Σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη μεταχειρίζεται τα μνημεία και τις δημόσιες εκδηλώσεις ως ιδιωτικά “παιχνιδάκια” εξουσίας, ένα σημερινό ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών έρχεται να θυμίσει μια ξεχασμένη σελίδα της ιστορίας: Τον Δεκέμβρη του 2002, η οικογένεια του τότε αρχηγού της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, συμμετείχε ενεργά σε μια “πρώτη ανοικτή, μαζική εκδήλωση ενάντια στην τρομοκρατία”.
Στο άρθρο της Ναταλί Χατζηαντωνίου με τίτλο: “Όταν η οικογένεια Μητσοτάκη διαδήλωνε με κεριά στον Άγνωστο Στρατιώτη” η υποκρισία του κυβερνητικού κόμματος, αν σκεφτούμε την σημερινή στάση της γι’ αυτό το θέμα, ξεχειλίζει.
Ας γυρίσουμε πίσω, τον χειμώνα του 2002. Μια άτυπη ομάδα συγγενών “θυμάτων τρομοκρατίας”, η “Ως Εδώ”, καλεί σε εκδήλωση διαμαρτυρίας. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του χώρου: Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, σύμβολο της εθνικής μνήμης και της θυσίας, γίνεται ο καμβάς για μια “μαζική” –όπως χαρακτηρίστηκε– συγκέντρωση.
Πέμπτη, 19 Δεκέμβρη. Κρύο βράδυ στην πλατεία Συντάγματος. Κεριά τρεμοπαίζουν στο φως, φωνές απαγγέλλουν ονόματα νεκρών. Και εκεί, ανάμεσα στους διαδηλωτές, η οικογένεια Μητσοτάκη. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο “αρχιτέκτονας” της νεοφιλελεύθερης ΝΔ, στέκεται δίπλα στον γιο του, τον Κυριάκο –τότε ακόμη “πρίγκιπα” του κόμματος, με φιλοδοξίες για το μέλλον. Μαζί τους, η Μαρέβα και άλλα μέλη της “βασιλικής” δυναστείας.
Φωτογραφίες από εκείνη τη νύχτα δείχνουν τον Κυριάκο με κοστούμι και γραβάτα, να κρατάει κερί, να στέκεται σιωπηλός μπροστά στο μνημείο. “Συμμετοχή σε μια πράξη μνήμης και αντίστασης”, λένε οι τίτλοι των εφημερίδων της εποχής. Η “Ως Εδώ” χαιρετίζει την παρουσία τους ως “σήμα κατατεθέν” της εκδήλωσης. Και η ΝΔ, τότε στην αντιπολίτευση, βλέπει ευκαιρία να χτίσει εικόνα “σκληρής στάσης” ενάντια στην τρομοκρατία –μια στάση που, θα γίνει αργότερα εργαλείο καταστολής.
Τι ήταν αυτή η εκδήλωση; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕφΣυν, επρόκειτο για την “πρώτη ανοικτή, μαζική εκδήλωση ενάντια στην τρομοκρατία”, οργανωμένη από συγγενείς θυμάτων.
Οι φωτογραφίες κυκλοφορούν, η κάλυψη είναι εκτενής. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, βετεράνος της πολιτικής, βλέπει στο πρόσωπο του γιου του τον κληρονόμο της πρωθυπουργικής θέσης.
Και φτάνουμε στο σήμερα, 23 χρόνια μετά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πια πρωθυπουργός, με αφορμή τις διαμαρτυρίες των οικογενειών των θυμάτων των Τεμπών, που έχουν μετατρέψει την πλατεία Συντάγματος σε χώρο μνήμης και αγώνα, η κυβέρνησή του φέρνει τροπολογία για φίμωση και περιορισμού των ελευθεριών από την κυβέρνηση, με την απαγόρευση διαδηλώσεων μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Και καταλήγει το ρεπορτάζ της κ. Χατζηαντωνίου: “Εκείνοι που πρώτοι χρησιμοποίησαν τον Αγνωστο Στρατιώτη ώστε δημοσίως να μνημονεύσουν τα 35 θύματα της τρομοκρατίας και οι οικογένειες των θυμάτων να ζητήσουν δικαίωση, είναι οι ίδιοι που απαγόρευσαν τώρα να μνημονεύονται εκεί τα 57 θύματα της κυβερνητικής τους πολιτικής και οι οικογένειες των θυμάτων να ζητούν δικαιοσύνη”
Αυτό το ρεπορτάζ της ΕφΣυν είναι καρφί στο μάτι της εξουσίας. Θυμίζει ότι η μνήμη δεν είναι προνόμιο των δυνατών, αλλά δικαίωμα των αδύναμων. Οι οικογένειες των Τεμπών, δεν ζητούν ελεημοσύνη. Ζητούν δικαιοσύνη. Και το Σύνταγμα, με τον Άγνωστο Στρατιώτη να στέκεται αιώνιος μάρτυρας, δεν ανήκει στους Μητσοτάκηδες. Ανήκει σε εμάς.
Αφήστε μια απάντηση