Η σημερινή σύλληψη του διευθυντή καρδιοχειρουργικής κλινικής στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, που κατηγορείται ότι ζητούσε χιλιάδες ευρώ σε «φακελάκια», δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι άλλη μια σελίδα στο μακρύ βιβλίο της διαφθοράς στον χώρο της Υγείας.
Γιατροί με λευκό κολάρο, που ορκίστηκαν να υπηρετούν τον άνθρωπο, μετατρέπουν τον πόνο και την αγωνία σε πηγή παράνομου πλουτισμού. Απαιτούν χρήματα για να κάνουν τη δουλειά τους: να σώσουν ζωές. Δεν μιλάμε για «παραστρατήματα», αλλά για κυνικό εκβιασμό απέναντι σε ασθενείς και οικογένειες σε στιγμή απόγνωσης.
Κι όμως, παρά τις καταγγελίες, τις συλλήψεις και τις καταδίκες, το κράτος δείχνει απίστευτη ανοχή. Οι ποινές που επιβάλλονται είναι συνήθως αστείες: μερικοί μήνες ή χρόνια φυλάκισης με αναστολή, χρηματικά πρόστιμα που θυμίζουν περισσότερο τροχαία παρά σοβαρό ποινικό αδίκημα. Οι ένοχοι επιστρέφουν στα χειρουργεία και στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου σαν να μην συνέβη τίποτα.
Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι, από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ούτε μία δημόσια καταγεγραμμένη περίπτωση γιατρού που να στερήθηκε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος επειδή πιάστηκε και καταδικάστηκε για φακελάκι. Ο νόμος το προβλέπει, αλλά στην πράξη μένει γράμμα κενό. Οι γιατροί που δωροδοκούν και δωροδοκούνται προστατεύονται από ένα πλέγμα αλληλοκαλύψεων, γραφειοκρατίας και πολιτικής βούλησης που σπανίως φτάνει μέχρι τέλους.
Αν ένας άνεργος κλέψει μια τσάντα, θα βρεθεί στη φυλακή. Αν ένας γιατρός εκβιάσει έναν ασθενή με 5.000 ευρώ για να τον χειρουργήσει, το πιθανότερο είναι να πάρει μια αναστολή και να συνεχίσει κανονικά τη «σταδιοδρομία» του. Αυτή η αντίφαση δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον ταξικό χαρακτήρα της δικαιοσύνης: σκληρή με τους «από κάτω», χαϊδευτική με τους «από πάνω».
Οι «φακελάκηδες» δεν είναι απλοί παραβάτες. Είναι εγκληματίες με λευκό κολάρο. Παίζουν με ανθρώπινες ζωές και εκμεταλλεύονται τη θέση τους στο δημόσιο σύστημα υγείας για προσωπικό όφελος. Και όμως, αντιμετωπίζονται με το γάντι.
Η ανοχή αυτή δεν είναι τυχαία. Το φακελάκι είναι ένα καλά εδραιωμένο σύστημα, που βολεύει πολλούς: από γιατρούς μέχρι κομματικούς μηχανισμούς. Γι’ αυτό και καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να το ξηλώσει πραγματικά.
Αφήστε μια απάντηση