Αρχικά για να σκάσει ένα μειδίαμα το χειλάκι σας ακούστε τον πρώην υπάλληλος της Ομάδας Αλήθειας και σημερινό υπουργό Μεταφορών και Υποδομών Κωνσταντίνο Κυρανάκη να σας αναλύει τι είναι κομμουνισμός.
Κι αν αυτό δεν είναι αρκετό για να αντιληφθείτε το ποιόν του νέου αν. υπουργού, ρίξτε μια ματιά σ’ αυτό το κείμενο να διαπιστώσετε την ολόπλευρη μόρφωση που διαθέτει με αναλύσεις περί οικονομικών και ιατρικών θεμάτων.
Αν ακόμα δεν αντιληφθήκατε πόσο ρηξικέλευθες απόψεις, δείγμα αριστείας, κουβαλάει ο κ. Κυρανάκης, θυμηθείτε τις βαθυστόχαστες σκέψεις του που μας εκδήλωσε δημοσίως και οι οποίες εστιαζόταν ότι φταίνε οι ίδιοι οι άνεργοι, που δεν βρίσκονται στην αγορά εργασίας, καθώς πολλοί από αυτούς «δεν ψάχνουν στο ίντερνετ για δουλειά» ενώ ορισμένοι στερούνται την δυνατότητα «να κάνουν σωστή δόμηση βιογραφικού», και έτσι στελεχώνουν τις στρατιές ανέργων, εν αντιθέσει με τον ίδιο.
Τώρα πάντως το απογείωσε.
Η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Μεταφορών στο Action24, ότι «τόσα χρόνια είχαμε μάθει όταν μπλοκάρουν οι αγρότες τις εθνικές οδούς να εκβιάζεται το πολιτικό σύστημα και να δίνει άκριτα… καταλήξαμε στον ΟΠΕΚΕΠΕ… σε ένα σύστημα που έδινε επιδοτήσεις σε ανθρώπους που δεν τις δικαιούνται», δεν είναι απλώς μια ατυχής τοποθέτηση. Είναι η πιο καθαρή απόδειξη ενός πολιτικού μηχανισμού που ψάχνει μονίμως να φορτώσει τις δικές του αμαρτίες σε όσους βρίσκονται πιο χαμηλά στην κοινωνική πυραμίδα.
Οι δηλώσεις του Κυρανάκη περί «εκβιασμού» όταν οι αγρότες κατεβαίνουν στους δρόμους, είναι το πιο φτηνό και ταυτόχρονα αποκαλυπτικό παραμύθι που σερβίρει η εξουσία εδώ και χρόνια.
Όταν λέει ότι «καταλήξαμε στον ΟΠΕΚΕΠΕ» εξαιτίας των αγροτικών κινητοποιήσεων, δεν κάνει απλώς προπαγάνδα — κάνει πολιτική απάτη πρώτης γραμμής.
Τίποτα το ιδιαίτερο. Οταν το σύστημα αποκαλύπτεται ότι βρωμάει, οι ίδιοι που νομιμοποίησαν τη σαπίλα, έχουν το θράσος να δείχνουν τους ανθρώπους της υπαίθρου και να λένε: «φταίνε οι αγρότες που κατεβαίνουν στους δρόμους».
Για δεκαετίες, το κράτος λειτουργούσε και εξακολουθεί να λειτουργεί σαν μηχανισμός εξυπηρέτησης συμφερόντων. Όλοι το ξέρουν, όλοι το βλέπουν, όλοι ζουν τις συνέπειες.
Κι αντί να αναλάβουν την ευθύνη για το τέρας που οι ίδιοι γέννησαν, βγαίνουν σήμερα και λένε ότι το τέρας δημιουργήθηκε από τις κινητοποιήσεις.
Είναι η ίδια λογική που βλέπουμε παντού: φταίει ο απεργός, όχι ο εργοδότης που δεν πληρώνει. Φταίει ο φοιτητής που καταλαμβάνει, όχι η πολιτεία που ξεπουλάει τη μόρφωση. Φταίει ο αγρότης που μπλοκάρει, όχι το κράτος που τον έσπρωξε στη χρεοκοπία και στην εξόντωση.
Η στοχοποίηση των αγροτικών κινητοποιήσεων δεν είναι απλώς αήθης. Είναι πολιτική επιλογή. Είναι η προετοιμασία του εδάφους για να σαρώσουν ότι απέμεινε όρθιο στην ελληνική ύπαιθρο. Για να μην τολμήσει κανείς να αντισταθεί όταν έρθει η ώρα να ξεπουληθούν τα χωράφια, το νερό, οι συνεταιρισμοί.
Αφήστε μια απάντηση