Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Φτάσαμε σε σημείο πραγματικής φάρσας μέσα στην τραγωδία του αστικού κράτους. Ο Γιάννης Αλαφούζος, ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ, ο Αλέξης Παπαχελάς και η Καθημερινή –τα πιο πιστά παπαγαλάκια της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του συστήματος– βγαίνουν τώρα και καταγγέλλουν… λογοκρισία από την ίδια την κυβέρνηση!
Αφορμή; Η απόφαση του ΕΚΚΟΜΕΔ (υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης) να ανακαλέσει τη μερική χρηματοδότηση που είχε ήδη εγκρίνει για το ντοκιμαντέρ του Παπαχελά με τίτλο «17 Νοέμβρη: Άνοδος και Πτώση». Ο λόγος; Η συμπερίληψη συνέντευξης του πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα, μέλους της 17Ν.
Ο Αλαφούζος σε επιστολή του μιλάει για «αυθαίρετη παρέμβαση και προληπτική λογοκρισία», ενώ η Καθημερινή κάνει λόγο για «βαθιά προσβλητική» απόφαση απέναντι στον ΣΚΑΪ και τον Παπαχελά.
Τα ίδια μέσα που χρόνια τώρα υπερασπίζονται την πολιτική εκδίκησης του κράτους απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους της 17Ν, που σιωπούν για την κακομεταχείριση του Σάββα Ξηρού και του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, που χειροκροτούν κάθε αυταρχικό μέτρο της ΝΔ – τώρα ξαφνικά ανακαλύπτουν την «ελευθερία του λόγου»!
Και το παράλογο γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν βλέπουμε ότι η αντίδραση αυτή προκλήθηκε από τις διαμαρτυρίες συγγενών θυμάτων τρομοκρατίας, που ζήτησαν να μην δοθεί βήμα στον Κουφοντίνα – και το κράτος έσπευσε να ικανοποιήσει αυτή την απαίτηση κόβοντας τη χρηματοδότηση.
Η αλήθεια είναι μία: Το αστικό κράτος φοβάται. Φοβάται ακόμα και μια μονταρισμένη, ελεγχόμενη συνέντευξη ενός πολιτικού κρατούμενου μέσα σε ένα συστημικό ντοκιμαντέρ. Φοβάται μήπως ακουστεί μια φωνή που δεν μετανοεί, που δεν ενσωματώνεται, που υπενθυμίζει ότι η Ιστορία δεν γράφτηκε μονομερώς από τους νικητές.
Δεκαετίες μετά, το κράτος συνεχίζει την πολιτική εκδίκηση απέναντι στους ηττημένους (;) της ένοπλης ταξικής πάλης.
Η υποκρισία των Αλαφούζου-Παπαχελά δεν αλλάζει την ουσία: Πράγματι πρόκειται για λογοκρισία. Αλλά όχι για την «ελευθεροτυπία» που επικαλούνται τα συστημικά παπαγαλάκια. Πρόκειται για τον φόβο του κράτους απέναντι σε κάθε φωνή που αμφισβητεί το μονοπώλιο της κυρίαρχης αφήγησης.
Εμείς, από την πλευρά μας, στεκόμαστε σταθερά στο πλευρό των πολιτικών κρατούμενων. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο Σάββας Ξηρός, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και όλοι οι αγωνιστές που πληρώνουν την αντίστασή τους δεν είναι «τρομοκράτες» – είναι πολιτικοί κρατούμενοι.
Υ.Γ: Στην παραπάνω φωτογραφία εγώ με τον Δημήτρη. Σαν κομμουνιστής δεν αποδέχομαι σαν αγωνιστική επιλογή την συμμετοχή σε οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας. Θεωρώ όμως όσους/ες συμμετέχουν σε τέτοιες οργανώσεις, μέρος του επαναστατικού κινήματος. Αυτή είναι μια προσωπική τοποθέτηση για την οποία έχω αιτιολογήσει αναλυτικά εδώ.
Αφήστε μια απάντηση