Πιστεύει κανείς ότι η δικαστική εξουσία αυτοβούλως αποφυλάκισε τον Μιχαλολιάκο; Οτι πίσω απ’ αυτή την ενέργεια δεν κρύβεται η κυβέρνηση που αποβλέπει στο να ενθυλακώσει τα ψηφαλάκια των θαυμαστών του Χίτλερ που έχουν απομείνει εν όψει ευρωεκλογών; Αλλωστε, όπως μπορείτε να δείτε σ’ αυτό το βίντεο ο Μητσοτάκης από την Κάλυμνο στις 9 Ιουνίου 2019 καλούσε τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής να ψηφίσουν ΝΔ. Για να γίνει πιο ελκυστικός στο κάλεσμα του, τους κάνει τώρα ένα δωράκι με την αποφυλάκιση του αρχηγού της ναζιστικής εγκληματικής συμμορίας.
Και μόνο που έφτασαν αστοί δημοσιογράφοι -στην προκειμένη περίπτωση ο Κώστας Βαξεβάνη- να γράφουν ότι η αστική “δικαιοσύνη” “με ευθύνη των ανώτατων λειτουργών της, έχει μετατραπεί σε γιουσουφάκι της κυβέρνησης, χωρίς αυτονομία και αξιοπρέπεια. Είναι ένα εργαλείο επιβολής των κυβερνητικών σχεδίων“, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της απαξίωσης στον οποίο βρίσκεται ένας πυλώνας του συστήματος τους. Ακόμα και ο διευθυντής της “Εστίας”, Μανώλης Κοττάκης αναγκάζεται να παραδεχθεί -επικαλούμενος δημοσκοπήσεις- ότι “ο βαθμός εμπιστοσύνης για τη Δικαιοσύνη, την Εκκλησία, την πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Υπάρχει κατρακύλα”.
Και επανερχόμαστε στην πρόσφατη δικαστική απόφαση, παραθέτοντας ένα κείμενο που ανέβασε στον λογαριασμό της στο f/b η Αλέκα Ζορμπαλά.
Αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου
Καμία έκπληξη!
1) η επίκληση από πλευράς Νέας Δημοκρατίας του επιχειρήματος, ότι η αποφυλάκιση βασίσθηκε στο νόμο του Σύριζα, στον “νόμο Παρασκευόπουλου” δεν είναι τίποτα άλλο, παρά “πετάμε την μπάλα στην εξέδρα”.
Η αποφυλάκιση βασίσθηκε στο άρθρο 106 ΠΚ, η διατύπωση του οποίου, έχει μείνει αναλλοίωτη μέχρι σήμερα μετά την εισαγωγή του ν. 2172 του 1993.
Ο ν. 4619 /2019 την μόνη τροποποίηση, που έφερε στο συγκεκριμένο άρθρο είναι, ότι η επίκληση πειθαρχικού παραπτώματος δεν είναι από μόνη της αρκετή για την απόρριψη της υπό όρο απόλυσης.
2) η αποφυλάκιση με όρο, εφόσον συμπληρωθεί το χρονικό όριο, που ορίζει ο νόμος, δεν είναι υποχρεωτική εκ του νόμου για τους δικαστές.
Οι δικαστές ΔΥΝΑΝΤΑΙ να την χορηγήσουν, δεν ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ!
Εν προκειμένω οι δικαστές σκέφθηκαν και έκριναν, ότι ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής δεν είναι επικίνδυνος για την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων (αν είναι δυνατόν άλλωστε..) και του χορήγησαν την υφ όρον απόλυση.
3) δύο μέτρα και δύο σταθμά; θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς
Λάθος οπτική, Εσφαλμένη προσέγγιση!
Εξηγούμαι
Ναι μεν παραπέμφθηκε η Χρυσή Αυγή σε δίκη, αλλά
~ ως εγκληματική και όχι ως τρομοκρατική οργάνωση &
~ δεν αποδόθηκε σε κανέναν από τους διευθύνοντες την οργάνωση η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας για όλα τα εγκλήματα, που διαπράχθηκαν από αυτήν.
Ως εκ τούτου, της σκανδαλώδους δηλ ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης της ΧΑ, αναμενόμενη και η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου.
Η ΧΑ έτυχε αυτής της διακριτικής ευνοϊκής μεταχείρισης γιατί ήταν πάντα στο πλευρό του Κράτους, στήριζαν πάντα τους πυλώνες εξουσίας. Δεν επιχείρησε ποτέ να καταστρέψει τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές και οικονομικές δομές του Κράτους, ήταν πάντα στο πλευρό των οικονομικών παραγόντων και της εργοδοσίας.
Ήταν τα “δικά τους παιδιά”, που σε κάποια φάση εξώκειλαν επικίνδυνα και τους τράβηξαν το αυτί.
Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, εσφαλμένα επιχειρούνται συγκρίσεις μεταξύ ΧΑ, 17Ν κλπ οργανώσεων, Μιχαλολιάκου & Κουφοντίνα.
Αναμενόμενη η αντιμετώπιση του ενός, αναμενόμενη και του άλλου.
Οι όποιες τέτοιες συγκρίσεις έχουν ως βάση την “πίστη” στην Δικαιοσύνη!
Αλλά στον χώρο της Αριστεράς και της Αναρχίας είναι γνωστό και αποδεκτό, ότι η Δικαιοσύνη είναι ένας ιδεαλιστικός όρος.
Περί δικαστικής εξουσίας πρόκειται με σαφή ταξικό προσανατολισμό.
Μην περιμένουμε να πράξει αλλιώς.
Τυχόν αποφάσεις εναρμονισμένες με το λαϊκό αίσθημα, δεν αποτελούν πάρα μια απειροελάχιστη ρωγμή στους αρμούς της, για την οποία και μόνον παραμένουμε κάποιες και κάποιοι υπερασπιστές μέσα σε αυτό το πολιτικά και κοινωνικά άνισο σύστημα.
Αφήστε μια απάντηση