Γράφει ο mitsos175
Στην ταινία «Ούτε γάτα – ούτε ζημιά» η Θυμαριά ήταν ένα χωριουδάκι. Χωριουδάκι αλλά «κόμβος»! Κόμβος – κόμβος χωρίς όμως ούτε καν ένα ξενοδοχείο. Τι σόι κόμβος ήταν; 1000 φορές καλύτερος από το «κόμβο» που μας λεν οι ΑΡΔ και οι αμερικανοτσολιάδες πως τάχα είναι η Μπανανία μας.
Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε; Η ταινία γυρίστηκε το 1954. Ο Μητσοτάκης μας πάει πιο πίσω. Κατοχή με τη μαύρη αγορά, τους γερμανοτσολιάδες κλπ – κλπ.
Έβαλαν πάλι το δίσκο από την αρχή. «Ανήκομεν εις την Δύσιν!» Γιατί είμαστε δούλοι και κάπου πρέπει να ανήκουμε. Μόνο επί Ανδρέα ειπώθηκε η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες – δάνειο πιθανόν από το σύνθημα του Κεμάλ «η Τουρκία στους Τούρκους» – αλλά ο Ανδρέας έλεγε πάρα πολλά αστεία.
«Αλλαγή, 3ος δρόμος προς το Σοσιαλισμό, απομάκρυνση των βάσεων του θανάτου σε 7 χρόνια» και άλλα τέτοια που άρεσαν πολύ. Γελάσαμε, αλλά μας βγήκαν τα γέλια ξινά.
Επειδή ακριβώς ανήκουμε στη Δύση δεν έχουμε τίποτα δικό μας, όπως όλοι οι σκλάβοι. Γιατί δεν επαναστατούμε; Γιατί πάρα πολλοί αν και μεγάλης ηλικίας έχουν μυαλό νηπίου. Μόλις ακούσουν ένα παραμυθάκι, κοιμούνται.
Το παραμύθι έχει ως εξής: Τώρα πεινάμε αλλά στο μέλλον θα βρούμε θησαυρό και θα ζήσουμε ζωή και κότα! Θα μας βοηθήσει η Μάγισσα της Δύσης. Τώρα, θα μας βοηθήσει, θα μας πηδήσει… Ε, δεν μπορείς να πεις σε κάποιον με IQ νεογέννητου αμνοεριφίου πως θα τον αρμέγουν, θα τον κουρεύουν και στο τέλος θα γίνει το πιάτο της ημέρας. Δε θα φάει το σανό και δε θα μεγαλώσει. Τι θα πάρει μετά ο χασάπης;
Μάθαμε από πραγματικό δημοσιογράφο που τον άφησαν να μιλήσει 2 λεπτά δυο πολύ καλά νέα.
1) «Εις του Αιγαίου – Αιγαίου το βυθό – ο – ο
Τα ψάρια κολυμπούνε…»
Μόνον αυτά. Ευτυχώς ως τώρα δε βρήκαμε τίποτα αξίας, επομένως δεν θα έχουμε πόλεμο για τη μοιρασιά. Εμείς έτσι κι αλλιώς δεν παίρνουμε τίποτα, άλλα άνετα μπορούσαν να μας βάλουν να φαγωθούμε με κάποιο γείτονα. Όλα τα ’χαμε αυτό μας έλειπε. Να γίνουμε στρατιωτάκια σε ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου κάποιος μας κυνηγά με drones να μας σκοτώσει. Πόσους πόντους πιάνω, αν με πετύχει; Μόνο; Διαμαρτύρομαι!
2) Η Αλεξανδρούπολη είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Δεν αναφέρομαι στην όμορφη Αλεξανδρούπολη, αλλά στο παραμύθι με τον κόμβο.
Ποιος κόμβος ρε απατεώνες;
Πόσο φυσικό παίρνουμε από τη Ρωσία; Το 45% των αναγκών μας!
Από πού το παίρνουμε; Από την Τουρκία! Φίλη και γείτονα. Ευχαριστούμε καρντάσια.
Οπότε πάλι δε θα κάνουμε πόλεμο. Πόλεμο με αυτούς που μας δίνουν; Παράλογο!
3) Στο μεταξύ το Αμερικανικό αέριο προς την Ουκρανία είναι ελάχιστο και βέβαια οι ναζί δεν πρόκειται να πληρώσουν ποτέ. Μόνο ζητάνε κι άλλα.
Τι είναι λοιπόν όλα αυτά; Σανός, παραμύθι! Γιατί πεινάμε και κάτι πρέπει να φάμε. Μας δίνουν λοιπόν αέρα κοπανιστό! Πεντανόστιμος!
Καλλιόπη, πιάσε τη χύτρα. Σήμερα θα φάμε κόμβο. Όχι αυτόν της Θυμαριάς, φρέσκο, φρεσκότατο!
Αφήστε μια απάντηση