Υπόδικα στελέχη της Χρυσής Αυγής και αστική δικαιοσύνη

Παραθέτουμε τέσσερα κείμενα –από της εφημερίδες Realnews, ΚΟΝΤΡΑ,  ΠΡΙΝ και Ριζοσπάστη- για την αντιμετώπιση που έχουν από την «δικαιοσύνη» και το αστικό κράτος τα υπόδικα στελέχη της Χρυσής Αυγής .

Ξεκινάμε με το άρθρο που υπογράφει η Αννα Κανδύλη στην Realnews

Περιοριστικοί όροι για τα … μάτια του κόσμου

Ο σάλος και οι αντιδράσεις που προκαλεί η αποφυλάκιση του Γιώργου Ρουπακιά -ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα- λόγω παρέλευσης του ανώτατου εκ του νόμου ορίου προσωρινής κράτησης επισκιάζουν την… τύχη των υπόλοιπων βουλευτών, πρώην και νυν, καθώς και στελεχών της Χρυσής Αυγής που δικάζονται ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Ολοι ανεξαιρέτως κυκλοφορούν πλέον… ελεύθεροι.

Αν και η πολύκροτη υπόθεση ξεκίνησε με προφυλακίσεις βουλευτών και ανώτατων στελεχών του κόμματος συνεχίστηκε με αποφυλακίσεις του συνόλου των κατηγορουμένων με αυστηρούς περιοριστικούς όρους μεταξύ αυτών και ο κατ’ οίκον περιορισμός. Οι περισσότεροι από αυτούς πλέον κυκλοφορούν ελεύθεροι με τους συνήθεις περιοριστικούς όρους όπως η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νίκου Μιχαλολιάκου, που κρίθηκε προφυλακιστέος για διεύθυνση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό. Η προσωρινή κράτηση αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από τους περιοριστικούς όρους του κατ’ οίκον περιορισμού, της 24ωρης αστυνομικής φύλαξης της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 125.000 ευρώ. Στην πορεία, όμως ο Ν. Μιχαλολιάκος κατάφερε να απαλείψει τον όρο του κατ’ οίκον περιορισμού και κυκλοφορεί ελεύθερος όπου επιθυμεί. Το ίδιο ισχύει και για τη σύζυγό του Ελένη Ζαρούλια, για την οποία επίσης έχει αρθεί ο όρος του κατ’ οίκον περιορισμού και απαγορεύεται μόνο η έξοδός της από τη χώρα. Αλλά και η προσωρινή κράτηση του «υπαρχηγού» της Χρυσής Αυγής, Χρήστου Παππά, αντικαταστάθηκε με απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, παράδοση διαβατηρίου, διανυκτέρευση στην οικία του, απαγόρευση μετακίνησης με πλωτά και εναέρια μέσα, εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και μετακίνηση μόνον εντός Αττικής.

Αγνοούν τους όρους

Πριν αλέκτορα φωνήσαι… -και για την ακρίβεια πριν συμπληρωθεί το 18μηνο- πέρασε την έξοδο των φυλακών και ο Ηλίας Κασιδιάρης. Πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με την απαγόρευση συμμετοχής του σε εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής σε όλη την ελληνική επικράτεια (εξαιρούμενου του Κοινοβουλίου), απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εμφάνιση δύο φορές τον μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Τον όρο της απαγόρευσης συμμετοχής του σε εκδηλώσεις της οργάνωσης πάντως τον αγνοεί επιδεικτικά, δίνοντας με κάθε ευκαιρία το «παρών», όπως πρόσφατα σε συγκέντρωση κατά της δημιουργίας κέντρου καταγραφής μεταναστών στο Σχιστό. Επίσης, εμφανίζεται συχνά σε παρουσιάσεις του βιβλίου του για τη φυλάκισή του, ενώ στις 27-10-15 ήταν κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση στη Σκάλα Λακωνίας. Τους όρους του κατ’ οίκον περιορισμού και της απαγόρευσης συμμετοχής σε δημόσια συνάθροιση παραβίασε κατ’ επανάληψη και ο Γιάννης Λαγός, αλλά πλέον έχει μόνο απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Η απαγόρευση συμμετοχής σε κάθε είδους εκδήλωση της Χρυσής Αυγής με εξαίρεση την είσοδο και παραμονή στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, προς άσκηση των καθηκόντων τους παραμένει σε ισχύ και για τον Μιχάλη Αρβανίτη και τον Αντώνη Γρέγο.

Στα μαλακά

Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εγγύηση 20.000 ευρώ έχουν επιβληθεί στον Πολύβιο Ζησιμόπουλο και τον Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση, ενώ ο Στάθης Μπούκουρας βγήκε από τη φυλακή με απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, υποχρεωτική εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα και εγγύηση 10.000 ευρώ. Ούτε έναν μήνα δεν έμεινε κρατούμενος ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος που κατέβαλε εγγύηση 50.000 ευρώ, με τον όρο να μη βγει από τη χώρα. Τον όρο να μην κινείται εκτός Αττικής κατάφερε να απαλείψει μετά την αποφυλάκισή του ο Νίκος Κούζηλος, όπως επίσης τον όρο να μην ταξιδεύει με πλωτά και εναέρια μέσα. Οι όροι αυτοί παραμένουν για τον Γιώργο Γερμενή μαζί με την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, που έχουν επιβληθεί επίσης στον Παναγιώτη Ηλιόπουλο και τον Νίκο Μίχο. Ο Ηλίας Παναγιώταρος είχε εξαρχής μόνο απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, ενώ ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος είχε αφεθεί ελεύθερος χωρίς όρους.

_______________

Συγκρίσεις

Από «ΚΟΝΤΡΑ»

Ο Ρουπακιάς αποφυλακίστηκε λόγω παρέλευσης 18μηνου. Στη βραδύτητα με την οποία είναι αναγκασμένο να κινείται το σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης απέδωσε το γεγονός ο αρμόδιος υπουργός Ν. Παρασκευόπουλος. Αυτός που δε φρόντισε ούτε για τη μεταφορά της αίθουσας της δίκης των νεοναζί από τον Κορυδαλλό στο Εφετείο, μολονότι είχε υποσχεθεί ότι αυτό θα γινόταν τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Εμείς θυμόμαστε μια άλλη δίκη. Αυτή των κατηγορούμενων ως μελών της 17Ν. Σε χρόνο ρεκόρ ολοκλήρωσαν την ανάκριση, εξέδωσαν το βούλευμα, διεξήγαγαν τη δίκη και την ολοκλήρωσαν με διαδικασίες εξπρές, καταλήγοντας στις προαποφασισμένες βαρύτατες καταδίκες.

Μάλιστα, λίγο πριν αρχίσει η συγκεκριμένη δίκη, φρόντισαν να ψηφίσουν και ένα νόμο που εξασφάλιζε τον ορισμό της σύνθεσης των δικαστών. Κανένας από τους συλληφθέντες δεν πρόλαβε να αποφυλακιστεί λόγω παρέλευσης 18μηνου.

Θα μας πείτε ότι σ’ εκείνη τη δίκη δε δικάζονταν νεοναζί, αλλά άνθρωποι που κατηγορούνταν για ένοπλη δράση ενάντια στο αστικό κράτος και καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό λέμε κι εμείς.

_________________

Οργή προκαλεί η μεγάλη καθυστέρηση

Ειρήνη Γαϊτάνου – «Πριν»

Ενώ συνεχίζεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, αναβρασμό και μεγάλη δυσαρέσκεια έχει προκαλέσει η επικείμενη αποφυλάκιση του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, Γιώργου Ρουπακιά, λόγω συμπλήρωσης του ανώτατου ορίου προφυλάκισης (που ορίζεται από το νόμο στους 18 μήνες). Η εξέλιξη αυτή επαναφέρει τον έντονο προβληματισμό για τον τρόπο που έχει συνολικά εξελιχτεί η διαδικασία της δίκης, και ιδιαίτερα τις σημαντικές καθυστερήσεις.

Η αρχή έγινε πολύ πριν την έναρξη της δίκης, με τη σκανδαλώδη καθυστέρηση της ποινικής δίωξης, η οποία ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2013 – κάτι που κόστισε ανθρώπινες ζωές, όπως αυτές του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, αλλά και διευκόλυνε πλήθος άλλων επιθέσεων από την πλευρά της φασιστικής Χρυσής Αυγής. Μετά την έναρξη της ποινικής δίωξης, οι καθυστερήσεις ήταν και πάλι μνημειώδεις, εξαναγκάζοντας διαρκείς παρεμβάσεις διαμαρτυρίας από την πλευρά των παραγόντων της δίκης.

Και ενώ η δίκη ξεκίνησε πολύ αργά, στις 20 Απρίλη του 2014, η αργοπορία συνεχίστηκε κατά τη διάρκειά της. Υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά το τεράστιό ζήτημα με την αίθουσα διεξαγωγής της δίκης στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, αίθουσα που δημιουργούσε διαρκώς προβλήματα και εξανάγκαζε σε αλλεπάλληλες αναβολές. Παράλληλα, η πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Μαρία Λεπενιώτη, απέρριπτε αλλεπάλληλα αιτήματα των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, σχετικά με την επίσπευση της δίκης και σχετικά ζητήματα.

Το αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων αυτών δεν είναι άλλο από την απαράδεκτη καθυστέρηση της δίκης, η οποία οδηγεί σήμερα στην αποφυλάκιση του δολοφόνου Ρουπακιά, πριν την έκδοση απόφασης για τη δολοφονία. Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής μιλούν σε επιστολή τους με βάση την εξέλιξη αυτή για «συνολική αποτυχία των ελληνικών διωκτικών και δικαστικών αρχών». Ο συνήγορος της οικογένειας Φύσσα Ανδρέας Ζελλής αιτήθηκε τη διασφάλιση της φυσικής παρουσίας του Ρουπακιά στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια της δίκης. Ο αρμόδιος υπουργός δικαιοσύνης αναγνώρισε, προκλητικά, τη βραδύτητα των διαδικασιών, ενώ η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Κατερίνα Θάνου δήλωσε ότι γίνονται προσπάθειες για την εύρεση πιο κατάλληλης αίθουσας, ενώ συμπληρώνεται ένας χρόνος από τα σχετικά αιτήματα!

Ταυτόχρονα, η πρόεδρος επιχείρησε χυδαία, να μετατοπίσει την ευθύνη στην αποχή των δικηγόρων ενάντια στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, δήλωση που ξεσήκωσε τις αντιδράσεις των δικηγόρων και του ΔΣΑ. Τέλος, είναι προφανής η επιλεκτική αντιμετώπιση από τις δικαστικές αρχές. Δεν μπορούμε να μην θυμηθούμε εδώ την περίπτωση του Κώστα Σακκά, κατηγορούμενου για συμμετοχή στη ΣΠΦ, όπου επιβλήθηκε η παράνομη παράταση της προφυλάκισης με βούλευμα, φτάνοντας ο ίδιος στα τρία (!) χρόνια προφυλάκισης, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων.

______________

Για το ξήλωμα της Χρυσής Αυγής

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ “Ριζοσπάστης”

1. Η απροσδόκητη αποφυλάκιση Ρουπακιά μάς ξάφνιασε, μας έπιασε απροετοίμαστους. Δεν φτάνει η πνευματική ενότητα απέναντι στους νεοναζί, χρειάζονται πράξεις. Ναι, υπάρχει θέμα στην κοινωνία μας για το πώς προσλαμβάνουμε αυτό που ονομάζεται «αντικειμενική πραγματικότητα». Αναρωτιέμαι πόσο η δολοφονία του Φύσσα έχει καταφέρει να επηρεάσει στο ελάχιστο πολιτικά τον καθένα μας.

2. Η γέρικη δημοκρατία μας με την ανοχή της απέναντι στους χρυσαυγίτες κατάφερε να τους αποχαλινώσει. Αν την ενδιέφερε, όπως διατείνεται, θα τους είχε θέσει εκτός νόμου. Οι χρυσαυγίτες κωλυσιεργούσαν στη δίκη και αλώνιζαν μέσα στην κοινωνία με τις ασχήμιες τους. Οι περισσότεροι δεν πατούσαν το πόδι τους στο δικαστήριο και όσοι το έκαναν είχαν μπει στο ρόλο του ήρωα μάρτυρα. Την κατάσταση δυσκολεύουν και οι λεγόμενες δυνάμεις Ασφαλείας, που είναι φίλα προσκείμενες στη Χρυσή Αυγή, όπως η ΔΙΑΣ, σύμφωνα με την καταγραφή της κάλπης. Οσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν, ο κόσμος το έχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι.

3. Φταίμε. Ακόμα και όταν είδαν τα τάγματα εφόδου στους δρόμους, οι πολίτες δεν αντέδρασαν, πιστοί στη συνήθειά τους να κλείνουν τα μάτια. Ακολούθησαν οι ξυλοδαρμοί των αλλοδαπών στο κέντρο της Αθήνας τόσο σε δημόσια θέα όσο και στα σκοτεινά, τους οποίους πάλι έβλεπαν οι πολίτες από τις τηλεοράσεις. Ηταν ζήτημα χρόνου η Χρυσή Αυτή να κάνει ένα θεαματικό χτύπημα, για να αποδείξει ότι κανείς δεν μπορεί να της θέσει όρια προς γνώση και συμμόρφωση. Είναι λυπηρό ότι έπρεπε να δολοφονηθεί ένας νέος για να ανοίξει ένας διάλογος μέσα στην κοινωνία, που κι αυτός ωστόσο ξέπεσε σε φλύαρους συναισθηματισμούς.

4. Η κατακερματισμένη κοινωνία μάς βοηθά να κατανοήσουμε πως μόνο στις δυνάμεις μας μπορούμε να στηριχτούμε, κυρίως απέναντι στο φαινόμενο του νεοναζισμού. Από σεβασμό στην ίδια τη ζωή, οφείλουμε να μη δείξουμε κανένα έλεος, αποκαλύπτοντας διαρκώς τόσο τα δεινά που προκαλούν όσο και την πηγή της προέλευσής τους. Μπροστά στο φαινόμενο του φασισμού, δεν αισθάνομαι ούτε για μια στιγμή αλληλέγγυος με όσα κορόιδα παπαγαλίζουν περί δημοκρατικών δικαιωμάτων, ούτε με τους ελευθεριακούς αστούς που κρύβονται μέχρι να χρησιμοποιήσουν τους χρυσαυγίτες για ίδιον όφελος.

5. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πρεσβεία στην οποία θα αφήνουμε ατελέσφορα διαβήματα ή διαμαρτυρίες. Ούτε παίζουμε μαζί της προσφέροντας ανταλλάγματα, εξαιτίας των συνεχόμενων προκλήσεων που είναι η διασκέδαση των χαβαλέδων χρυσαυγιτών, για να μη συγκρουστεί μαζί τους η κυβέρνηση. Πρόκειται για δημόσιο κίνδυνο που οι μικροαστοί αυτής της χώρας τους έδωσαν κάθισμα στο κοινοβούλιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής κάνει τα πάντα για να κρύψει το παρελθόν της. Ποτέ άλλοτε άνθρωποι δεν έθαψαν όπως όπως τα σύμβολά τους που είχαν αποτυπώσει με τατουάζ στο σώμα τους. Ποτέ άλλοτε δεν αρνήθηκαν τα λόγια, τις πράξεις και τα γραπτά τους. Μόνοι τους προσπάθησαν να κάνουν μια πλαστική εγχείρηση, ελπίζοντας ότι δεν θα τους αναγνωρίσουμε.

6. Δεν έχει καμία σημασία αν, λόγω της στιγμιαίας παράλυσης της Δικαιοσύνης και ενός νόμου επίμονου, ο δολοφόνος είναι ελεύθερος. Η συγκρατημένη πίκρα και αμηχανία μπροστά στον δολοφονημένο Φύσσα να γίνουν έμπρακτη σκληρή καταγγελία και να αποτελέσει η δίκη, έστω και τώρα, την αρχή για το ξήλωμα της Χρυσής Αυγής. Η Δικαιοσύνη οφείλει να καταλάβει ότι δεν πρόκειται για μια ακόμη δίκη ρουτίνας ούτε για αστυνομικό μυθιστόρημα προς τέρψιν των μικροαστών, αλλά για εγκληματική οργάνωση.