεί γιατί το σύστηµα πέφτει απόκρίση σε κρίση. Και δικαιώνει τον υπότιτλο του βιβλίου του Ρόµπερτ Ράιχ: «Χωρίς µείωση των ανισοτήτων, δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση!».

2 απαντήσεις στο “Καπιταλιστική οικονομική κρίση: Μια κλασική κρίση υπερσυσσώρευσης του πλούτο”

  1. Γιούχαραν και τον Σκανδαλίδη στη Θεσσαλονίκη

    Ούτε ο Κώστας Σκανδαλίδης γλύτωσε το γιουχάρισμα κατά τη σημερινή παρουσία του στη Θεσσαλονίκη. Περίπου 100 άτομα, μέλη της ΠΑΣΥ, του ΠΑΜΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπήκαν στην αίθουσα του…
    συνεδριακού κέντρου της ΔΕΘ όπου πραγματοποιούνταν το περιφερειακό συμβούλιο και ύψωσαν πανό που έγραφαν: "Βιώνουμε αντιαγροτική πολιτική. Όχι στην ΚΑΠ που ξεκληρίζει τους αγρότες". Το συγκεντρωμένο πλήθος έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις του αφού ήταν μαζεμένο έξω από το συνεδριακό κέντρο "Νικόλαος Γερμανός" και περίμενε την άφιξη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης φωνάζοντας αντικυβερνητικά συνθήματα.
    taxalia

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *