Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Αναμφισβήτητα ήταν άκρως ενδιαφέρουσα η συζήτηση που υπήρξε στο νέο επεισόδιο από τις «Ανάγωγες Κουβέντες», της εβδομαδιαίας σειράς podcast της «Εφ.Συν.».
Σε αυτό, οι δημοσιογράφοι Τάσος Παππάς και Δημήτρης Κανελλόπουλος συνομίλησαν με τη Μαρία Καρυστιανού. Και η συνέντευξη έβγαλε ειδήσεις.
Όλοι θυμόμαστε ότι μέχρι πριν λίγους μήνες έλεγε: «δεν θα δημιουργήσω πολιτικό φορέα» και «δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο». Προείχε – έλεγε – η λογοδοσία για το έγκλημα των Τεμπών.
Μετά άνοιξε “παράθυρο”: «αν δημιουργείτο κάτι συμβατό με τις σκέψεις μου, εννοείται ότι θα ήμουν μέρος του».
Σήμερα – εμφανίζεται ξεκάθαρη: οι βάσεις, ενός νέου πολιτικού μορφώματος έχουν μπει και θα συμμετάσχει.
Ξεκαθαρίζει, η Μ. Καρυστιανού ότι δεν εμπιστεύεται την ελληνική δικαιοσύνη. Αναφέρει συγκεκριμένα γεγονότα για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής, της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, της Διεύθυνσης του Εγκληματολογικού.
Σύμφωνα με την εκτίμησή της, όλοι συνεργάστηκαν για να μπαζωθεί η αλήθεια.
Και δεν μένει εκεί: λέει ρητά ότι υπήρξε ένας που οργάνωσε το σχέδιο αμέσως μετά το γεγονός. Ο οποίος μετά καθοδηγούσε πώς θα λειτουργήσουν όλα.
Και αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Δεν το υπαινίχθηκε∙ το κατήγγειλε ευθέως.
Το κίνητρο; Κατά την ίδια, δεν έπρεπε να μάθει κανείς τι μετέφερε το εμπορικό τρένο.
(Συμπτωματικά, στο Documento που κυκλοφορεί σήμερα, υπάρχει αποκάλυψη ότι βρέθηκε ανθρακυλαιμοσφαιρίνη σε σορό σε ποσοστό 20%. Αυτό σημαίνει ότι εισέπνευσε καπνό πριν υποκύψει. Και δεν έτρεξαν αμέσως για τοξικολογικές ώστε να βρεθεί η αιτία.)
Η Καρυστιανού δηλώνει ότι απέχει από τις εκλογές. Θεωρεί το σημερινό πολιτικό σύστημα απογοητευτικό, διαπλεκόμενο και διεφθαρμένο.
Αυτοπροσδιορίζεται «ούτε κέντρο, ούτε αριστερά, ούτε δεξιά – είμαι με το τι πρέπει να γίνει να σωθεί η χώρα».
Για Τσίπρα – πλήρης απόρριψη: έχει παρελθόν, δεν είναι αξιόπιστος. (Φανταζόμαστε ότι το ίδιο θα ισχύει τελικά και για τον Ν. Καραχάλιο, που εμφανίζεται ως άτυπος εκπρόσωπος του νέου φορέα.)
Λέει ότι στο νέο μόρφωμα θα συμμετάσχουν ακαδημαϊκοί που έχουν “έτοιμες λύσεις” και “ανεξάρτητοι άνθρωποι”.
Και καταλήγει: «Αυτή η προσπάθεια που προχωράει γοργά, όταν ολοκληρωθεί, θα βγάλει και τον ηγέτη της».
Ας δούμε τι σημαίνουν πολιτικά όλα τα παραπάνω, Είχαμε έναν λόγο άχρωμο, άγευστο, χωρίς ταξική αναφορά. Πολλά ευχολόγια. Όμως, σε ένα τόσο ρευστό σκηνικό, δεν αποκλείεται να έχει ανταπόκριση.
Υπήρξαν δημοσκοπήσεις που έδιναν μέχρι 18% στο ενδεχόμενο κόμματος Καρυστιανού.
Σε κάθε περίπτωση, τα λαϊκά αδιέξοδα θα συνεχίζονται όσο οι μάζες είναι εγκλωβισμένες στον πολιτικό κρετινισμό. Η λατρεία «προσώπων» αντί για πρόγραμμα, είναι η πρώτη ύλη της ήττας.
Κατά την άποψη μου ο λόγος της Καρυστιανού είναι γνήσιος.
Αλλά είναι και άχρωμος.
Λείπει η ταξική αναφορά. Λείπει η ρήξη. Λείπει το πρόγραμμα.
Η Καρυστιανού δεν είναι πολιτικάντης. Είναι σύμβολο.
Και τα σύμβολα κινούν κόσμο. Αλλά δεν κυβερνούν.
Αν το «νέο μόρφωμα» μείνει στο «κάτι διαφορετικό», θα γίνει ακόμα ένα Ποτάμι.
Μπορεί να φουσκώσει. Αλλά σύντομα θα στερέψει.
Το έγκλημα των Τεμπών δεν ήταν μια «παρέκκλιση» ενός προσώπου ή μιας κυβέρνησης. Ήταν προϊόν της ίδιας της παραγωγικής δομής αυτού του συστήματος. Και αυτό το σύστημα έχει όνομα: καπιταλισμός.
Αφήστε μια απάντηση