Μια είδηση που κανονικά θα έπρεπε να έχει γίνει πρωτοσέλιδο σε όλη την Ευρώπη, περνάει στα ψιλά: ένας Ιταλός δημοσιογράφος απολύθηκε επειδή έκανε μια απολύτως θεμιτή ερώτηση, που όμως έσπαγε τη δυτική γραμμή λογοκρισίας γύρω από το Ισραήλ.
Ο Gabriele Nunziati, συνεργάτης του ιταλικού πρακτορείου Nova, ρώτησε δημόσια – στην ενημέρωση της Κομισιόν στα μέσα Οκτώβρη – ερώτηση που θα έπρεπε να έχει γίνει 100 φορές από τους “μεγάλους” δημοσιογράφους των ευρωπαϊκών ΜΜΕ:
Αν η ΕΕ απαιτεί η Ρωσία να πληρώσει αποζημιώσεις για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, τότε το Ισραήλ δεν πρέπει να πληρώσει για τη Γάζα, την οποία ισοπέδωσε;
Kαι η εκπρόσωπος της Κομισιόν Paula Pinho απάντησε με το γνωστό, “τεχνοκρατικό”, ευρωπαϊκό νερόβραστο ύφος: «Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, δεν έχω κανένα σχόλιο».
Τέλος. No comment.
Δηλαδή: σιωπή.
Και λίγες μέρες μετά, ο Nunziati απολύθηκε.
Ελευθερία του Τύπου, αλλά με όρους NATO
Αυτή η μικρή ιστορία είναι ένα μικροσκοπικό παράθυρο σε όλη την σημερινή λογική των “δυτικών δημοκρατιών”. Τύποι σαν τον Nunziati υπάρχουν: φτωχοπληρωμένοι, “άσημοι” δημοσιογρλαφοι , με συμβάσεις-σκουπίδια. Αλλά αν ξεφύγουν απ’ το πλαίσιο της επιτρεπόμενης αφήγησης, το σύστημα τους τρώει χωρίς καν να χρειαστεί φασιστικό νόμο: απλά τους κόβουν τη σύμβαση.
Η ερώτηση του Nunziati είναι ταυτόχρονα και νομική και πολιτική.
➤ Η ΕΕ έχει θεσμικά υιοθετήσει την θέση ότι “η Ρωσία πρέπει να πληρώσει” για ζημιές στην Ουκρανία.
➤ Στη Γάζα η ίδια η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έχει καταστρέψει νοσοκομεία, δρόμους, σχολεία, δίκτυα νερού και ρεύματος.
Τι ακριβώς είναι αυτό, αν όχι καταστροφή πολιτικών υποδομών;
Και άρα: γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Η απάντηση είναι γνωστή.
Στην Ευρώπη επιτρέπεται να λες “ένοχη η Ρωσία”.
Απαγορεύεται να πεις “ένοχο το Ισραήλ”.
Το πρόβλημα δεν ήταν η ερώτηση. Ήταν η κατεύθυνση της ερώτησης.
Ο Nunziati δεν τους χάλασε επειδή “ήταν επιθετικός”.
Τους χάλασε επειδή τοποθέτησε την Γάζα μέσα στο ίδιο λογικό πλαίσιο που η Ευρώπη χρησιμοποιεί για την Ουκρανία.
Αν η Ευρώπη δεχθεί την ερώτηση ως θεμιτή, τότε καταρρέει όλο το αφήγημα του “πολιτισμένου Ισραήλ που απλώς αμύνεται”.
Και έτσι λειτουργεί σήμερα η λογοκρισία.
Όχι με απαγορεύσεις.
Με απολύσεις.
Με την σιωπηλή απειλή προς όλους: “μην ρωτάς τέτοια – θα χάσεις τη δουλειά σου”.
Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο της “ευρωπαϊκής δημοκρατίας” του 2025.
Αφήστε μια απάντηση